Odmiany cytryn ze zdjęciami i opisami: do uprawy domowej, mieszańce

Zadowolony

Różnorodność rodzajów i odmian cytryny
Ile jest rodzajów cytryny
Ile jest odmian cytryny
Osiągnięcia hodowców, czyli trochę o mieszańcach
Jaka cytryna lepiej rośnie w mieszkaniu
Jak rozpoznać odmianę cytryny
Wniosek

Cytryna to średniej wielkości wiecznie zielone drzewo z rodzaju cytrusów. Jej owoce są spożywane świeże, używane w kuchni, medycynie, kosmetykach, perfumerii, konserwach. Odmiany cytryn dzielą się na glebowe, szklarniowe i domowe. W klimacie tropikalnym plony owocują przez cały rok. Roślina jest trwała, może żyć ponad 100 lat. Owoce zawierają witaminy A, P, z grupy B, sole żelaza, fosforu, wapnia, magnezu, pektyny, fitoncydy. Poniżej opiszemy najpopularniejsze odmiany i mieszańce cytryn.

Różnorodność rodzajów i odmian cytryny

W zależności od formy wzrostu cytryny dzielą się na drzewiaste i krzaczaste. Te pierwsze dorastają do 6-8 m, drugie do 2-3 m wysokości. Odmiany różnią się pod względem botanicznym i handlowym. Te ostatnie zależą od stanu owoców pobranych z jednej rośliny:

Primafiore - tzw. małe, ciemnozielone owoce, silnie kwaśne owoce z pierwszych kwiatów.
Bianchetti - zbierane w okresie dojrzałości technicznej. W tej chwili nie są już zielone, ale jeszcze nie żółte.
Bastardo - cytryny w pełnej dojrzałości. Duża, gruboskórna, tłusta. Odkryj cały bogaty smak i aromat tkwiący w owocach tego typu.

Kolor skórki i miąższu kwaśnych cytrusów jest zróżnicowany, możliwe są różne odcienie żółci, zieleni, pomarańczy. Owocem jest wielokomórkowa jagoda (hesperidium) otoczona owocnią. Może mieć owalny, łzy, gruszkowaty, zaokrąglony kształt, często uzupełniony szyjką u nasady i sutkiem na końcu.

Ile jest rodzajów cytryny

Spośród innych owoców cytrusowych najwięcej gatunków i odmian reprezentuje cytryna. Zgodnie z cechami morfologicznymi i genetycznymi są one podzielone na 4 grupy:

Cytryna zwyczajna - łączy rośliny z kwaśnymi owocami o jasnożółtej barwie, owalnym kształcie ze zwężeniem na obu końcach, trudna do oddzielenia skórka. Obfite owoce, tolerancja na upały i suszę. Reprezentowane przez odmiany Eureka i Lizbona. Sortoid Eureka został wyhodowany pod koniec XX wieku w Kalifornii. Są to drzewa o luźnej kulistej koronie, lekko kłujących pędach, średniej wielkości owocach o szorstkiej lub lekko prążkowanej skórce. Cytryny należące do odmiany Lizbona to rośliny wysokie o gęsto ulistnionej, owalnej koronie utworzonej z wyprostowanych, silnie kolczastych pędów. Tworzą duże owoce o gładkiej, błyszczącej skórce. Uprawiane w Azji Południowo-Wschodniej i Środkowej, Europie Południowej, na Kaukazie.
Słodki - obejmuje odmiany o soczystym, mało kwaśnym i przyjemnym w smaku miąższu owocowym. Ich kolor skóry może być żółty, żółtozielony, jasnopomarańczowy, kształt okrągły lub wydłużony zaokrąglony. Powstały w wyniku różnych hybrydyzacji cytrusów. Uprawiane są w krajach śródziemnomorskich, zachodniej Azji, zachodnich Indiach.
Szorstkie - drzewa do 3-4 m wysokości, korona zaokrąglona lub stożkowa, pędy grube, lekko kłujące. Owoce - owalne lub gruszkowate z szeroką brodawką na końcu, grubą pomarszczoną szorstką, czasem nierówną lub pomarszczoną skórką. Miąższ jest szarożółty, umiarkowanie kwaśny, średnio soczysty i zawiera dużą ilość nasion. Uprawiane w Azji Południowej i Ameryce Łacińskiej.
Różne - do tej grupy należą mieszańce o kwaśnych i słodkich owocach. Są to kombinacje międzygatunkowe, które łączą właściwości 2 lub więcej roślin cytrusowych. Na tym samym drzewie występują również podwójne odmiany, które tworzą kwaśne i słodkie owoce.

Większość odmian cytryn zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu, osiągając maksymalny plon po 10 latach.

Uwaga! Cytryna uwielbia jasne rozproszone światło, wysoką wilgotność, ciepło, dobre napowietrzanie systemu korzeniowego.

Ile jest odmian cytryny

Na świecie jest około 150 odmian kwaśnych cytrusów, rocznie zbiera się do 14 milionów. owoce tej rośliny. Uprawa kultury na skalę przemysłową prowadzona jest na całym świecie, liderami są Indie, Meksyk, Argentyna, Chiny, Brazylia. Jest to roślina kapryśna, wymagająca warunków temperaturowych i wilgotnościowych, składu gleby. W regionach południowych uprawia się go na otwartym terenie, w zimnych obszarach - w kulturze szklarniowej i wannowej. Najpopularniejsze odmiany:

Villafranca - drzewo o gęsto ulistnionej, rozłożystej koronie. Odmiana wyhodowana w USA. Owoce średniej wielkości, podłużno-owalne, mają drobnoziarnisty, soczysty, delikatny, aromatyczny miąższ. Skórka jest gładka, gęsta, średniej grubości. Na końcu krótki, tępy sutek z półokrągłym rowkiem u podstawy. Odmiana wcześnie rosnąca, owocuje w 3 roku po posadzeniu.
Genua to nisko rosnące, umiarkowanie liściaste drzewo bez kolców. Owoce są podłużno-owalne z ostrym sutkiem u góry. Miąższ delikatny, soczysty, szarożółty. Skórka żółta lub zielonkawożółta, lekko szorstka, gęsta, gruba, ma słodkawy smak. Odmiana jest bardzo plenna: z dorosłego drzewa zbiera się do 180 owoców.
Novogruzinsky - odmiana wysokoplenna, wyhodowana na stacji doświadczalnej Suchumi, uprawiana na skalę przemysłową w Gruzji i Abchazji. Drzewo dorasta do 2 m wysokości, ma gęsto rozłożystą koronę. Zaczyna owocować w wieku 4-5 lat. Owoce podłużno-owalne, z szeroką tępą brodawką, skórka błyszcząca, gładka, średniej grubości. Miąższ ma delikatną kwaskowatość i mocny aromat. W otwartym polu daje do 100 owoców rocznie. Średnia waga owoców - 120 g.
Gmina - stara wysokoplenna odmiana włoska. Drzewo średniej wysokości z rzadkimi małymi kolcami. Owoce są duże, owalne, nie zawierają nasion. Miąższ delikatny, soczysty, aromatyczny, silnie kwaśny. Skórka jest nierówna, nie gruba.
Perkusista - wyhodowany w 1939 r. w Batumi. Drzewo jest średniej wielkości, o szeroko-owalnej, gęsto ulistnionej koronie i silnie kłujących pędach. Owoce duże, owalne, z szeroką brodawką i lekko użebrowaną podstawą w postaci szyjki. Skórka gładka, szorstka, żółta. Miąższ jest kwaśny, delikatny, zielonkawo-żółty.
Taszkent - wyhodowany przez hodowcę Z. Fachrutdinow. Zwarte, nisko rosnące drzewo tworzy wiele małych owoców (80-90 g) o cienkiej skórce i delikatnym pomarańczowym miąższu. Kwitnie i owocuje dwa razy w roku, skłonne do nadmiernych zbiorów.
Rocznica - wyhodowana przez plantatora cytrusów w Taszkencie Z. Fakhrutdinov przez skrzyżowanie odmian Novogruzinsky i Tashkent. Nisko rosnące drzewo zaczyna owocować przez 2 lata. Cytryny podłużne, gruboskórne, ważące od 500 g. Odmiana Yubileiny jest bezpretensjonalna, wytrzymała, produktywna, w 100% zawiązująca owoce w warunkach niskiej wilgotności i podwyższonych temperaturach.
Mir - uzyskany przez skrzyżowanie cytryny Novogruzinsky i odmiany pomarańczy Sochinsky. Wysokie rozłożyste drzewo bez kolców. Owoce okrągłe, cienkościenne, duże - do 300 g, rosną pojedynczo lub w gronach po 5 sztuk.

Uwaga! Cytryny są rozmnażane przez sadzonki lub szczepienie na innej uprawie cytrusów. Po wyrośnięciu tworzą koronę, odmiany pełzające są przywiązane do podpór.

Osiągnięcia hodowców, czyli trochę o mieszańcach

Cytryny podlegają ciągłej poprawie selekcji. Są one krzyżowane z innymi owocami cytrusowymi, aby poprawić wygląd i smak. Tutaj jest kilka z nich:

Rosso – hybryda cytryny i cytryny, ma żółtą skórkę z czerwonymi odcieniami i mocno wybarwionym miąższem.
Bizzaro jest odmianą wysokoplenną, na grubej, jasnożółtej grubej skórce owoców w kształcie łez znajdują się płaskorzeźbione podłużne wyrostki.
Borneo - zewnętrznie nie wyróżnia się spośród innych odmian cytryn, wyróżnia się silnymi właściwościami aromatycznymi, które objawiają się nawet przy dotknięciu rośliny.
Eureka pstrokata - na początku dojrzewania owoce mają prążkowany kolor, pod koniec skórka staje się różowa. Miąższ też jest różowy.
Arcobal - hybryda cytryny Meyera i czerwonej pomarańczy. W pełnej dojrzałości skórka staje się pomarańczowa z jaskrawoczerwonymi smugami. Miąższ słodko-kwaśny o smaku i aromacie pomarańczy.
Sanguineum - tworzy duże owoce z czerwonawym miąższem. Na początku dojrzewania skórka jest bursztynowo-zielona z paskami, później żółto-koralowa.
Hand of the Buddha - ozdobne niejadalne cytrusy z suchym, gorzkim miąższem. Owoce przypominają dłoń, wydzielają delikatny fiołkowy aromat.
Limandarin - mieszanka cytryny i mandarynki. Pokryty pomarańczową skórką, ma kwaśny smak.
Lemonage - hybryda pomarańczy i cytryny, ma owalny, wydłużony kształt, skórkę pomarańczy i cytrynowo-kwaśny smak.

Owoce cytrusowe doskonale się ze sobą krzyżują, powstałe owoce zaskakują swoim wyglądem, niezwykłym smakiem czy mocnym aromatem.

Jaka cytryna lepiej rośnie w mieszkaniu

Istnieje opinia, że najlepiej uprawiać strefowe odmiany cytryn w kulturze wannowej. Ale entuzjastom, którzy nie chcą poznać zasad i ram, udaje się wyhodować w domu najbardziej niezwykłe gatunki i czekać na ich owoce. Najlepsze odmiany cytryny do wnętrz to:

Meyer (chińska cytryna, chiński karzeł) - niewymiarowa odmiana o wczesnym i obfitym owocowaniu. Naturalna hybryda cytryny i pomarańczy. Po 2-3 latach pojawiają się okrągłe, lekko kwaśne owoce o żółtych lub pomarańczowych kwiatach. Kwitnie w krótkich odstępach czasu 4 razy w roku. Najpopularniejsza wśród odmian cytryny do wnętrz.
Pavlovsky - niska roślina, która kwitnie przez cały rok. Owoce duże, owalne, o cienkiej skórce, bez pestek. Bardziej niż inne odmiany są przystosowane do warunków pokojowych - łatwo tolerują brak wilgoci i brak światła słonecznego. To jedna z najlepszych odmian cytryny do uprawy w domu.
Panderose (cytryna kanadyjska) – karłowata hybryda cytryny i grejpfruta. Formy duże, do 1 kg, owoce do 7 sztuk na roślinę. Dobrze rośnie w warunkach słabego oświetlenia.
Maikop - bezpretensjonalna, wysokoplenna odmiana cytryn, owocuje przez 3 lata po posadzeniu. Nisko rosnące drzewo z bujną koroną cienkich, opadających gałęzi. Wśród popularnych domowych odmian cytryn wygląda najbardziej dekoracyjnie, co potwierdza zdjęcie.
Kurski - klon odmiany Novogruzinsky. Krzew niewysoki mało wymagający do uprawy, plon przeciętnie. Toleruje brak wilgoci i słabe oświetlenie.
Irkuck o dużych owocach - wyhodowany przez amatorskiego hodowcę cytrusów B. ORAZ. Borischuk. Owoce w następnym roku po posadzeniu, owoce cytrusowe mogą osiągnąć wagę 1,5 kg. Roślina jest niska, nie wymaga formowania koron. Wciąż jest nowicjuszem wśród odmian cytryn na parapecie, ale stopniowo zyskuje na popularności.

Cytryny w pomieszczeniach powinny być instalowane w nasłonecznionym miejscu. W upalne południe roślina powinna być zacieniona, aby uniknąć oparzeń słonecznych. Zimą godziny dzienne należy przedłużyć do 10-12 godzin za pomocą sztucznego oświetlenia. Pomieszczenie powinno być regularnie wietrzone, ale przeciągi nie powinny być dozwolone. W Internecie, na forach ogrodniczych, często można znaleźć dyskusje na temat odmian cytryn domowych ze zdjęciem i opisem procesu uprawy. Czyjeś doświadczenie, błędy, rady - dobra pomoc dla początkującego hodowcy cytrusów.

Jak rozpoznać odmianę cytryny

Niektóre odmiany są łatwo rozpoznawalne po wyglądzie owoców cytryny, większości nie można rozpoznać na pierwszy rzut oka. Dla jasności musisz zbadać kilka owoców jednej rośliny, a także samo drzewo pod kątem obecności pewnych cech morfologicznych. Weź pod uwagę wielkość, kolor i grubość skórki, właściwości miąższu, aromat owocu. Ważna jest wysokość drzewa, grubość pędów, kolor kory, kształt liści, obecność cierni, ich liczba i wielkość. Określanie odmiany cytryny po liściach - technika niedostępna dla prostego laika. Musisz być botanikiem lub profesjonalnie uprawiać przez długi czas uprawę, aby w ten sposób zidentyfikować odmianę cytrusów.

Wniosek

Odmiany cytryn zachwycają różnorodnością - kwaśne, słodkie, nietypowe kształty i kolory. Uprawa roślin cytrusowych to dochodowa i interesująca działalność. Zaczynając jako małe hobby, może przerodzić się w życiową pasję. Być może opis odmian cytryn domowych ze zdjęciami i nazwami popchnie kogoś do uprawy.