Wspinaczka park-bush róża louise odier (louis odier)

Park rose Louis Odier jest godnym przedstawicielem wspaniałej grupy Bourbon. Dzięki bogatej historii i doskonałym właściwościom popularność odmiany nie spada, ogrodnicy nadal ją preferują. Z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej i pielęgnacji roślin, jakiś czas po posadzeniu można zaobserwować wspaniałe kwitnienie.

Róża parkowa uwielbia rosnąć w wolności, potrzebuje przestrzeni i niezawodnego wsparcia

Historia wyboru

Uważa się, że róża parkowa jest efektem pracy hodowcy Jamesa Odiera, który pracował nad jej hodowlą w szkółce Bellevue, położonej na lewym brzegu Sekwany, niedaleko Paryża. Botanik nadał swojemu dziełu imię (przypuszczalnie) swojej żony lub córki. W 1855 r. właściciel prywatnego żłobka Jacques-Julien Margotten kupił różę Louise Odier i sprowadził ją do Anglii, uzyskując prawa do dystrybucji.

Pierwsze okazy tego gatunku znaleziono na wyspie Bourbon, położonej na Oceanie Indyjskim. Z tego powodu nazywają się „Bourbon”.

W okresie kwitnienia w całym miejscu rozchodzi się aromat róży

Opis parku róża Louis Odier i charakterystyka

Róża parkowa Louise Odier (Louise Odier) to krzew o wzniesionych pędach, którego średnia wysokość wynosi 150 cm. Liście są jasnozielone, błyszczące, gęsto pokrywają kolczaste pędy. W ciepłym klimacie i na żyznej, dobrze nawilżonej glebie róża Louis Odier wygląda jak pnąca, ponieważ pędy osiągają długość 3 m lub więcej. Rozłożysty krzew o średnicy 1-2 m.

Kwiaty frotte wielkości 6-8 cm w formie kamelii. Liczba płatków w każdym - od 28 do 56. Ich kolor to bogaty liliowy z jaśniejszym środkiem. Na łodydze w pędzlu kwitną cztery do sześciu pąków. Aromat jest mocny, na początku kwitnienia wyczuwalny zapach cukierków cytrynowych, stopniowo ustępujący typowemu różowi.

Odmiana Louis Odier ponownie kwitnie, w sprzyjających warunkach może wytwarzać pąki przez całe lato, pod ciężarem których pędy pięknie się uginają.

Roślina należy do 4 strefy mrozoodporności, przy minimalnej ochronie może wytrzymać temperatury do -35 ⁰С. Umiarkowanie odporny na czarną plamę i mączniaka prawdziwego. W deszczową pogodę pąki mogą się nie otwierać. Możesz pomóc im zakwitnąć tylko usuwając zrumienione i wysuszone górne płatki.

Zalety i wady odmiany

Patrząc na parkową różę Louisa Odiera można odnieść wrażenie, że składa się ona z jakichś zalet. To prawda, z wyjątkiem niektórych niuansów.

Ze względu na mrozoodporność odmiana Louis Odier może być uprawiana w regionie północno-zachodnim i na Syberii

Zalety klasy:

• moc krzaków;
• piękno kwiatów;
• niewielka liczba kolców;
• możliwość uprawy róży parkowej jako wspinaczkowej;
• delikatny aromat;
• obfite i długie kwitnienie;
• mrozoodporność;
• bezpretensjonalność w opiece.

Minusy:

• utrata dekoracyjności podczas deszczów;
• średnia odporność na choroby i szkodniki;
• słaba tolerancja odcieni.

Metody reprodukcji

Kupując różę parkową Louis Odier w szkółce lub w specjalistycznym sklepie, ogrodnik otrzymuje zaszczepioną roślinę. Po pewnym czasie może zdziczeć pod wpływem pędów z podkładki. Aby róża miała własne korzenie, stosuje się metody rozmnażania wegetatywnego.

nawarstwianie

Wiosną wybiera się elastyczny, mocny pęd na róży parkowej Louis Odier, umieszczony w przygotowanym rowku, po wykonaniu nacięć w pobliżu pąków. Przypięte drewnianymi zszywkami, pokryte ziemią. Jesienią pęd jest starannie wykopywany, odcinany i dzielony na części tak, aby każdy miał korzeń. „Delenki” są przeznaczone do uprawy na osobnym grzbiecie. Rok później zostają przeniesieni na stałe miejsce.

sadzonki

Sadzonki z parkowej róży Louis Odier są zbierane w okresie kwitnienia. Odciąć części pędów z trzema do pięciu liśćmi, tak aby dolny krój był skośny, a górny prosty. Jedna połowa liści jest usuwana, druga jest skracana. Po potraktowaniu stymulatorem wzrostu sadzonki sadzi się w wilgotnej glebie, pogłębiając się o 2-3 cm. Tworzą mini szklarnię dla każdego i dbają o nią, utrzymując temperaturę i wilgotność. Po ukorzenieniu materiału sadzeniowego uprawia się go przez kolejny rok, po czym przesadza.

Częste podlewanie może prowadzić do zgnilizny korzeni

potomstwo

Róże parkowe z własnymi korzeniami mogą być rozmnażane przez potomstwo. Rosną obok głównej łodygi, zajmując pewną odległość pod ziemią. Pędy oddziela się od rośliny matecznej rok po pojawieniu się. Aby to zrobić, grabią ziemię, odcinają korzeń łączący się z krzakiem nożem lub łopatą.

Dzieląc krzak

Krzak róży parkowej Louis Odier jest starannie wykopany, uwolniony z ziemi i podzielony na części zdezynfekowanym narzędziem. Odcinki korzeni traktuje się węglem drzewnym, a "delenki" sadzi się w stałym miejscu.

Uprawa i pielęgnacja

Aby posadzić różę, musisz wybrać odpowiednie miejsce dla sadzonki. Powinno być słonecznie, z dala od wysokich drzew, budynków i ogrodzeń. Przeciągi i lokalizacja pod odpływami wody są niedopuszczalne.

Aby prawidłowo posadzić różę parkową Louisa Odiera, wykonaj szereg kolejnych czynności:

1. Przygotuj dołek o głębokości 60 cm i szerokości 50 cm.
2. Hydrożel kładzie się na dnie, jeśli gleba jest piaszczysta, torfowa i próchnicza - na glinie.
3. Dodaj nawóz.
4. Wsyp ziemię do kopca i postaw na niej sadzonkę.
5. Wypełnij puste przestrzenie ziemią i trochę ubij.
6. Podlewane.

Opieka nad młodą sadzonką polega na regularnym podlewaniu, nawożeniu, przycinaniu i przygotowaniu do okresu zimowego.

Rosa Louis Odier bardzo kocha ciepło, ale toleruje też zimne trzaski

Podlewanie

Rose Louis Odier wymaga rzadkiego, ale regularnego podlewania. Zużycie wody wynosi 20 litrów na roślinę. Ten tryb jest niezbędny, aby korzenie wnikały głęboko w glebę w poszukiwaniu wilgoci. W przypadku nawadniania powierzchniowego znajdują się one w górnych warstwach gleby, która zimą jest najeżona mrozem.

górny opatrunek

Aby pobudzić kwitnienie wiosną, róża parkowa Louis Odier jest karmiona roztworem humianu sodu, a liście traktowane stymulatorem wzrostu. Stosowanie nawozów mineralnych trzy razy w sezonie pozwala na zwiększenie świetności korony. Latem różę podlewa się naparem z popiołu, aby pobudzić układanie pąków kwiatowych na przyszły rok.

przycinanie

Przycinanie sanitarne odbywa się w kwietniu, usuwając uszkodzone, chore lub zranione gałęzie. Pierwsza operacja jest przeprowadzana nie wcześniej niż dwa lata po wylądowaniu.

Usunięcie gałęzi jest konieczne do przerzedzania korony i leczenia rośliny. Pozostałe łodygi skracane są o trzy pąki, a najdłuższe o co najmniej 60 cm. Usunięciu podlegają również wszystkie pędy wyrastające poniżej przeszczepu.

Przygotowanie do zimy

Park rose Louis Odier wymaga schronienia na zimę tylko w regionach o surowym klimacie. Aby to zrobić, podstawa krzewu jest mocno spuchnięta, bicze są usuwane z podpory i pokryte włókniną, świerkowymi gałęziami, suchą trawą, stwarzając warunki do okresowej wentylacji róży.

Szkodniki i choroby

Pomimo tego, że róża parkowa Louis Odier ma silną odporność, wiele chorób może być dotkniętych w warunkach wysokiej wilgotności:

1. Mączniak prawdziwy – biały nalot podobny do wapna, prowadzący do wysychania liści.
   
2. Czarna plama - ciemne plamy na blaszkach liści.
   
3. Rdza - pomarańczowe zarodniki, obrzęki i narośla.
   
4. Szara zgnilizna - puszysty brązowawy nalot.
   

W celu zwalczania patologii stosują „Fundazol”, „Topaz”, siarczan miedzi, mieszaninę Bordeaux.

Obfite kwitnienie i wzrost róż mogą być zakłócone przez szkodniki:

• mszyce;
• błoniasty;
• ulotka;
• złota Rybka;
• przędziorek.

Do niszczenia owadów stosuje się środki owadobójcze - „Decis”, „Rovikurt” i ich analogi.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Róża parkowa Louis Odier – prawdziwa ozdoba ogrodu. Opadające pędy z dużą ilością kwiatów bzu wyglądają spektakularnie w różnych wersjach:

1. Gdy znajdują się na oddzielnych podestach.
   
2. W połączeniu z innymi krzewami lub bylinami.
   
3. Do pionowego ogrodnictwa werand, altan i ścian domów.
   
4. Róża pięknie prezentuje się na podporze w postaci łuku i kolumny.
   
5. Kilka krzewów posadzonych obok siebie tworzy żywopłot.
   

Wniosek

Róża parkowa Louis Odier - odmiana sprawdzona przez czas. Potrafi udekorować dowolną witrynę, niezależnie od jej kształtu, lokalizacji i innych cech. Spędziwszy sporo czasu, możesz zmienić terytorium, nadając mu oryginalności dzięki jasnemu i obfitemu kwitnieniu.

Recenzje ze zdjęciami o parkowej róży Louis Odier

Artykuły na ten temat "Wspinaczka park-bush róża louise odier (louis odier)"

Wspinaczka róża gloria dei wspinaczka (gloria dei wspinaczka): opis i zdjęcie, recenzje

Herbata-hybrydowa róża augusta luise (augustina louise): zdjęcie i opis, opinie

Wspinaczka róża gloria dei wspinaczka (gloria dei wspinaczka): opis i zdjęcie, recenzje

Herbata-hybrydowa róża augusta luise (augustina louise): zdjęcie i opis, opinie