Kiedy i jak zasiać goryczkę
Zadowolony
Goryczka (Gentiana asclepiadea) z rodziny goryczki to piękna roślina ozdobna. Jest bardzo popularny wśród współczesnych projektantów krajobrazu. W swoim naturalnym środowisku goryczka niebieska rośnie w umiarkowanych regionach półkuli północnej na wysokości do 5 tys. m. nad poziomem morza. Różne części rośliny były wykorzystywane przez mieszkańców starożytnego Rzymu, starożytnego Egiptu i średniowiecznych osad do leczenia wątroby, pęcherzyka żółciowego, chorób żołądka, dżumy, gorączki, gruźlicy, konwulsji, stłuczeń, ukąszeń trujących zwierząt, jako środek przeciwrobaczy.
Rosyjskojęzyczną nazwę „goryczki” roślina otrzymała ze względu na gorzki smak liści i korzeni zawierających dużą ilość glikozydów
Opis gatunku
Goryczka to atrakcyjna bylina uważana za jeden z najczęstszych gatunków tego rodzaju. Bezpretensjonalna, obficie kwitnąca roślina ma następujące cechy:
- wysokość krzewu od 60 cm do 80 cm;
- kształt krzewu jest gęsty;
- system korzeniowy jest skrócony, gruby, z kilkoma procesami podobnymi do sznurka;
- pędy proste lub zakrzywione, nierozgałęzione, całkowicie ulistnione, z pąkami kwiatowymi;
- liście siedzące, naprzemienne, całe, podłużno-owalne, lancetowate, ze spiczastymi końcami, do 10 cm;
- wysokość szypułek do 5 cm;
- liczba kwiatów na szypułce do 3 sztuk;
- kwiatostany pięcioczłonowe, samotne;
- kształt korony jest dzwonowaty, zrośnięty, z pięcioma zębami;
- kolor kwiatostanów jest niebieski, ciemnoniebieski lub biały;
- wzór wewnątrz korony jest czarno-biały z plamami i paskami;
- owoc to kapsułka małża z drobnymi nasionami w kolorze piasku.
W naturalnych warunkach można spotkać goryczkę o lodowatym niebieskim, śnieżnobiałym lub ciemnoniebieskim kolorze
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Współcześni projektanci krajobrazu przywiązują dużą wagę do goryczki.
Roślina została z powodzeniem wykorzystana do tworzenia różnorodnych rozwiązań:
- eleganckie bordiury kwitnące od drugiej połowy lipca;
- mixborders z ciasnym krojem;
- w połączeniu z hostami, paprociami, cohoshem, geyher.
Na zdjęciu goryczka w nasadzeniach grupowych z innymi roślinami ozdobnymi.
Pięknie kwitnąca goryczka niebieska klinowa jest doskonale i harmonijnie połączona z roślinami o purpurowych, pomarańczowo-żółtych liściach
Cechy reprodukcji
Odwieczna goryczka rozmnaża się na dwa główne sposoby:
- wegetatywny (poprzez podzielenie buszu, sadzonki);
- nasiona (siew nasion do sadzonek lub w otwartym terenie).
Podział systemu korzeniowego goryczki przeprowadza się na wiosnę, dla wygodniejszego wszczepienia kultury dekoracyjnej. Jesienne rozmnażanie wegetatywne goryczki jest niepożądane, ponieważ zaburzone rośliny mogą nie przetrwać okresu zimowego. Krzew jest wykopywany, podzielony na kilka działek z punktami wzrostu, z zachowaniem glinianej grudki. Poletka goryczki sadzimy w przygotowanych dołkach w odległości co najmniej 25 cm od siebie, obficie podlewamy.
Sadzonki goryczki są oddzielane na początku sezonu wegetacyjnego (pod koniec wiosny). Pędy boczne są cięte jako sadzonki. Sadzonki należy zagłębić w ziemię o 1/3 długości. Rośliny przykrywa się szklanym słojem lub plastikową butelką, aby uzyskać efekt cieplarniany. Po 20-30 dniach pojawiają się pierwsze korzenie goryczki, więc schronienie zostaje usunięte.
Nasiona goryczki sadzi się w otwartym terenie pod koniec września przed zimą lub wiosną, pod koniec kwietnia. Podczas siewu nasion kultury lastovnaya jesienią materiał nie musi być rozwarstwiony. Działka jest przekopana, nasiona rozrzucone po powierzchni i przykryte grabiami. Podczas siewu wiosennego sadzonki należy zacieniać i utrzymywać wymagany poziom wilgotności gleby. Jesienią kultura gołębi tworzy małą rozetę liści.
Oprócz sadzenia na otwartym terenie goryczka jest uprawiana w sadzonkach.
Młode krzewy goryczki wyhodowane z nasion wytwarzają szypułki kwiatowe tylko przez 3-4 lata życia
Rosnące sadzonki
Rozmnażanie nasion jest mile widziane przez większość hodowców kwiatów. Aby wyhodować sadzonki, nasiona bagna goryczki są rozwarstwiane przez 1 miesiąc w lodówce. Przed utwardzeniem nasiona miesza się z granulowanym torfem lub drobnym piaskiem.
Sadzonki najlepiej wysiewać w naczyniach ceramicznych. Jako mieszankę gleby stosuje się kompozycję składników odżywczych z równych części ziemi lub gleby na sadzonki i gruboziarnisty piasek. Algorytm siewu sadzonek:
- nasiona są rozprowadzane na powierzchni mieszanki gleby;
- uprawy są opryskiwane z butelki z rozpylaczem;
- pojemnik z uprawami jest pokryty folią lub szkłem, aby stworzyć efekt szklarni.
Aby wykiełkować sadzonki goryczki, warto utrzymywać temperaturę powietrza do 20 ⁰С przez 10-20 dni (do pojawienia się pierwszych pędów). Pojemnik z plonami należy codziennie wietrzyć, usuwać kondensat.
Po pojawieniu się pierwszych pędów schronienie jest usuwane, zapewnione jest rozproszone naturalne oświetlenie, a temperatura powietrza zostaje obniżona do + 18 ⁰С.
Gdy na pędach pojawią się 2-3 stałe liście, sadzonki zanurzają się w osobnych pojemnikach i pogłębiają się do liści liścieni.
Sadzonki są przenoszone na otwarty teren na początku maja wraz z glinianą grudką. Przed sadzeniem sadzonek kiełki są stopniowo utwardzane przez 2-3 tygodnie.
Przeszczep goryczki lastova na otwarty teren jest istotny przy ustalaniu stabilnej, ciepłej temperatury
Sadzenie i pielęgnacja goryczki
Goryczka niebieska to kultura górska, która „uwielbia” obszary jak najbardziej zbliżone do naturalnych warunków siedliskowych. Przestrzeganie zasad sadzenia i prosta pielęgnacja pozwoli Ci cieszyć się pięknym rozkwitem niebiesko-niebieskich kwiatostanów przez całą drugą połowę lata.
Dzwonkowate kwiaty goryczki klinowej zachwycają przeszywającymi niebieskimi kwiatami
Warunki i zasady lądowania
Po ustaleniu stabilnej, ciepłej temperatury: pod koniec kwietnia lub na początku maja sadzonki goryczki są przenoszone na otwarty teren.
Algorytm przesadzania sadzonek w otwartym terenie:
- sadzonki krzewów są przenoszone do przygotowanych otworów wraz z glinianą grudą;
- rośliny posypuje się ziemią i lekko wciska w ziemię;
- sadzonki obficie podlewamy i ściółkujemy mieszanką mąki torfowej, kruszonej limonki i mąki rogowej.
Schemat sadzenia sadzonek - od 15 cm do 30 cm między poszczególnymi krzewami.
W przypadku roślin wybierz lekko zacienione obszary:
- po zachodniej stronie okolicy;
- pod koroną rozłożystego lub starego drzewa;
- w pobliżu sztucznych zbiorników.
Aby zachować naturalną wilgoć, w obszarze, w którym znajduje się goryczka, można sadzić nisko rosnące zboża. Uprawy zbóż pomogą nie tylko naśladować warunki naturalne, ale także pomogą uniknąć przegrzania i wysychania gleby.
Najbardziej odpowiednia dla goryczki jest przepuszczalna, neutralna, pożywna, luźna gleba z domieszką naturalnego żwiru.
Niebieska goryczka nie reaguje dobrze na stagnację wilgoci u korzeni
Harmonogram podlewania i nawożenia
W przypadku sadzonek goryczki wystarczająca jest minimalna pielęgnacja związana z podlewaniem i nawożeniem gleby.
Zgodnie z zasadami techniki rolniczej wilgoć powinna być systematyczna i obfita, ponieważ kultura ozdobna lepiej przystosowuje się i rozwija w wilgotnej glebie. Intensywność podlewania należy zwiększyć w okresie pączkowania i otwierania kwiatostanów.
Jeśli z jakiegoś powodu trzeba ograniczyć podlewanie, grządkę ogrodową z goryczką klinową trzeba będzie pokryć warstwą ściółki z torfu, trocin lub słomy, aby na długo zachować naturalną wilgoć. W suchym okresie letnim goryczka niebieska potrzebuje dodatkowego nawadniania.
Wyjątkowość kwiatu polega na tym, że kultury nie trzeba karmić. W przypadku krzewów wystarczy wiosenne ściółkowanie torfem zmieszanym z pokruszonym wapieniem i mąką rogową.
Niebieska goryczka „nie toleruje” wilgoci na liściach
Odchwaszczanie i rozluźnianie
Za każdym razem po podlaniu rośliny muszą rozluźnić glebę. Usuwanie chwastów to obowiązkowa procedura pielęgnacji ozdobnej niebieskiej goryczki.
Oprócz odchwaszczania i rozluźniania suche kwiatostany należy usuwać w odpowiednim czasie
Przygotowanie do zimy
Przygotowanie rośliny do zimowania polega na odcięciu części gruntowej. Ponieważ goryczka jest uprawą mrozoodporną, w miejscach o umiarkowanym klimacie nie jest konieczne przykrywanie krzewów na zimę.W regionach północnych rośliny muszą być pokryte warstwą gałązek świerkowych lub gałęzi świerkowych.
Na obszarach o mało śnieżnych zimach krzewy goryczki są również wstępnie przykryte aż do wiosny
Choroby i szkodniki
W otwartym terenie goryczka jest najbardziej podatna na patogeny następujących chorób:
- Szara zgnilizna objawia się charakterystycznymi brązowo-szarymi plamami o wysokiej wilgotności. Porażone obszary roślin należy terminowo usuwać, krzewy traktować fungicydami.
![]()
Szara zgnilizna jest wiernym towarzyszem gęstych nasadzeń, gdzie zaburzony jest proces naturalnej cyrkulacji powietrza
- Brązowe plamienie w postaci brązowo-żółtych plam z fioletowymi obwódkami pojawia się po zakażeniu roślin chorobą grzybową.
![]()
Roztwór siarczanu miedzi, mieszanki Bordeaux i innych nowoczesnych fungicydów pomoże szybko pozbyć się brązowej plamki na krzakach niebieskiej goryczki
- Rdza charakteryzuje się występowaniem ciemnobrązowych krost. Zainfekowane obszary muszą zostać całkowicie zniszczone.
![]()
Część rośliny, która nie jest dotknięta rdzą, należy ostrożnie potraktować fungicydami
- Gdy u podstawy łodyg młodych krzewów pojawia się zgnilizna, jest to oznaka zgnilizny podstawowej. Jako skuteczny środek kontroli stosuje się lek grzybobójczy „Cineba”.
![]()
Części kultury gołębi dotknięte chorobami grzybiczymi należy spalić, takie składniki nie nadają się do tworzenia pryzmy kompostowej
Wśród głównych szkodników goryczki niebieskiej można wyróżnić nicienie, gąsienice, mrówki, ślimaki, ślimaki, wciornastki. Ci przedstawiciele świata żywej fauny obgryzają liście, pąki roślin, w wyniku czego tracą swój atrakcyjny i dekoracyjny wygląd. Do zwalczania szkodników stosuje się insektycydy, a także metody ludowe (pułapki z piwem lub kompotem, krojone ziemniaki).
Ropuchy i jeże są naturalnymi antagonistami ślimaków i ślimaków
Wniosek
Gencjana to piękna roślina ozdobna, która przyciąga hodowców kwiatów harmonijnym kwitnieniem licznych niebiesko-niebieskich dzwonków. Górskie kwiaty ozdobne wymagają prostej pielęgnacji: regularne podlewanie bez wysychania i nadmiernej wilgoci, terminowe rozluźnianie, aby zapobiec stagnacji wilgoci w korzeniach, usuwanie wyblakłych pąków w celu zachowania dekoracyjności sadzenia.
