Buzulnik: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, w ogrodzie
Zadowolony
Buzulnik (Ligularia) - oryginalna roślina ozdobna do dekoracji okolicy. Kultura świetnie prezentuje się w zacienionych miejscach, w pobliżu sztucznych zbiorników. Sadzenie i pielęgnacja buzulnika nie różnią się skomplikowaną technologią rolniczą.
Krzewy Buzulnik mogą służyć jako roślina tasiemca
Cechy kwitnienia buzulnika
Kwitnienie buzulnika rozpoczyna się w lipcu i trwa do września. Roślina wyrzuca wysokie szypułki (do 1 m wysokości) z oryginalnymi kwiatostanami.
Kwiatostany mogą być różne (w zależności od odmiany): tarczycowe, kolczaste, racemoza.
Kwiaty Buzulnika mają kształt kosza, z wyglądu przypominają klasyczny rumianek. Kwiaty rurkowe są niepozorne, najczęściej żółtobrązowe. Kolorystyka marginalnych kwiatów trzciny może wahać się od jasnożółtej do żółto-pomarańczowej z białawym lub czerwonawym odcieniem.
Kwiaty buzulnika osiągają średnicę do 10 cm.
Po zakończeniu pączkowania na szypułkach tworzą się owoce w postaci czubatego niełupka.
Rozkwitowi kultury towarzyszy dyskretny, lekki aromat
Buzulnik w projektowaniu krajobrazu
Profesjonalne zdjęcia buzulnika w ogrodzie pozwalają stwierdzić, że potężny i luksusowy krzew ozdobny znalazł szerokie zastosowanie w nowoczesnym projektowaniu krajobrazu:
- jako roślina pasjansowa do pojedynczego sadzenia;
- dla ciasnego dopasowania
- do sadzenia w tle kwietnika;
- jako roślina graniczna;
- do dekoracji przestrzeni przy pniach drzew;
- do rejestracji trawników;
- do umieszczenia wzdłuż ścian domów, budynków, ogrodzeń;
- do dekoracji brzegu akwenu.
Jako "sąsiedzi" w ogrodzie buzulnika wybiera się kwiaty i zioła o jaśniejszym kolorze liści i kwiatostanów (mankiet, liliowiec, hosta). Na zdjęciu buzulnik w projektowaniu krajobrazu w kompozycji z powojnikami o różnych odcieniach fioletu, różowym floksem, szkarłatnymi różami, fioletowymi liliami.
Obok buzulnika doskonale prezentują się kwitnące rośliny ozdobne o fioletowych, czerwonych, fioletowych, różowych kwiatach
Cechy hodowli buzulnika
Jak wielu innych przedstawicieli rodziny Astrowów buzulnik rozmnaża się wegetatywnie i przez nasiona. Młode krzewy uzyskane w wyniku drugiej metody zaczynają kwitnąć za 3-4 lata. Rośliny rozmnażane przez podział kłącza wytwarzają łodygi kwiatowe następnego lata po przesadzeniu.
Bardzo często kultura dekoracyjna rozmnaża się przez samosiew
Rozmnażanie nasion buzulnika
Rozmnażanie nasion buzulnika może być spontaniczne (samosiewne), sadzonek oraz przez siew w otwartym terenie.
Doświadczeni hodowcy kwiatów zauważają, że uprawa buzulnika z nasion zebranych w domu ma swoje „wady”:
- nasiona domowe nie zawsze dojrzewają i zachowują właściwości kiełkowania;
- w większości przypadków rośliny tracą cechy odmiany;
- kwitnienie roślin wyhodowanych z nasion krajowych następuje dopiero po 3-4 latach od posadzenia.
W celu rozmnażania nasion w sposób beznasienny nasiona wysiewa się na otwartym terenie późną jesienią (koniec listopada), aby zapewnić naturalne rozwarstwienie. Materiał jest pogłębiony o 1,5 cm. Ze względu na niski procent kiełkowania nasiona buzulnika należy wysiewać do gruntu dość blisko siebie. Na zimę uprawy pokryte są torfem, trocinami, słomą lub opadłymi liśćmi. Wiosną schronienie jest usuwane, pierwsze pędy są zacienione. Dwukrotnie (w odstępie 2 tygodni) sadzonki są przerzedzane, a następnie (w razie potrzeby) przesadzane do stałego miejsca zamieszkania.
Podczas rozmnażania sadzonek nasiona są rozwarstwiane w ciągu 2 miesięcy, wysiewane w specjalnych pojemnikach na głębokość 0,5 cm i kiełkowane w warunkach szklarniowych pod folią.
Po ustaleniu stabilnej ciepłej pogody sadzonki są utwardzane i przesadzane na otwarty teren.
Do rozmnażania buzulnika z nasion najlepiej używać nasion zakupionych w wyspecjalizowanych sklepach
Jak rozmnażać buzulnika dzieląc krzak
Podział krzewu lub podzielenie systemu korzeniowego to najprostszy i najbardziej produktywny sposób rozmnażania buzulnika, który ma znaczną przewagę nad rozmnażaniem nasion:
- cechy odmianowe rośliny matecznej są całkowicie zachowane;
- wszystkie rozmnożone krzewy potomne tworzą bardziej bujne i duże liście, charakteryzują się obfitym kwitnieniem i najjaśniejszym kolorem kwiatostanów i liści;
- krzewy zaczynają wytwarzać łodygi kwiatowe następnego lata po ukorzenieniu się.
Podział systemu korzeniowego buzulnika przeprowadza się wczesną wiosną, kiedy pojawiają się pierwsze liście. Krzew mateczny nie może być całkowicie wykopany (oddziel łopatą niezbędne części wielkości zawierające żywe pędy i pąki).
W celu całkowitego oddzielenia krzak matki jest starannie wykopywany wraz z grudą ziemi. Za pomocą łopaty oddziela się działki z 2-3 zdrowymi pąkami. Są myte roztworem nadmanganianu potasu, zgniłe, miękkie, suche, uszkodzone części korzeni są usuwane. Miejsca nacięć posypujemy popiołem drzewnym. Działki sadzi się w przygotowanych, organicznie nawożonych dołkach.
Podział krzewu buzulnika przeprowadza się wczesną wiosną w miarę wzrostu rośliny, z częstotliwością co 5-6 lat
Uprawa sadzonek buzulnika z nasion
Uprawa buzulnika z nasion w domu obejmuje sadzonki pastwiskowe. Materiał do siewu powinien być wstępnie uwarstwiony (poddawany obróbce na zimno) przez 2 miesiące.
Wysiew nasion do sadzonek odbywa się w pierwszej dekadzie marca.
Jako pojemniki wybierane są płytkie plastikowe lub drewniane pudełka.
Do siewu buzulnika z nasionami do sadzonek mieszankę gleby przygotowuje się z mieszanki ziemi ogrodowej i nawozów mineralnych.
Algorytm wysiewu nasion do sadzonek:
- płytkie bruzdy (do 0,5 cm) dokładnie nawilżają;
- siać nasiona;
- posypane ziemią, trochę sprasowane;
- pokryte szkłem lub folią, aby stworzyć efekt szklarni.
Po pojawieniu się sadzonek schronienie jest usuwane, sadzonki są nawilżane, gdy górna warstwa ziemi w pojemniku wysycha.
Zbiór nie jest wykonywany, ponieważ rośliny są wrażliwe na przesadzanie. Gdy pojawią się 2-3 trwałe liście, sadzonki są przerzedzane, pozostawiając sadzonki najsilniejsze i najzdrowsze.
2 tygodnie przed przesadzeniem na otwarty teren sadzonki są utwardzone. Pod koniec maja młode rośliny przesadza się na otwarty teren. Małe zagłębienia w gruncie nawożone są humusem, popiołem drzewnym i superfosfatem. Sadzonki umieszcza się w dołkach, dociska ziemię wokół krzaka, obficie podlewa.
Za pierwszym razem po przeniesieniu sadzonek na otwarty teren rośliny muszą być zacienione w ciągu dnia
Sadzenie i pielęgnacja buzulnika w ogrodzie
Buzulnik ogrodniczy wymaga minimalnego wysiłku i uwagi, ponieważ roślina ma najwyższy poziom odporności na stres. Kultura jest bezpretensjonalna dla składu gleby, może rosnąć w cieniu, dobrze się czuje w miejscach stojącej wody. Jednak sadzenie rośliny musi być brane z odpowiedzialnością, ponieważ w tym samym miejscu ligularia może rosnąć przez około 10 lat. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad przygotowania gleby do sadzenia, rośliny nie muszą być karmione przez pierwsze 2-3 lata. Na zdjęciu - kwiat buzulnika, którego sadzenie i pielęgnacja pozwoli Ci uzyskać wspaniałą roślinę ozdobną w klombie:
Bezpretensjonalny buzulnik nie wymaga codziennej pielęgnacji
Zalecany czas
Buzulnik należy sadzić wiosną:
- na początku marca, gdy na roślinie matecznej pojawi się kilka liści, w razie potrzeby podział krzewu;
- pod koniec maja przy przenoszeniu sadzonek na otwarty teren.
Wczesna wiosna to najlepszy czas na adaptację sadzonek i sadzonek do nowego miejsca. Przy wymuszonym przesadzeniu latem roślina musi odciąć łodygi kwiatowe i większość liści.
Transplantację poletek ligularii można wykonać latem i jesienią, jednak wiosną procent przeżywalności krzewów w nowym miejscu jest znacznie wyższy
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Miejsce na umieszczenie buzulnika powinno być zacienione, z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Może to być teren wzdłuż ścian form architektonicznych, ogrodzeń, pod drzewami. Na otwartych przestrzeniach klombów liście ligularii tracą swoje właściwości dekoracyjne, łodygi kwiatowe są wyczerpane, więdną.
Stałe „miejsce zamieszkania” rośliny nie powinno być zbyt wietrzne, ponieważ ze względu na dość wysokie szypułki, przy silnych podmuchach wiatru, pędy mogą się odłamać.
Ziemię pod buzulnikiem należy starannie wykopać do głębokości 30 cm.
Lądowiska do przemieszczania działek ligularii tworzą płytko (do 40 cm głębokości). Odległość między poszczególnymi krzewami wynosi co najmniej 1 m.
Rośliny są mało wymagające pod względem składu gleby. Kultura dobrze przystosowuje się do luźnej, pożywnej gleby, która może skutecznie zatrzymywać wilgoć. Doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają dodanie do jednego metra kwadratowego ziemi ogrodowej:
- 1 wiadro humusu;
- 2 szklanki popiołu drzewnego;
- 1 szklanka superfosfatu.
Taka kompozycja odżywcza ureguluje poziom kwasowości i przyczyni się do miejscowej dezynfekcji.
Najlepszym miejscem dla ligularii jest linia brzegowa sztucznego lub naturalnego zbiornika
Algorytm lądowania
Technika rolnicza do sadzenia ligularii na otwartym terenie jest uniwersalna:
- przygotowanie otworów do lądowania o wymiarach 40x40 cm w odległości do 1 m od siebie;
- doły do sadzenia wypełnione są przygotowaną mieszanką gleby z próchnicy, węgla drzewnego i superfosfatu;
- poletka są wstępnie traktowane roztworem nadmanganianu potasu, sekcje korzeni - popiołem drzewnym;
- sadzonki ostrożnie umieszcza się w otworach, posypuje mieszanką gleby, staranuje;
- krzewy są obficie podlewane pod korzeń.
Po umieszczeniu w dole do sadzenia zdrowe pąki ligurarii powinny znajdować się nad ziemią
Kiedy i jak przeszczepić buzulnik
Doświadczeni hodowcy kwiatów zgadzają się, że najlepiej przeszczepić buzulnik wczesną wiosną, podczas pojawiania się pierwszych liści.
Wybierz najsilniejsze rośliny mateczne do przesadzania.
Krzewy Ligularia można podzielić do przeszczepu na dwa sposoby:
- bez wykopywania rośliny matecznej z ziemi;
- z całkowitym usunięciem krzewu matki z ziemi.
Awaryjny przeszczep ligularii latem może prowadzić do zbyt dużej wysokości pędów, słabego wzrostu liści, braku kwitnienia
Zasady opieki
Ligularia to jedna z najbardziej bezpretensjonalnych roślin ogrodowych. W przypadku kultury wystarczy zapewnić terminowe obfite podlewanie, regularne opatrunki i ochronę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
W cieniu i półcieniu liście buzulnika mogą osiągać duże rozmiary i zachwycać jasnymi, nasyconymi kolorami
Harmonogram podlewania i nawożenia
Harmonogram podlewania buzulnika jest bezpośrednio zależny od lokalizacji uprawy:
- w cieniu lub półcieniu rośliny wymagają rzadkiego podlewania (1 raz w tygodniu);
- w pobliżu zbiorników wodnych można wykluczyć podlewanie;
- w miejscach nasłonecznionych ligularia potrzebuje codziennego podlewania rano lub wieczorem.
W suchym okresie letnim oprócz podlewania krzewów buzulnik konieczne jest dodatkowe opryskiwanie.
Ze względu na to, że system korzeniowy znajduje się w głębokich warstwach gleby, ligularia wymaga obfitego podlewania raz w tygodniu
Podczas przesadzania działek lub sadzonek buzulnika na otwarty teren, dołki są dokładnie nawożone materią organiczną. Dlatego przez pierwsze dwa lata życia młode krzewy nie potrzebują nawozu. Począwszy od 2-3 roku życia harmonogram karmienia składa się z następujących czynności:
- wiosną glebę pod każdym krzewem buzulnika należy karmić humusem (około ½ wiadra na 1 roślinę) lub złożonymi preparatami zawierającymi azot;
- podczas formowania łodyg kwiatowych rośliny można karmić nawozami zawierającymi potas i fosfor;
- przed kwitnieniem, a następnie co 2 tygodnie do końca sezonu letniego pod każdy krzak wstrzykuje się płynny roztwór dziewanny w stosunku 1:10;
- 2-3 razy w okresie wegetacji na każdą roślinę nakłada się 1 łyżkę. Popiół drzewny.
Główną potrzebą ligularii są naturalne substancje organiczne
Rozluźnienie i odchwaszczanie
Rozluźnienie i ściółkowanie gleby wokół krzewów może nie tylko zapewnić dostęp tlenu do systemu korzeniowego, ale także zatrzymać wilgoć w przestrzeni korzeniowej.
Odchwaszczanie to temat aktualny wyłącznie wczesną wiosną.
Po wzroście krzewu potężne liście ligularii „zatykają” chwasty
Przygotowanie do zimy
Po kwitnieniu odcina się pędy z wyblakłymi kwiatami. Pozwala to roślinie na obfitsze ulistnienie przed nadejściem chłodów.
Większość hodowców kwiatów woli nie ścinać liści ligularii na zimę. W postaci uschniętej zakrywają system korzeniowy, co pozwala krzewom wygodniej „przeżyć” mróz.
W regionach o surowych warunkach zimowych przestrzeń wokół buszu jest ściółkowana humusem. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia mrozów bez śniegu, rośliny są pokryte słomą, świerkowymi gałęziami, gałęziami.
Doświadczeni ogrodnicy zalecają ściółkowanie krzewów późną jesienią
Choroby i szkodniki
Ligularia – roślina o silnej odporności. Bardzo rzadko uprawa może zostać zarażona mączniakiem prawdziwym.
Kiedy pojawią się pierwsze oznaki choroby grzybiczej, krzewy należy potraktować roztworem nadmanganianu potasu, mieszanki Bordeaux lub nowoczesnymi fungicydami
Ślimaki i ślimaki to główni „wrogowie” buzulnika. Do zwalczania szkodników stosuje się różne metody:
- ręczne zbieranie skorupiaków;
- przetwarzanie obszaru wokół krzewów suchym tytoniem, popiołem drzewnym;
- zastosowanie superfosfatu.
Nowoczesny preparat „Burza z piorunami” pozwala na długo odstraszyć ślimaki i ślimaki
Zbieranie i przygotowanie nasion
W domu można wyhodować buzulnik z nasion. Aby zebrać materiał do sadzenia, po zakończeniu kwitnienia najatrakcyjniejsze szypułki nie są odcinane, lecz pozostawiane do ostatecznego dojrzewania.
Kwiatostany są wiązane gazą, aby nasiona się nie wysypały. Przed nadejściem mrozu kwiatostany są cięte i umieszczane w warunkach pokojowych do suszenia. Po 2 tygodniach nasiona są uwalniane z łupiny, przesiewane. Recenzje ogrodników na temat buzulnika pozwalają stwierdzić, że nasiona zebrane w domu mają niski procent kiełkowania.
Wniosek
Sadzenie i pielęgnacja buzulnika w domu nie różnią się złożonymi algorytmami. Ponieważ ligularia jest uprawą bezpretensjonalną i odporną na stres, można ją uprawiać wszędzie. Wystarczy przestrzegać podstawowych zasad sadzenia i pielęgnacji, wtedy roślina zachwyci obfitym kwitnieniem i blaskiem ozdobnych liści.
