Żółtawy rhizopogon: opis i zdjęcie, jadalność
Zadowolony
| Nazwa: | Rhizopogon żółtawy |
| Nazwa łacińska: | Rhizopogon luteolus |
| Typ: | Warunkowo jadalne |
| Synonimy: | Żółtawy korzeń, Rhizopogon luteolus |
| Systematyka: |
|
Żółtawy Rhizopogon - rzadki grzyb saprofit, krewny płaszczy przeciwdeszczowych. Należy do klasy Agaricomycetes, rodzina Rhizopogonaceae, rodzaj Rhizopogon. Inną nazwą grzyba jest żółtawy korzeń, po łacinie - Rhizopogon luteolus.
Gdzie rosną żółtawe ryzopogony?
Rhizopogon luteolus występuje w umiarkowanych i północnych szerokościach geograficznych Eurazji. Rośnie w małych grupach głównie w lasach sosnowych na glebach piaszczystych i piaszczystych. Tworzy mikoryzę na drzewach iglastych, najczęściej na sosnach. Można go znaleźć w zalesionych domkach letniskowych i parkach. Lubi gleby luźne z dużą zawartością azotu. Owocnik grzyba jest prawie całkowicie ukryty pod ziemią lub pod warstwą opadłych liści, więc nie jest łatwo go znaleźć.
Jak wyglądają żółtawe ryzopogony
Rhizopogon luteolus ma dość dziwny wygląd jak na grzyba. Brakuje mu czapki i nogi. Podział owocnika na górną i dolną część jest bardzo warunkowy. Zewnętrznie przypomina bulwę młodego ziemniaka. Ma rozmiar od 1 do 5 cm.
Młode osobniki są koloru białawo-oliwkowego lub jasnobrązowego, dojrzałe są brązowe lub brązowe. Powierzchnia owocnika jest sucha. W miarę wzrostu jego skóra stopniowo pęka. Owocnik jest splątany z szaro-czarnymi nitkami grzybni. Dojrzałe okazy mają wyraźny zapach czosnku.
Miąższ ryzopogonu jest gęsty i mięsisty, białawo-żółty, dzięki czemu grzyb otrzymał swoją nazwę. W miarę dojrzewania zarodników i dyspersji w miąższu, stopniowo zmienia kolor na żółto-oliwkowy, zielonkawy, zielonkawo-brązowy i prawie czarny u starego okazu.
Zarodniki elipsoidalne, lekko asymetryczne, błyszczące, gładkie, przezroczyste. Rozmiar zarodników - około 8 x 3 mikrony.
Czy można jeść żółtawe ryzopogony?
Rhizopogon jest gatunkiem jadalnym, ale rzadko jest spożywany.
Walory smakowe żółtawego ryzopogonu grzybowego
Rhizopogon luteolus ma niską smakowitość. Nawet jeśli jest uważany za jadalny.
Smażony ryzopogon smakuje jak płaszcz przeciwdeszczowy.
Korzyści i szkody dla ciała
Rhizopogon luteolus należy do czwartej kategorii smakowej. Kompozycja zawiera składniki odżywcze, ale niewłaściwie stosowana i przygotowana jest niebezpieczna i może zaszkodzić organizmowi.
Fałszywe dublety
Żółtawy ryzopogon jest podobny w wyglądzie do swojego krewnego, różowawego ryzopogonu (Rhizopogon roseolus), którego inną nazwą jest trufla rumieniąca lub trufla różowa. Ten grzyb ma żółtawą skórkę, jeśli zostanie złamany lub pocięty, miąższ w tym miejscu zmienia kolor na różowy. Owoc trufli różowiącej ma bulwiasty lub nieregularnie zaokrąglony kształt. Większość znajduje się pod ziemią. Ściana owocnika jest biaława lub żółtawa, a po naciśnięciu staje się różowawa. Rhizopogon różowawy jadalny, odpowiedni do jedzenia tylko w młodym wieku.
Innym krewnym żółtawego ryzopogonu jest ryzopogon pospolity (Rhizopogon vulgaris). Jej owocnik ma kształt surowej bulwy ziemniaka o średnicy do 5 cm. Jest częściowo lub całkowicie schowany w ziemi. Skórka młodego grzyba jest aksamitna, u dojrzałego staje się gładka i lekko popękana. Rośnie w lasach świerkowych i sosnowych, czasem spotykany w liściastych. Sezon odbioru - od czerwca do października. Nigdy nie rośnie sam.
żółtawy Rhizopogon przypomina wątpliwy Melanogaster (Melanogaster ambiguus). Jest to bardzo rzadki grzyb jadalny, który rośnie pojedynczo w lasach liściastych od maja do października. Młode okazy mają filcowatą, szorstką powierzchnię o brązowo-szarej barwie. W procesie wzrostu powierzchnia owocnika ciemnieje, staje się prawie czarna i staje się gładka. Miąższ grzyba jest fioletowoczarny, gruby, mięsisty, z lekkim zapachem czosnku. Jakość smaku jest niska.
Zasady odbioru
Sezon odbioru - od lipca do września. Rhizopogon luteolus najlepiej zbierać pod koniec sezonu, kiedy daje największe plony.
Posługiwać się
Do jedzenia należy wybrać młode okazy z przyjemną kremową miazgą (nie można używać starych ciemnych grzybów).
Należy je najpierw umyć pod bieżącą wodą, dokładnie pocierając każdy egzemplarz, aby usunąć smak i zapach czosnku, a następnie obrać cienką skórkę.
Rhizopogon luteolus jest przygotowywany w taki sam sposób, jak purchawki, które są ich najbliższymi krewnymi. Do gotowania nadają się wszystkie rodzaje gotowania - gotowanie, smażenie, duszenie, pieczenie, ale najsmaczniejsze są smażone.
Wniosek
Żółtawy Rhizopogon - gatunek mało znany nawet wśród grzybiarzy. Łatwo pomylić go z białą truflą, której używają oszuści, sprzedając ją po wysokiej cenie.
