Koza gorkiego: konserwacja i pielęgnacja

W Rosji kozy hodowano od czasów starożytnych. I to nie tylko na wsiach, ale także w małych miasteczkach. Te bezpretensjonalne zwierzęta dostarczały mleko, mięso, puch, skóry. Kozy były szczególnie cenione za smaczne, pożywne, hipoalergiczne mleko. Ten produkt ma podobne właściwości do mleka ludzkiego. Ile dzieci wyrosło na nim silnych i zdrowych! Przydatne mleko kozie i osoby starsze. Przypomnij sobie Robinsona Crusoe: to kozy nieznanej rasy pomogły mu przetrwać w trudnej sytuacji.

Niestety w zwykłych rosyjskich rodzinach nie marzyli o kozach pełnej krwi. A tutejsze zwierzęta nie były zbyt wydajne. Dziś w wielu gospodarstwach kozy rasy Gorky coraz częściej znajdują stałe miejsce zamieszkania. Spełnia wymagania hodowców kóz, którzy chcą uzyskać jak najwięcej koziego mleka. Szybko się rozchodzi, bo jakość jest lepsza niż krowa.

Historia rasy

Na przełomie XIX i XX wieku wyhodowano nową rasę. Skrzyżowaliśmy lokalne kozy (kozy rosyjskie) ze szwajcarską (rasa saaneńska). Szwajcarzy zostali sprowadzeni do prowincji Niżny Nowogród (późniejszy region Gorki). Krew cudzoziemców miała korzystny wpływ na nowe pokolenia, pojawiła się nowa rasa kóz, która nazywała się Gorky.

Ważny! Dalsze doskonalenie rasy kóz gorkich było kontynuowane, chociaż prace hodowlane prowadzono prywatnie.

W połowie XX wieku kozy poprawiły swoją jakość, produktywność. Kozy Gorki to rasy mleczne.

Opis

Zwierzęta są mobilne. Reaguj na najmniejsze zmiany w otoczeniu. Istnieje kilka wspólnych interesujących funkcji.

Uwaga! Każde ucho kozy porusza się samoczynnie, dzięki czemu zwierzę otrzymuje szeroką gamę dźwięków pochodzących z różnych źródeł.

Kozy Gorki są towarzyskie, praktycznie nie ma między nimi walk. Istnieje szczególny stosunek do osoby, która się nimi opiekuje – biorą go za lidera i bez wahania podążają za nim.

Kupując kozę z selekcji Gorkiego, należy wziąć pod uwagę opis rasy (patrz zdjęcie):

  1. Sierść zwierząt jest gładka, niezbyt długa, czysto biała, chociaż dopuszczalne są niewielkie szare podpalacze. Czysto szare kozy są rzadkie.
  2. Kozioł Gorki z cienką i lekką głową, cienkimi i przezroczystymi uszami, z wysoką szyją. Najczęściej kozy są bezrożne, kozy rogate.
  3. Hodowcom Gorkiego udało się osiągnąć szczególną konstytucję: u pełnej krwi kozy jest silna, w kłębie do 62 cm, w kości krzyżowej do 67.
  4. Klatka piersiowa powinna być szeroka i głęboka w obwodzie do 77 cm, a plecy proste.
  5. Kopyta są małe, zadbane. Nogi cienkie, ale mocne
  6. Duży brzuch nie powinien zwisać.
  7. Rasa Gorky wyróżnia się obszernym, dobrze rozwiniętym wymieniem. Linia włosów mała, miękka. Żyły mleczne powinny przechodzić do brzucha, tworząc tzw. dołki mleczne.
Rada! Kozę mleczną odpowiadającą rasie Gorkiego można określić na podstawie szerokości studzienek i grubości żył.

Wydajność

Kozy tej rasy są bardzo płodne. Narodziny jednej kozy u przedstawicieli rasy są rzadkim zjawiskiem. Najczęściej rodzi się 2 lub 3 dzieci. Są też mistrzowie, którzy po ocieleniu podarowali właścicielom czworo, a nawet pięcioro uroczych dzieciaków. Według statystyk setki kóz gorkich ma ponad 210 dzieci, tak wesołych, mobilnych, jak na zdjęciu.

Laktacja trwa zwykle 10 miesięcy. Od jednej osoby możesz otrzymać nawet pół tony smacznego i zdrowego mleka o zawartości tłuszczu od 4,5 do 5,2%. Robi się z niego ser, ser, masło i inne mleczne przysmaki.

Niektóre kozy o zwiększonej wydajności dają do 1 tony. Jedyną wadą rasy Gorky jest to, że sześć miesięcy po urodzeniu dzieci zmniejsza się ilość smacznych produktów.

Uwaga! Jeśli z jakiegoś powodu koza nie wyszła na spacer, pozostała niepłodna, nie trzeba jej bić, nadal będzie dawać mleko.

Nie mniej pyszne mięso kozie. Żywa waga kozy przy dobrej opiece wynosi od 43 do 50 kg, koza waży więcej - do 65 kg. Są wśród kóz Gorkiego i mistrzów - do 75 kilogramów.

Ale kozy Gorkiego nie mogą pochwalić się puchem. Sierść jest średniej długości, a puch jest nieznaczny, wynosi mniej niż 10%. Ale skóry kozie są w cenie: z nich szyte są futra. Ubrane kozy są używane do produkcji wysokiej jakości skórzanych butów, wykwintnych opraw do drogich książek i innych arcydzieł.

Ważny! Ze względu na charakterystykę zwierzęta są cenione nie tylko za mleko i wytworzone z niego produkty.

Funkcje opieki domowej

Koza Gorkiego to bezpretensjonalne zwierzę. Doskonale dostosowuje się do surowego rosyjskiego klimatu: toleruje mróz, upał, śnieg i deszcz. Dziś mocno zajęła domostwa wielu obwodów Niżnego Nowogrodu (dawniej Gorkiego). Iwanowo, regiony Włodzimierza, region środkowej Wołgi, Czuwaszja, Tatarstan również nie są daleko w tyle, kozy są tutaj również wysoko cenione.

Karmienie

Latem kozy rasy Gorky są przenoszone na pastwisko. Na jedzenie dostępny jest nawet mały stojak na trawę. Stosowane są wszelkie chwasty, pokrzywy. Hodując te zwierzęta domowe należy pamiętać, że przebywanie w jednym miejscu pastwiska jest dla nich z natury niedopuszczalne.

Rada! Obszar, na którym pasą się kozy z selekcji Gorkiego, podzielony jest na działki dla późniejszego przemieszczania zwierząt.

W zimie, konieczne jest, aby dać siana, miotły z drzew liściastych i iglastych. Soczyste jedzenie jest dobrze zjadane przez kozy, więc musisz uprawiać ziemniaki, marchew, buraki, dynie i inne warzywa. Kozy nie gardzą mikserami do mąki, w których można dodawać resztki jedzenia ze stołu. Zwierzęta powinny mieć czystą wodę o każdej porze roku. Zimą nie można pić zimnej wody, trzeba ją lekko podgrzać.

Urządzenie pokojowe

Zimą zwierzęta są zaganiane do pomieszczenia zwanego domkiem dla kóz. Na pewno ustawisz półki z mostkami. Ponieważ dzicy przodkowie całej populacji kóz są wspinaczami górskimi, konieczne jest ustawienie elewacji na dziedzińcu, aby kozy Gorkiego mogły trenować.

W koziej budce nie są potrzebne piece, zwierzęta ogrzeją pomieszczenie swoim oddechem. Ale przeciągi są niedopuszczalne: potomkowie rasy Annensky chorują. Musisz monitorować wilgotność powietrza i jego czystość. Zimą kozią rutę należy codziennie wietrzyć.

Film o cechach opieki zimą:

Higiena

Pomieszczenie dla kóz i padoku musi być czyste i suche. Spójrz na zdjęcie: ściółka ze słomy to świetna opcja dla kozy z rasy Gorky. W przeciwnym razie brud i wilgoć niekorzystnie wpłyną na sierść. W brudnej wełnie mogą zadomowić się wszy, pluskwy. Nawet jeśli nie ma szkodników, leczenie zwierząt hodowli Gorkiego odbywa się w celach profilaktycznych za pomocą specjalnych preparatów.

Szkodniki kozie znajdują się nie tylko na skórze, ale także wewnątrz ciała - to robaki. Zwierzęta są lutowane lekami zalecanymi przez weterynarza.

Ostrzeżenie! Leczenie dorosłych zwierząt i dzieci rasy Gorky jest niedozwolone samodzielnie, tylko na zalecenie specjalisty.

Wniosek

Dziś coraz więcej mieszkańców wsi woli hodować kozy rasy Gorky. Z należytą starannością właściciele zwierząt zapewniają sobie i swoim rodzinom delikatne mięso, pożywne mleko. Potrafią uzupełnić stado w odpowiednim czasie, uzyskując silne i zdrowe dzieci przy minimalnych kosztach. A ile przyjemności przynoszą dzieciom koziołki Gorkie: urządzają prawdziwe przedstawienia cyrkowe!


Udostępnij w sieciach społecznościowych: