Srebrna pajęczyna: zdjęcie i opis

Nazwa:Pajęczyna srebrzysta
Nazwa łacińska:Cortinarius argentatus
Typ: Niejadalny
Synonimy:Cortinarius subargentatus.
Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Cortinariaceae (pajęczyny)
  • Rodz: Cortinarius (Pajęczyna)
  • Gatunek: Cortinarius argentatus (Srebrna pajęczyna)

Pajęczyna srebrna jest przedstawicielem rodzaju i rodziny o tej samej nazwie, reprezentowanej przez wiele odmian. Nazwa łacińska - Cortinarius argentatus.

Opis srebrnej pajęczyny

Srebrna pajęczyna wyróżnia się mięsistym, srebrzystym miąższem. Na dole znajdują się fioletowe talerze. W miarę wzrostu zmieniają kolor na brązowy lub ochrowy z rdzawym odcieniem.

Opis czapki

Młode osobniki mają wypukły kapelusz, który ostatecznie staje się płaski i osiąga do 6-7 cm średnicy. W jego górnej części widoczne są fałdy, wybrzuszenia i zmarszczki.

Powierzchnia miękka i jedwabista w dotyku, kolor liliowy

Z wiekiem kapelusz stopniowo zanika, a jego kolor staje się prawie biały.

Opis nogi

Nogawka jest poszerzona u podstawy i zwężona u góry. Jego kolor jest zwykle szary lub brązowy, z wyraźnym fioletowym odcieniem.

Noga dochodzi do 8-10 cm wysokości, nie ma na niej kółek

Gdzie i jak rośnie

Grzyb jest powszechny w lasach iglastych i liściastych. Okres aktywnego owocowania rozpoczyna się w sierpniu i trwa do września, niektóre okazy można spotkać nawet w październiku. Odmiana owocuje systematycznie co roku.

Możesz dowiedzieć się więcej o funkcjach pajęczyn w filmie:

Czy grzyb jest jadalny, czy nie?

Gatunek należy do grupy niejadalnej. Zabrania się zbierania i jedzenia.

Bliźniaki i ich różnice

Grzyb jest podobny do wielu gatunków, ale jego głównym odpowiednikiem jest kozia pajęczyna (śmierdząca, koza), którą można odróżnić fioletowym odcieniem.

Powierzchnia ma fioletowo-szary kolor i cienki miąższ o nieprzyjemnym zapachu. Noga pokryta resztkami narzuty w czerwone paski i plamy. Okres owocowania trwa od lipca do końca października. Gatunek rośnie w borach sosnowych, preferuje tereny porośnięte mchem.

Wniosek

Pajęczyna srebrna - niejadalny grzybek z wypukłym kapeluszem i nogą wysuniętą u podstawy. Rośnie w lasach iglastych i liściastych od sierpnia do września. Głównym fałszywym sobowtórem jest trująca kozia pajęczyna z fioletowym odcieniem.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: