Opis białego indyka z szerokimi piersiami
Zadowolony
Indyki są popularnymi mieszkańcami kurnika, z którego można uzyskać dużą ilość dietetycznego mięsa. Nie są zbyt kapryśne, dlatego nawet początkujący hodowca będzie w stanie zapewnić ptakowi odpowiednie warunki, w których będzie w pełni rósł. Najpopularniejszym dziś w wielu krajach jest biały indyk z szerokimi piersiami, który należy do kierunku mięsnego. Rasa ta została wyhodowana stosunkowo niedawno - w latach 60. XX wieku - w USA przez hodowców, którzy za główne zadanie postawili sobie pozyskanie indyków szczególnie produktywnych pod względem mięsnym. Aby osiągnąć ten cel, skrzyżowaliśmy szerokopiersiowe brązowe i białe holenderskie rasy indyków. Po oficjalnym zatwierdzeniu rasy jej przedstawiciele rok później zostali sprowadzeni na terytorium ZSRR, gdzie ptak ten został wysoko oceniony i stał się jednym z najczęstszych.
Rasa należy do kategorii uniwersalnej, ponieważ oprócz mięsa można z niej uzyskać wysokiej jakości jajka.
Charakterystyka rasy
Ptak tej rasy jest podzielony na 3 kategorie. Są one określane na podstawie wagi indyków.
- Łatwo - ptaki należące do tej kategorii hodowane są głównie na fermach drobiu w warunkach klatkowych. Waga jest minimalna dla rasy i wynosi około 9 kg dla samca i 5 kg dla samicy. Taki ptak nie jest mile widziany w gospodarstwie osobistym, ponieważ właściciele uważają go za zbyt mały, nie dający wystarczającej ilości mięsa przy niewielkiej liczbie osobników, a w rezultacie zauważalny zysk.
- Średni - kategoria uniwersalnego przeznaczenia, której przedstawiciele w równym stopniu znajdują się w fermach drobiu i gospodarstwach prywatnych. Żywa waga indyków to ok. 17 kg, a indyków - ok. 7 kg. Hodowla indyków jako biznes jest dość opłacalna, a w prywatnym gospodarstwie domowym, nawet przy niewielkiej ich liczbie.
- ciężki - ptak hoduje się głównie w prywatnych gospodarstwach, gdzie trzymany jest nie w klatkach, ale na obszernym terenie w hangarach lub szopach z otwartymi wybiegami. Waga samców z tej kategorii sięga 27 kg, a dla mistrzów do 30 kg.
Indyki przybierają około 11 kg.
Charakterystyczną cechą rasy jest to, że ptaki, począwszy od 6 miesiąca życia, znacznie zmniejszają tempo wzrostu. Z tego powodu ich utrzymanie w fermach drobiu jest nieopłacalne. W gospodarstwie osobistym część indyków zostaje jako producenci, a następnie osiągają maksymalny rozmiar. Przeczytaj o indykach Victoria tutaj.
Na podstawie białego indyka z szerokimi piersiami wyhodowano kilka hybrydowych odmian indyków mięsnych.
Wygląd zewnętrzny
Ciało ptaka jest owalne, ustawione pionowo. Piersi są szerokie i masywne. Nogi bardzo mocne, szeroko rozstawione, różowe. Kolor piór jest przeważnie śnieżnobiały. Niektóre osoby mogą mieć niewielką ilość czarnego pióra na klatce piersiowej.
Szyja i głowa wystarczająco mocna i długa. Ich ubarwienie jest głęboko czerwone. Na głowie narośla przypominające kolczyki. Rosną zarówno nad, jak i pod dziobem.
Postać
Ptak jest spokojny, ale jednocześnie mobilny. Indyki tej rasy wymagają długich spacerów w otwartej wolierze (jedynym wyjątkiem jest ptak kategorii lekkiej, który jest hodowany w klatkach). Indyki, ze względu na ich znaczną masę, nie mają skłonności do przelatywania nad płotami, dlatego nie jest konieczne wykonywanie zadaszenia na wybiegu.
Ptak jest stosunkowo cichy, więc nie ma potrzeby znacznego usuwania jego obory z chlewni.
W okresie lęgowym indyki stają się niezwykle agresywne. W tym czasie powinny być odseparowane od innych ptaków. Właściciel powinien uważać - w tej chwili są niebezpieczni, bo mogą go zaatakować. Przez resztę roku samce są bardzo spokojne i spokojne.
Wielu hodowców drobiu twierdzi, że indyki w okresie godowym iw pozostałej części roku różnią się tak swoim zachowaniem i charakterem, że wyglądają jak dwa zupełnie różne ptaki.
Indyki szybko przyzwyczajają się do właściciela, dzięki czemu nie odczuwają długotrwałego stresu po sprzedaży. To znacznie zwiększa produktywność ptaka, ponieważ osiedlając się w nowym miejscu, nie traci apetytu.
Wydajność
Wydajność indyków jest wysoka. Dotyczy to przede wszystkim mięsa, ale wskaźnik jaja jest również zadowalający dla ptaka o znacznej masie. Ten artykuł opowie o największej rasie indyków.
wydajność mięsa
Ilość mięsa pozyskiwanego z drobiu zależy od jego kategorii. Tak więc indyk, który należy do odmiany ciężkiej, w wieku 6 miesięcy przybiera już do 16 kg i ma tuszę handlową. Nadaje się do uboju, a dalsza pielęgnacja ze względu na spadek tempa wzrostu nie jest już uważana za opłacalną. Dużą masę mięśniową posiadają indyki rasy Hybrid Converter.
produkcja jaj
Samice zaczynają się spieszyć między 9 a 10 miesiącem. Następnie osiągają dojrzałość płciową i mogą być najskuteczniej wyselekcjonowane do stada hodowlanego. Długość okresu nieśności, w zależności od indywidualnych cech ptaka, wynosi od 6 do 8 miesięcy. W sezonie indyk daje do 100 jaj o masie około 85 g.
Indywidualne rekordzistki mogą złożyć ponad 100 jaj w sezonie.
Instynkt macierzyński
Indyki mają dobrze rozwinięty instynkt macierzyński i łatwo wysiadują jaja. Dobre kury to także indyki BIG-6. Służą do hodowli nie tylko indyków, ale także piskląt innych gatunków drobiu. Pod samicę można umieścić dużą ilość materiału wylęgowego, co jest korzystne dla właściciela. Pod indyka składane są nawet duże jaja gęsie, z których poza samymi gęsi nie wykluwa się inny drób.
Cenną cechą jest to, że ptak nie tylko siedzi w gnieździe aż do wyklucia się piskląt, ale także opiekuje się nimi w przyszłości, prowadząc i chroniąc. Indyk poprowadzi również pisklęta innych gatunków, ale ze względu na to, że nadal wymagają nieco innych warunków do życia niż pisklęta indycze, wskazane jest ich odbiór.
Możesz zostawić indyka do hodowli, oprócz własnych piskląt, pisklęta indycze innych ras i cezarów.
Brak instynktu macierzyńskiego jest bardzo rzadki u ptaków. W niektórych przypadkach samice zbyt młode lub bardzo stare mogą odmówić siadania w gnieździe, ponieważ ich organizm albo nie jest jeszcze gotowy do wysiadywania, albo nie może już znieść takiego obciążenia. W takich sytuacjach nie ma sensu próbować wpychać ptaka do gniazda.
Zawartość
Głównie indyki do trzymania - ptak jest dość wygodny, ponieważ nie wymaga specjalnych warunków.
Pobór paszy dziennie
Wymagane jest co najmniej 800 g wysokiej jakości paszy na indyka i 500 g na indyka. W okresie, w którym trzeba uzyskać wysokiej jakości jaja do inkubacji, karmienie odbywa się 5 razy dziennie, a na ptaka powinien spaść co najmniej 1 kg pokarmu.
Ptaki należy karmić co najmniej 3 razy dziennie.
Karmę mokrą podawać rano i po południu. Wieczorem indyki potrzebują suchej karmy, którą może być zboże lub mieszanka paszowa. Karma mokra jest niezbędna, bo to one są kluczem do tego, że mięso pozyskiwane z drobiu będzie soczyste.
Ile warstw potrzebujesz w okresie układania
W okresie nieśności samica potrzebuje 500 g wysokiej jakości paszy wzbogaconej kompleksami witaminowo-mineralnymi. Latem należy podawać nieograniczoną ilość posiekanej trawy, a zimą trochę posiekanego siana.
Warunki
Dla normalnego stanu indyków wymagane jest zapewnienie im komfortowego życia. W tym celu ptak potrzebuje przestronnego, suchego domku bez przeciągów, wyposażonego w grzędy, które znajdują się 80 cm od podłogi. Jedna głowa powinna mieć 40 cm długości okonia. Powierzchnia dla jednego indyka potrzebuje co najmniej 1 m²2 zarówno w kurniku, jak i w biegu. Również w oborze konieczne jest wyposażenie gniazd. Wyposażając pokój na białego indyka z szerokimi piersiami, należy wziąć pod uwagę jego znaczną wagę.
Grzędy indycze są znacznie silniejsze niż te przeznaczone dla kurczaków.
Latem temperatura w domu nie powinna wzrosnąć do więcej niż +20 stopni. Zimą minimalna temperatura to -5 stopni. Jeśli spadnie bardziej, należy wyposażyć kurnik w ogrzewanie. Aby to zrobić, możesz użyć lampy na podczerwień, która dodatkowo zapewni oświetlenie.
Godziny dzienne ptaki potrzebują co najmniej 14 godzin.
Żywienie młodych zwierząt
Pisklęta indycze z szerokimi piersiami, takie jak Grade Maker, są naturalnie wystarczająco silne, ale jednocześnie muszą organizować dobre żywienie, na którym mogą prawidłowo się rozwijać. Po wykluciu się pierwszego dnia pisklęta mogą odmówić jedzenia, ale mimo to zawsze powinny mieć drobną kaszę. Oprócz tego indykom podaje się jajka na twardo i twarożek zmiażdżony razem ze skorupką. Trzeciego dnia zacznij dodawać posiekaną zieloną cebulę do jedzenia. Mokre mieszanki drobnych zbóż z zieleniną podaje się od 30 dnia życia piskląt. Dowiedz się o biegunce u indyków w tym materiale.
Jeśli w gospodarstwie jest krowa, to zamiast wody warto podawać pisklętom mleko. Jednak w tym przypadku należy stale dbać o to, aby nie kwaśnieć, co jest niebezpieczne dla piskląt.
W razie potrzeby można karmić indyki już od pierwszego dnia po wykluciu gotową specjalną paszą. Zawiera wszystkie niezbędne substancje, dzięki czemu nie ma ryzyka, że pisklęta nie otrzymają takiego lub innego składnika odżywczego. Co zrobić, gdy indyki mają rozsuwające się nogi, przeczytaj tutaj.
Specjalne karmy są dostępne nie tylko dla piskląt indyczych, ale także dla dorosłego ptaka, który chętnie je zjada. W fermach drobiu indyki jedzą właśnie takie zbilansowane kompozycje.
Hodowla
Hodowla drobiu wymaga kilku prostych zasad. Przede wszystkim więc, aby uzyskać jajo wysokiej jakości, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego odżywiania osobnikom rodzicielskim.
Oni wymagają:
- suche ziarno;
- kiełkujące ziarno;
- mokre miksery;
- gotowana lub starta marchewka;
- posiekane buraki;
- posiekana kapusta;
- różne zielenie.
Takie karmienie powinno być zapewnione już na tydzień przed rozpoczęciem zbioru jaj. Ptaki powracają do normalnej diety po uzyskaniu materiału niezbędnego do inkubacji.
Jeśli indyk wysiaduje jaja, właściciel musi tylko kontrolować proces, nie ingerując w niego. Wycofując się z użytkowania inkubatora, należy ściśle przestrzegać instrukcji zawartych w instrukcji urządzenia. W zależności od modelu mogą wystąpić poważne różnice w zaleceniach.
Po wykluciu pisklęta, które wykluwają się bez kur, umieszcza się w odchowalni, ponieważ pisklęta indycze wymagają początkowo podwyższonej temperatury powietrza.
Lampy służą do zapewnienia temperatury, ponieważ pisklęta również potrzebują stałego oświetlenia.
Jeśli to możliwe, zaleca się szczepienie indyków przeciwko poważnym chorobom. Jeśli wiek na szczepienie już minął, nie zawsze ma to sens. W sprawie tego, czy warto szczepić swoje pupile, możesz zasięgnąć porady w lokalnej stacji weterynaryjnej, gdzie znają sytuację z chorobami w okolicy.
Choroby indyków
Dorosłe ptaki bardzo rzadko chorują, dlatego ich utrzymanie nie jest trudne. Młode zwierzęta często cierpią na katar, zarówno przeziębienia, jak i infekcje, a także szereg patologii. Utrzymanie czystości w kurniku i jego regularna dezynfekcja może znacznie ograniczyć występowanie chorób. Najlepszym sposobem zapobiegania chorobom jest szczepienie. Najczęściej indykom zagrażają następujące choroby:
- gruźlica;
- ospa;
- bruceloza;
- histomonoza.
Wszystkie te choroby są praktycznie nieuleczalne, a ptaka nimi dotkniętego należy dopuścić do uboju. Może to poważnie nadszarpnąć sytuację finansową hodowcy, dlatego lekarze weterynarii i specjaliści od zwierząt gospodarskich zdecydowanie zalecają dołożenie wszelkich starań, aby zapobiec ich wystąpieniu. W praktyce wiadomo, że zapobieganie chorobom jest znacznie łatwiejsze niż ich leczenie. Przeczytaj o metronidazolu dla indyków pod tym linkiem.
Wideo
Ten film opowiada o zimowej pielęgnacji białych indyków szerokopiersiowych.
wnioski
- Biały indyk z szerokimi piersiami jest rasą, a nie hybrydą, dlatego może być hodowany w mieszance osobistej.
- Ptak, w zależności od wagi, dzieli się na trzy kategorie.
- Indyki są mięsiste, ale jednocześnie niosą ze sobą dużo wysokiej jakości jaj.
- Dorośli praktycznie nie chorują.
- Wskazane jest szczepienie indyków, aby zapobiec występowaniu chorób.
- Ptak tej rasy wymaga przestronnego domu.
- Indyki mogą stać się bardzo agresywne w okresie godowym.
