Karmienie i opieka nad białymi indykami z szerokimi piersiami
Zadowolony
Rasa białych indyków z szerokimi piersiami została wyhodowana w Ameryce Północnej w połowie lat 60. ubiegłego wieku, krzyżując białego indyka holenderskiego i brązowego indyka z szeroką piersią. Po pewnym czasie został sprowadzony na terytorium Rosji i zaczął być hodowany jako ptak przemysłowy w celu uzyskania wartościowego mięsa dietetycznego.
W tym artykule przyjrzymy się opiece i karmieniu indyków białych z szeroką piersią. Dowiemy się, jak wyglądają, zapoznamy się z charakterystyką rasy oraz poznamy ich hodowlę.
Białe indyki Stawropola: opis rasy
Wygląd zewnętrzny
Biały indyk z szerokimi piersiami różni się od ptaków innych ras owalnym, pionowo ustawionym ciałem, szeroką masywną klatką piersiową i potężnymi różowymi nogami. Kolor piór indyka — krystaliczna biel. Niektóre ptaki mają na piersiach łatę ciemnych piór.
Głowa i szyja ptaka są długie, gołe. Kolor skóry głowy i szyi jest jasnoczerwony. Na głowie ptaków znajdują się mięsiste brodawkowate narośla przypominające kolczyki. Ten sam wzrost występuje pod dziobem.
Temperament
Indyki szerokopiersiowe Stawropola wyróżniają się narzekającym usposobieniem. Doskonałe kury lęgowe wychodzą z indyków, także wtedy, gdy sadzone są pod nimi kaczki, kury, a nawet pisklęta gęsie. Ptaki uwielbiają długie spacery na świeżym powietrzu, uprawiając tę rasę indyków, trzeba zadbać o spacery. Możliwa jest również konserwacja komórkowa, ale znowu tylko pod warunkiem swobodnego dostępu do świeżego powietrza i spacerów.
Dorosły indyk przebywa w zagrodzie co najmniej 1 godzinę, młode co najmniej 2-3 godziny.
Jeśli są warunki do trzymania ptaków w przestronnym kurniku, lepiej odmówić trzymania w klatkach.
Indyki i indyki tej rasy charakteryzują się dużymi wymiarami, dużą wagą i gęstym upierzeniem, w warunkach braku miejsca i przestrzeni do ruchu mogą być gorące.
Ptaki usychają, chorują. Aby dobrostan ptaków nie uległ pogorszeniu, należy zapewnić każdemu z nich co najmniej 1 metr wolnej przestrzeni. Ta zasada musi być przestrzegana zarówno podczas chodzenia, jak i trzymania klatek.
Gospodarstwa przemysłowe lub zagrody
Rasa białych indyków z szerokimi piersiami jest najczęściej hodowana na skalę przemysłową, ale ptaki te nie mniej dobrze czują się na działkach domowych, wyróżniając się niesamowitą zdolnością szybkiego dostosowywania się do wszelkich warunków przetrzymywania.
Do hodowli białych indyków z szerokimi piersiami odpowiednia jest zwykła stodoła, w której mogą być również inne ptaki. Jedyną rzeczą, o którą należy zadbać z wyprzedzeniem, jest zapewnienie wydzielonego pomieszczenia dla samców w okresie lęgowym. W tym czasie indyki stają się niezwykle agresywne i mogą nawet zaatakować człowieka, inne ptaki powinny być trzymane jak najdalej od nich.
Charakterystyka rasy
Waga indyków i indyków zależy od ich przynależności do jednej z trzech grup, na które podzielona jest rasa.
- Łatwo. Waga indyków nie przekracza 9 kilogramów, indyków - 5 kilogramów. Uprawiane głównie do celów przemysłowych, trzymane w klatkach.
- Środek. Waga indyków sięga 17 kilogramów, indyków - 7 kilogramów. Uprawiana jest zarówno na działkach osobistych, jak i na skalę przemysłową, głównie na padoku.
- ciężki. Waga dorosłego mężczyzny może przekraczać 26 kilogramów, kobiety - 11 kilogramów. Młode osobniki osiągają wagę 11 kilogramów w wieku sześciu miesięcy.
produkcja jaj. Ta rasa indyków nie słynie z wysokich wskaźników produkcji jaj. Średnio okres składania jaj trwa od sześciu miesięcy do 9 miesięcy. W tym czasie samicy udaje się nosić nieco ponad 100 jaj pokrytych gęstą skorupą. Kolor jaj jest beżowy, są plamki.
Masa jajeczna. Jaja indycze są duże, ich masa jest znacznie większa niż jaj kurzych i wynosi co najmniej 85 gram. Skorupa jajka jest gęsta, jajko jest trudne do złamania lub zmiażdżenia. Czasami w dużych jajach można znaleźć jednocześnie dwa żółtka.
Spożycie paszy dziennie. Dorosłe indyki należy karmić co najmniej 3 razy dziennie. W tym samym czasie jeden ptak powinien spożywać co najmniej 500-800 gramów karmy. W okresie krycia lęgowego wzrasta zapotrzebowanie na pokarm, dlatego liczbę karmień w tym czasie dostosowuje się do 5, z przeliczeniem co najmniej 1 kg karmy na 1 sztukę.
Ptaki są karmione mokrą karmą rano i po południu, a suchą karmą wieczorem. Ptaki czerpią korzyści z soczystej paszy, która w przyszłości gwarantuje dużą ilość soczystego mięsa.
Ile jedzenia na 1 jajko? W okresie nieśności jedna samica powinna spożywać co najmniej pół kilograma karmy dziennie. Aby stworzyć kompletną bazę paszową zimą, warto zaopatrzyć się w siano. Latem zachęca się ptaki do karmienia posiekaną trawą.
Hodowla białych indyków z szerokimi piersiami
Pokarm: kurczaki, dorosłe indyki, kury nioski. Aby uzyskać dużą liczbę jaj i mięsa, indyki potrzebują odpowiedniego karmienia. Dzienna racja pokarmowa powinna składać się z suchej i mokrej karmy, warzyw, owoców i wszelkiego rodzaju suplementów witaminowych. Dieta białych piskląt z szerokimi piersiami bez wątpienia obejmuje:
- ziarno suche i kiełkujące;
- mieszalniki suche i mokre;
- zieleń;
- marchew, kapusta, buraki.
Szczególną uwagę przywiązuje się do żywienia i utrzymania młodych zwierząt. Nowonarodzone indyki są trzymane w specjalnie wyposażonych boksach o stałej temperaturze co najmniej 36 stopni i stałych źródłach światła.
Młode indyki karmione są rozgniecionymi jajami i drobnymi ziarnami. Zamiast wody można podawać indykom mleko, ale tylko pod warunkiem, że gospodarstwo ma własną krowę i mleko zawsze będzie świeże. Od pierwszego miesiąca pisklęta indycze zaczynają być karmione papką, składający się z mokrych zbóż i zieleni, zmieszanych z wodą.
Do przygotowania zacieru nadają się młode pokrzywy, lekko wysuszona lucerna lub liście kapusty. W wyspecjalizowanych sklepach dostępne są w sprzedaży gotowe bańki z indyka, bogaty we wszystkie niezbędne minerały i witaminy. Dorosłe ptaki również nie odmówią podobnej diety.
Możesz być zainteresowany, aby dowiedzieć się o:
- Hodowla indyków w domu.
- Jak hodować indyki Big 6 w domu?.
- Właściwa inkubacja jaj indyczych.
Cechy uprawy i pielęgnacji
Nie należy gorliwie karmić, gdyż ptaki osiągają maksymalną wagę w wieku 1 roku.5 lat. W tym samym czasie wzrost indyków i ich przyrost masy ciała zatrzymuje się po około 6 miesiącach, co sprawia, że ich dalsza konserwacja przemysłowa jest nieopłacalna, ponieważ to młody ptak, który jeszcze nie zestarzał się, wchodzi na rynki mięsne.
Stare indyki i indyki, których mięso zatraciło swoją naturalną kruchość i miękkość, są kierowane do przerobu w celu uzyskania kiełbas i pasztetów.
Choroby indyków i leczenie w domu
Dorosłe indyki rzadko chorują, ale młode cierpią na katar i różne choroby zakaźne. Nieleczona choroba prowadzi do poważnych konsekwencji, a nawet utraty zwierząt gospodarskich, dlatego zaleca się szeroko zakrojone szczepienie indyków tej rasy.
Ptaki uważane są za ciepłolubne, temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 15 stopni. Ponadto choroby zakaźne takie jak:
- bruceloza;
- gruźlica;
- histomonoza;
- ospa.
Wymienione choroby są trudne do leczenia antybiotykami, prowokują masowy przymusowy ubój drobiu, dlatego zadaniem każdego hodowcy drobiu jest stworzenie warunków blokujących ich występowanie.
Szczególną uwagę w tym zakresie należy zwrócić na czystość kurnika. Ściany pomieszczenia należy potraktować wapnem, po uboju inwentarza kurnik należy kilkakrotnie potraktować chlorofosem.
Zabieg zniszczy istniejące owady i zapobiegnie ich dalszemu pojawianiu się. Ponadto zaleca się pilne zamknięcie wszelkich dziur, które pojawiły się w podłodze i ścianach pomieszczenia, przez które przenikają gryzonie, niosąc choroby niebezpieczne dla ptaków. Indyki często cierpią na robaki, które atakują m.in. układ oddechowy. W celach profilaktycznych zaleca się co miesiąc kupować w aptece weterynaryjnej odpowiednie leki i podawać je ptakom.
Niewłaściwe karmienie indyków prowadzi do rozwoju w nich wypaczonego apetytu. Oznaki choroby to zwiększone zainteresowanie połykaniem wiórów drzewnych, suchych liści, kamieni i innych ciał obcych. Z chorobą można walczyć tylko poprzez ustalenie najsurowszej diety i przestawienie ptaków na zbilansowaną dietę paszową.
Zalety i wady rasy
Hodowla indyków z białymi piersiami ma znacznie więcej zalet niż wad. Więc, na pół roku intensywnego karmienia można uzyskać prawie dorosłego ptaka gotowego do uboju o wadze do 11 kilogramów. Żaden inny ptak nie waży tyle w tym wieku. W utrzymaniu indyki są bezpretensjonalne, podobnie jak inne ptaki, potrzebują dużej ilości świeżego powietrza, oświetlonego pomieszczenia i dostępu do spacerów. Delikatne i zdrowe mięso drobiowe jest bardzo popularne wśród kupujących.
Jedyną wadą indyków jest spożywanie dużej ilości paszy.
Recenzje
Tatiana Iwanowna: Rasa jest cudowna, podoba się wybór między lekkimi i ciężkimi indykami. Osobiście hoduję indyki ważące do 14 kilogramów, ale znam hodowców, którzy tuczą ptaki o wadze do 30 kilogramów.
Zinaida Leonidovna: Fajne ptaszki, na pewno kupię sobie parę. Słyszałem tylko, że trzeba je sztucznie zapłodnić. Nie wiem czy to prawda czy nie, ale i tak kupię ptaki. Bardzo mi smakowało ich mięso. Koleżanka zamówiła takiego indyka na urodziny, mięso było akurat luzem, sam chcę wyhodować.
Giennadij Nikołajewicz: Od dawna hoduję indyki i nieustannie dziwią mnie narzekania hodowców drobiu na trudności z hodowlą młodych zwierząt rasy białej szerokopiersiowej. Ja osobiście nie miałam z tym żadnych problemów, większość jaj okazała się nie tylko zapłodniona, ale także ze zdrowymi, wytrwałymi indykami w środku. Rasę polecam początkującym i doświadczonym rolnikom. Strona miłośników ptaków.
Jak widać, hodowla białych indyków szerokopiersiowych w domu jest niezwykle opłacalna z ekonomicznego punktu widzenia. Ptaki trochę chorują, dobrze się przystosowują, mają dobrą produkcję jaj i brak tendencji do otyłości. Białe samice to dobre samice, a samce rzadko wykazują oznaki agresji.
