Cechy rosyjskiej rasy krów - kalmyk
Zadowolony
Krowa kałmucka to rasa mięsna uprawiana w wielu regionach Federacji Rosyjskiej, w tym w regionie Astrachań, Buriacji, Terytorium Stawropola. Zwierzęta tego gatunku mają 70% masy mięśniowej, mają harmonijnie zbudowane ciało, gęstą sierść, lekką głowę, mocne umięśnione nogi. Rasa ta wyróżnia się bezpretensjonalnością warunków przetrzymywania, paszy, miejsc do chodzenia. Można hodować nawet w regionach o ubogich pastwiskach. W tym materiale przeanalizujemy jakie są cechy tej rasy, jak wyglądają jej przedstawiciele, jakie są wady i zalety tych krów, jakich warunków wymagają i na jakie choroby są podatne.
Pochodzenie
Wiadomo, że krowa kałmucka pojawiła się na terytorium Federacji Rosyjskiej 400 lat temu. Uważa się, że koczownicy kałmuccy przywieźli ją z dolnego biegu Wołgi, a także z Mongolii. Ponieważ plemiona te prowadziły koczowniczy tryb życia, krowy również przyzwyczaiły się do tego i stały się dość bezpretensjonalne do warunków przetrzymywania. Dalsza formacja tej rasy została przeprowadzona przez dobór naturalny. W XIX wieku ten typ krowy został dobrze opisany, ale nie zastosowano wobec niego selektywnych środków. Ten link opowie o rasie krów simentalskich.
Krowy kałmuckie pojawiły się na terenie Federacji Rosyjskiej w XIX wieku.
Systematyczne prace hodowlane z tą rasą prowadzono w latach 1920-1928, w wyniku których uzyskano ponad tysiąc sztuk bydła odpornego o podwyższonej odporności i wysokiej masie mięśniowej. W przyszłości hodowcy pracowali tylko nad wzmocnieniem tych parametrów. Do tej pory wyhodowali kilka podgatunków krów przystosowanych do różnych warunków klimatycznych.
Opis
Krowy kałmuckie to masywne, krępe, harmonijnie zbudowane zwierzęta. Większość przedstawicieli tej rasy ma kolor czerwony z białymi plamami na ciele w przypadkowej kolejności, najczęściej na głowie lub brzuchu. Przedstawiciele tej rasy mają dość cienki szkielet, małe złogi tłuszczu, ale gęste owłosienie na ciele, co pozwala im dobrze tolerować zarówno ciepło, jak i niskie temperatury. Ze względu na taką budowę ciała krowy i byki tej rasy są bardzo bezpretensjonalne do warunków żywienia. Zmieniając pasze nie tracą na wadze i nie obniżają wydajności mleka, dzięki czemu można je produktywnie tuczyć w wyznaczonych terminach. Przeczytaj o cechach kazachskiej rasy krów białogłowych tutaj.
typ produktywności
Kalmyk, Aberdeen Angus i Kalmyk to rasy mięsne, które charakteryzują się szybkim przyrostem masy. Dorosła krowa tego gatunku przybiera na wadze do 480 kilogramów, a ojciec - do 950 kilogramów. Jednocześnie 70% masy ciała przypada na tkankę mięśniową osobników (jest to więcej niż u wielu innych ras bydła), tylko 10% na tkankę tłuszczową. Należy zauważyć, że wydajność rzeźna tej rasy sięga 60%.
Krowa Kałmucka ma okres laktacji 8-9 miesięcy. Z jednej krowy można uzyskać od 1000 do 2000 litrów mleka, w zależności od jej wielkości. Zawartość tłuszczu w produkcie wynosi 4%.
Wygląd zewnętrzny
Przedstawiciele tego gatunku osiągają w kłębie 128 cm. Mają lekką głowę z długimi zakrzywionymi rogami, dobrze osadzone muskularne nogi i zaokrąglony brzuch. Grzbiet i lędźwie przedstawicieli tej rasy są długie i szerokie. Podgardle byków tej rasy jest umięśnione. Jeśli chodzi o wymię, jest ono niewielkie, co wiąże się z niską produktywnością jałówek. Dowiedz się więcej o krowach rasy Belgian Blue tutaj.
Niewielkie odchylenia od opisanego wyglądu zewnętrznego krów kałmuckich mogą być. Wynika to z faktu, że w XX wieku hodowano kilka odmian rasy kałmuckiej dla różnych warunków klimatycznych, które jednak różnią się od siebie eksterierem.
Plusy i minusy rasy
Zalety rasy krów kałmuckich to:
- wytrzymałość;
- odporność na niskie temperatury dzięki grubej linii włosów;
- bezpretensjonalność karmienia;
- szybki przyrost masy ciała;
- zachowanie otłuszczenia nawet w suchych okresach letnich;
- wysoka smakowitość mięsa;
- możliwość zdobycia pożywienia nawet spod śniegu.
Należy zauważyć, że ta rasa krów może samodzielnie chronić się przed różnymi drapieżnikami, w tym wilkami. Nie potrzebuje stałego nadzoru pasterzy, co znacznie ułatwia opiekę nad dużym stadem.
Wady tej rasy zwykle obejmują zwiększony instynkt macierzyński. Jeśli takie krowy mają cielę, mogą nawet nie dopuścić do zamknięcia ich właścicielom.
Funkcje treści
Rasa krów kałmuckich jest bardzo bezpretensjonalna w stosunku do warunków przetrzymywania. Dobrze znosi długie zaciągi, a wydajność krów nie spada. Stado toleruje zarówno wysokość, temperaturę do 45 stopni Celsjusza, jak i mrozy do -40 stopni, dzięki czemu może być hodowane w prawie wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej. Hodowca musi zapewnić takie stado tylko czystej oborze, obfitości wody pitnej, a także niezbędnych szczepień przeciw chorobom. Do szybkiego tuczu przedstawiciel tej rasy stosuje żywienie. Trzymając cielęta w domu, zwykle osiągają wymaganą wagę w ciągu 5 miesięcy, a dorosłe bydło w ciągu 3-4 miesięcy.
Hodowla
W większości przypadków hodowcy, którzy wybierają tę rasę, stosują czyste krycie. Kobiety zwykle dobrze tolerują poród, powikłania są niezwykle rzadkie. Całe mleko jałówki przeznacza się na karmienie młodego bydła, które zwykle trzymane jest razem z dorosłymi. Dowiedz się o czerwonej rasie krów stepowych w tym artykule.
Aby uzyskać zdrowe bydło, rasy kałmuckie można łączyć z Herefordami, a także innymi podobnymi rasami. Potomstwo powstałe w wyniku takich krzyżówek jest z reguły bardziej odporne na różne choroby, łatwo i szybko przybiera na wadze, w niektórych przypadkach może nawet przerosnąć graniczne wartości masy podane dla buhajów i krów rasy kałmuckiej.
Opieka
Właściwa opieka nad przedstawicielami tej rasy obejmuje:
- Organizacja przestronnej jasnej obory dla stada. W stodole do majsterkowania obowiązkowe jest posiadanie sztucznego oświetlenia, dużych okien, wyposażonych straganów. Pomieszczenie musi być dobrze wentylowane. Nie jest konieczne ocieplanie obory, jeśli temperatura w okolicy nie spada poniżej -40 stopni Celsjusza, wystarczy wykonać w pomieszczeniu niewielką podłogę ze słomy lub innej izolacji.
- Chodzenie po przestronnych pastwiskach. Wskazane jest, aby wybierać miejsca z forsami, ponieważ jest to podstawa diety krów.
- Wykorzystanie zbóż, zacieru i siana do sosu wierzchniego zwierzęta gospodarskie rano i przed snem. Dla tej rasy nie jest konieczne stosowanie mieszanek paszowych, ponieważ może to zepsuć smak mięsa.
Również zwierzęta tej rasy muszą mieć zapewniony stały dostęp do czystej wody. W ciągu dnia powinny otrzymać od 35 do 60 litrów wody proporcjonalnie do swojej wagi. Zimą zaleca się podgrzać wodę.
Choroby
Rasa Kałmuków nie jest podatna na choroby krów. Jeśli hodowca przestrzega wszystkich norm sanitarno-higienicznych, stado zwykle nie choruje. Tylko jeśli w okolicy znajdują się ogniska infekcji, krowy mogą cierpieć na choroby takie jak leptospiroza, białaczka, promienica. Jeśli naruszone zostaną zasady utrzymania stada, krowy mogą również rozwinąć robaczycę. Przeczytaj o rasie krów holsztyńskich w tym materiale.
W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek chorób krów lub byków hodowca powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy. Do końca leczenia zwierzęta należy izolować od ogólnego stada zarówno w oborach, jak i na wybiegach, aby uniknąć infekcji zwierząt gospodarskich.
Wideo
Widok przedstawia opiekę i utrzymanie krów rasy kałmuckiej.
wnioski
- Krowa Kałmucka pojawiła się w Rosji cztery wieki temu. Hodowcy zaczęli z nim pracować dopiero w XX wieku.
- Przedstawiciele tej rasy są muskularni, krępy, dobrze zbudowany. Są tylko 10% tłuszczu i 70% chudego.
- Zaletami rasy są stabilność krów na różne czynniki atmosferyczne, bezpretensjonalność w karmieniu, wysoka odporność.
- Krowy kałmuckie są zwykle hodowane z przedstawicielami swojej rasy. Rzadziej spotykają się z przedstawicielami innych ras mięsnych (Hereford, Brytyjczycy).
- Właściwa opieka nad stadem polega na umieszczaniu zwierząt gospodarskich w przestronnej oborze z dobrą wentylacją, czyste oddzielne stragany, duże okna. Zioła są wykorzystywane jako pasza, krowy otrzymują dużą ilość czystej świeżej wody.
- Rasa nie jest podatna na choroby charakterystyczne dla krów.
