Czarno-biała rasa bydła i cechy krów

Rasy krów mlecznych są niezwykle popularne na całym świecie, ponieważ mogą przynosić maksymalne dochody przy minimalnych kosztach. Do najbardziej znanych i powszechnych należą Czarno-białe, charakteryzujące się bezpretensjonalnością i wysoką mlecznością. Korzystne jest trzymanie jej przedstawicieli zarówno na osobistej działce przydomowej lub w gospodarstwie rolnym, jak i na skalę przemysłową. Jednocześnie oprócz mleka zwierzęta mogą przywieźć również wysokiej jakości mięso, które ma doskonałe właściwości smakowe i dietetyczne. Tymczasem krowy czarno-białe powinny być trzymane i hodowane z uwzględnieniem pewnych niuansów. Ten artykuł opowie o nich.

Pochodzenie

Rasa krów czarno-białych została zarejestrowana w XVIII wieku w wyniku skrzyżowania ras holenderskiej i wschodniofryzyjskiej. Pierwsi przedstawiciele nie tolerowali zmieniających się warunków przetrzymywania i charakteryzowali się zwiększoną podatnością na pospolite choroby bydła. Jednak w XX wieku te niedociągnięcia zostały wyeliminowane w wyniku wieloletniej pracy nad poprawą typu. Zwierzęta stały się silniejsze, produkty mięsne smaczniejsze, a wydajność mleka znacznie wzrosła.

Krowy rozpowszechniły się w Rosji na początku XX wieku, ponieważ w tym czasie odnotowano perspektywy utrzymania przedstawicieli rasy. Pojawiali się w gospodarstwach domowych i w pracy. Do tej pory rasa zachowała swoją popularność i zajęła trzecie miejsce pod względem rozpowszechnienia w kraju.

Krowy rasy czarno-białej zostały wyhodowane na terenie byłego ZSRR przez skrzyżowanie rasy holenderskiej i wschodniofryzyjskiej

Opis

Krowy czarno-białe mają pewne cechy wyróżniające produktywność i wygląd. Aby uzyskać maksymalny dochód, zaleca się utrzymywanie i wychowywanie wyłącznie osób czystej krwi.

typ produktywności

Krowy rasy czarnej pstrokatej charakteryzują się doskonałą produktywnością i są jedną z krów mlecznych. Jednak hodowcy i rolnicy również mogą liczyć na dobry plon mięsa przy uboju. W tym celu zwykle hoduje się buhajki.

Masa dorosłej krowy może osiągnąć siedemset kilogramów, byk - tysiące. Pod względem cech zewnętrznych jest podobny do krów rasy holsztyńskiej. Produkcja mleka jest zdolna do siedmiu tysięcy mleka rocznie w zależności od grupy. Jego zawartość tłuszczu wynosi od trzech procent, zawartość białka wynosi do trzech i pół procent.

Rasa ta należy do produkcji mlecznej i może wyprodukować do 10 000 litrów mleka rocznie

W różnych częściach Rosji krowy wykazują różną produktywność. Jest wyższy w cieplejszych regionach niż w zimniejszych regionach.

Wygląd zewnętrzny

Charakterystyka koloru zwierząt całkowicie pokrywa się z nazwą rasy: mają czarną skórę z białymi plamami o różnych rozmiarach, jak krowa rasy Jarosław. Standardem jest też mocna budowa ciała, wydłużony tułów, dopracowane cechy szkieletu. Znane są również następujące cechy:

  • proporcjonalny korpus;
  • Cienka skóra;
  • mała, lekko wydłużona głowa;
  • szare rogi zaokrąglone do przodu z czarnymi końcówkami;
  • szerokie sacrum;
  • cienka szyja;
  • zaokrąglony brzuch.

Czarno-biała rasa bydła charakteryzuje się dobrą budową ciała, mocną budową typu mlecznego.

Wymię krów ma kształt miseczki. Sutki na nim znajdują się stosunkowo blisko siebie. Ich rozmiar jest niewielki, wygodny do ręcznego doju i podłączenia dojarki.

Plusy i minusy rasy

Ogólnie rzecz biorąc, trzymanie krów czarno-białych na dowolną skalę jest korzystne. Wynika to z następujących zalet inwentarza żywego:

  1. wczesny rozwój. Inseminację krów można rozpocząć już od czternastego miesiąca życia jałówek od urodzenia. Jednocześnie buhajki są w stanie szybko nabrać masy mięśniowej, dzięki czemu można je ubić już w pierwszym roku życia.
  2. Przedstawiciele rasy mają doskonałą odporność. Są odporne na większość infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Jednocześnie przeżywalność cieląt w odpowiednich warunkach chowu wynosi ponad dziewięćdziesiąt procent.
  3. Bydło doskonale dopasowuje się do każdych warunków klimatycznych i zmiany pogody. Dzięki temu może być uprawiana nawet w regionach północnych.
  4. Krowy są bezpretensjonalne w jedzeniu i dobrze się rozwijają na pastwisku. Przejście z suchej karmy na zieloną żywność i odwrotnie nie powoduje trudności i niestrawności.

Ogromną zaletą krów rasy czarno-białej jest ich dobra adaptacja do doju maszynowego, a zwłaszcza z elementami technologii przemysłowej

Pomimo doskonałych cech użytkowych i godności inwentarza żywego, istnieją pewne wady, które należy również wziąć pod uwagę:

  • różnice między produktywnością grup w obrębie rasy są zbyt duże;
  • stosunkowo niska zawartość tłuszczu w mleku;
  • konieczność utrzymania dobrych warunków w oborach.

Przedstawione wady mają dla hodowców niewielkie znaczenie. Dlatego trzymanie i hodowlę zwierząt dla różnego rodzaju dochodów można uznać za bardzo opłacalne.

Zawartość tłuszczu w mleku jest bardzo niska

Funkcje treści

Hodowla i utrzymywanie przedstawicieli gatunku jest korzystne dla uzyskania mleka, przetworów mięsnych, a także dochodów ze sprzedaży cieląt. Jednak w celu maksymalizacji zysków ważne jest uwzględnienie wszystkich cech utrzymywania bydła czarno-białego.

Hodowla

Jałówki czarno-białe osiągają dojrzałość płciową w wieku od trzynastu do czternastu miesięcy. Zaleca się jednak nawozić nie wcześniej niż w wieku półtora roku, kiedy samica jest już wystarczająco silna. W przeciwnym razie wycielenie może być dla krowy trudne i stresujące. W takim przypadku łydka będzie bolesna i słaba.

Cykl rujowy krowy trwa około trzech tygodni i można go powtarzać co miesiąc, dopóki nie zostanie pokryta. O gotowości do krycia zwykle wskazuje obrzęk okolicy narządów płciowych, a także niewielka ruja. Jeśli miesiąc po zabiegu te zjawiska nie wystąpią ponownie, krowę można uznać za ciążę.

Zdrowe niemowlęta jedzą aktywnie i dodają 600-800 g dziennie do całkowitej masy ciała

Okres ciąży wynosi zwykle około trzystu dni. Jednocześnie, aby zachować siarę, samicę należy wypuścić na półtora do dwóch miesięcy przed wycieleniem. Należy to zrobić, gdy ilość mleka otrzymywanego dziennie spadnie poniżej czterech i pół litra. W przeciwnym razie krowa może rozwinąć zapalenie sutka. O gotowości do wycielenia świadczy zwykle niepokój i aktywność samicy. Zaczyna szybko poruszać się po stodole i moo. Najlepiej kontrolować proces wycielenia.

Przy sztucznej inseminacji konieczne jest dwukrotne powtórzenie procedury zapłodnienia.

Opieka

Dla krów zaleca się wyposażenie obory drewnianej w boks. Jednocześnie jedno dorosłe zwierzę musi stanowić co najmniej dwadzieścia trzy metry kwadratowe powierzchni podłogi. Powinien mieć ocieplone ściany i drewnianą podłogę. Stado nie powinno przepuszczać wilgoci i przeciągów. Optymalna temperatura do przechowywania wynosi od pięciu do piętnastu stopni Celsjusza.

Aby uchronić się przed odmrożeniami, zapaleniem sutka i innymi chorobami, podłogę należy wyłożyć niewielką warstwą słomy, którą trzeba będzie wymieniać podczas codziennego sprzątaniax. Każda osoba powinna mieć również swój własny karmnik i poidło. Wewnątrz ważne jest, aby zainstalować duży kawałek soli, który można kupić w specjalistycznym sklepie.

Podłoga obory musi być izolowana, aby zapobiec chorobom seksualnym

Choroby

Bydło młode i dorosłe ma dobrą odporność. Zaleca się jednak szczepienie przeciwko powszechnym chorobom, takim jak wścieklizna, pryszczyca, bruceloza. Ponadto ważne jest, aby chronić zwierzęta przed zapaleniem płuc, mastitis, zatruciem, odmrożeniami i urazami. Aby to zrobić, wystarczy zapewnić niezbędne ciepło, grubą warstwę pościeli w zimnych porach roku, a także wysokiej jakości jedzenie. Nie powinniśmy zapominać o wymaganej ilości wody, bez której możliwe są niestrawność, niedrożność przełyku i inne problemy.

Wideo

Film przedstawia prawidłową pielęgnację i utrzymanie krów czarno-białych.

wnioski

  1. Krowy rasy czarno-białej wyróżnia wysoka zawartość mleka i produktywność mięsa, do czego są szeroko stosowane w Rosji.
  2. Bydło ma określone standardy wyglądu, według którego można go wybrać przy zakupie.
  3. Zwierzęta szybko dojrzewają i przytyć. Jednocześnie są bezpretensjonalne w opiece i karmieniu.
  4. Czarno-białe krowy i byki można hodować niemal w całej Rosji ze względu na możliwość szybkiej adaptacji do warunków klimatycznych oraz dobrą odporność.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: