Rumianek pachnący

Rumianek zapachowy to chwastowa roślina zielna, która rośnie swobodnie na polach. Jest bardzo poszukiwany nie tylko w medycynie tradycyjnej, ale także w medycynie tradycyjnej. Wynika to z dużej liczby użytecznych właściwości. Jeśli przestudiujesz skład chemiczny i umiesz właściwie wykorzystać dary natury, z ich pomocą będą w stanie rozwiązać wiele problemów zdrowotnych. Pachnący rumianek: właściwości lecznicze, opis i zastosowanie - temat dzisiejszego artykułu.

Rumianek bez płatków: charakterystyka i opis

Rumianek bez płatków może mieć różne nazwy: rumianek pachnący, zielony, bezpłatkowy, rumianek, po łacinie Matricaria Discoidea. Odnosi się do jednorocznych roślin zielnych z rodziny Compositae. Roślina może dorastać do 30 cm wysokości. Płyty liściowe mają kształt pierzasto rozcięty. Kwiatostany tworzą żółto-zielony odcień. Po kwitnieniu powstają nasiona, pomalowane na brązowo-zielony kolor. Najpopularniejszą nazwą tej odmiany jest pachnący rumianek, ponieważ podczas kwitnienia kultura wydziela przyjemny aromat.

Rumianek pachnący

Ojczyzną rośliny leczniczej jest Ameryka Północna i Azja Wschodnia. Na terytorium Rosji rozprzestrzenił się w zachodniej i południowej części Syberii, na Czukotki, Dalekim Wschodzie, Arktyce i niektórych regionach Kaukazu. Trawę chwastów można spotkać również na Białorusi, w Mołdawii i Kazachstanie.

Lubi zaniedbane miejsca, takie jak nieużytki, brzegi rzek i jezior, linie kolejowe i głębokie rowy.

Cechą charakterystyczną gatunku botanicznego jest obfite i długotrwałe kwitnienie, obserwowane od drugiej lub trzeciej dekady maja i trwające do końca września. Kwitnienie ma specyficzny, ale przyjemny aromat.

Uwaga! Farmakognozja oficjalnie uznana rumianek jako chwast. Mimo to jest również oficjalnie uznawany przez GF za produkt leczniczy.

Rumianek: zalety i przeciwwskazania

Do leczenia i profilaktyki stosuje się nie tylko kwiaty, ale także liście. Mają wyraźne działanie przeciwzapalne i antyseptyczne. Niemniej jednak kwiatostany są popularne w medycynie. Rumianek językowy i jego korzyści zdrowotne:

• Służy do kąpieli leczniczych w leczeniu chorób skóry.
• Ma wyraźne właściwości przeciwbakteryjne, pomaga w leczeniu ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych i ostrych infekcji dróg oddechowych.
• Używany jako środek przeciwrobaczy,.
• W razie potrzeby może być stosowany jako środek przeczyszczający.
• Ma działanie żółciopędne.
• W postaci okładów i aplikacji służy na reumatyzm.
• Zaleca się stosować go regularnie przy patologiach pęcherza moczowego i nerek.
• Wskazany do stosowania przy wzdęciach.
• Aktywnie stosowany w kosmetyce, odpowiedni dla skóry tłustej.
• Wzmacnia mieszki włosowe i stymuluje ich wzrost.
• Wyraźnie działa uspokajająco, jest stosowany w leczeniu chorób układu nerwowego.
• Działa przeciwbólowo podczas menstruacji.
• Łagodzi stany zapalne w zapaleniu pęcherza moczowego.
• Leczy bóle głowy.
• Aktywnie stosowany w leczeniu chorób układu rozrodczego.
• Ma pozytywny wpływ na stan psycho-emocjonalny osoby.

Uwaga! Weterynarze zalecają wprowadzenie do diety zwierząt gospodarskich suszonego rumianku o zapachu zapachowym.

Przedawkowanie rumianku prowadzi do silnych bólów głowy, którym towarzyszą nudności, osłabienie mięśni, biegunka i napięcie.

Istnieje również lista chorób, podczas których stosowanie rumianku o zapachu jest niepożądane:

• Nieżyt żołądka spowodowany niedoborem kwasu solnego w organizmie człowieka.
• Zaburzenia w pracy układu nerwowego.
• Bolesne i obfite krwawienie miesiączkowe.
• Skłonność do biegunki, biegunka.
• Bezwzględnie przeciwwskazane w czasie ciąży.
• Nie można łączyć leków z ekstraktem z rumianku Aromat i leki homeopatyczne.

Uwaga! Każdy produkt pochodzenia naturalnego może przynieść nie tylko korzyści, ale także zaszkodzić ludzkiemu organizmowi. Przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem.

Porównanie z rumiankiem

Odróżnienie tych dwóch roślin jest dość proste: pachnący rumianek nie ma białych płatków, w przeciwieństwie do apteki. Ale rozróżnienie ich po zapachu jest prawie niemożliwe: podczas kwitnienia oba gatunki wydzielają przyjemny specyficzny zapach.

Skład chemiczny i użyteczne właściwości są do siebie podobne. Skład chemiczny olejów tych odmian obejmuje:

• kumaryny;
• flawonoidy;
• Terpenoidy.

Kompozycja zawiera również wysokie stężenie garbników, karotenu i kwasu salicylowego.

Porównanie z rumiankiem

Jak przygotować

Do celów leczniczych częściej stosuje się pojedyncze koszyczki kwiatowe z resztkami szypułek. Zbiórkę należy przeprowadzić ręcznie, można ją rozpocząć zaraz po rozpoczęciu kwitnienia – w pierwszym trymestrze czerwca. Przez cały sezon wegetacyjny można wykonać 4-5 kolekcji.

Najpierw usuń liście i łodygi. Następnie układa się je do wyschnięcia w jednej warstwie. Wysuszyć obrabiany przedmiot w temperaturze nieprzekraczającej 45 stopni. Uprawę można również suszyć na strychach i w pomieszczeniach o dobrej wentylacji.

Ważny! Zdecydowanie nie zaleca się przesuszenia rośliny. W przeciwnym razie nie tylko się rozpadnie, ale także straci wiele przydatnych właściwości.

Odpowiednio przygotowane surowce mają gorzko-korzenny aromat. Suszony rumianek można przechowywać w pomieszczeniu, w którym wilgotność nie przekracza 14%. Okres przechowywania - nie dłuższy niż rok. Przechowywać w papierowych torebkach lub szmacianych torebkach.

Rumianek zapachowy, mimo że jest chwastem, może mieć niezwykle korzystny wpływ na zdrowie, jeśli jest odpowiednio traktowany. Kultura jest bezpretensjonalna, więc można ją uprawiać w domu lub na działkach domowych, w tym drugim przypadku konieczne jest uważne monitorowanie jej reprodukcji.