Zadowolony
Rovada to odmiana czerwonej porzeczki szeroko stosowana w ogrodnictwie komercyjnym i prywatnym. Został wyhodowany w latach 80. przez hodowców holenderskich i jest szeroko rozpowszechniony w Europie.
Do zalet odmiany można zaliczyć wielkość pędzla z dojrzałymi jagodami - do 20 cm, całkowity brak jałowych kwiatów, możliwość dostosowania do warunków klimatycznych - Rovada dobrze znosi ciepło i jest mrozoodporna. Jak większość odmian hodowlanych jest odporna na choroby wirusowe i grzybicze, z wyjątkiem antrankozy.
Czerwona porzeczka tego gatunku często można spotkać na sklepowych półkach, t.Do. jagody długo zachowują swój wygląd i są bardzo łatwe w transporcie.
Odmiana podobnie jak Black Pearl zaliczana jest do odmian średniosezonowych, kiedy szczyt plonowania przypada na koniec czerwca - początek lipca. Jeśli są uprawiane na Syberii i innych północnych regionach Rosji, możesz zacząć zbierać jagody od połowy lipca. Przeczytaj o właściwościach czarnej porzeczki Treasure tutaj.
Ze względu na stosunkowo późny okres kwitnienia pąki są chronione przed wiosennymi przymrozkami, co daje wysoki plon.
krzaki w Rovadzie są wspaniale rozłożone i osiągają wysokość od metra do 1,75 metra. Pędy są gęste, grube i intensywnie rozgałęzione. Pokryte są dużymi i gęsto pomarszczonymi liśćmi o ciemnozielonym odcieniu, owłosionymi od dołu. Kwitnie późno małymi białymi kwiatami, wśród których praktycznie nie ma jałowych kwiatów.
Jagody okrągły, gęsty, bogaty ciemnoczerwony odcień. Ważą średnio 0,8-1,5 gi mają przyjemny słodko-kwaśny smak. Na jednym gronie umieszcza się średnio do 20 jagód. Dojrzewają pod koniec lipca, ale do końca września - początku października mogą pozostać na krzakach, nie wysychają i nie gniją. Z jednego krzewu przy odpowiedniej pielęgnacji można zebrać nawet 10-14 kg jagód.
Chociaż Rovada wytrzymuje zmiany klimatyczne, ogrodnicy nadal nie zalecają sadzenia odmian w regionach o nagłych zmianach pogody. Znajduje to odzwierciedlenie w odporności rośliny i jej przetrwaniu na terenie.
Główne zalety odmiany Rovada:
Jedyną poważną wadą odmiany jest słaba odporność na ciepło, zwłaszcza długotrwała. Pod tym względem odmiana słabo nadaje się do uprawy na południu Rosji, w regionie Wołgi i innych regionach o podobnym klimacie.
Rovadę należy sadzić w dobrze oświetlonej i osłoniętej przed wiatrem części stanowiska. Penumbra też jest do przyjęcia - wtedy sadzonki można sadzić np. wzdłuż ogrodzenia. Odmiana nie jest szczególnie wymagająca pod względem żyzności gleby, ale nie toleruje ciężkich gleb gliniastych. Lekko kwaśne iły piaszczyste i iły są idealne, bardzo ważny jest również dobry drenaż. Odmiana kocha wilgoć, ale nie toleruje stagnacji płynu w ziemi. Dlatego pożądane jest, aby wody gruntowe znajdowały się poniżej poziomu licznika. Optymalny czas sadzenia to wczesna wiosna lub późna jesień, w pozostałej części roku przeżywalność sadzonek jest zauważalnie zmniejszona. Zdrowe sadzonki należy wybierać usuwając z nich połamane korzenie. Przeczytaj o sadzeniu i pielęgnacji marmolady z czerwonej porzeczki tutaj.
Kolejność sadzenia porzeczek:
Oprócz sadzonek, Rovada jest z powodzeniem rozmnażana przez nakładanie warstw. Aby to zrobić, na samym początku wiosny kilka dużych i zdrowych pędów jest zginanych do ziemi, jeśli to konieczne, mocowanych w tej pozycji za pomocą pewnego rodzaju zapięcia i dodawanych kroplami. Młode pędy kiełkują w środku lata, a jesienią nowy krzew można przesadzić w wybrane miejsce.
Chociaż roślina jako całość nie jest szczególnie kapryśna, niektóre środki jej pielęgnacji są nadal konieczne, jeśli właściciel chce uzyskać dobre zbiory.
Roślina zaczyna go potrzebować w trzecim roku życia. Należy pozostawić 5-6 najzdrowszych pędów głównych, a resztę usunąć. Konieczne jest również pozbycie się krzywych łodyg, podstawowych wyrostków i gałęzi leżących na ziemi. Młode pędy wymagają przerzedzenia. O pielęgnacji białej porzeczki White Fairy opowie ten materiał.
Brak jakiegokolwiek przycinania Rovady jest obarczony zmiażdżeniem jagód i spadkiem plonów.
Optymalny czas na przycinanie to początek i koniec sezonu wegetacyjnego, czyli wczesna wiosna i późna jesień.
Rovada zwykle dobrze znosi krótki okres suszy, ale nadal preferuje dobrą wilgotność gleby. Pożądane jest nawadnianie rośliny wieczorem, łącząc obfite podlewanie korzeni z opryskiwaniem całego krzewu. Po każdym podlewaniu wskazane jest rozluźnienie gleby i ściółkowanie strefy korzeniowej rośliny. Wiosną warstwa ściółki powinna mieć 10-15 cm, a w okresie wegetacji wystarczy zachować grubość 4-5 cm. Dowiedz się o uprawie czerwonej porzeczki Jonker Van Tets pod tym linkiem.
Nie podlewaj krzewów porzeczek żadnej odmiany, w tym Hojnych i Sybilli, w szczycie słonecznego dnia. Rozpryski wody na liściach będą odgrywać rolę małych soczewek, a roślina zostanie spalona.
Regularne i terminowe nawożenie jest kluczem do dobrej kondycji sadzonki lub młodego krzewu i jej obfitego owocowania. Najbardziej dotkliwa roślina wymaga pogłównego opatrunku podczas kwitnienia, tworzenia jajników i dojrzewania owoców. Dowiedz się więcej o uprawie czerwonej porzeczki Cukier w tym artykule.
Wiosną preferowane są nawozy azotowe, w okresie kwitnienia konieczne jest karmienie złożoną kompozycją z potasem, fosforem i wapniem.
Jesień to czas nawozów organicznych. W tym okresie krzew jest ściółkowany humusem.
Rovada jest mrozoodporna, jednak jeśli zimą temperatura spadnie poniżej 30-35⁰, roślina będzie potrzebować dodatkowej ochrony przed mrozem. Istnieją dwa sposoby na pokrycie porzeczek na zimę:
Schronienie należy zdjąć przy pierwszych odwilżach. Jeśli zostanie zaciśnięty, roślina przejdzie później w fazę wzrostu i aktywnej wegetacji, co ostatecznie doprowadzi do spadku plonów.
Rovada, podobnie jak odmiana Viksne, jest bezpretensjonalna i ma dobrą odporność. Czasami jednak może nadal cierpieć na szkodniki i choroby. W szczególności Rovada jest podatna na antraknozę liści. Głównymi środkami zwalczania tej choroby jest usuwanie dotkniętych części rośliny i opryskiwanie preparatami zawierającymi siarkę. Również przy wysokiej wilgotności może pojawić się mączniak prawdziwy - w tym przypadku pomoże leczenie Topazem. Aby chronić się przed szkodnikami, zaleca się sadzenie w pobliżu pomidorów - ich ostry zapach dobrze odstrasza owady.
Zbiór i przechowywanie
Dojrzałe jagody są dobrze przechowywane na krzaku, więc czas zbioru można zmieniać dla własnej wygody. Porzeczki należy usuwać z krzaka w całych pęczkach, a nie pojedyncze jagody. W przeciwnym razie jagody są zranione, wypuszczają sok i są źle przechowywane. Najlepszą porą na zbieranie jest poranek, zaraz po zniknięciu rosy. Po deszczu lub w szczycie upalnego słonecznego dnia zbiory są niepożądane. Surowe, nieprzetworzone jagody można przechowywać w lodówce do pół miesiąca, w przypadku dłuższego przechowywania konieczne jest zamrożenie lub przetworzenie na dżem, dżem, sok i tak dalej.
Klastry porzeczek są wygodnie usuwane z krzaka nożyczkami lub sekatorami.
Film o różnorodności porzeczki Rovada.