Najlepsze odmiany moreli

Odmiany moreli są liczne i różnorodne. Według Państwowej Komisji Odmiany w Rosji uprawia się 44 rodzaje moreli, 65 z nich jest zarejestrowanych w Państwowym Rejestrze. Ponadto istnieje sporo hybryd, a także nazwy nie zawarte w oficjalnych katalogach. Aby zrozumieć całą różnorodność odmian moreli, pomoże ten artykuł.

Charakterystyka odmian moreli

Klasyfikacja odmian moreli jest dość arbitralna. Są one jednak podzielone z kilku powodów. W zależności od wysokości i rodzaju drzewa wyróżnia się następujące grupy:

• niewymiarowy (do 3 m);
• średnia wysokość (3–6 m);
• wysoki (powyżej 6 m);
• kolumnowy.

Według czasu dojrzewania morele dzieli się również na kilka grup:

• wcześnie (koniec czerwca - początek lipca);
• średnio wczesny (05-15 lipca);
• średnio późny (15-25 lipca);
• późno (później 25 lipca).

Należy zauważyć, że klasyfikacja moreli według czasu dojrzewania może nie być taka sama w różnych regionach. Ta sama odmiana w zależności od warunków pogodowych zaowocuje wcześniej lub później. Na przykład w Azji Środkowej morele dojrzewają prawie miesiąc wcześniej niż te same odmiany na Krymie.

Zgodnie z przeznaczeniem owocu wszystkie odmiany moreli dzielą się na:

• stołówki;
• konserwowanie;
• uniwersalny;
• wysuszenie.

Odmiany stołowe mają niską jakość przechowywania i są używane głównie w stanie świeżym. Odmiany w puszkach są bardziej odpowiednie do przetwórstwa przemysłowego, na przykład do produkcji soku, moreli we własnym soku lub dżemu. Odmiany suszące charakteryzują się wysoką zawartością cukru i są wykorzystywane głównie do produkcji suszonych moreli. Odmiany uniwersalne mogą być używane w dowolnym celu.

Morela nie ma jasnej klasyfikacji według koloru i wielkości owoców. Ich kolor może wahać się od prawie białego do prawie czarnego. Jednak większość odmian ma jasnożółty lub pomarańczowy kolor owoców. Wielkość owocu zależy nie tylko od odmiany, ale także od prawidłowej techniki rolniczej, warunków pogodowych itp. Standardowy podział odmian moreli według wielkości owoców wygląda następująco:

• bardzo mały (do 10 g);
• mały (10–20 g);
• średni (20-30 g);
• powyżej średniej (31-40 g);
• duży (41–60 g);
• bardzo duże (powyżej 60 g).

Morela jest rośliną południową, więc koncepcja mrozoodporności pojawiła się dopiero po wyhodowaniu odmian nadających się do uprawy w bardziej północnych regionach. W naturze występują takie gatunki mrozoodporne, jak morela mandżurska i morela syberyjska, to one stały się podstawą do wyboru odmian odpornych na zimno.

Największe odmiany moreli

Wśród odmian wielkoowocowych o masie owoców od 40 g wzwyż warto zwrócić uwagę na:

• Peran.
• duży wcześnie.
• Szalach.
• Świt Wschodu.
• farmingdale.
• Olimp.
• Lotnik.
• Czerwony Krym.
• Nadzieja.
• Rosyjski.

Ostatnie cztery odmiany z tej listy charakteryzują się zwiększoną odpornością na zimę.

Odmiany moreli odporne na zimę

Morele z tej listy są bardzo odporne na niskie temperatury. Co więcej, nie tylko same drzewa różnią się mrozoodpornością, ale także ich pąki, które często są bardziej podatne na zamarzanie.

Wśród odmian odpornych na zimę można wyróżnić następujące odmiany:

• Amorek hybrydowy
• bai
• Wytrzymały.
• Innokentiewski.
• rumiany.
• kochanie.
• Miód.
• Klasztorny.
• Partyzant alpejski.
• Rosyjski.
• Snigirek.
• Spasski.
• Triumf Północ.
• Ussuri

Z tej listy morela o czerwonych policzkach jest najbardziej znaną i długo uprawianą odmianą. Od jej wprowadzenia minęło już ponad 70 lat, a nadal cieszy się miłością i szacunkiem ogrodników.

Na podstawie Krasnoshcheky wyhodowano następujące mieszańce:

• Salgirsky z rudymi policzkami.
• Syn z czerwonymi policzkami.
• Nikitski.
• Nikołajewski.

Partizansky alpine - najbardziej mrozoodporna znana odmiana, jej mrozoodporność wynosi -50 stopni Celsjusza.

Odmiany moreli kolumnowych

Drzewa kolumnowe - najnowsze osiągnięcie hodowców. Takie uprawy owoców zajmują znacznie mniej miejsca niż zwykłe drzewa ze względu na zwartą koronę, przypominającą kolumnę. Zwykle jego wysokość nie przekracza 2,5–3 m, a szerokość 0,3–0,5 m.

Mimo kompaktowych rozmiarów plon kolumnowych drzew owocowych nie ustępuje innym, zwykłym odmianom. Najsłynniejsze kolumnowe odmiany moreli wymieniono poniżej.

1. Słoneczne lub słoneczne lato (Słoneczne lato). Morela średniej wielkości, wysokość ok 2,5 m. Samozapłodny, wymaga zapylających się w pobliżu sąsiadów. Zimotrwalosc jest dobra, do -35 ° С. Owocowanie przedłuża się, przypada na sierpień. Owoce duże, o masie 40-60 g, jasnopomarańczowe, złociste, z charakterystycznym rumieńcem. Wydajność z jednego drzewa - do 15 kg.
2. Złoto (Złoto). Odmiana samopłodna średnio wczesna dojrzałość. Wysokość drzewa - do 2,5 m. Zimotrwalosc jest powyżej średniej, do -35 ° С. Owoce dojrzewają na początku sierpnia. Dojrzałe morele mają wydłużony kształt, jasnożółty kolor i rozmyty różowy rumieniec. Waga owoców 50–55 g.
3. Gwiazda. Odmiana wielkoowocowa, średnia masa owoców to około 60 g, są owoce i 80-100 g. Drzewo jest samopłodne. Dojrzewa dość późno, pod koniec sierpnia. Morele są żółte, soczyste, o cienkiej skórce i bardzo pachnącym miąższu. Plon około 10 kg z drzewa.
4. Książę Mart (Książę). Odmiana mrozoodporna o niezmiennie wysokich plonach. samopłodny. Dojrzewa pod koniec lipca - początek sierpnia. Owoce są jasnopomarańczowe, nierówne pod względem wielkości i wagi, od 30 do 60 g. Drzewo ma niewielką wysokość, jego maksymalny rozmiar to 2 m.

Morele kolumnowe wymagają ciągłego przycinania, aby zachować swój kształt. Bez tego drzewo wkrótce zamieni się w zwykłe.

Nisko rosnące odmiany moreli

Kompaktowe niskie odmiany moreli są cenione przez wielu właśnie za ich wielkość, co pozwala na zbiór bez użycia specjalnych urządzeń. Ponadto drzewa te zajmują znacznie mniej miejsca w ogrodzie, co ma znaczenie przy ograniczonej powierzchni.

Do odmian niewymiarowych moreli należą zazwyczaj te, których wysokość nie przekracza 2,5 m. Taka wysokość pozwala na dotarcie z ziemi do najwyższych gałęzi bez pomocy drabin i stojaków. Niewymiarowe morele to:

• Snegirek.
• Puchar.
• Czarna mysz.

Kompaktowy kształt i niewielkie rozmiary pozwalają całkowicie pokryć drzewo na zimę, dzięki czemu można je uprawiać nawet na obszarach o niekorzystnym klimacie.

Samopylne odmiany moreli

Samozapłodność, czyli zdolność do samozapylenia, jest bardzo ważną cechą moreli, zwłaszcza w uprawie w regionach północnych. Morela kwitnie dość wcześnie (koniec kwietnia - początek maja), a większość owadów zapylających rośliny jest w tym czasie nieaktywna.

Wśród wielu odmian moreli są zarówno samopłodne, jak i samopłodne. Odmiany samopłodne obejmują:

• Ananas.
• Wytrzymały.
• Deser.
• rumiany.
• Leli.
• Melitopol wcześnie.
• grzechotka.
• Sardonyks.
• Snegirek.
• Triumf północna.
• Królewski.

Rośliny samopłodne nie zapylają wszystkich 100% kwiatów. Należy pamiętać, że obecność zapylających sąsiadów na takich drzewach może zwiększyć plon nawet 2-3 razy.

Klasyfikacja odmian według dojrzałości

Tradycyjnie wszystkie morele dzieli się według czasu dojrzewania na wczesne, średnio dojrzewające i późne. Ponadto występują również odmiany ultra wczesne (dojrzewające pod koniec maja), a także odmiany o przedłużonym owocowaniu, co utrudnia ich klasyfikację na tej podstawie.

wcześnie dojrzały

Należą do nich morele, które dojrzewają w czerwcu. Są to:

• morela wcześnie.
• Alosza.
• czerwiec.
• Melitopol wcześnie.

Wczesne morele pozwalają na zbiory wczesnym latem. Należy jednak pamiętać, że takie drzewa kwitną bardzo wcześnie, więc ryzyko przemarznięcia kwiatów przy uprawie w niesprzyjających warunkach klimatycznych jest bardzo duże.

Środek sezonu

Okres dojrzewania moreli w połowie dojrzewania to druga połowa lipca i początek sierpnia. Obejmują one:

• Akademicki.
• Weteran Sewastopola.
• rumiany.
• Królewski.
• Klasztorny.
• Olimp.
• Orłowoczanin.
• Polissya wielkoowocowa.
• Szela (Erywań).
• Jałtyniec.

Późne odmiany moreli

Późne odmiany moreli dojrzewają pod koniec sierpnia, a przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych okres ten może trwać do połowy września. Późne to:

• Iskra.
• Nikicki z czerwonymi policzkami.
• Czerwony partyzant.
• Kostiużenski.
• Melitopol późno.
• Specjalny Denisyuk.
• Ulubiony.
• Szarotka.

Owoce późnych odmian moreli mają dobrą przenośność, są dobrze przechowywane i przez długi czas nie tracą atrakcyjnego wyglądu.

Systematyzacja odmian moreli według koloru owoców

Większość owoców moreli ma kolor jasnożółty lub pomarańczowy. Jednak są też inne kolory, takie jak biały, czerwony i czarny.

czarne odmiany moreli

Mieszańce ciemnej barwy pojawiły się w wyniku zapylenia krzyżowego rosnącej w pobliżu moreli i śliwki wiśniowej. Takie drzewa mają owoce w kolorze ciemnofioletowym lub ciemnofioletowym i mają bardzo słabą aksamitność charakterystyczną dla zwykłych moreli.

Najbardziej znane odmiany czarnej moreli to:

• Czarny Książe.
• Czarny aksamit.
• Melitopol.
• Korenewski.
• mała mysz.
• Ługańsk.

Ogrodnicy są niemal zgodni co do tego, że świeża dojrzała czarna morela przegrywa z klasycznymi w smaku i aromacie, ale w puszkach znacznie je przewyższa.

czerwone morele

Zwyczajowo nazywa się odmiany o czerwonych owocach, w których większość owoców zajmuje jaskrawoczerwony rumieniec. Należą do nich następujące morele:

• Czerwony partyzant.
• Rudowłosa spóźniona.
• Nachiczew czerwony.
• Novrast czerwony.
• rosyjsko-bułgarski.

Większość tych odmian nadaje się do uprawy tylko na obszarach o ciepłym klimacie, ponieważ ze względu na obfitość słońca na owocach powstaje ten charakterystyczny „rumieniec”.

Jak wybrać odpowiednią odmianę

Wybór odpowiedniej odmiany do sadzenia to nie lada wyzwanie, zwłaszcza dla niedoświadczonego hodowcy. Im dalej na północ obszar uprawy, tym więcej niuansów należy wziąć pod uwagę i tym więcej pracy trzeba będzie wykonać, aby uzyskać plon. Wybór złego może być bardzo kosztowny.

Większość moreli zaczyna owocować dopiero 4-5 lat po posadzeniu. Zły wybór może doprowadzić do tego, że drzewo po prostu nie przyniesie owoców, poświęcając całą swoją siłę na nieustanną walkę o przetrwanie. W końcu roślina umrze lub ogrodnik sam się jej pozbędzie, nie czekając na żniwa i tracąc przy tym kilka lat.

Najlepsze odmiany moreli dla regionu moskiewskiego

Wybierając morelę do sadzenia na przedmieściach, należy wziąć pod uwagę kilka niuansów. Przede wszystkim jest to lokalizacja miejsca lądowania. Morela nie będzie rosła na mokradłach, na ciężkiej glinie, na północnej stronie ogrodu, na terenach smaganych wiatrem lub w cieniu dużego budynku.

Przy wyborze sadzonek warto dawać pierwszeństwo odmianom strefowym. Zostały wyhodowane specjalnie dla warunków regionu moskiewskiego, dlatego są maksymalnie przystosowane do lądowania w tym regionie.

Wielu ogrodników z regionu moskiewskiego sadzi morele na bardziej zimotrwałej śliwce. Ta technika pozwala uniknąć największego problemu sadów morelowych w rejonie Moskwy - niedogrzewania kory. Szczepienie wykonuje się na śliwie na wysokości 1,2-1,3 m.

Najlepsze kolumnowe odmiany moreli dla regionu moskiewskiego

Coraz więcej ogrodników preferuje kolumny owocowe. A morela nie jest wyjątkiem. Niewielu letnich mieszkańców pod Moskwą może pochwalić się dużą wielkością działki, a drzewa kolumnowe najlepiej nadają się do uprawy w warunkach niedoboru ziemi.

O wiele łatwiej jest pracować z małym drzewkiem i nie będzie trudno przykryć go na zimę. Dlatego szanse na zbiory są znacznie większe. Najlepsze morele kolumnowe dla regionu moskiewskiego to Zvezdny i Prince, których opis podano powyżej.

Samopylne odmiany moreli dla regionu moskiewskiego

Samopłodność ponownie częściowo rozwiązuje odwieczny problem letnich mieszkańców podmiejskich - brak miejsca. Samopylne drzewo nie wymaga zapylania sąsiadów. Oto kilka samopłodnych moreli zalecanych do uprawy w tym regionie:

1. Leli. Niewątpliwy lider wśród ogrodników regionu moskiewskiego, wyhodowany w 1986 roku w Rosji. Wczesna dojrzewająca odmiana samopłodna. Drzewo dorasta do 3 m wysokości. Owoce są pomarańczowe, ważą około 20 g. Owocowanie jest obfite i roczne, począwszy od 3, rzadziej 4 lat od momentu posadzenia. Zimotrwalosc jest dobra, do -30 °С.
2. Snegirek. Drzewo tej moreli dorasta do wysokości zaledwie 1,5 m, co znacznie ułatwia pielęgnację. Owoce średniej wielkości, 15–18 g, kremowe z ciemnoczerwonym rumieńcem. Plon 7–15 kg z drzewa. Dobra odporność na mróz, do -42 °С. Późne kwitnienie i mrozoodporność umożliwia zawiązywanie owoców nawet przy przymrozkach powrotnych. Dojrzewa w drugiej połowie sierpnia.
3. Północny triumf. Chociaż ta odmiana jest zalecana do uprawy w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi, jest również z powodzeniem uprawiana w południowych regionach regionu moskiewskiego. Drzewo morelowe tej odmiany jest dość duże i rozłożyste. Owoce duże, 50–55 g. Wydajność jest wysoka.
4. rumiany. To drzewo morelowe jest największe z tej listy. Owoce są pomarańczowe, aksamitne, ważą ok. 50 g. Drzewo zaczyna owocować od 3-4 lat, plon jest wysoki.

Odporne na zimę odmiany moreli dla regionu moskiewskiego

Liderem wśród najbardziej odpornych na zimę moreli zalecanych do sadzenia w rejonie Moskwy jest wspomniany już w poprzedniej części Snegirek. Rude policzki wyróżnia się również dobrą zimotrwałością. Oprócz wymienionych, następujące odmiany mają dobrą odporność na zimę:

• Alosza.
• Wodnik.
• Wytrzymały.
• Hrabina.
• kochanie.
• Miód.
• Rosyjski.

Odmiana morelowa Calyx ma również dobrą zimotrwalosc - jedną z najkrótszych ze wszystkich.

Co wybrać kolumnowe odmiany moreli w Kubanie

Klimat Kubania jest znacznie cieplejszy niż w rejonie Moskwy. Ujemne temperatury są rzadkie w tym regionie i nie ma długich mrozów.

Do uprawy w takich warunkach odpowiednia jest dowolna z powyższych odmian moreli kolumnowych: Zvezdny, Prince Mart, Sunny lub Gold.

Najlepsze odmiany moreli na Syberię

Ostro kontynentalny klimat Syberii jest bardzo osobliwy. Charakteryzuje się krótkim, suchym, gorącym latem, chłodnymi porami roku i surowymi, mroźnymi zimami, często z minimalną ilością śniegu. Mało drzewa owocowe będzie dobrze prosperować w takich warunkach. Jednak nawet tutaj możesz uprawiać morele.

Drobny

Należą do nich morele, których wysokość drzew nie przekracza 3 metrów. Należą do nich:

1. Sayan. Dorosłe drzewo tej odmiany ma około 3 m wysokości. Kwitnie pod koniec maja. Średnia waga owoców -20 g. Wydajność - około 15 kg na drzewo.
2. Górski Abakan. Kompaktowe drzewo o kulistej koronie. Wysokość około 3m. Odporność na mróz jest wysoka. Owoce średnie, ok. 20–30 g, pomarańczowe, z rozmytym rumieńcem. Uniwersalny cel. Wydajność - 15-18 kg na drzewo.
3. zorza polarna. Jest to niskie, zwarte drzewo. Owoce o masie 25–30 g, okres dojrzewania zbiorów to druga połowa sierpnia. Wydajność wynosi około 13-15 kg na drzewo. Samozapłodny, wymaga zapylaczy.

odporny na zimę

Wszystkie odmiany syberyjskie mają podwyższoną odporność na mróz. Oto niektóre z tych odmian:

1. Syberyjski Bajkałowa. Wysokie (do 4 m) drzewo z szeroką koroną. Kwitnie w drugiej dekadzie maja. Samozapłodny, wymagający rośliny zapylacz. Przy dobrej technice rolniczej daje 15–25 kg owoców z jednego drzewa. Średnia masa owoców to 27–35 g.
2. Wschodniosyberyjski. Wysokość drzewa 3–3,5 m. Dojrzewanie - początek, druga połowa lipca. Owoce są żółte, od 35 do 70 g. Plon 15–17 kg z drzewa.
3. Wschodni Sayan. Częściowo samopłodna odmiana w połowie sezonu. Plon 11–15 kg z drzewa.

Najlepsze odmiany moreli na Ural

Większość uralskich odmian moreli jest hodowanych w Instytucie Ogrodnictwa i Uprawy Ziemniaków Uralu Południowego. Tutaj jest kilka z nich:

1. Czelabińsk wcześnie. Średnio zwarte drzewo. Korona średnio liściasta. Owoce są małe, 15–16 g. uniwersalny. Częściowa samopłodność.
2. Pikantny. Średnie drzewo. Owoce 15–16 g, żółte. Częściowo samopłodna, wszechstronna, wysoka wydajność.
3. Snieżyński. Drzewo średniej wysokości z gęstą koroną. Owoce są małe, 20–25 g, jasnożółte z czerwonymi kropkami. Częściowo samopłodne. Owocowanie zaczyna się w wieku 4 lat.
4. Uralce. Drzewo o małej wysokości, ulistnieniu średniej wielkości i rozłożyste. Owoce małe, 15–17 g, żółte z czerwoną kropką. Częściowo samopłodne. Wydajność jest wysoka. Dobra zimotrwałość i tolerancja na suszę.
5. Kicziginski. drzewo średniej wysokości. Owoce 12–15 g, małe, plon do 15 kg. Samozapłodny, wymaga zapylaczy.

Najlepsze odmiany moreli dla centralnej Rosji

W centralnej Rosji wyhodowano wiele odmian moreli. Oto kilka zalecanych do uprawy w tym konkretnym regionie:

1. Bursztyn regionu Wołgi. średniej wielkości drzewo. Owoce są żółte, wyrównane, ważą 20–25 g. Okres dojrzewania - początek sierpnia. Odporność na mróz jest wysoka, odporność na suszę jest średnia. Nie badano samopłodności. Plon jest silnie uzależniony od warunków pogodowych i może wynosić od 10 do 44 kg na drzewo.
2. Królewski. Ta morela może być uprawiana nie tylko w centralnej Rosji, ale w całym regionie centralnym. Drzewo o wysokości 3-4 m. Owoce o wadze 20–25 g, żółte. Średnia wydajność. Wysoka odporność na mróz.
3. Ulubiony. Drzewo średniej wielkości, ok. 4 m wysokości. Owoce są średnie, ważą ok. 30 g, mają kolor jasnożółty z pięknym rumieńcem. Główną wadą jest późne dojrzewanie. Często z powodu złego lata część plonu nie ma czasu dojrzeć, a zatem plon jest przeciętny.
4. Uljanikhinski. Drzewo jest energiczne. Owoce żółte, 28–32 g, uniwersalne w użyciu. Dojrzewa pod koniec lipca. Wydajność jest dobra.
5. Syn z czerwonymi policzkami. Dobrze znana hybryda wywodząca się z moreli o czerwonych policzkach. Silne drzewo o gęsto rozwiniętej koronie. Owoce średniej wagi 30–35 g, kolor owoców pomarańczowy z rumieńcem. Dojrzewa pod koniec lipca. Plon jest silnie uzależniony od pogody i warunków zimowania, może wynosić od 4 do 30 kg na drzewo.
6. Skrzydlak. drzewo średniej wysokości. Korona jest mała, lekko ulistniona. Owoce są żółte, małe, 17–20 g. mrozoodporna. Częściowo samopłodne. Plon dorosłego drzewa może wynosić do 50 kg.
7. Pierworodny Samary (wcześnie Kujbyszew). Wysokie drzewo do 5,5 m². Korona jest zaokrąglona, ​​szeroka, liściasta mocna. Owoce jasnopomarańczowe, jednowymiarowe, 18–22 g. Okres dojrzewania – trzecia dekada lipca. Odmiana jest samopłodna, wymaga zapylaczy. Plon 15–40 kg z drzewa.
8. Góra lodowa. Drzewo jest małe, do 3 m, zwarte. Owoce 20–22 g, pomarańczowożółty, plamisty rumieniec. Zimotrwalosc jest dobra.
9. Pamiątka Zhiguli. Małe drzewo do 4 m. Zbiory można przyjmować pod koniec lipca, masa owoców 25–30 g. kolor żółty. Wydajność w sprzyjających warunkach pogodowych może sięgać nawet 45 kg na drzewo.

samopłodny

Wśród samopłodnych odmian moreli nadających się do uprawy w centralnej Rosji można wyróżnić wspomniane już samopłodne gatunki dla Regionu Centralnego:

• Wytrzymały.
• Leli.
• rumiany.
• Deser.
• Triumf północna.
• Snegirek.

Najlepsze odmiany moreli dla Terytorium Krasnodarskiego

Terytorium Krasnodaru to wyjątkowe terytorium z wieloma strefami klimatycznymi ze względu na różnicę wysokości nad poziomem morza. Wśród gatunków zalecanych do uprawy w tym rejonie znajdują się gatunki ściśle strefowe, nadające się do uprawy wyłącznie w dolinach górskich.

1. Esdelik (alasza). Słabe drzewo, nieprzekraczające 2–2,5 m. Dojrzewa na początku sierpnia. Owoce średnie do dużych (35-50 g), zielonkawo-kremowe. Plon do 25 kg z drzewa.
2. Shindahlan. Silnie rosnące drzewo o szerokiej, silnie ulistnionej koronie. Owoce duże, kremowe z lekko różowym rumieńcem, średnia masa 45–50 g. Okres dojrzewania jest silnie uzależniony od strefowości pionowej, dlatego rozciąga się od końca czerwca do początku sierpnia.
3. Czarny aksamit. Średniej wielkości drzewo z płaską, zaokrągloną koroną o średnim zagęszczeniu. Owoce ciemnofioletowe o średniej masie 30 g. Okres dojrzewania średnio, koniec lipca. Częściowa samopłodność. Odporność na mróz jest wysoka, odporność na suszę jest średnia.
4. Honobach. Silnie rosnące drzewo o gęsto ulistnionej kulistej koronie. Owoce o masie ok. 25 g, pomarańczowe z lekkim rumieńcem. Odmiana wczesna, zbiory można zbierać już w pierwszej dekadzie lipca. Cechą odmiany jest ścisła regionalizacja, dobrze rośnie tylko w dolinach górskich.
5. Tamasza. Średniej wielkości drzewo o kulistej koronie. Owoce średniej wielkości (30–40 g), jasnożółte z lekkim rumieńcem. Dojrzewa wcześnie, w ostatniej dekadzie czerwca. Zimotrwalosc jest dobra, wydajność jest wysoka.
6. Stawropol młodzież. Drzewo średnio lub nieco powyżej średniej, dobrze ulistnione. Owoce duże, do 50 g, jasnożółte, uniwersalne zastosowanie. Częściowo samopłodny, dojrzewa pod koniec lipca.
7. Reklama. Duże potężne drzewo. Owoce duże, 40–50 g. Plon jest bardzo wysoki, drzewo w wieku 15-18 lat może wydać 70-90 kg owoców. Samozapłodny, wymaga zapylaczy. Zimotrwalosc jest dobra.

Późne odmiany moreli dla terytorium Krasnodaru

• Iskra. Wysokość drzewa sięga 4 m. Korona średniej gęstości. Owoce są jasnopomarańczowe, z pięknym rumieńcem. Uniwersalne przeznaczenie owoców. Odporność na mróz jest dobra.
• Krasnodar późno. Drzewo jest średniej wielkości, z płaską koroną. Owoce o masie ok. 30 g, żółte, z lekkim rumieńcem, uniwersalne. Dojrzewanie - późne. Wydajność jest wysoka.
• Ulubiony. Drzewo średniej wysokości, do 4 m. Korona jest zwarta. Owoce 30–35 g, pomarańcza z dużym rumieńcem. Mrozoodporność i dobra wydajność.

Wniosek

Odmiany moreli odpowiednie do uprawy w Rosji nie ograniczają się do gatunków przedstawionych w tym artykule. Istnieje duża liczba mieszańców z selekcji zagranicznej, które z powodzeniem można uprawiać również w naszym klimacie. Dotyczy to zwłaszcza południowych regionów kraju.

Dobry film o zawiłościach uprawy moreli w regionie moskiewskim można obejrzeć pod poniższym linkiem.

Recenzje

Artykuły na ten temat "Najlepsze odmiany moreli"

32 Najlepsze odmiany wiśni

Najlepsze odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

32 Najlepsze odmiany wiśni

Najlepsze odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego