Zadowolony
Akonit Fishera (łac. Aconite fischeri) jest również nazywany zapaśnikiem, ponieważ należy do gatunku o tej samej nazwie z rodziny Jaskier. Ta wieloletnia roślina zielna jest uprawiana od prawie 2 wieków. Zapaśnik jest ceniony nie tylko za efekt dekoracyjny, ale także za właściwości lecznicze.
W naturze akonit Fishera preferuje lasy przybrzeżne, często spotykane w dużych grupach na polanach. W warunkach naturalnych gatunek rośnie na Dalekim Wschodzie Rosji, w Chinach i Korei. Główne cechy byliny:
Akonit Fishera charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością – roślina wytrzymuje do -34 ° C
Zapaśnik jest bardzo jadowity. Dzieje się tak głównie za sprawą akonityny w składzie, której tylko 3-4 mg jest dawką śmiertelną dla człowieka. Działanie substancji prowadzi do depresji układu nerwowego i paraliżu oddechowego. To powoduje śmierć.
Z silną trucizną akonitu Fishera sąsiadują z jego właściwościami leczniczymi. Roślina pomaga w wielu chorobach, co jest aktywnie wykorzystywane w medycynie orientalnej.
Akonit Fishera pięknie kwitnie i przyciąga gęstymi i błyszczącymi ciemnozielonymi liśćmi. Wszystko to sprawia, że roślina jest poszukiwana w projektowaniu krajobrazu. Można go sadzić pod drzewami lub wypełniać między krzakami.
Zapaśnik jest wysoką rośliną, dlatego warto go ustawić wzdłuż różnych budynków i ogrodzeń.
Akonit Fishera może być pięknym tłem lub przebraniem
Zapaśnik sam dobrze wygląda. Sąsiedzi dla niego mogą być:
Akonit Fishera dobrze prezentuje się na tle zieleni, drzew
Roślinę można sadzić w rabatkach, rabatki, mixborders, dobrze prezentuje się na trawniku.
Akonit Fishera wygląda spektakularnie w małych oddzielnych grupach
Akonit Fishera rozmnaża się przez nasiona, dzieląc krzew, sadzonki, bulwy. W pierwszym przypadku materiał można kupić lub przygotować samodzielnie.
Zaleca się podział krzewu Fischera co 4 lata na wiosnę. Jest to ważne dla aktualizacji rośliny i zachowania jej dekoracyjnego efektu. Algorytm jest prosty:
Do sadzonek stosuje się młode pędy akonitu. Ich długość powinna wynosić maksymalnie 15 cm. Sadzonki są cięte na początku maja, a następnie kiełkowane w mini szklarni. Po pojawieniu się liści są przenoszone na otwarty teren.
Bulwy akonitu rozmnażane są jesienią. Najpierw kiełkują w celu pojawienia się pąków. Następnie bulwy są dzielone i umieszczane w otworach po 2-3 fragmenty. Pąki wzrostu muszą pozostać na powierzchni.
Akonit Fishera jest atrakcyjny ze względu na swoją bezpretensjonalność. Ma minimalne wymagania dotyczące miejsca lądowania, a opieka polega na standardowych środkach.
Zapaśnik Fishera jest obsiany nasionami wiosną lub przed zimą. W pierwszym przypadku materiał jest najpierw utwardzany, następnie sadzonki są uprawiane, a jesienią przenoszone na stałe miejsce. Podczas siewu zimowego nasiona są przygotowywane w sposób naturalny, a wiosną kiełkują razem.
Akonit Fishera dobrze czuje się zarówno na słońcu, jak i w zacienionym miejscu. Witryna dla tego zakładu musi spełniać następujące wymagania:
Miejsce do lądowania musi być przygotowane wcześniej. Zrób to na wiosnę. Wybrany teren należy przekopać, usunąć wszystkie chwasty, dodać torf i materię organiczną. Przygotowanie należy przeprowadzić, gdy ziemia jest już ciepła.
Jeśli gleba jest gęsta, należy dodać piasek, trociny, torf. Obowiązkowy drenaż.
Podczas sadzenia akonitu Fishera z nasionami materiał nie jest zakopywany w glebie, ale jest rozprowadzany po jej powierzchni. Na wierzch wylewa się drobny piasek.
Sadzenie rośliny jest łatwe:
Po posadzeniu akonit Fishera należy obficie podlewać i ściółkować
Kultura kwiatowa nie lubi nadmiaru wilgoci. Potrzebuje dodatkowego podlewania tylko w upale i suszy. Przy takiej pogodzie wystarczy zwilżyć roślinę co 2 tygodnie. Chwasty należy usunąć po podlaniu.
Akonit Fishera jest niewymagający dla nawozów. Z biegiem czasu gleba wyczerpuje się, więc wiosną konieczne jest zabranie kompostu pod krzaki. To sprawia, że roślina jest bardziej odporna. Po zimie skuteczny jest napar z dziewanny lub ptasich odchodów.
Dodatkowo zapaśnik można nakarmić przed kwitnieniem, aby był jaśniejszy i bardziej bujny. W tym celu stosuje się nawozy mineralne. Skuteczna nitroammofoska - 30-40 g na 10 litrów wody.
Tojad można karmić dwa razy więcej w sezonie. Nawozy potasowo-fosforowe aplikujemy w odstępach co najmniej 3 tygodni.
Po każdym podlewaniu lub ulewnym deszczu należy poluzować ziemię wokół akonitu Fishera. Zapobiega to tworzeniu się skórki na powierzchni.
Ściółkować glebę, aby ograniczyć wzrost chwastów i utrzymać wilgotność gleby. Efektywne wykorzystanie trocin i igieł sosnowych.
Aby kwitnienie akonitu Fishera było piękne, konieczne jest monitorowanie stanu gleby. Ważne jest, aby jej wierzchnia warstwa nie wysychała.
Martwe pąki należy regularnie usuwać. Środek ten jest ważny dla zachowania dekoracyjności i blasku rośliny. Terminowe przycinanie zachęca do ponownego kwitnienia.
Akonit Fishera dobrze znosi mróz. Należy zadbać o schronienie, jeśli w regionie panują mroźne zimy lub niewielka pokrywa śnieżna. Aby to zrobić, przyciąć roślinę na krótko i przykryć jej system korzeniowy suchym torfem. Wystarczy warstwa 20 cm, którą należy posypać suchymi liśćmi.
Trucizna tojadu Fishera nie chroni go przed szkodnikami. Jednym z nich są mszyce żywiące się sokiem roślinnym. Możesz się go pozbyć za pomocą Aktary lub spryskać środkami ludowymi.
W małych ilościach mszyce można zmyć wodą
Kolejnym wrogiem akonitu jest nicienie. Zaatakowana roślina słabnie, słabo rośnie i rozwija się, słabo kwitnie i może umrzeć. Możesz walczyć ze szkodnikiem lekami Akarin, Fitoverm, pestycydami fosforoorganicznymi.
Zapobieganie nicieniom polega na wprowadzaniu ptasich odchodów
Spośród chorób kulturę częściej dotyka mączniak prawdziwy. Przejawia się białym nalotem na liściach i łodydze. Bez szybkiej interwencji roślina umrze.
Skuteczne preparaty przeciw mączniakowi Fundazol, Vitaros
Akonit Fishera jest bezpretensjonalny, dlatego łatwo go uprawiać. Można ją rozmnażać na wiele sposobów, codzienna pielęgnacja jest minimalna. Roślina ma właściwości lecznicze, ale jest trująca.