Jadalne parasole z grzybami: zdjęcia, rodzaje i użyteczne właściwości
Zadowolony
| Nazwa: | Parasol |
| Typ: | Jadalny |
Grzyb parasolowy jest tak nazywany ze względu na podobieństwo do tego elementu garderoby. Charakterystyczny jest wygląd dużego i szerokiego kapelusza na długiej i stosunkowo cienkiej łodydze i trudno znaleźć inne skojarzenie. Większość parasoli to grzyby jadalne o doskonałym smaku. Ich obszar dystrybucji jest bardzo szeroki. Poniżej znajdują się zdjęcia i opisy grzybów parasolowych, podano ich właściwości gastronomiczne i lecznicze.
Opis grzybów parasolowych
Ta grupa pokrewnych gatunków jest inaczej nazywana makrolepiotami i należy do rodziny Champignon. Wszystkie wyróżniają się charakterystycznym wyglądem, naprawdę bardzo podobnym do otwartego parasola. Większość makrolepiotów to grzyby jadalne.
Gdzie grzyby rosną parasole
Parasole rosną w lasach, zarówno iglastych, jak i liściastych. Może pojawić się nawet w parkach i nasadzeniach. Są w stanie wytworzyć mikoryzę z prawie każdym drzewem. Preferuj suche, jasne obszary (na przykład polany lub krawędzie), często znajdujące się w pobliżu ścieżek.
Może również odradzać się z dala od drzew. Odnotowano powtarzające się przypadki, gdy parasole były na polach i łąkach. Rzadko rosną wzdłuż brzegów zbiorników wodnych.
Każdy z makrolepiotów, nawet sam, ma dość duży zasięg. A jeśli weźmiemy pod uwagę całą grupę jako całość, to możemy powiedzieć, że jej przedstawiciele znajdują się na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Grenlandii i Antarktydy. Grzyby parasolowe można znaleźć zarówno w regionie moskiewskim, jak i na północy Australii.
Kiedy rosną grzyby parasolowe
Owocowanie tej grupy trwa prawie całe lato. Pierwsze grzyby pojawiają się na początku czerwca. Ostatni to połowa września. Oczywiście wiele zależy od konkretnego typu. Tak więc pstrokaty parasol owocuje od trzeciej dekady sierpnia do pierwszej dekady października, a biały - od połowy czerwca do trzeciej dekady października.
Tempo wzrostu jest znacznie wyższe latem niż jesienią. Jeśli tworzenie dojrzałego owocnika w lipcu trwa kilka dni, to we wrześniu proces ten (pomimo większej ilości deszczu) może trwać 2 tygodnie.
Jak wyglądają grzyby parasolowe?
Są to dość duże grzyby, których kapelusz może osiągać bardzo duże rozmiary. Jego średnice wynoszą od 35 do 40 cm. Noga jest również bardzo długa (do 40 cm). Wierzch kapelusza jest pudrowany wieloma drobnymi łuskami. Są też przedstawiciele, którzy zamiast tego mają stosunkowo duże plamy.
Typowy jadalny grzyb parasolowy (barwny) pokazano na poniższym zdjęciu:
Czapka dojrzałego owocnika różnobarwnego parasola pokryta jest wieloma małymi łuskami
Młode owocniki wyglądają jak małe kulki (do 10 cm średnicy) na stosunkowo długich i cienkich nogach. Z biegiem czasu otwierają się, a zewnętrzna powłoka, rozdarta w wielu miejscach, pozostaje w postaci łusek na czapkach. Zdjęcie nieotwartego grzyba parasolowego:
Nieotwarte kapelusze młodych grzybów mają bardziej nasycony kolor niż u osobników dorosłych
Do jakiej kategorii należą grzyby parasolowe?
Ponieważ mimo szerokiego rozpowszechnienia są to grzyby mało znane i niepopularne, zaliczane są do czwartej kategorii jadalnych. Nie ostatnią rolę w tym odegrał fakt, że ich owocniki powinny być spożywane w młodym wieku, podczas gdy miąższ jest jeszcze dość sypki.
Młode grzyby można gotować w dowolnej formie (smażone, gotowane, solone, moczone itp.). D.) Wraz z wiekiem zakres ich stosowania znacznie się zawęża. Stare kopie nie są zalecane nawet do wyschnięcia.
Rodzaje grzybów parasolowych
Istnieje kilka odmian jadalnych grzybów parasolowych. Poniżej omówiono je bardziej szczegółowo, podano ich charakterystyczne różnice ze zdjęciem.
Parasol pstrokaty
Typowy przedstawiciel grupy parasoli. Inna nazwa - pieczarka z kurczaka, otrzymana przez niego za podobieństwo smaku z mięsem z kurczaka. Gatunek duży, osiągający długość łodygi do 40 cm (choć średnia wynosi od 10 do 30 cm). Średnica kapelusza - do 35 cm. Posiada późne dojrzewanie. Poniżej znajduje się zdjęcie pstrokatego parasola.
Młode i dojrzałe owocniki różnobarwnego baldachu
Parasol biały
Również bardzo popularna odmiana jadalna. Rozmiary są znacznie mniejsze niż w pstrokatych (kapelusz do 15 cm średnicy, nogawka do 12 cm długości). Obszar dystrybucji jest znacznie większy, ponieważ grzyb może rosnąć zarówno w lasach, jak i na terenach otwartych.
Cechą charakterystyczną jest poszarpany kolor kapelusza w dojrzałych owocnikach. Miąższ ma biały kolor, który nie zmienia się podczas krojenia. Smak jest trochę cierpki.
Biały parasol charakteryzuje się rozdartym kolorem kapelusza
Parasol pełen wdzięku
jadalny grzyb. Posiada cienką nogę do 15 cm długości. Średnica kapelusza do 18 cm. Cechą charakterystyczną jest guzek pośrodku. Ma smaczny i pachnący miąższ.
Występuje w ciepłym klimacie umiarkowanym Europy i Azji. Szeroko rozpowszechniony również w północnej Afryce i Ameryce. Ponadto w Australii istnieją duże kolonie tego grzyba.
Zgrabny parasol z charakterystycznym wybarwieniem guzka na kapeluszu
Lepiots
Ponadto istnieje szereg niejadalnych parasoli, głównie lepiot. Prawie wszystkie te gatunki są mniejsze od ich jadalnych krewnych. Oprócz niskiego wzrostu, ich inną charakterystyczną cechą jest obecność zróżnicowanej pigmentacji w środku kapelusza.
Grzebień Lepiota - typowy przedstawiciel niejadalnych parasoli
Czy można jeść parasole z grzybami?
Pytanie, czy parasol jest grzybem jadalnym, czy nie, zostało rozwiązane dawno temu. Prawie wszędzie jada się ją bez żadnych ograniczeń. Wielu boi się jeść ten gatunek ze względu na jego podobieństwo do trujących grzybów, jednak zewnętrzne różnice między gatunkami parasolowymi a niejadalnymi gatunkami spokrewnionymi, a także fałszywymi bliźniakami są dość charakterystyczne, problematyczne jest ich pomylenie.
Jak smakuje grzybowy parasol
Smak pstrokatego parasola, jak i pokrewnych mu gatunków, jest podobny do smaku pieczarek. Młode owocniki są bardziej soczyste i miękkie. Ich walory gastronomiczne są szczególnie cenione przez smakoszy ze względu na lekkie ściągające działanie.
Co to jest przydatny grzyb parasolowy
Korzystne właściwości grzyba parasolowego określają jego substancje składowe. Obejmują one:
- tyrozyna (normalizacja pracy wątroby i układu hormonalnego);
- arginina (poprawa metabolizmu i funkcji naczyń);
- melanina (wspomaganie prawidłowej kondycji skóry);
- witaminy z grupy B;
- witaminy C, K i E;
- minerały – potas, sód, magnez, żelazo.
Ponadto owocniki parasoli zawierają dużą ilość beta-glukanów, które są immunostymulantami.
Właściwości lecznicze grzyba parasolowego
Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie tego rodzaju grzybów w różnych dietach (ze względu na ich niską kaloryczność), a także jako pokarm białkowy na cukrzycę.
Tradycyjni uzdrowiciele uważają, że dobroczynne właściwości parasoli mogą poprawić stan pacjentów w przypadku takich schorzeń:
- choroby układu sercowo-naczyniowego;
- z reumatyzmem;
- zaburzenia układu nerwowego;
- onkologia.
Ważną właściwością leczniczą parasola jest jego działanie immunostymulujące i przeciwutleniające.
Fałszywe dublety
Ze względu na obecność charakterystycznych elementów w ułożeniu nóg i czapki, ten przedstawiciel Champignon ma kilka niebezpiecznych bliźniaków. Wszystkie są trujące, niektóre śmiertelne. Poniżej znajdują się fałszywe bliźniaki pstrokatego parasola.
Chlorofil z żużla ołowianego
Odnosi się do trujących grzybów. Wygląda bardzo podobnie do parasola. Ma białą czapkę, która pokryta jest brązowymi lub brązowo-różowymi łuskami. Jego średnica może sięgać nawet 30 cm. W młodych owocnikach jest wypukły, ale w miarę dojrzewania spłaszcza się.
Długość nogawki nie przekracza 25 cm, a jej średnica waha się od 1 do 3,5 cm. Początkowo ma kolor biały, ale w miejscach uszkodzeń pod wpływem powietrza miąższ brązowieje. W takim przypadku część dużego obszaru ma czerwonawy odcień. Kolor talerzy w młodych pieczarkach jest biały.
Stare owocniki chlorofilu ołowiowo-żużlowego mają szarozielone płytki
Ukazuje się na całym świecie, z wyjątkiem Azji Południowej i Ameryki Południowej. Występuje jednak w Afryce i Australii. Pewnie dotarliśmy tam z kolonistami.
Chlorofil ciemnobrązowy
Również trujący przedstawiciel królestwa grzybów, bardzo podobny do parasola. Występują tylko niewielkie różnice w wyglądzie. Mięsista i stosunkowo gruba czapeczka ma średnicę do 15 cm. Łodyga jest krótka, około 9 cm długości i 1-2 cm średnicy. Ma prawie regularny kształt cylindryczny, ale przy poziomie gruntu posiada pogrubienie o średnicy około 6 cm.
Z wiekiem łodyga i kapelusz ciemnobrązowego chlorofilu nabierają brązowego odcienia
Obszar grzyba jest stosunkowo niewielki. Występuje na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, a także w niektórych regionach Europy Środkowej. Najczęściej ciemnobrązowy chlorofil jest utrwalany w Czechach, na Węgrzech, na Słowacji.
muchomor pantera
Znany przedstawiciel śmiercionośnych grzybów, charakteryzujący się wysoką toksycznością. Jej kapelusz może osiągnąć średnicę 12 cm. W młodości półokrągły, w starych owocowych latach płaska. Długość nogawki sięga 12 cm, średnica 1-1,5 cm.
Charakterystyczną cechą nogi jest zgrubienie, które ma kształt małego ziemniaka. 80% nóg ma pierścień znajdujący się bezpośrednio w miejscu przyłączenia hymenoforu.
Krawędzie czapki muchomora pantery zawsze pękają
Talerze są białe, ale czasami pojawiają się na nich brązowawe plamy - ślady obrażeń i aktywności owadów. Miąższ jest biały, po pocięciu pozostaje taki sam. Obszar wzrostu jest bardzo szeroki, można powiedzieć, że grzyb jest rozprzestrzeniony na całej półkuli północnej wszędzie.
śmierdzący muchomor
Jest białym draniem. Śmiertelnie trujący grzyb z 90% szansą na śmierć po spożyciu. Pozostałe 10% przypadków powoduje poważne zatrucia aż do kalectwa. Kolor całego grzyba jest białawy.
Czapka pokryta jest osobliwymi płatkami o nieregularnym kształcie. Jego średnica może sięgać nawet 20 cm. Młode owocniki charakteryzują się stożkowatym kapeluszem. W dojrzałości staje się lekko wypukły, ale spłaszczenie nie występuje. Kolor zewnętrznej warstwy czapki może wahać się od białego do różowego, natomiast brudnoszary odcień zawsze będzie obecny w kolorze.
Amanita stinky preferuje otwarte przestrzenie z niską trawą
Noga jest cylindryczna. Jej wysokość rzadko przekracza 15 cm, a średnica wynosi 2 cm. Charakterystyczne cechy łodygi - łuszcząca się powłoka, pierścieniowe i bulwiaste pogrubienie u podstawy.
Miąższ owocnika jest biały, nie zmienia koloru podczas krojenia. Zapach silny, nieprzyjemny. Wielu zauważa jego podobieństwo do zapachu preparatów zawierających chlor i chemii gospodarczej. Szeroko rozpowszechniony: wszechobecny w Eurazji, północnej Afryce, USA i Kanadzie.
Zasady odbioru
Nie ma konkretnych metod zbierania parasoli. Pieczarki nie wymagają specjalnych warunków transportu i przechowywania. Ich owocowanie następuje w zależności od odmiany o tej porze roku:
- rumienienie się od początku lipca do końca października;
- pstrokaty - od początku sierpnia do końca września;
- biały: koniec czerwca i początek października.
To właśnie w tych okresach zawartość składników odżywczych w owocnikach parasoli jest maksymalna.
U młodych okazów szczególnie cenią sobie smak kapeluszy grzybiarzy. Jest lekko cierpki i kwaśny. Dlatego do zbierania polecane są młode grzyby. Ponadto ich zastosowanie będzie uniwersalne - takie okazy nadają się do smażenia, marynowania oraz przyrządzania zup i sałatek.
Spożycie grzybów parasolowych
W zależności od wieku owocników ich zastosowanie może się różnić. Tylko młode grzyby mają wszechstronność. Nie poleca się już dojrzałych okazów, na przykład smażenia lub soli. Dla nich najlepszą opcją byłoby użycie go jako bazy białkowej do zupy lub drugiego dania. Możesz również rozważyć dla nich opcję hartowania.
W marynowaniu zaleca się używać tylko młodych grzybów. Starsze (ze spłaszczonym kapeluszem) są rozwiązaniem kompromisowym, ich smak może z czasem ulec zmianie.
Lepiej w ogóle nie odcinać starych owocników, ale zostawić je w lesie. Ale jeśli zdarzyło się, że do koszyka dostał się przejrzały przedstawiciel, można go wysuszyć.
Wniosek
W artykule przedstawiono zdjęcie i opis grzybów parasolowych. Ten gatunek jest jadalnym członkiem rodziny Champignon. Parasolka występuje prawie wszędzie w Europie, Ameryce i Azji. Dojrzewa w połowie lata i wczesną jesienią. Parasol grzybowy ma wiele odmian. Różnią się nieco wyglądem i terminem odbioru. Oprócz jadalnych parasoli są też niejadalni członkowie rodziny, a jadowite fałszywe bliźniaki są do nich bardzo podobne.
