Rasy świń ze zdjęciami i nazwami
Udomowienie współczesnej świni przebiegało w skomplikowany sposób. Szczątki świń, które najwyraźniej żyły obok ludzi w Europie, znajdują się w warstwach datowanych na X wiek p.n.e. uh. Na Bliskim Wschodzie, w Mezopotamii, świnie trzymano w stanie półdzikim już 13 000 lat temu. Równolegle w Chinach oswojono świnie. Ale dane są inne. Albo 8 000 lat temu, albo 10 000. Pewne jest, że pierwsze prawdziwie udomowione, a nie półdzikie świnie sprowadzono do Europy z Bliskiego Wschodu.
Podobno bardzo zaszkodziło to dumie ówczesnych Europejczyków i pobudziło udomowienie dzikiego dzika europejskiego. Wkrótce świnie z Bliskiego Wschodu zostały wyparte z Europy, a rasy europejskie sprowadzono na Bliski Wschód.
W procesie udomowienia świnie przeszły kilka etapów złożonego krzyżowania świń z Europy i Bliskiego Wschodu, a w XVIII wieku dodano do nich świnie azjatyckie.
Dzięki wytrzymałości, bezpretensjonalności i wszystkożerności świń prymitywny człowiek z łatwością je oswoił. I faktycznie, od tego czasu wykorzystanie świń nie zmieniło się ani trochę. Jak w prymitywnych czasach, tak teraz hoduje się świnie na mięso, skóry i włosie na szczotki. Tylko jeśli wcześniej tarcze były pokryte świńską skórą, dziś szyte są z niej buty i skórzane ubrania.
Świnie to gatunek inwazyjny. Dzięki człowiekowi przedostali się na kontynenty amerykańskie, uciekli, zdziczeli i zaczęli niszczyć gospodarkę rdzennych mieszkańców Ameryki. Jednak nie tylko amerykańskie. Odnotowano je również w Nowej Zelandii z Australią.
Tubylcy żadnego z kontynentów nie byli zadowoleni z pojawienia się takiego zwierzęcia w ich ojczyźnie. Ogólnie rzecz biorąc, świnia jest jedną z pierwszych pod względem zdolności adaptacyjnych. Nic dziwnego, że naukowcy uważają, że po kolejnym globalnym wyginięciu ssaków świnia przetrwa i przystosuje się do nowych warunków. Tak jak przystosowała się do życia w Ameryce Południowej i Australii.
Ponieważ świnia europejska jest w rzeczywistości hybrydą udomowionej świni z europejskim dzikiem, uciekła na wolność, świnia europejska szybko odzyskała swoją pierwotną postać, stając się, podobnie jak w Europie, jednym z najniebezpieczniejszych mieszkańców Las.
Na zdjęciu brazylijskie „javoporco” to europejska świnia, która zdziczała kilka wieków temu.
Dziś głównym celem świni, tak jak poprzednio, jest dostarczanie człowiekowi mięsa i tłuszczu, a także „produktów pokrewnych”: skóry i szczeciny. Ale ludzkość stała się gruba i przestała patrzeć na świnie wyłącznie jako na źródło pożywienia i na trzy grupy ras świń: mięsne, tłuste i boczek, dodano czwartą - mini-świnki przeznaczone do zwierząt domowych.
Wszystkie rasy świń są podzielone na 4 grupy:
- mięsno-łojowe (uniwersalne);
- mięso;
- łojowy;
- zwierzęta ozdobne.
Ostatnia grupa w Rosji wciąż jest egzotyczna.
Na świecie istnieje ponad 100 ras „świni”, a rasy świń hodowane w Rosji zajmują tylko niewielką część całego inwentarza żywego. Co więcej, 85% całkowitej liczby rosyjskich świń to świnie rasy białej.
Główne rasy świń w dzisiejszej Rosji: duże białe (jest to liczba kompleksów świń), zyskujące popularność wietnamskie i wietnamskie świnie. Niestety liczebność pozostałych ras spada.
Główne rasy świń
Duży biały
Ona jest duża biała. Wyhodowany w Anglii w XIX wieku przez zmieszanie dość dużej liczby ras europejskich i azjatyckich. Początkowo nazywała się Yorkshire, a dopiero potem przylgnęła do tej rasy nazwa Big White.
To jest rasa ogólna. W rzeczywistości to, co obecnie nazywa się brojlerami. Rośnie szybko, w ciągu sześciu miesięcy do czasu uboju osiąga 100 kg. Dorosłe knury ważą do 350, lochy do 250.
Pierwsze świnie tej rasy zaczęły przenikać do Rosji pod koniec XIX wieku. Były sprowadzane przez właścicieli ziemskich i rasa ta nie miała wpływu na stan hodowli trzody chlewnej w ówczesnej Rosji.
Dziś te świnie są wszędzie. W dużej mierze ułatwił to masowy import w latach 20. XX wieku dużej rasy białej świń. Trzeba było szybko wyżywić ludność po zniszczeniach wojny domowej.
Podczas rozwoju rasy kilkakrotnie zmieniał się jej cel. Ponieważ smalec po spożyciu zapewnia maksymalną energię przy minimalnych ilościach, początkowo preferowano świnie, które szybko przybierają na wadze w wyniku odkładania się smalcu. Następnie wyceniono zwierzęta ważące ponad 400 kg.
Po nasyceniu rynku produktami spożywczymi i pojawieniu się mody na zdrowy styl życia w Anglii, wzrosło zapotrzebowanie na chude wieprzowiny. A duży biały został „zmieniony” w celu uzyskania masy mięśniowej kosztem wielkości i zdolności do przechowywania tłuszczu podskórnego.Rozmiar zwierząt nie ma już znaczenia.
Big White jest wybity z uporządkowanego rozmieszczenia ras świń w kierunkach, ponieważ w samej rasie istnieją linie hodowli mięsa i smalcu, hodowli mięsa i smalcu. W ten sposób żarłacz biały mógłby zastąpić wszystkie inne rasy, gdyby nie pewne wymagania dotyczące utrzymania, w szczególności obecność ciepłego chlewu w zimie.
Podczas hodowli w ZSRR żarłacz biały nabrał cech innych niż jego angielscy przodkowie. Dziś, z formalnie czystorasową hodowlą na terytorium byłego Związku Radzieckiego, w rzeczywistości uprawia się nową rasę, która jest bardziej przystosowana do warunków rosyjskich i wysoce przystosowalna w różnych strefach klimatycznych Rosji.
Rosyjskie żarłacze białe mają silniejszą budowę niż współczesne angielskie świnie tej rasy. „Rosjanie” należą do typu uniwersalnego i ważą od 275 do 350 kg dla knurów i 225 - 260 kg dla loch. Rosyjskie żarłacze białe są polecane do hodowli jako rasa fabryczna we wszystkich regionach kraju, ale nie bardzo nadają się do hodowli przez prywatnych właścicieli, ponieważ nie tolerują upałów i zimna.
Landrace
Rasa świń typu mięsnego powstała w Danii na przełomie XIX i XX wieku przez skrzyżowanie lokalnej rasy świń z dużym białym. Jak fabryka rasy Landrace wymaga warunków przetrzymywania?. Rosyjskie Landrace są podobne pod względem wielkości i wagi do rasy Great White, ale wyglądają na bardziej smukłe. Knur rasy landrace waży do 360 kg przy długości ciała 2 m, a locha 280 kg przy długości 175 cm.
Landrace jest szeroko stosowana w hodowli innych ras świń, a także w liniach brojlerów, stosując krzyżowanie heterotyczne ze świniami innych ras.
Uważa się, że Landrace jest szeroko rozpowszechnione w całej Rosji, ale w porównaniu z populacją dużych białych świń jest bardzo niewiele Landrace.
Świnie przemysłowe są bardzo wrażliwe na paszę i w gospodarstwach zależnych dałoby się żyć tylko z nimi, gdyby nie kapryśność tych ras świń w stosunku do klimatu i paszy.
Do hodowli domowej na działkach domowych znacznie lepiej nadają się stosunkowo mało znane i małe rasy: mangalitsa i karmal.
Jeśli mangalica jest jeszcze mniej lub bardziej znana, a wietnamskie świnie z obwisłym brzuchem są czasami z nią mylone (chociaż nie ma nic wspólnego z wyjątkiem kopyt), to karmal jest nową hybrydą wyhodowaną niedawno przez hodowców przez skrzyżowanie mangalicy i świni z obwisłym brzuchem.
Aby uzyskać pełny obraz tego, jak wyglądają zwierzęta, konieczne jest opisanie tych mrozoodpornych ras świń za pomocą zdjęcia, a najlepiej wideo.
Mangalicy
Jest to rasa typu smalec, więc miłośnicy boczku z czosnkiem muszą zaopatrzyć się w mangalicę. Oprócz „dostarczania” tłuszczu właścicielom, mangalica ma szereg zalet w stosunku do ras fabrycznych. Jest bezpretensjonalna w jedzeniu i nie wymaga budowy kapitalnie ciepłego chlewu, zadowolona nawet w 20-stopniowych mrozach i osłonie przed wiatrem.
Historia rasy
Mangalica została wyhodowana w pierwszej połowie XIX wieku na Węgrzech przez skrzyżowanie świń domowych z półdzikimi karpackimi. Postawione zadanie: uzyskanie rasy świń, która nie boi się zimna i jest bezpretensjonalna w jedzeniu, zostało pomyślnie zrealizowane.
Z tak pomyślnym wynikiem mangalica szybko zyskała popularność i próbowała ją hodować na Zakarpaciu iw Anglii. Mangalitsa zakorzeniła się na Zakarpaciu, ale nie w Anglii, ponieważ angielscy producenci, którzy do tego czasu zalali rynki Europy wieprzowiną z ras mięsnych, nie mieli pożytku z tłustej rasy świń. Liczba mangalików zaczęła spadać, m.in. na Węgrzech. W latach 90. XX wieku mangalica praktycznie zniknęła, a węgierskie stowarzyszenie hodowców świń musiało podjąć pilne działania, aby uratować rasę.
Zbawienie też się wydarzyło. Teraz liczba ras świń węgierska mangalica to już ponad 7000.
Bezpretensjonalność mangalicy zainteresowanych rosyjskich hodowców świń i mangalicy została sprowadzona do Rosji.
Ale nie da się tanio kupić świni mangalicy, bo trudno znaleźć w tej rasie wady. Właściwie jest sam: niepłodność. Mangalica nigdy nie ma więcej niż 10 prosiąt. Ze względu na cenę i bezpłodność pozbawieni skrupułów sprzedawcy mogą pokusić się o sprzedaż mieszańców prosiąt. Dlatego musisz znać charakterystyczne cechy rasy, które są nieodłączne tylko w mangalicy.
Opis rasy
Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest gruba, kręcona wełna mangalicy. Ale taką wełnę można znaleźć również u świni mieszańców z dużą zawartością krwi mangalicy.
Dodatkowe oznaki rasowych mangalitów:
- mała plamka o wielkości do 5 cm na dolnej krawędzi ucha, zwana plamką Wellmanna;
- uszy skierowane do przodu;
- odsłonięte obszary skóry: w okolicy łaty, oczu, kopyt, sutków, odbytu - powinny być czarne. Inny kolor skóry zdradza krzyż;
- małe prosięta mają pręgi na grzbiecie, jak dziki;
- świnie potrafią zmieniać kolor sierści w zależności od warunków żywienia i życia;
- sezonowe linienie u tych świń jest ledwo zauważalne z powodu długiego procesu, ale prosięta ciemnieją latem z powodu utraty zimowego podszerstka, ponieważ czarna skóra zaczyna trochę prześwitywać.
Obecnie w standardzie mangalicy odnotowuje się tylko 4 kolory.
Płowy, który może być wybielony do białego.
Imbir lub czerwony.
"Jaskółka oknówka".
Bardzo rzadka i prawie wymarła czerń.
Takie krzyże nie cierpią z powodu życzliwości i mogą być niebezpieczne.
Masa mangalicy jest niska w porównaniu z innymi świniami, ale w wieku 6 miesięcy prosięta mangalicy przybierają na wadze 70 kg.
Wady rasy Mangalitsa:
- biała skóra z dobrze zaznaczonymi plamami;
- ciemne plamy na sierści;
- kopyta w paski lub całkowicie białe;
- różowa skóra w okolicach sutków;
- czerwona kępka na ogonie.
Te znaki wskazują, że masz mieszankę świni.
Pierwsze zimowanie węgierskich mangalitów:
Karmal
Nowo wyhodowana hybryda dwóch ras świń: węgierskiej mangalicy i wietnamskiej składanej świni. Co więcej hybryda jest tak nowa, rzadka i mało znana, że jeśli masz do czynienia ze zdjęciami i myślisz, że to kieszonkowe czy nie, ale przynajmniej są zdjęcia. Na tym polega problem z filmem. Wielu właścicieli uważa, że wystarczy przykryć mangalicy wietnamskim dzikiem lub odwrotnie, jak urodzą się z lochy karmalii. W rzeczywistości tak nie jest. Narodzi się tylko skrzyżowanie mangalicy z wietnamską świnią z obwisłym brzuchem. Aby ta krzyżówka stała się karmą, konieczna jest praca hodowlana w celu utrwalenia cech pożądanych dla tej hybrydy. Dlatego najczęściej na wideo nie ma karmy, ale mieszańce.
Od mangalicy karma odziedziczyła mrozoodporność, bezpretensjonalność do warunków przetrzymywania i odporności dzika. Z wietnamskie świnie wczesny rozwój, mnogość, dobrze rozwinięty instynkt macierzyński, zdolność szybkiego przybierania na wadze i ukierunkowania mięsa. Podobnie jak Wietnamczycy albo nie odkładają tłuszczu, albo kładą go ściśle pod skórą i łatwo taki tłuszcz odciąć, uzyskując chude wieprzowinę.
W ciągu roku Karmal przybiera na wadze 100 kg, a o dwa jest w stanie podwoić tę liczbę.
Kolory Karmalów są bardzo zróżnicowane, co tłumaczy się różnymi kolorami ras rodzicielskich.
Od wietnamskich świń Karmale przejęli życzliwość i spokojne usposobienie, ale ich niechęć do złego zachowania wynika wyraźnie z mangalicy.
Wniosek
O jakiej rasie świń decyduje właściciel działki gospodarstwa domowego. Niektórzy kupują świnię na mięso, woląc Landrace lub dużą białą. Inni chcą sprzedawać prosięta. Wtedy wiele będzie zależeć od aktualnej mody na rasę świń. Szał na wietnamskie brzuchy już zanika. Te świnie stały się znajome, a mit o uroczej śwince domowej okazał się mitem. A dziś wietnamskie świnie są szczęśliwe, że są hodowane na mięso, nie zwiedzione możliwością trzymania świni tej wielkości w mieszkaniu.
Ale wydaje się, że szał na mangalki nabiera tempa ze względu na ich niezwykły puszysty wygląd i minimalne wymagania dotyczące komfortu. Oczywiście nie możesz też zabrać mangalicy do mieszkania, potrzebujesz prawdziwej miniaturowej świni do mieszkania, ale takie świnie jeszcze nie zakorzeniły się w Rosji.
