Szczaw - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Zadowolony

Szczaw to bezpretensjonalna, odporna na zimno roślina, która pojawia się na miejscu jako jedna z pierwszych w temperaturze + 3˚C ... + 4˚C. Równie dobrze rośnie zarówno na wolności, jak iw ogrodzie. Roślina uprawna ma większe liście. Przede wszystkim szczaw ceniony jest za bogaty skład witamin: kwas askorbinowy, pierwiastki śladowe i białka, flawonoidy i witaminy. Obszar występowania szczawiu jest bardzo zróżnicowany. Roślina występuje na prawie wszystkich kontynentach i we wszystkich strefach klimatycznych. Dla początkujących często polecany jest szczaw, którego sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu są dostępne dla każdego.

Główne odmiany uprawiane w Rosji:

  1. wielkokwiatowy - zalecane dla wszystkich regionów. Ma łagodny smak. Odnosi się do odmian wcześnie dojrzewających. Pierwsze cięcie liści można wykonać 1 miesiąc po wykiełkowaniu. Nie degeneruje się przez długi czas, nie zamarza;
  2. liściaste – okres dojrzewania – 1,5 miesiąca. Nieodporny na strzały. Liście są duże: długość - 16 cm, szerokość - 7 cm;
  3. Szczaw Belleville – sadzenie i pielęgnacja jest bardzo łatwa, dzięki zdolności rośliny do adaptacji. Nie boi się mrozu, rzadko strzela strzałami. Wydajność - 7 kg / m2. Używany w zupach, sałatkach i konserwach.

Bardzo popularne są również odmiany: Szpinak, Malachit, Szmaragdowa Witamina. Niektórzy ogrodnicy uprawiają ozdobne odmiany szczawiu: Bloody Mary, Sanguine, Red Veins, które jednak nadają się również na pokarm.

Szczaw nie lubi dobrze oświetlonych miejsc. Optymalnym miejscem do lądowania jest lekki ażurowy cień z drzew i krzewów. Uprawa ta nie jest kapryśna pod względem kwasowości i daje taki sam plon zarówno w glebie obojętnej, jak i kwaśnej. Większą uwagę należy zwrócić na skład gleby, ponieważ szczaw najlepiej rośnie na glinie. Wynika to z faktu, że szczaw uwielbia wilgotną glebę, podczas gdy nie powinno być stojącej wody. Gleby piaszczyste mogą być również odpowiednie, jeśli są wstępnie nawożone próchnicą. Poziom wód gruntowych musi wynosić co najmniej 1 metr. Przed posadzeniem szczawiu należy przeprowadzić prace przygotowawcze. Do szczawiu wystarczy wybrać łóżko o powierzchni​​1-2 m2. Jesienią wyznaczone miejsce należy przekopać, oczyścić z chwastów i korzeni, a następnie nawozić obornikiem (kompostem, humusem) i popiołem w proporcji 6:1.

Przed zasianiem szczawiu na wiosnę należy nakarmić łóżko nawozami azotowymi, ponieważ to azot wpływa na rozwój liści i łodyg roślin. Optymalne jest przeprowadzenie tej procedury 10-14 dni przed sadzeniem.

Agrotechnika siewu nasion

Szczaw jest zawsze natychmiast wysiewany w otwartym terenie, nie jest wymagana uprawa sadzonek, ponieważ nasiona czują się komfortowo w temperaturze +3 ˚C. Wielu ogrodników jest zaniepokojonych pytaniem, kiedy siać szczaw na wiosnę na otwartym terenie. Czy można wysiewać nasiona latem i jesienią?? Wszystko zależy od planowanego terminu zbierania liści. Najczęściej wybierają sadzenie szczawiu z nasionami w otwartym terenie wiosną, kiedy topi się śnieg, a temperatura jest powyżej zera. Preferowany jest również siew wiosenny, ponieważ gleba jest optymalnie nawilżona, co stwarza dogodne warunki do rozwoju rośliny. W regionach południowych i regionie moskiewskim siew ma miejsce w marcu. Na Syberii, na Uralu i w regionie północno-zachodnim szczaw można wysiewać w kwietniu. W tym przypadku zbiory przypadną na okres jesienny. Zasiane latem (trzecia dekada czerwca - pierwsza dekada lipca) roślina ma czas na nabranie siły i głębokie zakorzenienie, więc pozostawia się ją na zimę. Siew jesienny należy przeprowadzić wystarczająco późno (październik - listopad), aby materiał do sadzenia nie wykiełkował przed nadejściem zimy. Najczęściej tę metodę wybiera się na glebach piaszczystych. Nie da się ustalić dokładnej daty siewu szczawiu, ponieważ w zależności od regionu warunki pogodowe są bardzo zróżnicowane. Wybierając datę lądowania, najlepiej poruszać się według kalendarza księżycowego.

Wygląd szczawiu

Przed posadzeniem nasion szczawiu na otwartym terenie należy je najpierw przygotować. Aby uzyskać maksymalne kiełkowanie, nasiona owija się wilgotną szmatką na dwa dni. Możesz dodać aktywator wzrostu (np. Epin) lub potraktować nasiona przed chorobami i szkodnikami roztworem nadmanganianu potasu (1%). Szczaw wykiełkuje bez obróbki wstępnej, ale procent kiełkowania będzie niższy, łodygi mogą być słabsze, a liście mniejsze.

Przed zasianiem szczawiu wykonuje się oznaczenia w ogrodzie. Rzędy oznaczone są głębokością 1 cm, rozstaw rzędów - 15 cm. Jeśli położysz nasiona bardzo głęboko, istnieje szansa, że ​​nie będą w stanie przebić się przez grubość ziemi. Nasiona układa się jedno po drugim w odległości 4 cm od siebie. Dopuszczalne jest gęstsze umieszczanie nasion, natomiast przerzedzanie należy wykonać po wykiełkowaniu. Rozsypane nasiona są przysypane ziemią i ściółkowane torfem. Jeśli przykryjesz łóżko polietylenem, to z wytworzonego efektu cieplarnianego nasiona zaczną kiełkować po 7 dniach. W tym okresie nie wolno otwierać filmu. Bez schronienia nasiona kiełkują przez co najmniej 15 dni. Kiedy sadzonki tworzą 2 prawdziwe liście, należy je przerzedzić. Dojrzałe rośliny wymagają odległości co najmniej 10 cm. Aby nie powtarzać przerzedzania można od razu tworzyć takie szczeliny między kiełkami.

opieka kulturalna

Właściwa pielęgnacja każdej rośliny to klucz do zdrowych i obfitych zbiorów, a także długowieczności.

Główne etapy wzrostu szczawiu:

  1. Regularne rozluźnianie z pieleniem. Trawa chwastów znacznie spowalnia wzrost szczawiu. Najlepiej byłoby, gdyby te dwie procedury były przeprowadzane na bieżąco. Może to być dość czasochłonne. Ściółkowanie torfem po podlaniu zmniejsza ilość chwastów, ponieważ chwastom trudno jest przebić się przez warstwę ściółki. Wiosną konieczne jest cotygodniowe rozluźnianie przejść, ponieważ w miękkiej glebie korzenie otrzymują więcej pożywienia i powietrza, dzięki czemu zielona część rośliny lepiej się rozwija;
  2. Podlewanie. Szczaw jest bardzo wilgotną rośliną. Częstotliwość i wielkość nawadniania zależy od ilości opadów w regionie. Przy temperaturze powietrza bliskiej +30˚C roślina przestaje się rozwijać i wystrzeliwuje strzałę. Następnie liście tracą smak i stają się szorstkie. W związku z tym konieczne jest ciągłe monitorowanie stanu gruntu. W okresach suchych szczaw należy stale obficie podlewać. W takim przypadku konieczne jest przestrzeganie środka, aby nie zalać rośliny, ponieważ stojąca woda jest szkodliwa dla systemu korzeniowego. Pod koniec sezonu znika potrzeba podlewania, roślina ma wystarczającą ilość wilgoci po naturalnych opadach;
  3. górny opatrunek. Szczaw dobrze reaguje na wszystkie rodzaje nawozów. Ważne jest, aby wiedzieć, że musisz nawozić roślinę w zależności od warunków pogodowych. Na okres suchy lepiej stosować formy płynne lub roztwór, w okresie deszczowym bardziej odpowiednie są suche mieszanki (proszki, granulki). Składniki azotowe pozwalają roślinie rosnąć liście, potas i fosfor - napełnij smakiem i użytecznymi substancjami. Nawozy organiczne działają wzmacniająco. Górny opatrunek można zmieniać. Stawki zużycia są obliczane zgodnie z instrukcją w pakiecie. Nawozy organiczne stosuje się najczęściej wiosną lub jesienią w dawce 6 kg/m2. Górny opatrunek mineralny można nakładać po każdym cięciu;
  4. Ściółkowanie. Zasadniczo ta procedura ma na celu ochronę rośliny przed chwastami i dodatkowym dokarmianiem. Jednocześnie warstwa ściółki może pełnić funkcję bariery ochronnej przed mrozem. Jako ściółkę najlepiej nadaje się torf, suche liście lub próchnica. Nie trzeba układać ściółki pod sam pień, ponieważ zakłóci to swobodny rozwój szczawiu. W przejściu układana jest warstwa ściółki o grubości 1-2 cm. Ta metoda pozwala na dodatkowe odżywienie rośliny i chroni przed niekorzystnymi czynnikami (chwasty, nienormalne spadki temperatury, szkodniki).
  1. Wskazówki dotyczące uprawy:
  • Jeśli szczaw jest posadzony w oświetlonym miejscu, musi być osłonięty od słońca przynajmniej w najgorętsze godziny południa. Aby to zrobić, możesz stworzyć baldachim;
  • Przy braku wilgoci szczaw uwalnia szypułkę, z której liście nie nadają się do zbierania. W takim przypadku ważne jest, aby nie przegapić chwili i usunąć strzałę na czas, wtedy plon nie straci smaku i miękkości;
  • Na jednym łóżku szczaw dobrze rośnie przez 4 lata. Maksymalny okres to 5-6 lat (w zależności od jakości opieki). Po tym okresie musisz przeszczepić szczaw w inne miejsce lub zasiać nowy.
  1. Choroby i szkodniki. Z zastrzeżeniem praktyk rolniczych, szczaw nie jest atakowany przez owady i szkodniki. Jednak naruszenie reżimu nawadniania, brak warstwy ściółki, zaniedbanie odchwaszczania może wywołać pojawienie się chrząszcza liściastego. Pierwszą oznaką obecności tego pasożyta jest pojawienie się dziur w pościeli, przebarwienia lub całkowite wyschnięcie. Metody ludowe doskonale sprawdzają się jako środki zwalczania tego pasożyta: spryskiwanie liści czosnkiem lub wodą z mydłem, posypywanie popiołem i popiołem tytoniowym. Zabiegi takie najlepiej przeprowadzać wiosną i jesienią, gdyż obróbka w okresie wegetacyjnym pogarsza smak liści. W rzadkich przypadkach szczaw jest atakowany przez błonkówki i zimowe mszyce. Przeciw nim dobrze pomaga moczenie gałęzi Solanaceae (pomidora, ziemniaka), a następnie przetwarzanie z otrzymanym naparem. Gdy pojawią się mszyce, szczaw należy spryskać naparem ze skórki cebuli. Jeśli środki ludowe nie mogą zniszczyć szkodników, możesz użyć chemikaliów (Fitoverm, siarczan anabazyny). Szczaw praktycznie nie jest podatny na choroby grzybowe, ale czasami może mieć na niego wpływ rdza i mączniak rzekomy. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie obróbki chemicznej Fitosporin. Takich liści nie należy jeść;
  2. Zbiór. Pełne dojrzewanie następuje po 60 dniach. Jeśli posadzisz szczaw na wiosnę, to w czerwcu możesz całkowicie usunąć liście. W przypadku sadzenia latem i jesienią zbiory rozpoczynają się po całkowitym stopieniu śniegu. Zbiór przeprowadza się rano, kiedy liście są jak najbardziej soczyste. Do czyszczenia lepiej użyć ostrego noża. Cięcie odbywa się co 15-20 dni. Przede wszystkim trzeba wyciąć największe listki boczne. Najlepiej pozostawić młode, delikatne liście znajdujące się bliżej rdzenia. Mogą nadal rosnąć. Jesienią trzeba monitorować prognozę nadchodzących mrozów. 4 tygodnie przed przewidywanym terminem należy opuścić roślinę bez przycinania. W tym okresie szczaw musi odpocząć i nabrać sił przed nadchodzącą zimą;
  3. Zbiór nasion. Możesz samodzielnie przygotować nasiona. Aby to zrobić, w sezonie musisz zidentyfikować kilka krzewów do rozmnażania. Tych roślin nie można przycinać. W czerwcu zakwitną jasnoróżowymi kwiatostanami. Po miesiącu nasiona zaczną dojrzewać i brązowieją. Dojrzałe kwiatostany należy pokroić i połączyć w małe pęczki. 1,5 tygodnia nasiona powinny dojrzewać w suchym, przewiewnym miejscu. Gdy paczki są całkowicie suche, należy je rozetrzeć w dłoniach, usuwając zanieczyszczenia. Otrzymane nasiona należy rozłożyć na papierowe torby (lub po prostu zawinąć w czystą kartkę papieru). Przechowuj nasiona w ciemnym, suchym miejscu. Okres przydatności do spożycia wynosi 4 lata, dlatego zaleca się oznaczenie roku przygotowania na opakowaniu;
  4. jesienna pielęgnacja. Usuń stare liście pod koniec sezonu. Aby pomóc roślinie uzyskać siłę, można nawozić roztworem dziewanny z wodą w stosunku 1: 7 lub kompostować (6 kg / m2).

Usuwanie starych liści

Co można sadzić po szczawiu

Szczaw - bardzo przyjazna roślina i toleruje sąsiedztwo z większością upraw:

  • Pomidory i ziemniaki;
  • Ogórki i cukinia;
  • Fasola i groch;
  • Wszystkie odmiany kapusty;
  • Marchewka.

Szczaw bardzo dobrze rośnie w drugiej fali w ogrodzie, po zbiorze wczesnych warzyw: rzodkiewki, cebuli, czosnku ozimego i sałaty.

Ciekawy. Szczaw należy do rodziny Gryki, co oznacza, że ​​po nim można sadzić dowolne rośliny, które nie należą do tej samej rodziny. Ta kultura bardzo silnie utlenia glebę, co oznacza, że ​​po niej najlepiej jest wstępnie wapnować. Po szczawiu dobrze rosną rzodkiewka i rzodkiewka.

Zwykle szczaw jest używany w stanie świeżym do sałatek i zup witaminowych. Jednak to zioło nadaje się również do konserw. Na zimę szczaw zwija się w małych słoiczkach, aby dodać go do zup. Świeże liście szczawiu można również przechowywać w zamrażarce pakowanej próżniowo.

Wszystkim początkującym w ogrodnictwie zaleca się spróbowanie uprawy szczawiu, ponieważ opieka nad nim nie będzie trudna. Przestrzeganie reżimu podlewania, rozluźniania i nawożenia zapewni soczyste zbiory witamin.