Jodła balsamiczna: zdjęcie i opis
Zadowolony
Jodła balsamiczna to wiecznie zielona roślina ozdobna o właściwościach leczniczych. Ojczyzną drzew iglastych jest Ameryka Północna, gdzie dominują gatunki sosny. Jodła jest aktywnie wykorzystywana przez ogrodników i projektantów krajobrazu do tworzenia komfortu i stylu na stronie. Roślina przystosowana jest do wszystkich stref klimatycznych, dzięki czemu nie ma szczególnych trudności w uprawie.
Opis jodły balsamicznej
Opisu drzewa nie można sprowadzić do jednej cechy, ponieważ wyhodowano ponad 50 rodzajów jodły balsamicznej, a 20 z nich służy do celów dekoracyjnych. Jodła pospolita rośnie szybko w warunkach naturalnych do 14-25 m². Igły obrączkowane, błyszczące i gładkie. W zależności od odmiany kolor korony w górnej części jest ciemny lub jasnozielony, w dolnej zielonkawo-biały lub matowozielony. Długość igły - 2-4 cm, szerokość od 1 do 3 mm. Średnica korony - 4-7 m. Wierzchołek jodły jest tępo-stożkowy, rozwidlony.
Pędy zaokrąglone, brązowe. Szyszki o wydłużonym, rozwartym kształcie, dojrzewające - czerwonawo-brązowe, młode - matowe szaro-fioletowe. Jodła jest samopylna przez wiatr poprzez męskie kwiaty w postaci małych kolczyków. Po dojrzewaniu szyszki same odpadają. Na jodle pozostaje rózga z nerki. Nowe igły są odnawiane na gałązkach co 4-5 lat, mają żywiczny i cierpki zapach. Jodła balsamiczna dobrze znosi suszę, przymrozki do -40-45 °C.
Odmiany ozdobne dorastają do 1-2 m². Korona trapezowa, kulista lub spłaszczona, istnieje kilka wierzchołków, które należy odciąć podczas wzrostu. Gałęzie są pogrubione, nie ma rozgałęzienia. Szyszki rosną od 3 do 5 cm. Kolor igieł występuje od jasnozielonego do niebieskiego. Średnia długość życia drzewa dzikiego i ozdobnego wynosi od 250 lat.
Gdzie rośnie jodła balsamiczna?
Większość odmian jodły balsamicznej rośnie w Kanadzie, USA, zasięg rozciąga się od wybrzeża Pacyfiku do Oceanu Atlantyckiego. Po sprowadzeniu niektórych odmian na terytorium Rosji dobre tempo wzrostu zaobserwowano we wszystkich leśnych strefach gliniastych kraju. W tajdze i środkowej strefie klimatycznej roślina rozmnaża się samodzielnie na dużą skalę. Jodła nie występuje jednak w strefach leśno-stepowych czy stepowych – gleba jest kiepskiej jakości.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
W projektowaniu krajobrazu używa się igieł balsamicznych, aby uzupełnić wygląd kompozycji ogrodowej w stylu klasycznym lub tematycznym. Dzięki obecności wiecznie zielonego drzewa na miejscu panuje harmonijna atmosfera nawet w sezonie zimowym. Drzewa często sadzi się przed obszarami podmiejskimi, stosując jeden schemat sadzenia lub łącząc roślinę z innymi odmianami karłowatymi. Na przykład jodła brylantowa ma oryginalny kształt korony i niewielki wzrost, co pozwala na zwarte umieszczenie kilku drzew przed domem lub wzdłuż ścieżki ogrodowej. Drzewa te są łączone z innymi gatunkami sosny: cyprysem, bukszpanem, jałowcem, tuja. Igły sosnowe są popularne w północnych, angielskich lub minimalistycznych krajobrazach ogrodowych.
Odmiany jodły balsamicznej
Dzikie odmiany rzadko zapuszczają korzenie po przesadzeniu - zmiana gleby i klimatu może uszkodzić roślinę, dlatego dziś najbardziej popularne są jodły karłowate. Odmiany ozdobne drzew iglastych są najlepiej przystosowane do zmiennych warunków atmosferycznych. Pozwala to na samodzielne uprawianie nowej odmiany lub uprawę jodły po przesadzeniu sadzonki z jednego regionu do drugiego.
Jodła balsamiczna Piccolo
Wolno rosnące wiecznie zielone bonsai. Roślina dobrze rośnie na zakwaszonych glebach, co pozwala posadzić drzewo na dowolnym obszarze. Przy wzroście osiąga 0,5-1 m, potem rozwój zatrzymuje się. Średnica korony do 50 cm. Pierwsze lata uprawy wymagają regularnego podlewania 3-4 razy w tygodniu. Piccolo rozwija się korzystnie zarówno na słońcu, jak iw cieniu, półcień. Dorosłe igły są zielone, wraz z nadejściem wiosny pojawiają się pędy o jasnozielonym odcieniu.
W projektowaniu krajobrazu występuje jako główny detal ogrodu iglastego w stylu japońskim lub alpejskim. Lądowanie na kamiennej ścieżce zmieszanej z mchem lub wrzosem stworzy przytulne i nowoczesne otoczenie. W domu ogrodnicy robią własne wytłoki z oleju jodłowego. Kwitnące i młode gałązki są przycinane do wystroju domu, fitoncydy wydzielane przez jodłę Abies Balsamea Piccolo niszczą zarazki i wirusy w pomieszczeniach.
Jodła balsamiczna Nana
Krzew z rodziny Pine, dorasta do 1-1,5 m². Rozgałęzienie korony osiąga 2-2,5 m, igły są pogrubione, ale przycinanie gałęzi nie jest wymagane. Jasnozielona jodła, dolne gałęzie ciemnieją z wiekiem. Drzewo przybiera kształt zaokrąglonej lub spłaszczonej kuli. Roślina samopylna, po sezonie wegetacyjnym pojawiają się fioletowe szyszki, które rozwijają się na górnych gałęziach igieł balsamicznych i dojrzewają do połowy listopada.
Do sadzenia sadzonki kupuje się w doniczkach torfowych z przedłużonym podłożem, co pozwoli roślinie szybko się zakorzenić. Balsamiczna Nana rośnie długo - 30-40 cm w 10 lat. Nadaje się do uprawy ozdobnej w doniczkach. Doświadczeni ogrodnicy zalecają przesadzanie jodły co 3-4 lata w marcu lub listopadzie, wtedy ukorzenienie będzie korzystne, a drzewo nie zachoruje.
Jodła balsamiczna brylantowa
Najpopularniejszy i najbardziej popularny rodzaj drzewa ozdobnego, często spotykany w Rosji. Odmiana została wyhodowana w Korei. Wzrost roślin zatrzymuje się na 0,5 m. Kulisty kształt drzewa w zwarty sposób wpisuje się w nowoczesny styl projektowania krajobrazu. Dogodne miejsce dla igieł balsamicznych Brilliant - cień lub półcień, w tych warunkach drzewo przedłuża się o 4-5 cm rocznie. Jodła wodna 1-2 razy w tygodniu. Diament nie jest odporny na mróz, więc na zimę drzewo przykrywa się sianem, suknem. Odmianę można hodować w domu z sadzonkami lub nasionami.
Inne odmiany jodły balsamicznej
Na terenie kraju rośnie około 30 odmian dzikiej i ozdobnej jodły balsamicznej. W środowisku naturalnym wzdłuż leśnego pasa Rosji można znaleźć odmiany jodły białej, macedońskiej, kaukaskiej czy sachalińskiej. Średnia długość życia tych odmian wynosi ponad 300 lat. Spośród odmian karłowatych rzadko spotyka się jodłę Kiwi, Hudsonia, Green Globe, Molly. Są podobne do odmian Brilliant lub Nana, ale mają pewne cechy podczas uprawy. Na przykład, jeśli jodła balsamiczna Piccolo jest bezpretensjonalna w sadzeniu i pielęgnacji, to Molly lub Kiwi potrzebują ścisłego harmonogramu podlewania, przycinania i opryskiwania, więc te odmiany są rzadko kupowane do projektowania krajobrazu.
Sadzenie i pielęgnacja jodły balsamicznej
Drzewo ozdobne można sadzić o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy. Jeśli to możliwe, w pobliżu powinien znajdować się zbiornik wodny o cieniu lub półcieniu. Aby jodła początkowo zaczęła przynosić estetyczną przyjemność, należy przestrzegać zasad sadzenia i organizować podlewanie, opatrunek wierzchni.
Przygotowanie do sadzenia i sadzenia
Do sadzenia kupowane są sadzonki 3-4 letnie, gdy roślina osiąga 20-25 cm wysokości. Dzikie odmiany można wyhodować z nasion lub sadzonek. Korzenie zakupionych sadzonek są sprawdzane pod kątem raka korzenia, zgnilizny lub innych uszkodzeń. Podczas badania igły nie powinny kruszyć się, być wyblakłe ani pożółkłe. Suche gałęzie przycina się do żywej tkanki. Przed sadzeniem jodła utwardza się pod wpływem zmian temperatury: wstawić do lodówki na 3 godziny, następnie w ciepłe miejsce. Sadzenie odbywa się razem z glebą korzeniową.
Jodła balsamiczna nie rośnie dobrze na glebach ciężkich, nie zawsze zapuszcza korzenie na glebach piaszczystych lub czarnych. Dobry wzrost i ukorzenienie obserwuje się na glebach gliniastych i lekko kwaśnych. Siedzisko przygotowuje się 5-10 dni przed sadzeniem. Gleby ciężkie są rozcieńczane drenażem. Kopią dołek o głębokości 50 cm i szerokości, na dno wylewają drenaż lub drobne kamyki. Odległość między drzewami powinna wynosić od 2-3 m, chociaż parametr zależy od rodzaju sadzonki. Przed sadzeniem gleba jest dezynfekowana.
Zasady lądowania
Opis i zasady sadzenia jodły balsamicznej są standardowe, niezależnie od wybranej odmiany. Aby rootowanie przebiegało dobrze, należy przestrzegać następujących zasad:
- warstwa drenażowa powinna mieć co najmniej 20-30 cm;
- na wierzchu pokruszonego kamienia lub kamyków lepiej wylać warstwę nawozów mieszanych;
- szyjka korzenia powinna być zrównana z ziemią;
- nie należy kupować młodych sadzonek z cienkim pniem;
- optymalny czas na sadzenie to marzec lub wrzesień, na przesadzanie - listopad lub kwiecień.
Korzenie materiału sadzeniowego zwilża się wodą, którą miesza się z niewielką ilością stymulatorów wzrostu. Sadzonki układa się na warstwie podłoża i przykrywa pozostałą ziemią. Wokół pnia powstaje rów do nawadniania. Igły balsamiczne podlewa się niewielką ilością wody. Młode drzewa nie są odporne na silne podmuchy wiatru, dlatego jodła jest przywiązywana do kraty lub sadzi się przy płocie.
Podlewanie i karmienie
Jodła balsamiczna reaguje na częste podlewanie, ale nie należy jej zalewać. Przy pierwszym podlewaniu na 1 drzewo powinno iść do 2-3 litrów. Dorosłe drzewo potrzebuje nawet 10-15 litrów wody. Do 2-3 podlewania tygodniowo. W gorącym sezonie letnim częstotliwość podlewania zwiększa się do 4-5 razy w tygodniu.
Jodła karmiona jest 2-3 razy w roku. Jako nawozy odpowiednie są obornik, dodatki potasowe, popiół drzewny. Pierwszy górny opatrunek wykonuje się 2-3 lata po posadzeniu. Ogrodnikowi zaleca się dodatkowe dokarmianie zgodnie z porami roku:
- na wiosnę stosować obornik lub ptasie odchody;
- latem, przy aktywnym wzroście, do gleby dodaje się niewielką ilość kompostu;
- pod koniec listopada lub przed pierwszymi przymrozkami igły są dokarmiane superfosfatem.
Ściółkowanie i spulchnianie
Korzenie jodły rosną szybko chwast, dlatego po każdym podlewaniu trzeba spulchnić glebę i usunąć chwasty. Na zimę i dla długotrwałego zachowania wilgoci kanał wokół pnia jest ściółkowany sianem, trocinami, dużym żwirem. Grubość warstwy powinna wynosić od 10 do 15 cm. Warstwa ściółki dla dorosłego drzewa - 20-40 cm.
przycinanie
Wraz z nadejściem wiosny odmiany ozdobne są badane pod kątem obecności suchych lub chorych gałęzi. Niższe gałęzie są przycinane o jedną trzecią lub całkowicie usuwane. Aby nadać kształt, korona jest cięta. Segment sanitarny realizowany jest co sezon. Narzędzia dezynfekujemy w roztworze manganu lub popiołu drzewnego.
Przygotowanie do zimy
Na zimę pień drzewa bielony jest wapnem zmieszanym z siarczanem miedzi. Korzenie są mulczowane, a pień owinięty materiałem dachowym. Gałęzie świerkowe pokrywają korzenie 50-80 cm od pnia, ponieważ system korzeniowy rozwija się w górnych warstwach. Od gryzoni korzenie są posypane substancjami o ostrym zapachu. Młode drzewa z nadejściem wiosny przykrywa się szmatką od strony słonecznej, aby gałęzie nie paliły się na słońcu.
reprodukcja
Jodła balsamiczna rozmnażana jest przez sadzonki, nasiona lub sadzonki. Z rocznej sadzonki odcina się młodą gałąź z wierzchołkowym pąkiem, na której znajduje się kilka pędów. Łodygę można sadzić bezpośrednio w dołku lub umieścić w pojemniku o dużej wilgotności. Dobrze przyjmuj sadzonki korzeniowe z 2- lub 4-letnich drzew.
Nasiona pozyskuje się z kwitnących szyszek, które są odcinane niedojrzałe wraz z gałązką. Materiał do sadzenia jest suszony, następnie moczony i czeka na kiełkowanie. Możesz posadzić kilka nasion na raz i przykryć szklarnię. Codziennie przed kiełkowaniem szklarnia jest otwierana na 3-4 godziny.
Choroby i szkodniki
Jak każda roślina iglasta, jodła jest dotknięta chorobami grzybiczymi i atakowana przez szkodniki. Najgroźniejsze choroby:
- rak korzenia;
- brauning;
- brązowa klapa;
- rdza.
Czynnikiem sprawczym może być nieprzestrzeganie zasad sadzenia, niska jakość materiału do sadzenia lub niewystarczająca ilość wody podczas nawadniania. Możesz uniknąć pojawienia się choroby, spryskując igły pestycydami, przetwarzając gorącą lub zimną mgłą.
Wniosek
Jodła balsamiczna to roślina ozdobna, której uprawa nie sprawia szczególnych problemów. Odmiany karłowate rozprzestrzeniają się po całym świecie, hodowcy opracowują nowe odmiany, co oznacza, że populacja krzewów zimozielonych nie zmniejszy się. Są bezpretensjonalne w warunkach uprawy i przynoszą estetyczną przyjemność w ogrodowym krajobrazie lub środowisku domowym.
