Zadowolony
Jodła pospolita to popularna roślina iglasta, którą wiele osób sadzi w przydomowych ogrodach. Jest łatwa w pielęgnacji, a walory dekoracyjne są bardzo wysokie. Ta kultura jest odpowiednia nawet dla właścicieli małych gospodarstw.
Jodła Fraser (Abies fraseri) jest podobna do jodły balsamicznej (Abies balsamea) i często jest uważana za jej podgatunek. Drzewo otrzymało swoją nazwę od szkockiego botanika Johna Frasera. Sława zyskała w południowo-wschodniej części Ameryki, kultywowano ją w 1811 r.
Jodła pospolita to wiecznie zielone drzewo iglaste o niewielkich rozmiarach, osiągające 10 m wysokości. Tułów około 45 cm w obwodzie. Korona jest stożkowa, gałęzie proste, często zagięte pod kątem około 40°. Kora jest cienka i dość gładka, ma brązowo-szary odcień. Im starsza roślina, tym więcej pęknięć i nierówności pojawia się na pniu. Jodła Fraser jest często określana jako jodła duńska.
Igły są skręcone u podstawy i ułożone spiralnie. Mają około 2 cm długości i 0,2 cm szerokości. Kolor igieł jodły Fraser jest ciemnozielony, przechodzący w szary u podstawy. Na dole znajdują się dwa srebrne paski. Szyszki w formie walca stoją pionowo, ich długość sięga 7 cm, a szerokość 3 cm. Kolor fioletowy, gdy młody, zmienia się na jasnobrązowy w dojrzałości. Umieszczone na górze łuski szyszek są zielone, żółtawe lub fioletowe, na których wystaje żywica.
Popularna roślina w projektowaniu krajobrazu. Ale warto wziąć pod uwagę, że drzewo cierpi z powodu zanieczyszczonego powietrza.
Jodła dobrze nadaje się do nasadzeń grupowych lub alejek. Jego sąsiadami mogą być brzozy, klony i różne krzewy. Jeśli roślina jest odmianą karłowatą, lepiej jest umieścić w pobliżu iglaki karłowate lub byliny, które pokrywają glebę.
Fraser Jodła jest również często spotykana w żywopłotach. Jest to wygodne, ponieważ nie trzeba ich przycinać. Ponieważ igły nie kruszą się przez długi czas, jodła jest również stosowana we florystyce.
Na zdjęciu jodła Fraser:
Jodła Fraser można znaleźć w sprzedaży jako choinkę. Ma piękny wygląd i zdolność długiego stania w pomieszczeniu bez gubienia igieł. Oferują również jodłę kaukaską, ale ma ona niezbyt symetryczny i dość luźny układ gałęzi, co zmniejsza walory dekoracyjne drzewa. Ponadto igły szybko zaczynają się z niego kruszyć. W przeciwieństwie do jodły Nordmanna, jodła Fraser ma gęstszy i schludniejszy kształt, dobrze nadający się do wykorzystania w projektowaniu krajobrazu.
Aby drzewo dobrze rosło i nie traciło dekoracyjnego wyglądu, musisz wybrać odpowiednie miejsce lądowania. Warto wziąć pod uwagę, że roślina na wolności występuje w górach, na dużych wysokościach - panuje tam duża wilgotność i dość chłodne powietrze, krótkie lata i długie śnieżne zimy. W związku z tym lepiej nie umieszczać drzewa na słonecznych, otwartych przestrzeniach, idealny byłby półcień.
Wybierając sadzonkę preferują rośliny w pojemnikach. Sadzenie takiej jodły odbywa się o każdej porze roku, z wyjątkiem zimowego chłodu. System korzeniowy w pojemniku dobrze się rozwija, a kula ziemna pozostaje nienaruszona, co jest niezwykle ważne przy sadzeniu roślin iglastych.
Osobliwością jodeł jest to, że na ich korzeniach żyje mikoryza - mikroorganizm, który pomaga wchłaniać wodę i składniki odżywcze. Ale wysycha w ciągu 10-15 minut przy braku ziemskiej śpiączki. Dlatego nie zaleca się kupowania jodły z gołymi korzeniami, nie zakorzeni się i umrze.
Miejsce, określone jako drzewo, zostaje wykopane i wszystko jest usuwane chwasty. Do gleby wprowadzane są dwie części ziemi darniowej, po jednej części piasku i torfu - poprawi to jej właściwości.
Ogólnie rzecz biorąc, Fraser Jodła jest łatwa w sadzeniu. Musisz przestrzegać zasad:
To kończy proces sadzenia jodły Fraser. Pozostaje tylko obficie podlewać i kompostować powierzchnię ziemi obok.
Opieka nad jodłą nie przysporzy wielkich trudności. Należy ją podlewać podczas suchej pogody, a na wiosnę potrzebna jest również wilgoć, aby pobudzić przebudzenie i wzrost drzewa. Zaleca się spryskiwanie korony przynajmniej raz w tygodniu.
Nawozy aplikuje się na wiosnę przed mulczowaniem. Lepiej jest stosować preparaty granulowane w ilości 0,15 kg na 1 m2. m. Młode jodły szczególnie potrzebują opatrunku pogłównego.
Krąg na pniu jest rozluźniony, gdy na ziemi tworzy się skorupa i ściółkowana igłami. Roślina również potrzebuje pielenia. Podczas tych imprez jodła jest sprawdzana pod kątem obecności szkodników i chorób.
Roślina jest naturalnie zwarta, więc nie jest wymagane przycinanie formujące. Środki sanitarne są obowiązkowe przeprowadzane na wiosnę, zanim sok zacznie poruszać się po drzewie. Usuń wszystkie martwe i chore gałęzie.
Ponieważ w warunkach naturalnych roślina zimuje na obszarach dość zaśnieżonych, należy ją osłonić przed lodowatym wiatrem. Dotyczy to zwłaszcza młodych drzew - przez pierwsze 3 lata życia są chronione przed nawracającymi mrozami i zbyt jasnym słońcem na wiosnę. Dorosła jodła Fraser odznacza się wysoką odpornością na zimę, zachowując jednocześnie efekt dekoracyjny.
Podczas uprawy jodły Fraser w doniczce, dla pomyślnego rozwoju kultury, należy przestrzegać następujących zasad:
Drzewo jest biseksualne, nasiona zaczynają tworzyć się w wieku 15 lat. Najlepiej wykiełkują na glebach bogatych w minerały, w mchu, torfie – w dość wilgotnym środowisku. W domu nasiona wysiewa się wiosną, aż do przebudzenia pąków. Możesz to zrobić również zimą. Podczas siewu wiosną potrzebna jest zimna stratyfikacja przez kilka miesięcy. Nasiona kiełkują w temperaturze około + 20 ° C, wymagane jest umiarkowane podlewanie.
Ta kultura nie jest rozmnażana przez sadzonki, ponieważ pędy słabo się ukorzeniają. Używana jest tylko metoda nasion.
Roślina nie czuje się dobrze przy nagłych zmianach temperatury. Drzewo zaczyna zrzucać igły i może umrzeć. Innym powszechnym problemem jest zgnilizna korzeni. Bakterie atakują podziemną część drzewa zbyt dużym podlewaniem lub słabym drenażem. Ponadto choroba rozprzestrzenia się na pień i gałęzie. Objawem jest ostre zażółcenie igieł. Możesz zachować jodłę, dopóki zgnilizna nie rozprzestrzeni się na pień. Drzewo jest wykopywane, chore korzenie usuwane, traktowane fungicydem i umieszczane w nowej glebie.
Roślina jest podatna na inny rodzaj zgnilizny, którą wywołują grzyby hubki. Choroba rozwija się na korzeniach, a następnie przesuwa się w górę pnia. Igły drzewa żółkną, zmienia się kolor kory, tworzą się puste przestrzenie. Same grzyby można zobaczyć u podstawy pnia. Pomoże kuracja fungicydami.
Spośród szkodników jodły Fraser najczęstsze to:
Jodła Fraser zbiera głównie pozytywne recenzje od ogrodników, w opisie jej odmian jest wiele atrakcyjnych cech, a piękne zdjęcia drzewa sprzyjają kupowaniu tej konkretnej odmiany. Dla tych, którzy mieszkają w mieście, może być rośliną doniczkową. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad pielęgnacji, jodła Fraser rzadko choruje i zawsze ma dekoracyjny wygląd.