Zadowolony
Od niepamiętnych czasów byki i krowy uważano za najbardziej dochodowe zwierzęta do trzymania w domu. Byli jednymi z pierwszych oswojonych przez człowieka, a obecnie są głównymi dostawcami mięsa, mleka i różnorodnych produktów pomocniczych. Byki można znaleźć w prawie wszystkich klimatycznych regionach planety: od wyżyn Tybetu po gorące afrykańskie sawanny. Rodzaje byków są dość zróżnicowane. Na szczęście na ziemi nadal można spotkać na wolności różnego rodzaju byki, które są również wykorzystywane do prac hodowlanych przy bydle.
Byk jest potężnym zwierzęciem, a jego wygląd uosabia siłę i moc dzikiej przyrody. Niestety dziki byk leśny, czyli tour, główny protoplasta większości europejskich krów domowych, nie przetrwał do dnia dzisiejszego w swoim pierwotnym stanie. Został ostatecznie zniszczony, nie bez pomocy człowieka, już w XVII wieku. Ale na szczęście uratowano wiele innych gatunków dzikich byków, które również były na skraju zagłady, i są teraz chronione przez ekologów. Z ich pomocą hodowano kiedyś domowe rasy babki, które są obecnie wykorzystywane przez ludzi na wiele sposobów.
To bardzo rzadki gatunek dzikiego byka, który żyje w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Biologicznie jest najbliżej gaur. Gatunek został udomowiony kilka wieków temu, po czym trafił do Australii, gdzie stał się trochę dziki i tam utworzył kolejną populację.
Byki mają bardzo schludny wygląd, ze względu na krótką i gładką sierść. Samce bardzo łatwo odróżnić od samic nie tylko pod względem wielkości, ale także koloru. U samców bardzo ciemny, prawie czarny, u samic jasnobrązowy lub czerwonawy.
Byki te żyją około 25 lat, chętnie rozmnażają się w niewoli.
Ten typ dzikiego byka żyje na kontynencie północnoamerykańskim. Jest uważana za jedną z największych bestii w Ameryce. W końcu wysokość żubra sięga 2 m, a nawet 2,5-3 m długości. Waga amerykańskiego byka może wynosić 1,5 tony, samice zwykle ważą znacznie mniej - 700-800 kg.
Ale wraz z nadejściem europejskich kolonizatorów zaczęto eksterminować zwierzęta zarówno dla zabawy, jak i po to, aby pozbawić rdzennych mieszkańców - Indian pożywienia.
Żubry wyróżniają się szczególnie masywną przednią częścią ciała, z gęstą i długą sierścią (do 50 cm długości), często strąconą na strzępy. Tył ciała jest znacznie słabszy i mniejszy. Mają nisko osadzoną głowę z szerokim czołem i krótkimi rogami, których końce są zagięte do wewnątrz.
Ogon krótki z pędzelkiem na samym końcu.
Maść amerykańskich byków może być brązowa, szara lub czarna. Natomiast młode cielęta wyróżniają się jasnym słomkowym kolorem.
Żubry żyją na różnych obszarach przyrodniczych, głównie w rezerwatach przyrody. Stąd istnieją dwa główne podgatunki:
Może wędrować w stadach w poszukiwaniu gęstszej roślinności. Zimą wygrzebują jedzenie pod śniegiem. Stado dzieli się na byki i krowy z cielętami. Dominuje w nim byk najstarszego wieku.
Żubry nie są szczególnie agresywne. A w razie niebezpieczeństwa wolą uciekać, gdy są w stanie osiągnąć prędkość do 50 km/h. Zwierzęta dobrze pływają, mają doskonały węch i słuch, ale bardzo słabo widzą.
Te dzikie byki, żyjące głównie w południowych szerokościach geograficznych, nadal można spotkać w naturze, chociaż ich liczebność również spada.
Istnieją dwa główne gatunki: bawoły azjatyckie i afrykańskie.
Afrykanie są większe, mają czarne lub ciemnobrązowe, szorstkie, rzadkie włosy. Osiągają wysokość 1,5-1,6 m, ważą około tony. Zwykle żyją na sawannach w pobliżu źródeł wody. Mają silny instynkt stadny, ponieważ muszą bronić się przed naturalnymi wrogami: lwami i krokodylami.
Indyjskie bawoły mają również wiele podgatunków: od gigantów poniżej 2 m wysokości, po najmniejsze dzikie byki - anoa. Te ostatnie mają tylko 80 cm wysokości i ważą około 300 kg. Pomimo tego, że są wymienione w Czerwonej Księdze i chronione prawem, kłusownicy nadal je strzelają, ponieważ skóra anoa jest bardzo popularna wśród turystów w krajach azjatyckich.
Liczba azjatyckich byków olbrzymich na wolności również spada z powodu niszczenia ich siedlisk przez człowieka.
Wiele z nich zostało z powodzeniem udomowionych, a nawet wykorzystywanych do krzyżowania z buhajami domowymi, ze względu na ich spokojne usposobienie, bezpretensjonalność i dobre wyniki.
Ten typ byka jest uważany za największy, nadal zachowany na wolności. Rzeczywiście, skala jego ciała jest niesamowita: byki dorastają do 3 m wysokości i osiągają wagę 1600 kg lub więcej. Czasami nazywane są nawet żubrami indyjskimi.
Mimo tak imponujących rozmiarów zwierzęta wyróżniają się spokojnym i spokojnym usposobieniem. Charakteryzuje się nieustraszonością, bo nawet tygrysy boją się atakować swoje stada.
Byki są koloru ciemnobrązowego z krótką i lśniącą sierścią. Duże do 90 cm długości, ale zgrabne rogi są rozmieszczone prawie pionowo i mają kształt półksiężyca.
Największa ich liczba pozostaje w Indiach (do 30 tys.). W tym kraju wyhodowali nawet udomowiony gatunek gaura - gayal. Są mniejsze i aktywnie wykorzystywane w gospodarce.
Jeśli wszystkie poprzednio opisane gatunki były związane z dziką wycieczką, to zebu jest z nią zupełnie niezwiązany. Jest to niezależny gatunek dzikiego byka, dystrybuowany również głównie w Indiach.
Zwierzęta wyróżnia obecność garbu mięśniowo-tłuszczowego oraz wydzieliny skórne o specjalnym zapachu, dzięki czemu są stosunkowo bezpieczne przed owadami wysysającymi krew. Doskonała odporność na najwyższe temperatury.
W Indiach byki te są często oswajane, a nawet krzyżowane ze zwierzętami domowymi, co skutkuje większą produkcją mleka, siłą i wytrzymałością.
W kłębie zebu dorasta do 1,5 m, waga dorosłego buhaja to 800 kg.
Bizony to gatunek bizonów amerykańskich, ich najbliżsi krewni w Europie.
Różnią się mniejszymi rozmiarami i wyraźniej oddzieloną głową od ciała. W Europie są obecnie największymi ssakami. Żubr również spotkał trudny los, zostały prawie całkowicie wytępione, a podgatunki kaukaskie zdołały zniknąć z powierzchni ziemi, dopóki ludzie się nie zorientowali. W tej chwili te europejskie byki są wymienione w Czerwonej Księdze i są starannie strzeżone.
Żubr ma ciemnobrązową sierść z małym garbem. Długość ciała myje się do prawie 3 m, wysokość - 1,7-2 m. Ma wyraźną grzywę. Średnia długość życia - 30-40 lat. Żubr dobrze pływa i pokonuje przeszkody.
Są byki, które czują się bardzo dobrze w najcięższych warunkach górzystego Tybetu. Ten typ byków wyróżnia się ogromnymi rozmiarami ciała (wysokość do 2 m, długość - do 4 m) oraz rogami. Wełna jaków jest również bardzo długa i splątana, niezawodnie chroniąc je przed mrozem i wiatrem. Jego kolor może być bardzo różny.
Jaka została udomowiona przez ludność Tybetu ponad tysiąc lat temu. Zwierzęta mają znacznie spokojniejsze usposobienie. Ale lepiej nie spotykać się z dzikim jakem. Wyróżniają się wielką siłą i zaciekłością. Ale sami unikają ludzkiego społeczeństwa i żyją tylko w opuszczonych regionach. Dlatego temperament i zwyczaje dzikich jaków były mało badane.
Co ciekawe, jeśli dzikie byki są średnio dość łatwo oswajane, to zwierzęta domowe bez człowieka również biegają na dziko stosunkowo szybko. Do tej pory znanych jest około 1000 ras bydła, z których 300 jest popularnych na całym świecie. Najczęściej klasyfikuje się je według sposobu gospodarczego wykorzystania i dzieli się na: nabiał, mięso i rasy o uniwersalnym kierunku mięsno-mleczarskim. Poniżej kilka najpopularniejszych ras byków ze zdjęciami.
Ta rasa należy do czysto mlecznych. Został wyhodowany w Szkocji w XVII-XVIII wieku. Kolor jest najczęściej czerwono-biały, czasem brązowo-biały, ale z przewagą jasnych odcieni. Sierść jest gładka, rogi skręcone.
Krowy ważą średnio 450-550 kg (do 700) i osiągają 130 cm w kłębie. Średnia waga buhajów to 600-800 (do 1000), wzrost - do 140-150 cm. Dojrzewają dość wcześnie i są zdolne do wczesnej inseminacji. Dają około 5500-6000 kg mleka, przy zawartości tłuszczu do 3,9%. Zaletą Ayrshires jest ekonomiczne wykorzystanie paszy. Dobrze przystosowują się do trzymania w zimnym klimacie, gorzej - do suchych klimatów.
Ta rasa czysto mięsna została wyhodowana w Anglii w XVIII wieku. Jest jednym z najczęstszych na świecie i służy do poprawy cech mięsa innych ras. Zwierzęta są bardzo wytrzymałe, łatwo przystosowują się do każdych warunków klimatycznych. Charakteryzuje się bardzo wysoką produktywnością - do 65% jakości mięsa.
Kolor czerwonawy, białe plamy na głowie. Krowy łatwo przybierają na wadze do 600 kg lub więcej, byki - czasami powyżej 1 tony.
Również wysoko cenię skórę tych zwierząt. Jest wykonany z luksusowych wyrobów skórzanych.
Ale ich produkcja mleka jest bardzo niska. Często cielęta trzeba suplementować dosłownie od pierwszego miesiąca życia.
Ta rasa mleczna jest hodowana tylko w Rosji, znana jest dopiero od początku XX wieku. Pomimo tego, że początkowo rasa była hodowana raczej jako uniwersalna, wykazuje bardzo dobre wyniki pod względem produkcji mleka - 5-6 tys. kg 3,7-3,9% mleka rocznie.
Kolor może być różny, ale przeważają odcienie płowe i szare. Waga krów wynosi 550-700 kg, byków - 800-1000 kg.
Rasa szybko zyskała popularność ze względu na niesamowitą wytrzymałość, bezpretensjonalność w karmieniu i długi okres produktywności. Zwracają również uwagę na przedwczesny rozwój i wysoki odsetek przeżywalności noworodków przy wycieleniu. Krowy są w stanie z łatwością tolerować zmianę diety i nadal nie tracą wydajności.
Zwierzęta tej rasy są szczególnie popularne, ponieważ należą do typu uniwersalnego. Charakteryzują się bardzo dobrą produkcją mleka - rocznie dają aż 4500 kg mleka 4,1-4,2%. Jednocześnie wyróżnia je mocna budowa ciała i duża waga. Byki z łatwością osiągają 1000-1200 kg, a krowy 600-800 kg.
Ponadto zwierzęta mają łagodny charakter, są odporne fizycznie i raczej bezpretensjonalne w karmieniu.
Jest to jedna z najstarszych ras mlecznych w Rosji, wyhodowana w czasach Piotra Wielkiego ze skrzyżowania ras czarno-białych z miejscowym bydłem północnym. Waga krów waha się od 500 do 600 kg, byki około 900 kg. Wydajność to około 4-5 tys. kg mleka rocznie.
Rasa krów i byków pochodzenia lokalnego. Hodowane są głównie w Rosji i na Ukrainie. Kolor czarny z białą głową. Waga - średnia, krowy - ok 500 kg, byki - 600-700 kg. Wydajność mleka przy prawidłowym karmieniu może wynosić 5-6 tys. kg mleka (4%) rocznie.
Zwierzęta są dobrze przystosowane do klimatu umiarkowanego. Twardy i odporny na choroby.
Gatunki byków na wolności wciąż zachwycają swoją różnorodnością. Odgrywają ważną rolę w utrzymaniu naturalnej równowagi, dodatkowo mogą służyć jako dodatkowy materiał do pracy selekcyjnej człowieka.