Zadowolony
Nazwa: | Obabok |
Typ: | Jadalny |
Grzyb Obobok jest bardzo rozpowszechniony w Rosji, a każdy grzybiarz regularnie spotyka go podczas leśnych wypraw. Jednak nazwa grzyba nie jest zbyt powszechna, więc grzybiarze, wkładając owocniki do kosza, często nawet nie wiedzą, że znaleźli motyle.
Obabkom nie jest nazywany jednym konkretnym grzybem, ale całym rodzajem grzybów należących do rodziny Boletov. W szczególności grzyby takie jak borowik, borowik łączy się pod nazwą borowik, a do tej kategorii zalicza się kilka innych gatunków.
Zgodnie z klasyfikacją borowiki rzeczywiście są motylami, należą do rodzaju o tej nazwie. Ale jednocześnie nie każdy obabok jest zwykłym borowikiem, ponieważ inne rodzaje grzybów są również nazywane tym słowem.
W szczególności błędy obejmują:
Wszystkie te grzyby należą do kategorii jadalnych lub warunkowo jadalnych, mają podobne cechy strukturalne, ale mogą znacznie różnić się kolorem.
Borowiki i borowiki należące do rodzaju dabkov wybierają na swój wzrost głównie lasy liściaste lub nasadzenia mieszane. Wszędzie występują w regionach o klimacie umiarkowanym, spotyka się je również w regionach podzwrotnikowych i północnych.
Charakterystyczną cechą rodzaju jest chęć stworzenia symbiozy z korzeniami drzew liściastych. Borowiki i borowiki nie występują na otwartych przestrzeniach, zasiedlają się bezpośrednio pod pniami osiki, brzozy, dębów, buków, grabów i innych drzew.
Zdjęcie pośladków pokazuje, że w zależności od konkretnej odmiany mogą różnić się wyglądem. Jednak ten rodzaj grzybów można podać ogólny opis.
Kapelusze obabków są dość duże, średnio 10-15 cm średnicy, najczęściej półkuliste wypukłe, ale czasami wypukłe. Powierzchnia czepków może być filcowa, aksamitna lub gładka, ale nie mają połysku, zazwyczaj ich skóra jest matowa.
Obaki należą do kategorii pieczarek rurkowych, więc spód ich kapeluszy jest porowaty i łatwo się oddziela. Same rurki są żółtawe, szarawe lub prawie białe, z małymi porami. U młodych grzybów warstwa rurkowa jest jaśniejsza, z wiekiem cień staje się ciemniejszy.
Obabki charakteryzują się cylindryczną wysoką nogą do 10 cm i więcej. Od dołu zwykle obserwuje się lekkie zgrubienie, powierzchnia nogi jest włóknista lub łuszcząca się, na przykład jak u borowików.
Jeśli złamiesz lub przetniesz abosk, jego miąższ okaże się biały, ale pod wpływem kontaktu z powietrzem szybko zmieni kolor na ciemnoniebieski, czarny lub czerwonawy. Po ugotowaniu i późniejszej obróbce kulinarnej obabki stają się czarne, dla tych grzybów jest to całkowicie normalne.
Ciekawa jest niezwykła nazwa rodzaju - na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie niezrozumiała. Słowo jest rozszyfrowane po prostu - w niektórych regionach Rosji, na przykład w pobliżu Pskowa, Nowogrodu i Archangielska, kikuty i powalone drzewa nazywane są słowem dialektowym „kobieta”.
Jeśli „kobieta” jest kikutem, to odpowiednio „motyle” to grzyby rosnące w pobliżu kikuta, wokół niego. Ciekawe, że to słowo nazywa się tylko borowik i borowik, chociaż lokalizacja w pobliżu drzew jest charakterystyczna również dla wielu innych grzybów, na przykład agarik miodowy.
Grzyby z rodzaju obabkov są całkowicie odpowiednie do użytku spożywczego. Ponadto należą do kategorii delikatesów, a zebranie pełnego koszyka borowików i borowików uważane jest za duży sukces. Przetwarzanie jest minimalne, owocniki nie wymagają długiego moczenia, a smak grzybów jest bardzo przyjemny i łagodny.
Obabki nadają się do każdej obróbki kulinarnej. Najczęściej są gotowane, marynowane i smażone, można też suszyć delikatne grzyby. Suszone borowiki i borowiki można przechowywać bardzo długo i najczęściej używa się ich jako dodatek do zup i innych gorących dań.
Wygląd motyli jest dość wyrazisty, grzyby te trudno pomylić z innymi grzybami jadalnymi lub nawet bardziej trującymi. Jednak nadal istnieje możliwość błędu, szczególnie dla niedoświadczonych kolekcjonerów, którzy dopiero zaczynają badać jadalne grzyby.
Przede wszystkim z wyglądu przypomina musztardę, jest również nazywany grzybem żółciowym lub fałszywym borowikiem. Jest podobny do grzybów jadalnych pod względem wielkości i cech strukturalnych. W szczególności fałszywy bliźniak ma dużą wypukłą czapkę w kształcie półkuli, brązowo-brązową lub szaro-brązową skórę, cylindryczną dolną powierzchnię czapki. Grzyb żółciowy rośnie również na mocnej cylindrycznej nodze o jasnym odcieniu.
Główną różnicą między musztardą, która pozwala odróżnić ją od obabki, jest wzór na nodze, przypominający nieco naczynia krwionośne. U borowików i borowików noga jest pokryta łuskami i wygląda zupełnie inaczej.
Inną charakterystyczną cechą grzyba żółciowego jest jego ostry gorzki smak, którego nie można pomylić ze smakiem jadalnego obaboka. Co więcej, po gotowaniu i późniejszej obróbce cieplnej goryczka nie znika, a wręcz nasila się. Aby jednak sprawdzić tę różnicę, trzeba by skosztować gorzkiego smaku, ale nie jest to zalecane, lepiej skupić się na zewnętrznych znakach.
Grzyb żółciowy nie ma właściwości toksycznych, a przypadkowe połknięcie nie powoduje znacznego uszczerbku na zdrowiu. Ale smak grzyba jest zbyt żrący, więc każde danie, które stanie się gorzkie, będzie beznadziejnie zepsute.
W przypadku braku doświadczenia można pomylić jadalny obabok z najbardziej trującym i niebezpiecznym grzybem w Rosji - perkozem bladym. Jej noga może być również cylindryczna i dość gęsta, muchomor i obabok mają podobny rozmiar i kształt kapelusza. Skóra muchomora jest często żółtawobrązowa, prawie taka sama jak u borowików i borowików. Ponadto ten trujący grzyb bardzo często rośnie pod osikami, bukami i brzozami, dokładnie tam, gdzie grzybiarze spodziewają się spotkać jadalnego robaka.
Ale różnice między gatunkami są bardzo widoczne. Dla perkoza bladego charakterystyczne są:
Ale nie zawsze można znaleźć słynny pierścień na nodze bladego muchomora. Pierścień jest fragmentem osłonki owocnika i zwykle występuje u młodych grzybów, ale najczęściej zanika wraz z wiekiem. Dlatego warto skupić się na tych znakach i różnicach, które utrzymują się przez cały cykl życia.
Borowiki i borowiki należą do kategorii grzybów szlachetnych lub delikatnych. Według recenzji smakoszy ich smak ustępuje tylko borowikom. Obabki mogą być dobrym dodatkiem do prawie każdego dania.
Jednocześnie opinie na temat smaku czapek i nóżek motyli znacznie się różnią. Zbieracze grzybów wolą jeść mocne, twarde i elastyczne nogi owocników. Ale kapelusze są znacznie mniej popularne, ponieważ gotują się zbyt miękko i nabierają nieprzyjemnej, zbyt miękkiej konsystencji.
W kuchni obabki cenione są nie tylko za przyjemny smak. Grzyby tego rodzaju mają korzystny wpływ na organizm, ponieważ zawierają wiele przydatnych związków. Pulpa grzybowa zawiera:
Dobroczynny wpływ motyli na organizm wyraża się w tym, że borowiki i borowiki:
Jednak nieostrożnie używane grzyby mogą wykazywać swoje szkodliwe właściwości. Przede wszystkim nie zaleca się ich stosowania w przypadku indywidualnej nietolerancji, w takim przypadku nawet niewielka ilość miazgi grzybowej doprowadzi do zatrucia.
Nie zaleca się również spożywania motyli:
Motyle zaczynają rosnąć dość wcześnie. Pierwsze borowiki i brzozy pojawiają się w lasach liściastych już na początku lata, w ostatnich dniach maja lub w czerwcu. Od teraz można je zbierać, warto wybrać czas po długotrwałych deszczach, kiedy grzyby rosną szczególnie szybko i masowo.
Owocowanie trwa do połowy jesieni. Cenne grzyby jadalne można spotkać w lesie we wrześniu, a nawet w październiku przed pierwszymi przymrozkami.
Ponieważ smak pysznych owocników ustępuje tylko borowikom, obabki używane są w kuchni naprawdę wszędzie. Gotowane pieczarki dodaje się do sałatek i przekąsek, pieczarki brzozowe i osikowe smaży się i spożywa z ziemniakami i mięsem, ich nogi i czapki nadają nietypowy i bardzo przyjemny smak gorącym zupom. Również owocniki są często suszone i marynowane na zimę - możesz cieszyć się smakiem dyni piżmowej nawet w mroźne zimowe miesiące.
Jadalne owocniki nie wymagają specjalnej obróbki przed gotowaniem. Nie trzeba ich moczyć, wystarczy oczyścić grzyby z gruzu, zdjąć skórkę z łodygi i odciąć rurkową warstwę na kapeluszu. Następnie surowce są myte i natychmiast gotowane w osolonej wodzie przez 30-40 minut, a po pierwszych 5 minutach gotowania woda jest spuszczana i zastępowana świeżą wodą.
Oprócz gotowania do celów medycznych wykorzystuje się brzozy i osiki. Proponuje się im korzystanie z wielu ludowych przepisów zdrowotnych. Uważa się, że napary i nalewki na tych grzybach:
Masło niskokaloryczne można znaleźć jako element diet odchudzających. Ze względu na wysoką zawartość białka osika i brzoza dobrze się nasycają i pomagają pozbyć się głodu. Ale nie można przytyć na grzybach pod warunkiem prawidłowego odżywiania, więc w przypadku utraty wagi efekt będzie tylko pozytywny.
Borowik łączy pod swoją nazwą głównie borowiki i borowiki różnych gatunków, a także kilka innych grzybów rosnących w symbiozie z drzewami liściastymi. Obabok jest absolutnie jadalny i ma dobry smak, można go przygotować szybko i prawie bez wstępnej obróbki.