Grzyb obobok: zdjęcie i opis, kiedy i gdzie rośnie

Nazwa:Obabok
Typ: Jadalny

Grzyb Obobok jest bardzo rozpowszechniony w Rosji, a każdy grzybiarz regularnie spotyka go podczas leśnych wypraw. Jednak nazwa grzyba nie jest zbyt powszechna, więc grzybiarze, wkładając owocniki do kosza, często nawet nie wiedzą, że znaleźli motyle.

Co to jest obabok

Obabkom nie jest nazywany jednym konkretnym grzybem, ale całym rodzajem grzybów należących do rodziny Boletov. W szczególności grzyby takie jak borowik, borowik łączy się pod nazwą borowik, a do tej kategorii zalicza się kilka innych gatunków.

Obabok i borowik - czy to to samo, czy nie

Zgodnie z klasyfikacją borowiki rzeczywiście są motylami, należą do rodzaju o tej nazwie. Ale jednocześnie nie każdy obabok jest zwykłym borowikiem, ponieważ inne rodzaje grzybów są również nazywane tym słowem.

W szczególności błędy obejmują:

  • borowik - szary lub grabowy, szorstki, bagienny, czarny, zmieniający kolor na różowy i wielobarwny;
  • grzyby osiki - czarno-łuskowate, czerwone, białe, żółtobrązowe;
  • rude - świerk, sosna i dąb;
  • dalekowschodni i czernienie obabki.

Wszystkie te grzyby należą do kategorii jadalnych lub warunkowo jadalnych, mają podobne cechy strukturalne, ale mogą znacznie różnić się kolorem.

Gdzie rosną motyle

Borowiki i borowiki należące do rodzaju dabkov wybierają na swój wzrost głównie lasy liściaste lub nasadzenia mieszane. Wszędzie występują w regionach o klimacie umiarkowanym, spotyka się je również w regionach podzwrotnikowych i północnych.

Charakterystyczną cechą rodzaju jest chęć stworzenia symbiozy z korzeniami drzew liściastych. Borowiki i borowiki nie występują na otwartych przestrzeniach, zasiedlają się bezpośrednio pod pniami osiki, brzozy, dębów, buków, grabów i innych drzew.

Jak wygląda obabok

Zdjęcie pośladków pokazuje, że w zależności od konkretnej odmiany mogą różnić się wyglądem. Jednak ten rodzaj grzybów można podać ogólny opis.

Kapelusze obabków są dość duże, średnio 10-15 cm średnicy, najczęściej półkuliste wypukłe, ale czasami wypukłe. Powierzchnia czepków może być filcowa, aksamitna lub gładka, ale nie mają połysku, zazwyczaj ich skóra jest matowa.

Obaki należą do kategorii pieczarek rurkowych, więc spód ich kapeluszy jest porowaty i łatwo się oddziela. Same rurki są żółtawe, szarawe lub prawie białe, z małymi porami. U młodych grzybów warstwa rurkowa jest jaśniejsza, z wiekiem cień staje się ciemniejszy.

Obabki charakteryzują się cylindryczną wysoką nogą do 10 cm i więcej. Od dołu zwykle obserwuje się lekkie zgrubienie, powierzchnia nogi jest włóknista lub łuszcząca się, na przykład jak u borowików.

Jeśli złamiesz lub przetniesz abosk, jego miąższ okaże się biały, ale pod wpływem kontaktu z powietrzem szybko zmieni kolor na ciemnoniebieski, czarny lub czerwonawy. Po ugotowaniu i późniejszej obróbce kulinarnej obabki stają się czarne, dla tych grzybów jest to całkowicie normalne.

Dlaczego tak się nazywa?

Ciekawa jest niezwykła nazwa rodzaju - na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie niezrozumiała. Słowo jest rozszyfrowane po prostu - w niektórych regionach Rosji, na przykład w pobliżu Pskowa, Nowogrodu i Archangielska, kikuty i powalone drzewa nazywane są słowem dialektowym „kobieta”.

Jeśli „kobieta” jest kikutem, to odpowiednio „motyle” to grzyby rosnące w pobliżu kikuta, wokół niego. Ciekawe, że to słowo nazywa się tylko borowik i borowik, chociaż lokalizacja w pobliżu drzew jest charakterystyczna również dla wielu innych grzybów, na przykład agarik miodowy.

Czy można jeść motyle?

Grzyby z rodzaju obabkov są całkowicie odpowiednie do użytku spożywczego. Ponadto należą do kategorii delikatesów, a zebranie pełnego koszyka borowików i borowików uważane jest za duży sukces. Przetwarzanie jest minimalne, owocniki nie wymagają długiego moczenia, a smak grzybów jest bardzo przyjemny i łagodny.

Obabki nadają się do każdej obróbki kulinarnej. Najczęściej są gotowane, marynowane i smażone, można też suszyć delikatne grzyby. Suszone borowiki i borowiki można przechowywać bardzo długo i najczęściej używa się ich jako dodatek do zup i innych gorących dań.

Ważny! Największą miłością smakoszy cieszą się nie kapelusze, ale nogi owocników. W przeciwieństwie do czapek, dobrze zachowują swoją gęstą strukturę po obróbce cieplnej i pozostają mocne i przyjemne.

Fałszywe ciasto

Wygląd motyli jest dość wyrazisty, grzyby te trudno pomylić z innymi grzybami jadalnymi lub nawet bardziej trującymi. Jednak nadal istnieje możliwość błędu, szczególnie dla niedoświadczonych kolekcjonerów, którzy dopiero zaczynają badać jadalne grzyby.

grzyb żółciowy

Przede wszystkim z wyglądu przypomina musztardę, jest również nazywany grzybem żółciowym lub fałszywym borowikiem. Jest podobny do grzybów jadalnych pod względem wielkości i cech strukturalnych. W szczególności fałszywy bliźniak ma dużą wypukłą czapkę w kształcie półkuli, brązowo-brązową lub szaro-brązową skórę, cylindryczną dolną powierzchnię czapki. Grzyb żółciowy rośnie również na mocnej cylindrycznej nodze o jasnym odcieniu.

Główną różnicą między musztardą, która pozwala odróżnić ją od obabki, jest wzór na nodze, przypominający nieco naczynia krwionośne. U borowików i borowików noga jest pokryta łuskami i wygląda zupełnie inaczej.

Inną charakterystyczną cechą grzyba żółciowego jest jego ostry gorzki smak, którego nie można pomylić ze smakiem jadalnego obaboka. Co więcej, po gotowaniu i późniejszej obróbce cieplnej goryczka nie znika, a wręcz nasila się. Aby jednak sprawdzić tę różnicę, trzeba by skosztować gorzkiego smaku, ale nie jest to zalecane, lepiej skupić się na zewnętrznych znakach.

Grzyb żółciowy nie ma właściwości toksycznych, a przypadkowe połknięcie nie powoduje znacznego uszczerbku na zdrowiu. Ale smak grzyba jest zbyt żrący, więc każde danie, które stanie się gorzkie, będzie beznadziejnie zepsute.

Rada! Jeśli grzyb jest stary, to gorycz można w nim również rozpoznać po nietkniętym przez owady miąższu, czapka i noga są tak gorzkie, że nawet robaki i muchy leśne nie używają ich do jedzenia.

Muchomor sromotnikowy

W przypadku braku doświadczenia można pomylić jadalny obabok z najbardziej trującym i niebezpiecznym grzybem w Rosji - perkozem bladym. Jej noga może być również cylindryczna i dość gęsta, muchomor i obabok mają podobny rozmiar i kształt kapelusza. Skóra muchomora jest często żółtawobrązowa, prawie taka sama jak u borowików i borowików. Ponadto ten trujący grzyb bardzo często rośnie pod osikami, bukami i brzozami, dokładnie tam, gdzie grzybiarze spodziewają się spotkać jadalnego robaka.

Ale różnice między gatunkami są bardzo widoczne. Dla perkoza bladego charakterystyczne są:

  • talerze na dolnej powierzchni kapelusza, natomiast bobsleje to grzyby rurkowe;
  • brak charakterystycznych łusek na nodze - noga muchomora jest gładka i równa, czasami wyraża się na niej wzór mory;
  • osobliwe zgrubienie u podstawy łodygi, wygląda jak oddzielna część owocnika, wcale nie jak zgrubienie borowików i borowików.

Ale nie zawsze można znaleźć słynny pierścień na nodze bladego muchomora. Pierścień jest fragmentem osłonki owocnika i zwykle występuje u młodych grzybów, ale najczęściej zanika wraz z wiekiem. Dlatego warto skupić się na tych znakach i różnicach, które utrzymują się przez cały cykl życia.

Walory smakowe grzybów

Borowiki i borowiki należą do kategorii grzybów szlachetnych lub delikatnych. Według recenzji smakoszy ich smak ustępuje tylko borowikom. Obabki mogą być dobrym dodatkiem do prawie każdego dania.

Jednocześnie opinie na temat smaku czapek i nóżek motyli znacznie się różnią. Zbieracze grzybów wolą jeść mocne, twarde i elastyczne nogi owocników. Ale kapelusze są znacznie mniej popularne, ponieważ gotują się zbyt miękko i nabierają nieprzyjemnej, zbyt miękkiej konsystencji.

Korzyści i szkody dla ciała

W kuchni obabki cenione są nie tylko za przyjemny smak. Grzyby tego rodzaju mają korzystny wpływ na organizm, ponieważ zawierają wiele przydatnych związków. Pulpa grzybowa zawiera:

  • witaminy - B1 i B2, PP;
  • witaminy E i D;
  • kwas askorbinowy i tiamina;
  • potas i żelazo;
  • magnez i fosfor;
  • mangan i wapń;
  • aminokwasy – arginina, glutamina i leucyna;
  • celuloza;
  • ogromna ilość białka roślinnego.

Dobroczynny wpływ motyli na organizm wyraża się w tym, że borowiki i borowiki:

  • pomagają poprawić skład krwi i budować masę mięśniową;
  • poprawić metabolizm i pomóc organizmowi pozbyć się toksyn;
  • zrównoważyć poziom cukru we krwi i usunąć toksyny;
  • normalizować pracę wątroby i nerek;
  • uzupełnić brak witamin i soli mineralnych;
  • stymulują układ odpornościowy i wzmacniają odporność na choroby.

Jednak nieostrożnie używane grzyby mogą wykazywać swoje szkodliwe właściwości. Przede wszystkim nie zaleca się ich stosowania w przypadku indywidualnej nietolerancji, w takim przypadku nawet niewielka ilość miazgi grzybowej doprowadzi do zatrucia.

Nie zaleca się również spożywania motyli:

  • z zapaleniem trzustki i wrzodami w stanie zaostrzenia;
  • z częstymi zaparciami i spowolnionym trawieniem.
Uwaga! Najlepiej nie podawać grzybów dzieciom poniżej 7 roku życia, chociaż grzyby są całkowicie nieszkodliwe, zawierają za dużo białka i wrażliwy żołądek będzie miał trudności z ich strawieniem.

Kiedy zbierać pieniądze?

Motyle zaczynają rosnąć dość wcześnie. Pierwsze borowiki i brzozy pojawiają się w lasach liściastych już na początku lata, w ostatnich dniach maja lub w czerwcu. Od teraz można je zbierać, warto wybrać czas po długotrwałych deszczach, kiedy grzyby rosną szczególnie szybko i masowo.

Owocowanie trwa do połowy jesieni. Cenne grzyby jadalne można spotkać w lesie we wrześniu, a nawet w październiku przed pierwszymi przymrozkami.

Posługiwać się

Ponieważ smak pysznych owocników ustępuje tylko borowikom, obabki używane są w kuchni naprawdę wszędzie. Gotowane pieczarki dodaje się do sałatek i przekąsek, pieczarki brzozowe i osikowe smaży się i spożywa z ziemniakami i mięsem, ich nogi i czapki nadają nietypowy i bardzo przyjemny smak gorącym zupom. Również owocniki są często suszone i marynowane na zimę - możesz cieszyć się smakiem dyni piżmowej nawet w mroźne zimowe miesiące.

Jadalne owocniki nie wymagają specjalnej obróbki przed gotowaniem. Nie trzeba ich moczyć, wystarczy oczyścić grzyby z gruzu, zdjąć skórkę z łodygi i odciąć rurkową warstwę na kapeluszu. Następnie surowce są myte i natychmiast gotowane w osolonej wodzie przez 30-40 minut, a po pierwszych 5 minutach gotowania woda jest spuszczana i zastępowana świeżą wodą.

Oprócz gotowania do celów medycznych wykorzystuje się brzozy i osiki. Proponuje się im korzystanie z wielu ludowych przepisów zdrowotnych. Uważa się, że napary i nalewki na tych grzybach:

  • korzystny wpływ na zdrowie nerek;
  • pomóc pozbyć się chorób zapalnych;
  • mają dobry wpływ na cukrzycę;
  • działają uspokajająco i relaksująco.

Masło niskokaloryczne można znaleźć jako element diet odchudzających. Ze względu na wysoką zawartość białka osika i brzoza dobrze się nasycają i pomagają pozbyć się głodu. Ale nie można przytyć na grzybach pod warunkiem prawidłowego odżywiania, więc w przypadku utraty wagi efekt będzie tylko pozytywny.

Wniosek

Borowik łączy pod swoją nazwą głównie borowiki i borowiki różnych gatunków, a także kilka innych grzybów rosnących w symbiozie z drzewami liściastymi. Obabok jest absolutnie jadalny i ma dobry smak, można go przygotować szybko i prawie bez wstępnej obróbki.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: