Zadowolony
Nazwa: | Wartość |
Nazwa łacińska: | Russula foetens |
Typ: | Warunkowo jadalne |
Synonimy: | Russula fetid, Babka, Svinur, Kulbik, Snotvik, Fist |
Dane techniczne: |
|
Systematyka: |
|
Wartość (łac. Russula foetens) to grzyb z rodziny Russula, dość powszechny w Rosji. W zwykłych ludziach nazywana jest również babką, svinur, kulbik, obora, grzyb plakun. Niektóre z imion można wytłumaczyć dość nieprzyjemnym i ostrym zapachem wartościowania, a inne tym, że jego kapelusz jest lepki w dotyku.
Obszar wzrostu valuya jest dość rozległy - występuje w dużych ilościach w Eurazji i Ameryce Północnej. W Rosji miejsca największej dystrybucji znajdują się na Syberii Zachodniej, na Dalekim Wschodzie i na Kaukazie.
Valui występuje we wszystkich typach lasów. Wyjaśnia to fakt, że może tworzyć mikoryzę zarówno z drzewami iglastymi, jak i liściastymi, ale najczęściej grzyb występuje pod brzozami. Ponadto gatunek ten można znaleźć w miejscach zacienionych i podmokłych, ponieważ uwielbia wilgoć.
Grzyb zwykle owocuje w grupach, ale zdarzają się również pojedyncze okazy.
Kapelusz dojrzałego owocnika może osiągnąć średnicę 7-15 cm i wysokość 3-5 cm. Barwiony jest w odcieniach jasnego brązu. Cechą charakterystyczną jest obecność małego otworu w samym środku nasadki. W dotyku powierzchnia grzyba jest bardzo śliska i lepka. Pomimo tego, że u dorosłych osobników kapelusz jest raczej płaski, u młodych rzeczoznawców bardziej przypomina jajko, które stopniowo się otwiera. Promieniste paski są wyraźnie widoczne wzdłuż krawędzi czapki.
Płytki hymenoforowe są długie, często zlokalizowane. Są koloru kremowego, czasem złamanej bieli. Uwalnia się z nich półprzezroczysty żółtawy płyn, który pozostawia na łodydze żółtawo-ochrowe plamy. Z czasem ciemnieją.
Noga jest wystarczająco silna. Na wysokość osiąga średnio 6-12 cm, natomiast średnica nóg może wynosić 3-4 cm. Ma kształt beczki. Struktura nogi jest dość gęsta, ale zdarzają się również puste okazy. W dawnych wartościach stają się luźne, ponieważ w ich wnętrzu tworzy się pusta przestrzeń o nieregularnym kształcie. Podstawa nogi z czasem ulega zabrudzeniu.
Miąższ jest raczej kruchy, kruchy. Na kroju ma biały kolor, ale szybko ciemnieje i nabiera brązowawego odcienia. Miąższ surowy smakuje bardzo gorzko i pali, ma też nieprzyjemny zapach. Recenzje zauważają, że przypomina nieco aromat zepsutego masła.
Valuy jest klasyfikowany jako warunkowo jadalny grzyb. Oznacza to, że można go jeść dopiero po ugotowaniu - w tym celu zebrany plon jest moczony lub gotowany przez długi czas. Konieczne jest również usunięcie skórki z owocników, ponieważ jest bardzo gorzka.
Walory smakowe pieczarki są na poziomie trzeciej grupy. Bez dodatkowej obróbki jest wyjątkowo nieprzyjemny w smaku, dlatego valui są zazwyczaj solone i marynowane. Również w Rosji dania smażone i duszone valui, wstępnie nasączone. Przyjemny smak tych grzybów jest szczególnie zauważalny w postaci słonych przekąsek, które można gotować na zimno lub na gorąco. Ponadto, aby dodać rzeczoznawcom dodatkowych uwag, półfabrykaty doprawia się marynatą z przyprawami.
Value ma wiele przydatnych właściwości, dzięki czemu jest bardzo popularny w medycynie tradycyjnej, zwłaszcza w Chinach. W Rosji grzyb nie jest używany do celów leczniczych, ale jego zalety są oczywiste. Prawidłowo przetworzone owocniki mogą mieć następujący wpływ na organizm człowieka:
Oczywiście wszystko to jest prawdą tylko przy umiarkowanym stosowaniu dań valuya do jedzenia. Ponadto gatunek ten jest bogaty w białko, które bierze udział w tworzeniu nowych komórek. Skład witamin owocników jest również dość obszerny.
Pomimo oczywistych zalet tego grzyba dla organizmu człowieka, ma on również szereg przeciwwskazań. W żadnej formie nie wolno spożywać tych owoców leśnych:
Ponadto nie można jeść świeżych valui. Bez dodatkowego przetwarzania powodują poważne zatrucie, które określają następujące objawy:
Jeśli pojawią się te objawy zatrucia, należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia. Przed przybyciem ofiara jest sztucznie nakłaniana do wymiotów, a jej żołądek jest myty.
Valui ma swoich krewnych, którzy mogą powodować poważne zatrucia pokarmowe. Przed wyjazdem do lasu ważne jest zapoznanie się z opisem tych fałszywych gatunków, aby nie zaszkodzić zdrowiu.
Najbardziej niebezpiecznym bliźniakiem wartości jest Gebeloma sticky (łac. Hebeloma crustuliniforme) lub wartość fałszywa. U zwykłych ludzi gatunek ten nazywany jest grzybem chrzanowym.
Charakterystyczną cechą hebeloma jest ostry i nieprzyjemny zapach, przypominający chrzan. Ponadto grzyb ten różni się od odmian jadalnych tym, że nigdy nie jest robakiem. Wyjaśnia to wysoka zawartość dość kaustycznego soku mlecznego w owocniku.
Russula migdałowa (łac.). Russula laurocerasi) lub russula cherry laurel są również bardzo podobne do valu, jednak łatwo je rozróżnić po zapachu - aromat tego gatunku wydziela silne nuty gorzkich migdałów. Ogólnie rzecz biorąc, russula migdałowa jest nieco mniejsza i bardziej elegancka niż valuya.
Grzyb jest klasyfikowany jako jadalny, w przeciwieństwie do valuya. Smak tego gatunku najpełniej ujawnia się podczas obróbki cieplnej, ale można go również spożywać na surowo.
Piwnica (łac. Russula subfoetens) jest praktycznie nie do odróżnienia od valuya. Można je określić tylko przez nałożenie wodorotlenku potasu (KOH) na nogi grzybów - zabarwienie miąższu powinno nastąpić w piwnicy, natomiast kolor owocnika valuya pozostanie niezmieniony. Z drugiej strony nie jest straszne popełnienie błędu w tych typach, ponieważ ich smak nie różni się zbytnio od siebie.
W taki sam sposób, jak prawdziwa wartość, piwnica należy do warunkowo jadalnych grzybów.
Inną częstą podwójną wartością jest Morse russula (łac. Russula illota). Gatunek ten różni się również od prawdziwej valuya zapachem - gołąbek ma migdałowy smak, którego nie ma jego krewny.
Grzyb można jeść, należy do kategorii jadalnych.
Gatunek ten jest zbierany od lipca do września, czasami okres zbiorów trwa do połowy października, jeśli rok jest ciepły. W takim przypadku zaleca się przestrzeganie podstawowych zasad zbierania grzybów:
Miąższ Valuya na surowo ma raczej nieprzyjemny smak. Do tego stopnia, że na Zachodzie grzyb uważany jest za niejadalny. W Rosji robią z niego solone preparaty na zimę, mocząc je przez długi czas wcześniej, aby usunąć gorycz z owocnika. Na Ukrainie i Białorusi bardzo popularny jest kawior grzybowy z valuya.
Ogólnie proces przygotowania wyceny wygląda następująco:
Gatunek ten nie nadaje się do suszenia, ponieważ jego miąższ jest zbyt gorzki. Nie zaleca się również używania nóg do półfabrykatów, zwykle wybierane są tylko czapki.
Valuy jest dość trudnym do przygotowania grzybem, jednak preparaty z niego są doskonałe. Jednocześnie nadal nie zaleca się spożywania valui małym dzieciom, kobietom w ciąży i osobom z chorobami przewodu pokarmowego, ponieważ najmniejszy błąd w gotowaniu może być szkodliwy dla zdrowia. Niewystarczające namoczenie grzyba nie grozi poważnymi problemami, ale po tym nastąpi niewielkie zatrucie pokarmowe.
Więcej informacji na temat gromadzenia wartości można znaleźć w poniższym filmie: