Gruszka bergamotowa: moskwa, jesień, książę trubetskoj, późny
Zadowolony
Gruszki to jedne z ulubionych drzew owocowych prawie wszystkich ogrodników. Różnorodność jest po prostu niesamowita. Bergamotka to jedna z ulubionych odmian ze względu na doskonały smak owoców i wiele podgatunków.
Owoce tej odmiany wyróżniają się lekko spłaszczonym kształtem. Mieszkańcy lata uwielbiają Bergamot za zdolność przystosowania się do różnych warunków uprawy oraz wysoką odporność na zmiany temperatury i wilgotności.
odmiany gruszek
Preferencje hodowców można z grubsza określić według regionu. W regionach południowych częściej uprawia się bergamotkę jesienną. Na Zachodzie lubią sadzić Bergamot Moskwa i ku pamięci księcia Trubetskoy.
Bergamotka Moskwa
Drzewa tej odmiany tworzą zgrabną koronę o średniej objętości ulistnienia. Gruszka rośnie do średniej wysokości i ma tendencję do wytwarzania licznych pędów. Podłużne, owalne liście są średniej wielkości i wyróżniają się ząbkowanymi krawędziami.
Spłaszczone okrągłe gruszki o zielonkawym odcieniu (jak na zdjęciu) mają przyjemny smak. Miąższ - soczysty, średniej gęstości. Słodycz owoców łagodzi lekka kwaskowatość. Jeśli owoce tej odmiany są przechowywane przez długi czas, smak nabiera właściwości cierpkich i nasila się kwaskowatość.
Odmiana Bergamot Moscow przynosi pierwsze godne zbiory po 4 latach, a z jednego pnia zbiera się około 20 kg owoców.
Bergamotka Jesień
Odmiana od bardzo dawna cieszy się popularnością wśród ogrodników. Drzewa rosną do średniej wysokości, korona ma kształt piramidy i ma krótkie i grube, lekko owłosione gałęzie. Kształt liści jest podłużny i spiczasty. Dojrzałe owoce odmiany Bergamot Autumn osiągają masę 80 g i mają luźny miąższ, mogą być przechowywane przez około 3 tygodnie. Jedną z ważnych zalet odmiany jesiennej jest mrozoodporność.
Owoce tej odmiany dojrzewają średnio zaokrąglone (zdjęcie). Skórka gruszki jest koloru żółtozielonego, z małymi kropkami. Po słonecznej stronie owocu może pojawić się rumieniec. Miąższ ma kruchą konsystencję i słodko-winny smak.
Negatywne cechy tej odmiany Bergamot: podatność na choroby (najczęściej dotknięte parchem), niski plon. Dlatego pojawiają się niepochlebne recenzje na temat odmiany.
Bergamotka Maskat
Cechy tej odmiany gruszy: drzewa o grubych gałęziach rosną dość wysokie, a korona może mieć około 12 m średnicy. Bergamot Muscat to plenna odmiana, na sezon można zebrać około 250 kg owoców. Na uwagę zasługuje fakt, że ta odmiana gruszek doskonale owocuje już w wieku 60 lat.
Owoce zaczynają śpiewać w sierpniu, mają żółtawy kolor z cętkami i rosną podłużnie. Soczysty kremowy miąższ ma przyjemny smak.
Bergamotka ku pamięci księcia Trubetskoy
Drzewo charakteryzuje się gęstą koroną. Liście rosną podłużnie. Czteroletnie drzewa już dają dobre plony, a gruszka owocuje corocznie lub co drugi sezon.
Owoce o szerokiej gruszkowatej formie wyróżniają się zielonkawo-żółtymi odcieniami. Różnią się soczystą miazgą o średniej gęstości. Owoce bergamotki mogą ważyć około 190 gi są doskonale przechowywane do wiosny w odpowiednich warunkach.
Charakterystyczną cechą tej odmiany gruszki jest bezpretensjonalność i odporność na choroby (zwłaszcza grzybicze). Ta odmiana bergamotki doskonale zakorzenia się na każdej glebie i dobrze rozwija się w różnych warunkach pogodowych. Bardzo odporny na mróz. Zbiory zaczynają dojrzewać we wrześniu.
Sadzenie sadzonek
Wybierając miejsce do sadzenia gruszki Bergamot, powinieneś preferować podwyższone, dobrze oświetlone obszary. Z gleby preferowana jest glina lub czarnoziem.
Etapy lądowania
- Dołek na sadzonkę przygotowywany jest z góry. Parametry są dobrane do systemu korzeniowego, ale mają co najmniej 40-50 cm głębokości i 70-85 cm średnicy.
- Aby wstępnie nawozić glebę, wykopuje się dół nieco głębiej, a na dno wylewa się 2-3 wiadra żyznej gleby (ziemię miesza się z torfem, próchnicą, superfosfatem i popiołem).
- Kołek musi być wbity w środek, aby zawiązać pień. W przeciwnym razie gruszka Bergamot może zostać zdeformowana.
- Sadzonkę umieszcza się w dołku, korzenie dokładnie prostuje się, a dołek zasypuje. Na tym etapie ważne jest unikanie nadmiernego pogłębiania, aby nie zakopać szyjki korzenia.
Odpowiedni czas na sadzenie gruszek bergamotki: wiosna – ostatnie dni kwietnia, a jesienią – do 15 października.
przycinanie drzew
Taką operację przeprowadza się w celu regulacji wzrostu i oświetlenia korony, wyeliminowania starych i wysuszonych gałęzi, zwiększenia produktywności.
Istnieją dwie metody przycinania gruszek bergamotki.
- Przycinanie gałęzi polega na odcinaniu wierzchołków gałęzi i rocznych przyrostów. Dzięki tej metodzie zawiesza się „podciąganie” drzewa do góry i stymulowany jest poziomy wzrost gałęzi.
- Przerzedzanie ma na celu usunięcie pędów wzrostowych u ich podstawy. Dzięki tej metodzie ułatwiony jest dopływ światła słonecznego do korony, poprawia się wymiana powietrza. Środki te prowadzą do zwiększenia właściwości ochronnych gruszki odmiany Bergamot, wzrostu jej plonu.
Do przycinania wiosną wybiera się okres, w którym skończyły się silne mrozy, ale sezon wegetacyjny jeszcze się nie rozpoczął. Głównym celem jest usunięcie gałęzi rosnących wewnątrz korony.
W sadzonkach jednorocznych wierzchołek jest skracany, aby w przyszłości korona bergamotki nie ciemniała, a dolne gałęzie rosły.
Na następny sezon powstaje już szkielet korony: środkowy przewodnik jest odcinany w jednej czwartej długości.
Podczas przycinania młodych gruszek odmiany Bergamot nie należy dać się ponieść emocjom, ponieważ może to prowadzić do późniejszego owocowania.
W starych gruszach pędy są skrócone o połowę lub dwie trzecie długości. Dzięki temu drzewa odmładzają.
Podlewanie i karmienie
Odmiana Bergamotka jest dość tolerancyjna na okresy suche. Wymagania dotyczące podlewania mogą się różnić w zależności od regionu.
Ale sadzonki we wczesnych latach szczególnie potrzebują wilgoci w glebie. Dlatego w okresach suchych zaleca się podlewanie gruszki Bergamot 3-4 razy w sezonie w ilości od dwóch do trzech wiader na każde drzewo.
W kolejnych latach zmniejsza się ilość nawadniań, ale zwiększa się objętość (od około półtora do dwóch razy).
Podstawowa zasada podlewania: nie wylewaj wody na szyjkę korzenia. Najlepiej uformować pierścieniowy rowek wokół gruszki Bergamot. Narażenie korzeni nie powinno być dozwolone, ale jeśli tak się stanie, korzenie należy przykryć wilgotną glebą. Uważa się, że przy pełnym podlewaniu glebę należy zwilżyć do głębokości aktywnych korzeni - jest to około 55-65 cm.
Podczas nawilżania należy wziąć pod uwagę skład gleby: na glebach piaszczystych gruszki podlewa się małymi porcjami, ale często. A w przypadku ciężkich gleb gliniastych zaleca się rzadkie, ale obfite podlewanie.
Gruszki bergamotki są nawożone wczesną wiosną, aby zapewnić obfite i wysokiej jakości zbiory. Zaleca się stosowanie nawozów azotowych, dodaje się je do gleby podczas spulchniania.
Jesienią podstawą top dressingu są suplementy potasu i fosforu. Wprowadza się je do gleby na głębokość około 40-50 cm w kręgu wokół gruszki Bergamot.
Przygotowanie gruszek do zimowania
Prace przygotowawcze rozpoczynają się z reguły od oczyszczenia terenu wokół drzewa. Opadłe liście i padlinę zbierane są z gałęzi, suszone owoce są usuwane. Stara ściółka jest również usuwana. Wszystkie te śmieci należy spalić.
Z drzewa usuwa się wysuszone i chore gałęzie. Cała korona i pień są opryskiwane z parcha. Możesz do tego użyć 5% roztworu mocznika. Również narośla są usuwane z pnia.
Aby chronić pień bergamotki przed gryzoniami (zające, myszy), drzewo jest owinięte materiałem ochronnym. Do tych celów zwykła juta, świerk.
Choroby i szkodniki
Stan drzewa musi być monitorowany przez cały sezon. Istnieje kilka najczęstszych chorób.
Parch atakuje prawie całe drzewo (liście, owoce, pędy, kwiaty). Choroba objawia się brązowymi plamami. Sprzyjające warunki do jego występowania to przedłużające się deszcze i niskie temperatury. Bliskość innych gruszek bergamotki również przyczynia się do rozprzestrzeniania się chorób. Główne środki zapobiegawcze to wiosenne opryskiwanie gruszek mieszanką Bordeaux i 7% roztworem mocznika. Co więcej, konieczne jest przetwarzanie nie tylko drzewa, ale także gleby wokół pnia. Jesienią wszystkie opadłe liście są starannie zbierane i spalane.
Mączniak prawdziwy odnosi się do chorób grzybowych i wpływa na liście młodych pędów. Choroba powoduje opadanie liści. Ciepła, sucha pogoda sprzyja rozprzestrzenianiu się choroby. W związku z tym środki kontrolne obejmują regularne podlewanie, usuwanie uszkodzonych gałązek. Spośród chemikaliów można wyróżnić opryskiwanie korony roztworem siarki koloidalnej.
Zielona mszyca jest uważana za głównego szkodnika odmiany gruszki Bergamot. Owad wysysa sok z liści, co pomaga zatrzymać rozwój pędów. Jako środek kontroli stosuje się specjalne preparaty, którymi opryskuje się drzewa. Ponadto pożądane jest wykonanie zabiegu trzykrotnie: w przeddzień kwitnienia pąków liściowych (stosuje się Kinmiks), przed kwitnieniem (stosuje się Agravertin) i kiedy pojawia się jajnik (drzewo leczone Iskrą).
Gruszkę bergamotki można uznać za prawdziwą ozdobę ogrodów. Ta odmiana jest powszechna w Europie, krajach WNP. Ta zasłużona popularność wynika z bezpretensjonalności i wysokiej wydajności odmiany.
