Rasa owiec romanowów: charakterystyka
Zadowolony
Rasa owiec Romanowów istnieje od 200 lat. Została wyhodowana w guberni Jarosławia przez selekcję najlepszych przedstawicieli lokalnych północnych owiec krótkoogoniastych.
Owce krótkoogoniaste bardzo różnią się od swoich południowych odpowiedników, które je wysiedliły. Przede wszystkim są to zwierzęta idealnie przystosowane do mrozów w północnej części kontynentu europejskiego. Owce północne mają wysokiej jakości ciepłą sierść, którą są w stanie zrzucić, gdy same linieją. Ale owce północne są znacznie gorsze od ras południowych pod względem wielkości i produktywności, dlatego zostały wyparte z sektora hodowlanego.
Owce krótkoogoniaste są nadal zachowane w niektórych miejscach, ale nie odgrywają już żadnej roli w przemysłowej hodowli zwierząt i są zachowane w stanie półdzikim jako rezerwowa pula genów.
Owce Romanow, nazwane tak od miejsca ich pierwotnego rozmieszczenia - dzielnicy Romanowo-Borisoglebsky, w pełni odziedziczyły odporność na mróz i średniej wielkości po swoich północnych przodkach.
Wzorzec rasy Romanowów
Owce Romanowów wyróżniają się dobrze rozwiniętymi, mocnymi kośćmi i suchą budową. Głowa mała, haczykowaty, sucha, koloru czarnego. Wyprostowane uszy.
Korpus w kształcie beczki, okrągłe płetwy. Linia górna jest prosta, bez wyraźnego uwypuklenia kłębu. Plecy proste, szerokie. Ogon jest krótki, odziedziczony po przodkach. U tryków długość ogona dochodzi do 13 cm.
Nogi proste, szeroko rozstawione, z gładkimi włosami. Owce rasy Romanowów mogą być zarówno bezrogie, jak i rogate.
Wielkość owiec, podobnie jak ich przodków, jest niewielka. Tryki rasy Romanowów zwykle ważą 65 - 75 kg. Pojedyncze egzemplarze mogą sięgać nawet 100. Maciorki nie przekraczają 90 kg przy średniej wadze 45 - 55 kg. Dymorfizm płciowy w rasie jest dobrze wyrażony.
Selekcja owiec rasy Romanowów trwa do dziś. Dzisiejszy standard zakłada wysokość w kłębie nie większą niż 70 cm. Pożądany typ rasy Romanowów sugeruje mocne kości, mocną budowę, głęboką i szeroką klatkę piersiową, dobrze rozwinięte mięśnie i całkowity brak rogów.
Owce powinny być większe niż owce, z dobrze zaznaczonym haczykowatym nosem. Kręgosłup barana jest potężniejszy od kręgosłupa owcy.
Umaszczenie owiec Romanowów jest niebieskawe. Efekt ten daje czarna markiza i biały puch, który wyrasta z zewnętrznej osłony. Głowa i nogi owiec Romanowów są czarne.
Na zdjęciu owce pełnej krwi z czarnymi głowami i nogami lub z małymi białymi plamami na głowie.
Jagnięta Romanovka rodzą się czarne i dopiero z czasem, gdy rośnie podszerstek, zmieniają kolor na niebieskawy.
Rasa Romanowów daje najlepsze skóry owcze na produkty futrzane, podczas gdy cechy mięsne tej rasy nie są zbyt wysokie i są bardziej odpowiednie do amatorskiej hodowli owiec. Szczególnie cenione są skóry owcze z jagniąt w wieku 6-8 miesięcy.
Rasy owiec o grubej wełnie są zwykle strzyżone raz w roku, ale wełna Romanowów jest strzyżona trzy razy w roku: marzec, czerwiec i październik. Ze względu na grubą próbę, wełna wykorzystywana jest tylko do produkcji filcowania, dlatego jej produkcja nie ma większego sensu.
Owce Romanowów są strzyżone od 1,4 do 3,5 kg wełny rocznie, podczas gdy inne rasy grubowłose mogą wyprodukować do 4 kg wełny rocznie. Dzisiejsze Romanowskie są hodowane nie na wełnę, ale na kożuch i mięso. Wełna – produkt uboczny maciorek i tryków hodowlanych.
Zawartość rasy Romanowów
Dla prywatnego właściciela utrzymanie owiec rasy Romanow nie nastręcza większych trudności właśnie ze względu na pochodzenie rasy. Wyhodowany w Rosji i mający u swoich przodków owce krótkoogoniaste, dobrze przystosowane do zimna, Romanovki mogą z łatwością wytrzymać przeziębienia do -30 ° C. W przeciwieństwie do ras południowych, bardziej produktywnych, Romanovki nie potrzebują izolowanych budynków do zimowania. Nawet zimą znaczną część czasu spędzają na świeżym powietrzu w zagrodzie, ukrywając się tylko przy bardzo zimnej pogodzie.
Do zimowania owiec Romanow wystarczy zwykła stodoła bez izolacji i głębokiej ściółki na podłodze. Musisz tylko upewnić się, że w ścianach budynku nie ma szczelin.
Hodowla owiec Romanowów w domu
Romanovki wyróżniają się mnogością i możliwością sprowadzania jagniąt co najmniej 2 razy w roku. Zwykła liczba jagniąt na jedno baranie: 3 - 4 sztuki. Często jest 5 jagniąt. Jako rekord zarejestrowano 7 młodych.
Ewe nosi jagnięta przez 5 miesięcy. 12 miesięcy w rok. Nawet jeśli owca weszła w ruję i została zapłodniona zaraz po urodzeniu jagniąt, będzie potrzebowała 5 miesięcy na urodzenie kolejnego miotu. Tak więc uzyskanie dwóch wykotów od jednej królowej zajmie co najmniej 10 miesięcy. 3 kocięta można uzyskać tylko wtedy, gdy pierwsze miało miejsce w pierwszym lub drugim miesiącu nowego roku. Ale owca nosiła te jagnięta w zeszłym roku.
Jagnięta Romanow są dość łatwe, jeśli nie ma komplikacji w położeniu płodów. Przy takiej mnogości jagnięta rodzą się małe. Ale owce będą jagnięta bez problemów tylko pod warunkiem, że jagnięta nie są zaplątane w kłębek wewnątrz owcy. Dzieje się tak, gdy jest kilka jagniąt. Jeśli tak się stanie, będziesz musiał zadzwonić do weterynarza lub doświadczonego hodowcy owiec, aby dowiedzieć się, które nogi i głowy należą do kogo.
Z jednej strony mnogość owiec Romanowów jest plusem dla właściciela, pozwalając na uzyskanie 300 - 400% wzrostu na stado, ale z drugiej strony owca ma tylko dwa sutki. Silne jagnięta odpychają słabsze od wymion owcy, często uniemożliwiając słabym osobnikom nawet picie siary. Jednocześnie bez otrzymania siary jagnięcina nie będzie miała ochrony przed infekcjami, a jego własna odporność nie zacznie się rozwijać. Hodowca owiec jest zmuszony do ręcznego dojenia owiec i karmienia jagniąt siarą z brodawki sutkowej.
Hodowcy tej rasy zmuszeni są do sztucznego karmienia jagniąt przy pomocy preparatów mlekozastępczych. Jeśli wszystkie jagnięta zostaną pod macicą, to dla wszystkich uzupełnia się je preparatem mlekozastępczym. Jeśli ktoś jest odseparowany do ręcznego karmienia, to preparat mlekozastępczy podaje się tylko jagniętom wyselekcjonowanym z owcy.
Jeśli nie umrą, rozwiną się bardzo słabo, pozostaną w tyle we wzroście, a koszty dla nich będą większe niż zyski w przyszłości.
Tu leży sztuczka. Nawet najdroższym substytutem pełnego mleka dla jagniąt jest odtłuszczone mleko krowie. Bardzo różni się składem od owiec i może powodować biegunkę u jagniąt. Tłuszcze mleczne w preparacie mlekozastępczym zostały zastąpione tłuszczami roślinnymi. Tani preparat mlekozastępczy w ogóle nie zawiera białek i tłuszczów zwierzęcych, zastępuje je analogi roślinne. Szanse na śmierć jagnięciny na tanim zamienniku mleka są znacznie wyższe niż na drogim zamienniku.
Biegunka i bóle brzucha u nowonarodzonych jagniąt - główna plaga hodowców owiec - są najczęściej spowodowane przez pokarm nieodpowiedni dla jagnięciny z w pełni rozwiniętym przewodem pokarmowym. Mleko krowie podaje się jagniętom dopiero od 10. dnia życia, 100 - 200 g dziennie. Pod warunkiem, że można podawać im owce, używając mleka krowiego jako opatrunku wierzchniego.
Na filmie jagnięta innej rasy są karmione ręcznie, ale istota tego się nie zmienia. Nawet przy prawidłowej pozycji głowy i ciała baranek je bardzo łapczywie. Taka chciwość może spowodować, że mleko rozleje się do słabo rozwiniętego żwacza, powodując tympanozę i biegunkę w wyniku gnicia i fermentacji w żwaczu. Łona jagnięce ssą znacznie wolniej.
Ale żadne mleko kozie ani preparat mlekozastępczy nie może zastąpić prawdziwego mleka owczego dla jagnięciny, więc drugą opcją karmienia jagniąt z wielorodnej owcy jest mleko od innej owcy, która zaśmieciła niewielką liczbę jagniąt lub przyniosła martwe młode.
Diety małych jagniąt o różnych porach roku
Ogólna zasada jagnięca o każdej porze roku: owce muszą być oddzielone od reszty stada, aby mogła spokojnie jagnąć, a inne owce nie deptały nowonarodzonego jagnięcia. Tak, a łatwiej będzie kontrolować przebieg barania.
Po wycieleniu, kiedy baranek wstaje i może biec, owce można umieścić w stadzie. Ale jeśli jest miejsce, lepiej trzymać owcę z młodym oddzielnie od większości owiec. W tym przypadku królowe trzymane są w jednym kojcu 2 - 3 głowy.
Do miesiąca jagnięta ssą królowe i nie potrzebują innego pokarmu, chociaż interesują się tym, co dano matce. Po miesiącu jagnięta zaczynają przyzwyczajać się do paszy dla dorosłych.
Zimowa jagnięcina zaczyna otrzymywać delikatne siano lepszej jakości. Najpierw dają miękkie siano łąkowe, następnie zwiększając ilość błonnika, koniczyny lub lucerny, zebranych przed rozpoczęciem kwitnienia. Po przejściu na liście z gałęzi.
„Wiosenne” jagnięta wraz z macicą wypędzane są na najlepsze pastwiska. Jednocześnie do diety niemowląt dodaje się suplementy mineralne i witaminy, ponieważ młoda wiosenna trawa wciąż nie wystarcza do normalnego rozwoju młodych zwierząt.
Latem nowo narodzone jagnięta pasą się ze swoimi królowymi. Pasze zbożowe są stopniowo dodawane do ich diety.
Na zdjęciu jagnięta latem z macicą na pastwisku. Taka ilość mleka młodych owiec to zdecydowanie za mało, a karmienie ich mieszankami paszowymi jest niezbędne.
Wniosek
Tak właściwie hodowla owiec rasa Romanowów może być bardzo dochodowym biznesem w Rosji, pod warunkiem, że prywatne gospodarstwo domowe ma na celu nie tylko hodowlę i wychowanie potomstwa, ale także ubieranie skór owczych i szycie z nich produktów futrzanych. I nie musi to być ubranie. Dzisiejsze skóry owcze zaczęły być aktywnie wykorzystywane w innych obszarach. Np. jako czaprak w sportach jeździeckich.
Wełna strzyżona z owiec Romanowów również znajdzie zastosowanie, ponieważ dziś dość trudno jest znaleźć naturalny filc, został on zastąpiony sztucznym analogiem, który w rzeczywistości jest bardzo gorszy od naturalnego.
Ale aby sprzedawać gotowe produkty, a nie tanie surowce, musisz albo stworzyć wspólny biznes z profesjonalistami z futra, albo nauczyć się samodzielnie przetwarzać skóry.
Ale do utrzymania rodziny jako niewielkiej pomocy owca Romanowów jest całkiem odpowiednia ze względu na jej bezpretensjonalność i wielość. Po uboju jagniąt w wieku 3 miesięcy będzie można zdobyć dla siebie kilkadziesiąt kilogramów mięsa pierwszej klasy.
