Anaplazmoza u bydła
Zadowolony
Anaplazmoza bydła (bydła) jest dość powszechną chorobą pasożytniczą, która może powodować znaczne szkody dla zdrowia zwierząt. Choroba rzadko prowadzi do śmierci zwierząt gospodarskich, jednak jest ciężka, a jej leczenie wiąże się ze znacznymi nakładami finansowymi i kosztami czasu. Dlatego walka z tą chorobą połączona jest z zestawem środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie ponownemu zakażeniu. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że nawet po wyzdrowieniu niektóre chore zwierzęta nadal są nosicielami infekcji.
Co to jest anaplazmoza
Anaplazmoza bydła jest niebezpieczną infekcją pasożytniczą krwi, która powoduje skurcze kończyn, gorączkę, ciężkie wyczerpanie fizyczne zwierząt, anemię i rozwój nieodwracalnych patologii w pracy narządów wewnętrznych zwierząt gospodarskich. Podobne procesy są związane z żywotną aktywnością bakterii jednokomórkowych (anaplazm), które szybko namnażają się we krwi chorego i wypełniają naczynia krwionośne w możliwie najkrótszym czasie. Krowy, kozy i owce są przede wszystkim narażone na anaplazmozę bydła.
Szkodliwe bakterie żyją kolonialnie i przy wysokim stężeniu anaplazm we krwi, metabolizm w organizmie zwierzęcia jest zaburzony, a procesy redoks są zawieszone. Ostatecznie odcinają dopływ tlenu do narządów wewnętrznych i tkanek zwierząt gospodarskich, co prowadzi do głodu tlenowego. Kiedy choroba jest zaniedbana, u bydła diagnozuje się anemię.
Cykl życia anaplazmy
Anaplazmy to pasożyty mające dwóch żywicieli. Żywią się składnikami odżywczymi z krwi bydła, ale przechodzą z jednego osobnika na drugi głównie w ciele kleszczy i innych owadów. Kiedy wektor choroby przyczepia się do zwierzęcia, szkodliwe mikroorganizmy dostają się do krwi zwierząt gospodarskich. Wkrótce po zakażeniu bydła anaplazmy zaczynają się szybko namnażać w erytrocytach, płytkach krwi i leukocytach, w ciągu kilku dni, tworząc całe kolonie. Powielanie następuje przez pączkowanie lub podział komórki macierzystej.
Bakterie wnikają do organizmu kleszczy lub innych nosicieli anaplazmozy poprzez wysysanie krwi zakażonych zwierząt. W ciele owadów pasożyty rozmnażają się przede wszystkim w jelitach i naczyniach Malpighian, skąd mogą być przenoszone na potomstwo wektorów infekcji.
Tak więc cykl życiowy anaplazmy obejmuje etapy reprodukcji zarówno w ciele owadów - głównych nosicieli anaplazmozy, jak iw ciele bydła.
Warunki rozprzestrzeniania się choroby
Głównymi źródłami anaplazmozy są owady wysysające krew, do których należą:
- kleszcze iksoidowe;
- komary;
- gzy;
- gryzące chrząszcze;
- muchy-zhigalki;
- krwiopijcy owiec;
- muszki.
Często zdarza się, że wybuch anaplazmozy jest wynikiem kontaktu bydła z zakażonymi narzędziami lub sprzętem.
Objawy anaplazmozy u bydła
Skuteczność leczenia w dużej mierze zależy od etapu, na którym zdiagnozowano anaplazmozę u bydła. Aby to zrobić, musisz znać pierwsze oznaki infekcji:
- gwałtowny wzrost temperatury ciała zwierzęcia;
- przebarwienie błon śluzowych bydła - nadmiar bilirubiny we krwi chorych prowadzi do tego, że błony śluzowe nabierają żółtawego odcienia;
- ciężki, przerywany oddech spowodowany głodem tlenu;
- szybki puls;
- wyczerpanie fizyczne, bydło szybko traci na wadze;
- brak apetytu;
- letarg, apatia zachowania;
- kaszel;
- naruszenie przewodu pokarmowego;
- zmniejszenie wydajności mleka;
- obrzęk kończyn i podgardle w ostatnich stadiach anaplazmozy;
- niepłodność męska;
- poronienia u kobiet w ciąży;
- słabość;
- drgawki i gorączka;
- niedokrwistość.
Przebieg choroby
Anaplazmy, które przeniknęły do krwi bydła powodują zaburzenia metaboliczne w organizmie zwierzęcia i hamują procesy redoks. W rezultacie skraca się żywotność erytrocytów, zaburzona jest hematopoeza. Hemoglobina we krwi spada, a to z kolei powoduje głód tlenu.
Niedostateczny dopływ tlenu do tkanek i narządów bydła podczas anaplazmozy powoduje anemię i hemoglobinurię. W wyniku naruszenia procesów metabolicznych bydła rozpoczyna się szybka akumulacja toksyn w ciele zakażonych osobników. Zatrucie wywołuje rozwój procesów zapalnych, obrzęków i późniejszego krwotoku w narządach wewnętrznych bydła.
Diagnostyka
Leczenie choroby komplikuje fakt, że nie jest tak łatwo zdiagnozować anaplazmozę. Jej objawy w dużej mierze pokrywają się z szeregiem innych chorób, co prowadzi do błędnej diagnozy i wyboru niewłaściwego schematu leczenia.
Najczęściej anaplazmoza bydła jest mylona z następującymi chorobami:
- babeszjoza;
- wąglik;
- leptospiroza;
- piroplazmoza;
- teilerioza.
Prawidłowa diagnoza jest możliwa dopiero po badaniach laboratoryjnych rozmazu krwi osoby z podejrzeniem anaplazmozy.
Leczenie anaplazmozy u bydła
Przy pierwszych oznakach choroby zarażony osobnik zostaje oddzielony od stada w celu potwierdzenia diagnozy i późniejszego leczenia.
W walce z anaplazmozą stosuje się całą gamę leków. W szczególności dobrze sprawdziły się następujące leki:
- „Morfocyklina”;
- „Terramycyna”;
- „Tetracyklina”.
Leki te podaje się domięśniowo chorym zwierzętom po rozcieńczeniu w roztworze nowokainy (2%). Dawkowanie: 5-10 tys. jednostki. na 1 kg żywej wagi. Przebieg leczenia trwa 5-6 dni, lek podaje się codziennie.
Nie mniej popularna jest Oxytetracycline 200, lek mający długotrwały wpływ na organizm zwierzęcia. Jest również podawany domięśniowo, 1 raz dziennie z częstotliwością 4 dni.
Leczenie brovaseptolem, który podaje się choremu raz dziennie z częstotliwością 1 dnia, przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia. Dawkowanie: 0,1 ml na 1 kg żywej wagi.
Inna metoda polega na leczeniu bydła „sulfapirydazyną”, uprzednio rozcieńczoną w wodzie w stosunku 1:10. Zalecana dawka leku zgodnie z instrukcją: 0,05 g na 1 kg żywej wagi.
Skutecznie niszczy roztwór alkoholu anaplazmowego „mleczan etakrydyny”, który jest przygotowywany przez zmieszanie leku z alkoholem etylowym. Proporcje: 0,2 ml leku, 60 ml alkoholu i 120 ml wody destylowanej. Powstała mieszanina jest dokładnie mieszana i filtrowana, po czym jest wstrzykiwana dożylnie do ciała chorego osobnika.
Bez względu na to, jaki lek został wybrany do leczenia anaplazmozy, konieczne jest zapewnienie bydłu odpowiedniego żywienia. U chorych zwierząt procesy metaboliczne są zaburzone, dlatego do diety zwierząt należy dodać lekkostrawną żywność. Ważne jest również, aby zwierzęta gospodarskie miały zawsze swobodny dostęp do świeżej wody pitnej. Suplementy witaminowe dodawane do żywności.
Zrównoważony rozwój
Bydło, które wyzdrowiało z anaplazmozy, nabiera odporności na infekcje, jednak odporność nie trwa długo. Odporność znika średnio 4 miesiące po wyzdrowieniu. Jeśli ciężarna osoba zachorowała, jej potomstwo może otrzymać dłuższą odporność na tę chorobę dzięki wchłonięciu do organizmu przeciwciał. W przypadku infekcji anaplazmoza u szczeniąt będzie przebiegać w łagodniejszej postaci.
Prognoza
Rokowanie dla anaplazmozy jest na ogół korzystne. Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana na czas i leczona kompleksowo, można uniknąć śmierci. Brak odpowiedniego leczenia bardzo uszczupla organizm zwierząt. Samoregeneracja jest prawie niemożliwa z powodu nieodwracalnych zmian w funkcjonowaniu narządów bydła, które są spowodowane żywotną aktywnością anaplazmy.
Środki zapobiegawcze
Zapobieganie anaplazmozie obejmuje zestaw następujących środków:
- Jeśli w okolicy wybuchnie epidemia, zwierzęta w regionie, na którym koncentruje się infekcja, są leczone specjalnymi środkami odstraszającymi owady, które przenoszą anaplazmozę. Kleszcze są głównym zagrożeniem dla bydła.
- Pastwiska dla chodzących zwierząt również muszą być odkażone. Jeśli nie jest to możliwe, zwiększają dezynfekcję bydła – kurację sierści zwierzęcej przeprowadza się co tydzień.
- Kontakt nowych osobników ze stadem jest dozwolony dopiero po kwarantannie, która powinna trwać co najmniej 1 miesiąc. W tym czasie zwierzę jest badane pod kątem objawów anaplazmozy. Jeśli nie zauważono żadnych oznak choroby, przybysz wysyłany jest do krewnych.
- Przynajmniej 3 razy w roku zaleca się przeprowadzenie procedury desakaryzacji pomieszczeń, w których przebywa bydło, wybiegów, a także narzędzi i dodatkowego sprzętu służącego do karmienia i kontaktu ze zwierzętami.
- Po wystąpieniu ogniska anaplazmozy na terenie chowu bydła wskazane jest, aby dieta zwierząt w miesiącach zimowych zawierała suplementy witaminowo-mineralne.
- Aby zapobiec masowemu zakażeniu bydła anaplazmozą, zwierzęta są szczepione bezbłędnie. Szczepionka jest ważna przez 1 rok, zwiększając odporność zwierząt gospodarskich na infekcje.
Wniosek
Anaplazmozie bydła praktycznie nie towarzyszy dziś masowa śmierć zwierząt, ale walka z tą chorobą jest bardzo wyczerpująca, a powrót do zdrowia wcale nie gwarantuje, że powtórny wybuch anaplazmozy nie nastąpi wkrótce. Nawet po zakończeniu leczenia bydło często pozostaje nosicielem infekcji i przenosi ją na zdrowe osobniki. Ponadto odporność wytworzona po zakażeniu jest krótkotrwała i zanika po kilku miesiącach. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie wszelkich środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się anaplazmozy wśród zwierząt. Jednocześnie najlepszym sposobem zapobiegania infekcji pozostaje wczesne szczepienie zwierząt gospodarskich.
Możesz dowiedzieć się więcej o leczeniu pasożytów, infekcji odkleszczowych i anaplazmozy z poniższego filmu:
