Bamberger - opis odmiany cebuli, recenzje i cechy
Zadowolony
Hodowcy wyhodowali wiele odmian cebuli, które różnią się od siebie wieloma cechami. Najważniejsze z nich to walory smakowe, zdolność do zachowania przez długi czas swoich dobroczynnych właściwości. Spośród wszystkich odmian tego niesamowitego warzywa popularność zyskała odmiana Bamberger, która ma wiele cech i zalet.
Specyfikacje
Odmiana cebuli Bamberger stała się przełomem w świecie hodowli upraw. Smak, możliwość długiego przechowywania, wygoda podczas czyszczenia – to warzywo ma wiele zalet. Przez długi czas mistrzostwa zajmowały czerwone łuski (Red Baron pasuje do tego opisu), białe łuski odmiany cebuli. Variety Bamberger przewyższa je pod wieloma względami. Cechy cebuli można podzielić na kilka grup:
- Formularz zewnętrzny. Owoce - średniej wielkości (do 100 g), kuliste, wydłużone, z mlecznobiałym miąższem, skórka żółtawobrązowa. Bardziej wydłużona w końcowej fazie dojrzewania niż niektóre odmiany sałaty.
- Dojrzewanie, zbiory. Zależy bezpośrednio od regionu uprawy. Zgodnie z tempem wzrostu zielonego pióra - wczesne dojrzewanie, zgodnie z tempem tworzenia części podziemnej (rzepa) - średnio dojrzewające, średnio-późne.
- Walory smakowe. Aromatyczne nuty palenia, brak wyraźnej goryczki. Smakuje jak tradycyjna szalotka. Smak jest łagodniejszy, bardziej słodki niż gorzki. Nie tak gorąca jak cebula Herkulesa.
- Przechowywanie. Szyja praktycznie nie gnije. Wyróżnia się dobrymi zdolnościami do długotrwałego „leżenia” – do nowych zbiorów, bez wysychania (w przeciwieństwie do wielu odmian sałaty, które po złożeniu potrafią przetrwać z wytrzymałości do stycznia). Jak przechowywać cebulę zimą powie ten artykuł.
Przygotowanie przed wejściem na pokład
Odmiana cebuli Bamberger nie jest rośliną kapryśną. Można go uprawiać przy użyciu standardowych technologii, bez zbędnej dodatkowej pracy.
Zaraz po zakupie sevok jest suszony, podgrzewany. Nie ma potrzeby umieszczania żarówek na kaloryferze, wystarczy ciepłe, wentylowane pomieszczenie. Materiał siewny ułożony w jednym rzędzie suszy się na podłodze.
Przed sadzeniem bezpośrednim na jeden dzień sadzonki umieszcza się w miejscu o wyższej temperaturze (do 40 stopni) - aby przyspieszyć kiełkowanie, zapobiec wzrostowi strzał.
Czas nie pozwala na pełne rozgrzanie - nasiona można namoczyć przez pół godziny przed siewem bezpośrednim w gorącej wodzie (nie wrzącej wodzie!). Następnie cebulki traktuje się lekami stymulującymi wzrost (na przykład za pomocą Humisol), przeprowadza się dezynfekcję (za pomocą roztworu siarczanu miedzi, nadmanganianu potasu). Możesz użyć słabego roztworu soli. Ma to na celu zniszczenie chorobotwórczych bakterii, mikroorganizmów żyjących pod łuskami cebuli. Są w stanie aktywować się w glebie, powodować znaczne uszkodzenia młodej rośliny, jej pędów.
Należy pamiętać, że holenderskie odmiany cebuli Bamberger nie wymagają wstępnej obróbki, są najbardziej preferowane przy wyborze nasion.
Przed sadzeniem zwróć uwagę na jakość nasion. Małe cebulki (do 1 cm) nie nadają się do tych celów - pod koniec dojrzewania pojawią się małe „rzepy”. Duże (powyżej 5 cm) - też się nie zmieszczą, będą strzelać strzałami, zakwitną, uformują nasiona. Najlepszy rozmiar to około 3 cm średnicy. Po podniesieniu - powinien szeleścić, a nie pachnieć zgnilizną, pleśnią.
Ten materiał opowie o przetwarzaniu cebuli przed sadzeniem jesienią.
Przygotowanie miejsca lądowania
Obecność słońca, ciepła - ważne warunki dobrego wzrostu, rozwoju cebuli. Dobrze oświetlone, osłonięte od wiatru łóżko ogrodowe to idealne miejsce. Gleba ma ogromne znaczenie, brak stałego cienia.
Cebula Bamberger preferuje lekką, piaszczysto-gliniastą żyzną glebę. Odnosi się do zimowych odmian cebuli, zwykle sadzonych późną jesienią, przed nadejściem stabilnej chłodnej pogody. Odbywa się to na dwa tygodnie przed pierwszymi przymrozkami, aby sevok miał czas na zakorzenienie się. Wilgoć, którą cebulki wchłoną zimą, nasycą się nią, podniosą smak, soczystość.
Cebulę można również wysiewać wczesną wiosną. Im szybciej tym lepiej. Należy zwrócić uwagę na jeden ważny punkt – gleba powinna się nagrzewać, a nie być zimna. W przeciwnym razie łuk wystrzeli strzały.
Gleba jest wcześniej wykopana, nawożona nawozami organicznymi (można użyć kompostu, naparu dziewanny, zgniłych liści, popiołu drzewnego). Cebule sadzimy w odległości do 30 cm od siebie, na głębokość do 5 cm. Aby zatrzymać wilgoć, unikaj jej nadmiernego parowania, układa się ściółkę.
Kiedy cebulę sadzi się nie tylko w celu zbioru na zimę, ze względu na zieleń, można ją sadzić na stałe, a następnie przerzedzać. W tym przypadku odległość między żarówkami wynosi około 10 cm. W miarę wyrywania piór zwiększa się odległość między roślinami, co wpływa na dalsze formowanie, rozrost części podziemnej - rzepy.
Pielęgnacja odmian
Podlewanie ograniczone do umiarkowanego, okresowe spulchnianie gleby, ciągłe odchwaszczanie.
Dbanie o cebulę w trakcie jej wzrostu to klucz do dobrych zbiorów. Niezbędne jest zapewnienie dostępu tlenu, zniszczenie przez okresowe rozluźnienie skorupy, która tworzy się wokół rosnących cebulek. Najpierw - do kiełkowania, potem - wystarczy raz w miesiącu. Trwale usuwaj chwasty, które zakłócają prawidłowy wzrost rośliny uprawnej.
Podczas gdy masa pierza rośnie, cebula wymaga częstego podlewania, pogłównego. Gdy tylko szyja zaczyna wysychać, dolna część podziemna zaczyna się intensywnie rozwijać, wilgoć i nawóz zostają zatrzymane.
Do zbioru wybiera się słoneczną pogodę, skupiając się na stanie cebulek, a nie na kalendarzu.
O gotowości cebuli do kopania może decydować skurcz szyi (pióra opadają na bok), stan korzeni żerujących (stają się suche, twarde).
Podlewanie
Podlewanie cebuli odbywa się przez cały okres jej aktywnego wzrostu, aż do ostatecznego dojrzewania „rzepy”. Częstotliwość nawilżania zależy od wielu czynników, w szczególności od warunków atmosferycznych. Umiar jest ważny. Początkowo - 2 razy w tygodniu, począwszy od połowy lata - częstotliwość zmniejsza się, aby uniknąć nadmiernej wilgoci, która spowalnia wzrost cebulek. Na dwa tygodnie przed rozpoczęciem zbiorów podlewanie ustaje.
Karmienie nawilżające można przeprowadzić za pomocą naparów ziołowych, roztworów dziewanny, obornika kurzego.
górny opatrunek
Jako górny opatrunek cebula preferuje nawozy organiczne. Nadmiar soli mineralnych jest dla niego szkodliwy. Kilka razy w sezonie można wykonywać opatrunek korzeniowy, dolistny.
Kompleksy mineralne zawierające siarkę, azot, potas są idealne.
Pierwszy nawóz produkowany jest pół miesiąca po posadzeniu. Użyj płynnego obornika kurzego, substancji gnojowej (co najmniej 10 litrów na metr kwadratowy). Miesiąc później wykonuje się następujący opatrunek górny - dodaje się minerały zawierające azot. Po raz trzeci, po tym samym czasie, stosuje się nawozy zawierające dużo potasu.
Rosnące piórko potrzebuje dużo azotu. W przypadku braku materii organicznej zaleca się spryskiwanie cebuli roztworem mocznika, saletry amonowej.
Ochrona przed chorobami, szkodnikami
W procesie selekcji zaszczepiono odporność cebuli na następujące wpływy:
- Strzelanie.
- choroby grzybicze.
- Uszkodzenia przez szkodniki - nicienie cebulowe i mucha cebulowa.
Ten link opowie o muszce cebulowej.
Odmiana Bamberger dobrze znosi negatywne wpływy zewnętrzne, słabo na nie podatna.
Hartowanie przez zimę, obróbka wstępna, dezynfekcja wzmacnia jego odporność zarówno na mączniaka prawdziwego, jak i różne patogeny.
W celu zapobiegania chorobom, wzmocnienia młodych osób, leczenie profilaktyczne przeprowadza się dwukrotnie siarczanem miedzi, tlenochlorkiem miedzi. Po raz pierwszy - gdy pióra osiągnęły wysokość do 20 cm, po raz drugi - w okresie aktywnego wzrostu (środek lata).
Wideo
wnioski
Odmiana cebuli Bamberger - bezpretensjonalna, kochająca słońce roślina. Przy dobrej opiece, regularnym podlewaniu, górnym dressingu cebula jest w stanie zadowolić się dobrymi zbiorami, stać się doskonałym składnikiem każdej sałatki.
Jego zdolność do utrzymywania swojego wyglądu przez długi czas, walory smakowe przyciągną uwagę każdego, kto jest przyzwyczajony do zbierania obfitych plonów ze swojego letniego domku. Również ta odmiana cebuli dobrze nadaje się do uprawy w szklarni.
