Płatek świetlny: zdjęcie i opis

Nazwa:Płatek świecący
Nazwa łacińska:Pholiota lucifera
Typ: Niejadalny
Synonimy:Lepki płatek, Lepki foliot, Agaricus lucifera, Dryophila lucifera, Flammula devonica
Dane techniczne:

Złoto-żółta lepka czapka z rzadkimi rdzawymi łuskami - pokryta łuskowatą narzutą - talerze brązowiejące z wiekiem, gęsty miąższ i gorzki smak.

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Strophariaceae (Strophariaceae)
  • Rodz: Pholiota (łuskowaty)
  • Gatunek: Pholiota lucifera (skala świetlna)

Grzyb blaszkowaty należy do rodziny Strophariaceae. Świecący płatek znany jest pod kilkoma nazwami: Flammula devonica, Dryophila lucifera, Agaricus lucifera, a także lepki płatek i lepki foliot. Owocowy korpus nie zawiera toksyn, ale gorzki smak sprawia, że ​​grzyb nie nadaje się do jedzenia.

Jak wygląda świecący płatek?

Kolor owocnika łuski świetlnej zależy od miejsca wzrostu, stopnia oświetlenia i stadium rozwoju. Zdarza się jasnożółty, cytrynowo-brązowy z pomarańczowym odcieniem. Kolor jest jednolity lub z ciemniejszą plamą pośrodku i jasnymi krawędziami na skuwce.

Opis czapki

Kształt kapelusza u młodych osobników jest wypukły, kulisty, wraz z wiekiem grzyb staje się prosty z wklęsłymi krawędziami.

Charakterystyka zewnętrzna:

  • średnia średnica dorosłego płatka świetlnego wynosi 5-7 cm;
  • powierzchnia młodych okazów pokryta jest małymi, wydłużonymi, czerwonobrązowymi łuskami, które całkowicie odpadają podczas wzrostu kapelusza;
  • powłoka filmu jest śliska, lepka;
  • wzdłuż krawędzi rozdarte resztki narzuty w formie frędzli;
  • płytki są słabo zamocowane w dolnej części, rzadko są zlokalizowane. Krawędzie są pofalowane, na początku wzrostu jasnożółte, au dojrzałych grzybów brązowe z ciemnymi plamami.

Miąższ gęsty, beżowy, z żółtym odcieniem, kruchy.

Opis nogi

Noga jest równa, lekko pogrubiona u nasady, dorasta do 5 cm.

Struktura jest gęsta, solidna, sztywna. W górnej części nierówne fragmenty narzuty w formie pierścienia. Część w pobliżu czapki jest gładka, lekka. U podstawy ciemnej, bliżej pierścienia powierzchnia pokryta jest łuszczącymi się miękkimi i włóknistymi cząsteczkami.

Czy grzyb jest jadalny, czy nie?

Świecący płatek zaliczany jest do grupy grzybów niejadalnych. Gatunek nie jest trujący, ale smak owocnika jest bardzo gorzki. Nie da się w żaden sposób pozbyć goryczy. Zapach jest niewyrażony, lekko słodki, przypominający kwiat.

Gdzie i jak rośnie

Świecący płatek rośnie w lasach iglastych, mieszanych i liściastych. Osiedla się w grupach na zgniłej ściółce liściowej, otwartych polanach, resztkach drewna. Okres owocowania jest długi - od połowy lipca do nadejścia przymrozków. W Rosji główna akumulacja gatunku w regionach środkowych i południowych.

Powszechne w:

  • Europa;
  • Australia;
  • Japonia;
  • Ameryka Południowa.

Bliźniaki i ich różnice

Zewnętrznie podobny do płatka, świetlisty płatek gliniastożółty.

Kolor czapki bliźniaka jest znacznie jaśniejszy, pośrodku znajduje się lekkie wybrzuszenie ciemnego koloru. Folia ochronna na powierzchni jest śliska z rzadką łuszczącą się powłoką. Płytki z zarodnikami w każdym wieku są jasnobeżowe.

Ważny! Warunkowo jadalne gatunki o przyjemnym smaku i lekkim zapachu.

Wniosek

Świecący płatek - grzyb niejadalny, owocuje od lipca do października w regionach centralnych i południowych. W składzie chemicznym nie ma związków toksycznych, ale gorzki smak sprawia, że ​​nie nadaje się do przetwarzania. Rośnie we wszystkich typach lasów, w cieniu drzew i na terenach otwartych.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: