Łuski żółto-zielonkawe (żółto-zielone, gumonośne): zdjęcie i opis

Nazwa:Łuski żółto-zielonkawe
Nazwa łacińska:Pholiota gummosa
Typ: Warunkowo jadalne
Synonimy:Gumowata skala, żółto-zielona skala
Dane techniczne:
  • Grupa: lamelowe
  • Talerze: przylegające
  • z pierścieniem
Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Strophariaceae (Strophariaceae)
  • Rodz: Pholiota (łuskowaty)
  • Gatunek: Pholiota gummosa (łuskowaty żółto-zielonkawy)

Łuski żółto-zielonkawe (lat. Pholiota gummosa) z rodzaju foliate, należy do rodziny Strophariaceae. Jest dobrze rozprowadzany na terytorium Rosji i ma inne nazwy (gumowaty i żółto-zielony), ale niewiele osób go zna i zbiera.

Jak wygląda żółto-zielony płatek

Ta odmiana łusek ma swoją nazwę ze względu na kolor. Posiada dobrą rozpoznawalność, co ułatwia zbieranie.

Opis czapki

Kolor i kształt łusek kapelusza zmienia się w zależności od wieku. W młodym płatku gumy wygląda jak jasnożółty dzwonek z niepozornymi łuskami, które stopniowo rosną.

U dorosłego osobnika obserwuje się otwarty krążek z guzkiem pośrodku, pojawia się również zielonkawy odcień, ciemniejszy w kierunku środka. Średnica zmienia się w stanie dojrzałym od 3 do 6 cm. Na zakrzywionych brzegach czapki ledwo zauważalne lekkie strzępy narzuty. Powierzchnia staje się gładka, a skóra lepka.

Hymenaphorus składa się z często umiejscowionych i przylegających płytek o kremowym, czasem ochrowym kolorze. Zielonkawy odcień utrzymuje się. Żółtawy miąższ nie ma smaku i zapachu.

Opis nogi

Bardzo gęsta noga żółtozielonkawa łuskowata w kształcie walca o średnicy nieprzekraczającej 1 cm. Długość waha się od 3 do 8 cm. Jest prawie cały w kolorze żółto-zielonym z ciemnieniem w kierunku podstawy, gdzie odcień jest bliższy rdzawobrązowemu.

W pobliżu czapki znajduje się pierścionek z prywatnej narzuty, ale jest słabo wyrażony i prawie niezauważalny. Noga jest prawie w całości pokryta filcowymi łuskami. Tylko wierzch jest gładki i włóknisty.

Czy grzyb jest jadalny, czy nie?

W przeciwieństwie do ich krewnych, z których większość jest niejadalna, żółto-zielone płatki są warunkowo dopuszczane do gotowania niektórych potraw. Ale często boją się go zebrać, ponieważ wielu o tym nie wie. Jest częścią dań głównych świeżą, ale dopiero po ugotowaniu. Pozostały bulion nie nadaje się do jedzenia.

Niektóre gospodynie domowe robią ogórki z tego gatunku.

Suszone próbki są używane tylko przez uzdrowicieli i farmakologii.

Ważny! Zatrucie się żółto-zielonkawym łuszczeniem jest prawie niemożliwe. Ale nie można jeść starych i surowych okazów.

Gdzie i jak rośnie

Od połowy sierpnia do połowy jesieni płatek gumonośny jest w fazie aktywnego wzrostu. Dojrzałe grzyby częściej spotyka się w lasach mieszanych i liściastych w grupach w pobliżu lub na starych pniach.

Obszar dystrybucji jest rozległy. Odmianę tę można znaleźć w strefie umiarkowanej półkuli północnej, w centralnej Rosji.

Bliźniaki i ich różnice

Przedstawiciele rodzaju foliot mają wyraźne podobieństwo, ale żółto-zielona łuska nie ma bliźniaków.

Wniosek

Płatek żółto-zielonkawy - mało znany grzyb w Rosji, który jest uprawiany w Japonii i Chinach na sprzedaż na plantacjach. Doświadczeni miłośnicy „cichego polowania” porównują to z grzybami miodowymi.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: