Zadowolony
Nazwa: | Łuski żółto-zielonkawe |
Nazwa łacińska: | Pholiota gummosa |
Typ: | Warunkowo jadalne |
Synonimy: | Gumowata skala, żółto-zielona skala |
Dane techniczne: |
|
Systematyka: |
|
Łuski żółto-zielonkawe (lat. Pholiota gummosa) z rodzaju foliate, należy do rodziny Strophariaceae. Jest dobrze rozprowadzany na terytorium Rosji i ma inne nazwy (gumowaty i żółto-zielony), ale niewiele osób go zna i zbiera.
Ta odmiana łusek ma swoją nazwę ze względu na kolor. Posiada dobrą rozpoznawalność, co ułatwia zbieranie.
Kolor i kształt łusek kapelusza zmienia się w zależności od wieku. W młodym płatku gumy wygląda jak jasnożółty dzwonek z niepozornymi łuskami, które stopniowo rosną.
U dorosłego osobnika obserwuje się otwarty krążek z guzkiem pośrodku, pojawia się również zielonkawy odcień, ciemniejszy w kierunku środka. Średnica zmienia się w stanie dojrzałym od 3 do 6 cm. Na zakrzywionych brzegach czapki ledwo zauważalne lekkie strzępy narzuty. Powierzchnia staje się gładka, a skóra lepka.
Hymenaphorus składa się z często umiejscowionych i przylegających płytek o kremowym, czasem ochrowym kolorze. Zielonkawy odcień utrzymuje się. Żółtawy miąższ nie ma smaku i zapachu.
Bardzo gęsta noga żółtozielonkawa łuskowata w kształcie walca o średnicy nieprzekraczającej 1 cm. Długość waha się od 3 do 8 cm. Jest prawie cały w kolorze żółto-zielonym z ciemnieniem w kierunku podstawy, gdzie odcień jest bliższy rdzawobrązowemu.
W pobliżu czapki znajduje się pierścionek z prywatnej narzuty, ale jest słabo wyrażony i prawie niezauważalny. Noga jest prawie w całości pokryta filcowymi łuskami. Tylko wierzch jest gładki i włóknisty.
W przeciwieństwie do ich krewnych, z których większość jest niejadalna, żółto-zielone płatki są warunkowo dopuszczane do gotowania niektórych potraw. Ale często boją się go zebrać, ponieważ wielu o tym nie wie. Jest częścią dań głównych świeżą, ale dopiero po ugotowaniu. Pozostały bulion nie nadaje się do jedzenia.
Niektóre gospodynie domowe robią ogórki z tego gatunku.
Suszone próbki są używane tylko przez uzdrowicieli i farmakologii.
Od połowy sierpnia do połowy jesieni płatek gumonośny jest w fazie aktywnego wzrostu. Dojrzałe grzyby częściej spotyka się w lasach mieszanych i liściastych w grupach w pobliżu lub na starych pniach.
Obszar dystrybucji jest rozległy. Odmianę tę można znaleźć w strefie umiarkowanej półkuli północnej, w centralnej Rosji.
Przedstawiciele rodzaju foliot mają wyraźne podobieństwo, ale żółto-zielona łuska nie ma bliźniaków.
Płatek żółto-zielonkawy - mało znany grzyb w Rosji, który jest uprawiany w Japonii i Chinach na sprzedaż na plantacjach. Doświadczeni miłośnicy „cichego polowania” porównują to z grzybami miodowymi.