Russula kruche: opis i zdjęcie
Zadowolony
| Nazwa: | Russula krucha |
| Nazwa łacińska: | Russula fragilis |
| Typ: | Warunkowo jadalne |
| Dane techniczne: |
|
Rodzina Russula łączy w sobie dużą liczbę gatunków różniących się wyglądem i wartością odżywczą. Obejmuje to grzyby jadalne, trujące i warunkowo jadalne. Gołąbka łamliwa jest dość powszechnym grzybem, oficjalnie jest klasyfikowana jako warunkowo jadalna, ale jeśli technologia przetwarzania zostanie naruszona, owocnik może spowodować odurzenie.
Gdzie russula staje się krucha
Russula kruche rozpowszechniona w całej Europie. W Rosji główna koncentracja gatunku znajduje się w części europejskiej, na Uralu, Karelii, Syberii, głównie w Ałtaju. Często russula kruche można znaleźć w centralnej części i regionie moskiewskim. Grzyb preferuje gleby kwaśne, rośnie w lasach mieszanych, iglastych i liściastych, w środowisku wilgotnym i suchym. Na obrzeżach, w cieniu karłowatych krzewów, pod brzozą i drzewami iglastymi.
Rośnie pojedynczo lub w małych grupach, nie tworzy rodzin. Sezon grzybowy russula kruche zbiega się z czasem zbierania głównej ilości gatunków cenniejszych z kulinarnego punktu widzenia. Przypada pod koniec sierpnia i trwa do października.
Jak russula wygląda na kruche
Russula łamliwa w okresie wzrostu kilkakrotnie zmienia kolor kapelusza: u młodego grzyba jest jasnofioletowy, następnie pojawiają się zielone fragmenty, przy pełnej dojrzałości kolor wyraźnie się rozjaśnia, staje się bladoróżowy z ciemną plamą pośrodku.
Obecność ciemnego pigmentu odróżnia go od innego przedstawiciela - różowej russula, trującego grzyba o jednolitym kolorze kapelusza, kolor nie zmienia się przez cały okres dojrzewania. Fragile nabiera podobieństwa dopiero w dojrzałej formie. Poniższe zdjęcie pokazuje, jak zmienia się kolor czapki wraz z jej wzrostem.
Zewnętrzne cechy kruchości russula:
- U młodego grzyba kapelusz jest okrągły, spadzisty, z krawędziami wklęsłymi do wewnątrz, o średnicy 6 cm.
- Z czasem powierzchnia staje się płaska, z małym lejkiem i ciemną plamą pośrodku.
- Skórka jest nawet wtedy, gdy grzyb rośnie w wilgotnym środowisku. Ślisko, bliżej tłustej, na otwartej, suchej powierzchni - aksamitna.
- Półprzezroczyste płytki sprawiają wrażenie, że krawędzie nasadki są ząbkowane.
- Szypułka owocowa - do 8 cm, cylindryczna, średniej grubości. Powierzchnia biała, z małymi podłużnymi paskami, elastyczna, solidna.
- Blaszki zarodnikowe są rzadkie, białe lub jasnobeżowe, z wyraźną obwódką w pobliżu łodygi.
Miąższ zawiera niewielką ilość wody, jest kruchy, ta cecha utrudnia transport. Kolor - biały lub beżowy, smak - gorzki, specyficzny zapach, przypominający kwiat.
Czy można jeść russula kruche?
Russula kruche należy do czwartej najniższej grupy grzybów, zajmuje niszę między warunkowo jadalnymi a toksycznymi. Wielu uważa to za trujące i nie bez powodu. Gołąbek łamliwy może spowodować zatrucie, jeśli nie będzie przestrzegana technologia przetwarzania.
W smaku jest silna goryczka. Możesz się go pozbyć, stosując obróbkę wstępną: moczenie i gotowanie wielokrotnego użytku. Skład chemiczny surowego owocnika pod względem zestawu substancji przydatnych dla ludzi nie ustępuje jadalnym przedstawicielom, obejmuje:
- witaminy;
- białka;
- aminokwasy;
- węglowodany;
- mikro i makroelementy.
Ale w procesie przetwarzania kruche gołąbki tracą wszystkie użyteczne właściwości, a toksyny częściowo pozostają, tylko sól rozkłada substancje. Dlatego po przetworzeniu russula można posolić. Rezultatem jest produkt o niskiej wartości odżywczej.
W przypadku russuli kruchych poświęcony czas i wysiłek nie są warte efektu końcowego. Namoczone grzyby, nawet jeśli udało się pozbyć goryczy, nie można z nich smażyć ani gotować zupy grzybowej.
Jak odróżnić russula kruche
Russula nie ma fałszywego bliźniaka, ale istnieją dwa rodzaje grzybów o podobnym wyglądzie, ale o różnych cechach biologicznych i postawach wobec klasyfikacji gastronomicznej. Russula sardonyx jest przedstawiony poniżej na zdjęciu.
Trujący grzyb z następującymi statystykami zewnętrznymi:
- fioletowy lub czerwono-brązowy kapelusz;
- talerze są gęsto rozmieszczone, przylegają ciasno lub schodzą na nogę;
- kolor płytek zarodnikowych u młodych okazów jest cytrynowy, w dojrzałym grzybie jest jasnożółty;
- kształt łodygi jest cylindryczny, powierzchnia gładka, struktura gąbczasta. Kolor fioletowy lub liliowy.
Miąższ jest żółty, o ostrym owocowym zapachu i palącym smaku.
Russula turecka wygląda bardzo podobnie do kruchej. Ale jest to przedstawiciel warunkowo jadalnych grzybów o raczej dobrym smaku.
Niepopularny ze względu na specyficzny zapach jodoformu, którego nie da się wyeliminować podczas obróbki. Grzyb nie powoduje zatruć, ale nie ma też wartości odżywczych. Używany w recepturach ludowych jako środek antyseptyczny. Różni się od kruchej russula:
- po kolorze łodygi - w grzybie jest różowy;
- fakt, że kapelusz, gdy rośnie, ma zawsze ten sam ciemnofioletowy kolor;
- fakt, że talerze są jasnobeżowe, nigdy nie są białe;
- fakt, że na środku czapki nie ma ciemnej pigmentacji.
Główną różnicą jest ostry zapach i słodki smak.
Objawy zatrucia russula kruche
Grzyby są podzielone na 3 kategorie według ich toksyczności. Pierwsza obejmuje przedstawicieli z łagodnymi objawami zatrucia, miejscowymi zmianami w przewodzie pokarmowym i niewielkimi szkodami dla zdrowia. Następny podział w porządku rosnącym. Ostatnia mała grupa może być śmiertelna. Gołąbek łamliwy należy do pierwszej kategorii toksyczności. Zatrute przez ten gatunek toksyny wpływają na błonę śluzową przewodu pokarmowego i powodują objawy zapalenia żołądka i jelit:
- napadowe skurcze lub ciągły ból brzucha;
- mdłości;
- częste wymioty;
- biegunka
- bół głowy.
Działanie toksyn obserwuje się 2-3 godziny po spożyciu, wpływają one patologicznie tylko na żołądek i jelita, nie wpływają na inne narządy. Niebezpieczeństwem w tym przypadku jest odwodnienie. Jeśli nie zostaną podjęte środki w celu wyeliminowania zatrucia, objawy mogą trwać dłużej niż jeden dzień.
Pierwsza pomoc w zatruciu kruchą russula
Przy pierwszych oznakach zatrucia należy wezwać karetkę. Aby złagodzić stan, zatrzymać wymioty i usunąć toksyny, które nie zdążyły dostać się do krwi, zaleca się udzielenie pierwszej pomocy:
- Przygotuj roztwór nadmanganianu potasu, woda powinna być ciepła, jasnoróżowa. Podać pacjentowi napój małymi porcjami po około 300 g, po każdej dawce należy mechanicznie wywołać wymioty poprzez uciskanie palcami nasady języka. Objętość wody - 1,5 l.
- Dają sorbenty blokujące toksyny: węgiel aktywny lub biały, Polysorb, Enterosgel.
- Jeśli nie ma biegunki, jest to spowodowane sztucznie środkami przeczyszczającymi. W przypadku braku preparatów medycznych wykonuje się lewatywę z przegotowanej wody z manganem.
Objawom zatrucia gołąbkiem często towarzyszy spadek ciśnienia i temperatury ciała. Na brzuchu i nogach należy założyć podkładkę grzewczą, owinąć pacjenta kocem. Pij mocną gorącą herbatę lub wywar z rumianku.
Wniosek
Warunkowo jadalne grzyby russula kruche niepopularne wśród grzybiarzy. Rzadko spożywany ze względu na gorzki smak i specyficzny kwiatowy zapach. Ciało owocowe po moczeniu i obróbce cieplnej całkowicie traci swój użyteczny skład chemiczny, więc grzyb nie ma wartości odżywczej. Można go używać tylko do solenia, smażone lub gotowane kruche russula może powodować zatrucie.
