Płonący russula: opis i zdjęcie

Nazwa:Russula kłuje
Nazwa łacińska:Russula emetica
Typ: Warunkowo jadalne
Synonimy:gołąbek kaustyczny, gołąbek wymiotny, gołąbek gołąbek, gołąbek mdły
Dane techniczne:
  • Grupa: lamelowe
  • Kolor czerwony
  • Rekordy: za darmo
  • Różowy kolor
Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
  • Zamówienie: Russulales (Russulovye)
  • Rodzina: Russulaceae (Russula)
  • Rodz: Russula (Russula)
  • Gatunek: Russula emetica (Russula emetica)

Nie wszystkie rodzaje russula można bezpiecznie jeść. Russula żądło - piękny grzyb z czerwoną czapką, który może powodować zatrucie pokarmowe. Swoim wyglądem przyciąga miłośników cichego polowania, ale zawsze należy pamiętać, że najjaśniejsze i najpiękniejsze grzyby najlepiej zostawić tam, gdzie rosną. Ponadto russula vomit i russula edible red praktycznie się nie różnią, łatwo je pomylić, szczególnie dla niedoświadczonego grzybiarza.

Gdzie płoną russula

Tych przedstawicieli rodziny Syroezhkov można znaleźć na obrzeżach lasów liściastych, rzadziej - iglastych. Preferują wilgotne i kwaśne, torfowe gleby bogate w materię organiczną. Również płonące gołąbki są powszechne na bagnach i na obszarach skalistych porośniętych mchami. Rośnie w małych rodzinach, częściej pojedynczych egzemplarzach, uwielbia sąsiedztwo jadalnych przedstawicieli rodziny Russula, więc spokojnie może znaleźć się w koszyku niedoświadczonego grzybiarza. Palenie russuli jest powszechne w całej Rosji, w miejscach, w których w pobliżu znajdują się torfowiska i lasy.

Jak wygląda russula wymiociny

Ten przedstawiciel rodziny Russula pojawia się na obrzeżach lasów od lipca i rośnie do późnej jesieni (przed przymrozkami). Może tworzyć mikoryzę z drzew liściastych i iglastych.

Pieczarka średniej wielkości ma zaokrąglony kapelusz o średnicy do 10 cm. Jest pomalowany na szkarłat lub ciemnoróżowy, brzegi są nieco jaśniejsze niż część środkowa. Z biegiem czasu czapka może się zagłębić, pośrodku tworzy się mały lejek, a krawędzie unoszą się. Powierzchnia kapelusza pokryta jest lepką, gładką skórką, którą łatwo oddzielić od korpusu grzyba. U starszych okazów powierzchnia kapelusza jest pomarszczona i wyboista.

Opis russula zhgucheezhki

Kapelusz jest okrągły, jasnoczerwony, może być pokryty wyblakłymi białawymi plamami. W deszczową pogodę powierzchnia staje się gładka, prawie błyszcząca, lepka. Krawędź czapki jest tępa, prążkowana, może być pokryta drobnymi paskami.

Noga jest szeroka, cylindryczna, pusta w środku, jasnobiała, gładka, gęsta. U nasady może stać się różowy i bardziej pogrubiony. W starych pieczarkach żółknie, obluzowuje się, miejscami różowieje. Cała powierzchnia nóżki grzyba pokryta jest siecią płytkich rowków.

Na zdjęciu widać, że miąższ płonącej gołąbki jest biały, gęsty, elastyczny, w starych grzybach może stać się luźniejszy, kremowy lub różowy.

Talerze płonącej gołąbki są gęste, szerokie, białe, nieczęste, można je rozwidlić. Talerze są luźno przymocowane do nogi. W starych grzybach mogą stać się kremowe lub żółtawe, oddzielone od łodygi.

Zarodniki tego członka rodziny Russula są kuliste, pokryte cierniami, białe i małe.

Pieczenie gołąbków nie ma charakterystycznego grzybowego aromatu, czasami może wydzielać subtelny owocowy zapach, ale częściej wcale.

Uwaga! Smak miąższu jest palący, gorzki, cierpki, żrący i palący, dlatego w rzeczywistości gatunek otrzymał swoją nazwę.

Czy można jeść płonącą rusulę?

Nie zaleca się spożywania palenia Russula. Grzyb wyróżnia się nie tylko nieznośnie gorzkim smakiem, ale także powoduje łagodne do umiarkowanego zatrucie pokarmowe. Jeśli kilka egzemplarzy płonącej gołąbki wpadnie do koszyka z jadalnymi grzybami, nie zepsuje to smaku gotowanych potraw, ale może wywołać lekkie rozstrój żołądka.

W niektórych źródłach płonący grzyb nazywany jest warunkowo jadalny i zaleca się spożywanie go po dwukrotnym ugotowaniu, a za każdym razem należy opróżnić bulion z grzybów, aby usunąć żrącą goryczkę płonącej goryczki. Po marynowaniu i soleniu miazga grzybowa może ciemnieć. Należy wziąć pod uwagę fakt, że przy wielokrotnym stosowaniu tego warunkowo jadalnego grzyba kłującego toksyny gromadzą się w organizmie i negatywnie wpływają na funkcjonowanie wątroby i narządów przewodu pokarmowego.

Ważny! Zgodnie z najnowszymi badaniami naukowców udowodniono, że paląca się gołąbka, przy wielokrotnym jedzeniu, może wywołać wzrost komórek rakowych.

Jak odróżnić russula zhgucheedkie

Surowy miąższ goryczki po dotknięciu ustami może powodować pieczenie i mrowienie skóry. Russula żrący lub ostry można pomylić z bagnem i czerwienią - wszyscy ci przedstawiciele rodziny Russula mają kolorowy, czerwony lub ciemnoróżowy zaokrąglony kapelusz, małe rozmiary. Ale płonąca gołąbka ma jedną cechę charakterystyczną: po przecięciu miazgi staje się różowa lub fioletowa. Jeśli usuniesz skórę z nogi, zobaczysz różowy miąższ. Również po ugotowaniu może ciemnieć lub żółknąć.

Ważny! Gdy tylko dojrzeją zarodniki goryczki, zabarwią one kapelusz grzyba na grzbiecie i łodygę na różowo lub fioletowo. Na tej podstawie można odróżnić jesiennego niejadalnego grzyba od jego odpowiedników o podobnych cechach zewnętrznych.

Objawy zatrucia gołąbkiem żrącym

Miąższ tego przedstawiciela rodziny Russula zawiera toksynę muskarynową, występuje również w muchomorach, ale w postaci bardziej skoncentrowanej. Substancja ta w niskim stężeniu powoduje nudności i wymioty, ból głowy, ogólne złe samopoczucie.

Pierwsze oznaki zatrucia palącym się niejadalnym grzybem pojawiają się w ciągu kilku godzin po jego użyciu. Na początku odczuwa się lekkie złe samopoczucie, które miłośnicy potraw grzybowych przypisują zwykłemu przeziębieniu lub niestrawności.

Następujące objawy zatrucia płonącą gołąbką:

  • ból i skurcze w okolicy biodrowej (często w prawym podżebrzu);
  • bóle w ciele i mięśniach;
  • niewielki wzrost temperatury;
  • częste luźne stolce z dużą ilością żółci;
  • mdłości;
  • nieustanne wymioty;
  • skurcze wzdłuż jelit;
  • dreszcze (naprzemienne uczucie gorąca i zimna).
Ważny! Jeśli objawy zatrucia nie znikną w ciągu kilku godzin, należy zasięgnąć wykwalifikowanej pomocy medycznej.

Pierwsza pomoc w zatruciu russula

Gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki zatrucia organizmu, należy wykonać płukanie żołądka. Jednocześnie piją dużą ilość ciepłej przegotowanej wody jednym haustem, powodując w ten sposób wymioty. Procedurę powtarza się kilka razy.

Po całkowitym oczyszczeniu żołądka należy użyć wszelkich preparatów chłonnych do zatrucia: Węgiel aktywny, Atoxil, Polysorb, Smecta.

Następnie przez kilka dni przestrzegają reżimu picia (co najmniej 2 litry wody dziennie) i diety oszczędzającej.

Wniosek

Russula żądło - warunkowo jadalny grzyb, który nie jest tak bezpieczny dla ludzkiego ciała, jak wcześniej sądzono. Jeśli omyłkowo dostanie się do koszyka grzybiarza, nie zaszkodzi przy zjedzeniu, spowoduje jedynie lekkie złe samopoczucie. Jeśli grzyb jest solony lub marynowany, możesz pozbyć się jego nieznośnie gorzkiego smaku, ale gotowanie nie może zneutralizować szkody, jaką gryząca gołąbka dla ludzkiego ciała. Przy regularnym spożywaniu pokarmu powoduje poważne zatrucie organizmu, hamuje pracę wątroby, przewodu pokarmowego, prowokuje rozwój guzów nowotworowych.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: