Rasy kóz

Koza jest jednym z pierwszych zwierząt oswojonych przez człowieka. Według naukowców stało się to około 9000 lat temu. Od tego czasu hodowcy pracują nad rozwojem i ulepszaniem coraz to nowych ras tych zwierząt. W różnych częściach świata rolnicy preferują różne gatunki w zależności od klimatu i celu hodowli. Na przykład rosyjscy rolnicy preferują następujące rasy: Zaanen, Gorky, Toggenburg, Russian White.

W zależności od tego, co hodowca chce w końcu uzyskać, kozy dzielą się na kilka rodzajów:

• wełniany;
• puchaty;
• mleczno-wełniany;
• Mleczarnia.

W Rosji najbardziej poszukiwane są rasy mleczne, ponieważ są one najbardziej odporne, a mleko pomimo wysokiej zawartości tłuszczu jest łatwo trawione nawet w ciele jednorocznych dzieci. Rasy mięsne kozie zajmują drugie miejsce pod względem popularności ze względu na właściwości odżywcze polędwicy i duże zapotrzebowanie na mięso w sklepach.

Kierunek mięsa

Najczęstsze rasy mięsne to:

Koza burska

Został wyselekcjonowany w XX wieku przez mieszanie osobników z Indii, Afryki Południowej i Europy. Obecnie ze wszystkich ras mięsnych jest najpowszechniejsza na świecie.

Kolor jest dość oryginalny: głowa, szyja, nogi i ogon są zwykle jasnobrązowe, a ciało białe. Ale zwierzęta też mogą być czarne i płowe.

Koza burska

Samo ciało jest umięśnione i duże. Samce mogą osiągnąć wagę do 150 kg, samice - do 100 kg. Jeśli opieka nad kozami jest prawidłowa, mogą urodzić troje dzieci, każde ważące około 4 kg, przyrost dzienny może wynosić nawet 0,5 kg.

Mięso tej rasy ma delikatną konsystencję i jest zalecane przez lekarzy jako dietetyka. Kozy mają wysoką wytrzymałość i zdolność przystosowania się do niesprzyjających warunków życia.

Ważny! Zwierzęta tego gatunku są posłuszne, bezpretensjonalne w jedzeniu i mogą paść się na pastwiskach o wyjątkowo ubogiej wegetacji. Ale w tym przypadku rolnicy powinni być przygotowani na to, że osobniki Burów mogą zaszkodzić drzewom, jedząc niższe gałęzie.

grecki lokalny

Ponieważ rasa ta nie ma określonego charakterystycznego koloru, mogą występować w szerokiej gamie kolorów: od szarej po czarną. Co więcej, to czarna koza wygląda bardziej imponująco. W przeciwieństwie do Burów rasa ta waży znacznie mniej - dorośli osiągają zaledwie 65 kg, ale ich mięso jest niezwykle delikatne w konsystencji o przyjemnym smaku bez nieprzyjemnego zapachu.

Mimo dużego wymienia nie należy się od nich spodziewać dużej ilości mleka, ponieważ w ciągu roku mogą oddać do 100 litrów. Rasy greckie są odporne, łatwo przystosowują się do stref klimatycznych, w których są trzymane, odporne na choroby. Ich hodowla nie jest trudna, ponieważ mogą paść się nawet na terenach górskich.

DOoki

Kolor tych kóz może być biały, czarny i brązowy. Ciało, jak u wszystkich ras mięsnych, jest mięsiste i muskularne, nogi długie i mocne. Rogi są duże, samce skręcone do tyłu, samice proste, małe. Waga zwierząt jest niewielka, około 60 kg, choć samce mogą dochodzić nawet do 90 kg. Mięso jest cenione za wysoką zawartość składników odżywczych. Od nich też nie należy oczekiwać dużych wydajności mlecznych, ale samica ma wystarczająco dużo mleka, by nakarmić dwójkę dzieci. Rasa ta jest odporna na mróz, suszę i wysokie temperatury, a także bezpretensjonalna w utrzymaniu.

kierunek mleczarski

To jest najczęstsza grupa. Przetrzymywane są zarówno w dużych gospodarstwach, jak i na przydomowych podwórkach.

Najczęstsze rasy mleczne to:

• Zanienskaja;
• Gorkowska;
• koza Lamancha;
• Murcja Grana;
• nubijski;
• koza Szami;
• rosyjski biały;
• Toggenburg;
• francuski alpejski;
• Czech.

W Rosji najpopularniejsze są następujące odmiany.

Zaanenskaja

Najpopularniejsza rasa nie tylko w Rosji, ale także na świecie, głównie ze względu na lekkostrawne mleko i duże ilości mleka. Wykonane w szwajcarii. Średnio kozy mogą wyprodukować rocznie 600-1200 litrów mleka o wysokiej zawartości tłuszczu do 4,5%. Kolejną zaletą jest duża możliwość dostosowania do warunków klimatycznych, w jakich są trzymane. Zwierzęta są bezpretensjonalne, mają wysoką płodność. Aby zwiększyć wydajność mleka, rolnicy hodują kozy Saanen, mieszając je z innymi rasami mlecznymi.

Gorki

Rasa została wyhodowana z rosyjskich kóz białych przez skrzyżowanie z Zaanenskaya w celu zwiększenia wydajności mleka. Kolor jest biały, czasami głowa może być brązowa. Zwierzęta ważą średnio niewiele około 50 kg, ale trzymaj je ze względu na wysoką wydajność mleczności. W okresie laktacji (około 10 miesięcy) można uzyskać od 500 do 1000 litrów mleka, przy zawartości tłuszczu około 5%. Z mleka produkowany jest ser dobrej jakości. Z reguły podczas jagnięciny rodzą się 2 kozy, ale odnotowano przypadki narodzin i 4 zdrowych dzieci.

Ważny! Po 6 miesiącach od wykotu zawartość tłuszczu w mleku rasy Gorky zmniejsza się prawie 2 razy, ale jest to normalne.

Koza Toggenburg

W przeciwieństwie do swoich mlecznych krewnych, zwierzęta te mają miniaturowe cechy zewnętrzne, prosty grzbiet, duże mięsiste uszy, rozwinięte wymię, długą szyję z małą głową. Kozy bezrogie (rasy te nie mają rogów) są niezwykle płodne: potrafią jagnąć do 3 razy w ciągu 2 lat. Wydajność jest wysoka - do 1000-1200 kg mleka rocznie. Ze względu na swoje wartości odżywcze mleko Toggenburg jest wykorzystywane do produkcji elitarnej jakości serów. Dorośli ważą niewiele - do 60 kg. Ich futro jest gładkie i lśniące.

Kozy Toggenburg

Ważny! Futro tego gatunku jest bardzo wysoko cenione ze względu na swoją biel.

rosyjski biały

Te białe parzystokopytne są najczęściej spotykane w rosyjskich wioskach. Okres laktacji trwa zwykle 7-8 miesięcy, w tym czasie można uzyskać do 500 litrów mleka o zawartości tłuszczu do 5%.

Ważny! Wydajność rosyjskich białych zależy od diety. Jeśli jest zwiększona, kozy mogą oddawać do 700 litrów, najlepsze osobniki mogą oddawać nawet do 1000 litrów dzięki dodaniu do karmy wzmocnionych kompleksów.

Tułów beczkowaty, przysadzisty. Zwierzęta mają szeroki mostek, małe uszy i duże rogi w kształcie półksiężyca. Sierść jest zwykle długa, ale zdarzają się również osobniki krótkowłose. Na jedno jagnięce można przywieźć 1-2 młode. Dorośli osiągają niewielką wagę (35-50 kg). Zwierzęta mają niezwykłą wytrzymałość i bezpretensjonalność w utrzymaniu.

Czeska rasa kóz

Koza czeska jest szczególnie produktywna. Średnio, przy odpowiedniej pielęgnacji, kozy te stają się prawdziwymi mistrzami pod względem wydajności mleka - do 2300 kg mleka o stosunkowo niskiej zawartości tłuszczu do 3,5%. Są to wdzięczne zwierzęta o wdzięcznej postawie. Garnitur brązowy, czerwony. Istnieją zarówno osobniki z rogami, jak i bez rogów. Kozy zewnętrznie przypominają psa i mają ten sam narzekający i czuły charakter - są gotowe wszędzie podążać za właścicielem. Na jedno potomstwo przynieś 1-2 dzieci. Samce ważą średnio 75-80 kg przy wzroście do 85 cm, samice są o 10 cm niższe przy średniej wadze 55 kg.

czeskie kozy

lamancha

Parzystokopytne pochodzą z prowincji La Mancha (Hiszpania). Zróżnicowany kolor: biały, czarny, brązowy, krótki włos, połyskliwy. Ich wzrost nie przekracza 76 cm, waga - średnio do 70 kg, ale zdarzają się osobniki męskie o wadze do 100 kg. Są bardzo wydajne, przy dobrej pielęgnacji macica może wyprodukować do 9 litrów mleka dziennie o zawartości tłuszczu do 4%. Wydajność jest wysoka - na jedno potomstwo można mieć do 5 dzieci, w większości rodzą się kozy. Odporne na wszelkie warunki przetrzymywania, lubią w diecie wieńce dębowe i brzozowe.

Szami

Najczęściej w Syrii, z tego powodu mają również nazwy Aleppo i Baladi.

Dla Twojej informacji! Na Wschodzie nazywane są również „bosko pięknymi kozami” ze względu na ich usłużną naturę i szlachetny wygląd. To starożytna rasa.

Są to rasy o długich uszach, których uszy są zwisające i osiągają do 32 cm długości. Kozy dorastają do 103 cm przy średniej wadze 70-130 kg, samice - 85 cm przy wadze 60-90 kg. W okresie laktacji od 240 do 305 dni macica może wyprodukować od 650 do 1100 litrów mleka o zawartości tłuszczu do 4,5%. Kobiety przynoszą średnio 2 dzieci.

Rasy wełniane

Parzystokopytne tego typu są utrzymywane ze względu na ich wełnę, z której wytwarza się tkaniny, dywany i przędzę. Wysokiej jakości skóry do różnych produktów wykonane są ze skór surowych. Vistnieje około 300 rodzajów ras wełny, podzielonych na trzy rodzaje:

• puchaty;
• grubowłosy;
• wełniany.

Najpopularniejsze rodzaje ras wełnianych.

Angorskaja

To najstarsza rasa kóz, podobno pochodząca z Centralnej Anatolii (Turcja). Waga dorosłych samców dochodzi do 50 kg przy wzroście 75 cm. Kozy ważą mniej - do 35 kg, średnia wysokość - 66 cm. Kozy mają luksusowe rogi, podczas gdy samice obnoszą się z małymi rogami.

kozy angory

Angory mają luźną budowę ciała i cienką szyję, krótkie nogi. Najpopularniejszy kolor biały, ale są srebrne, czarne, brązowe i szare. Długość płaszcza mieści się w granicach 20-25 cm i wyróżnia się połyskiem zwanym „żyrandolem”, który ma tendencję do świecenia w ciemności. Strzyżenie wykonuje się 2 razy w roku. Średnio można ściąć do 6 kg z kóz, 3,5 kg z kóz.

Są odporne na warunki atmosferyczne, zarówno zimne, jak i gorące oraz bezpretensjonalne w diecie.

sowiecka wełna

Został wyhodowany przez skrzyżowanie ras szorstkowłosych i angorskich w 1952 r. Te kozy mają mocne kości i średniej wielkości rogi. Zwierzęta niewielkich rozmiarów, chuda budowa ciała z przerośniętymi długimi włosami. Struktura runa tej rasy przypomina angorę, ale jest nieco krótsza, cieńsza i grubsza. Pod względem wzrostu i wagi plasują się między „angorą” a szorstkowłosą, gorszą od tej drugiej i przewyższającą tę pierwszą.

Uwaga. Zwierzęta te są bardzo mobilne i łatwo przystosowują się do koczowniczego trybu życia, w poszukiwaniu pożywienia mogą podróżować na duże odległości. Bezpretensjonalny i dostosowujący się do warunków przetrzymywania, niezależnie od strefy klimatycznej. odporny na choroby.

tadżycki (uzbecki)

Należy do typu grubowłosego, wyhodowanego przez hodowców w 1963 roku w Tadżyckiej Republice Radzieckiej. Są to duże zwierzęta o długich nogach. Samce ważą do 140 kg, samice są nieco mniejsze - średnio do 70 kg, czasami mogą ważyć nawet 120 kg. Polar jest lekko pofalowany, sprężysty i elastyczny do 20 cm długości. Do 4 kg wełny jest strzyżone z kóz, do 3 kg z matek. Płodność jest mała, zwykle rodzi się 1 dziecko.

tadżycki (uzbecki)

Tuwań

Ta odmiana została uzyskana przez skrzyżowanie „angory”, lokalnych ras Tuvan i sowieckiej wełny. Polar jest mocny, warkocze mają długość od 17 do 22 cm. Mięsistość i mleczność są niskie. Waga kóz dochodzi do 60 kg, macica waży średnio 38 kg. Zwierzęta dobrze przystosowują się do warunków życia.

Opis kóz ozdobnych i karłowatych

Kozy hoduje się nie tylko na potrzeby gospodarstwa domowego. Istnieją również ozdobne gatunki rasowe, które są trzymane jako zwierzęta domowe. Koza karłowata - mały rodowód parzystokopytny. Istnieją dwa rodzaje: kameruński i nigeryjski.

Obie rasy tej małej kozy mają wspólne cechy. Ich kolory mają białe, brązowe i czarne plamki. Kozy niskiego wzrostu (kozy kameruńskie osiągają do 70 cm przy wadze 30 kg, kozy nigeryjskie są nieco mniejsze). Temperament każdej osoby jest inny, ale wszystkich łączy niezwykła życzliwość i przywiązanie do właściciela, chociaż czasami mają zwyczaj bycia sarkastycznym. Niemowlęta powinny być przyzwyczajane do nowych warunków od wczesnego dzieciństwa – dzięki temu adaptacja przebiega szybciej i łatwiej. Te kozy można nazwać spokojnymi zwierzętami z rozciągnięciem, ponieważ często mogą okazywać swoje niezadowolenie głośnym beczeniem.

Ważny! Zanim zdobędziesz kozy karłowate, musisz wziąć pod uwagę ich zabawę i aktywność. Dlatego najlepiej trzymać razem kilka tych niezwykłych zwierzaków.

Do utrzymania krasnali potrzebne są różne urządzenia, pagórki i zabawki. Jednak zwierzęta mogą szybko znudzić się zabawą tymi samymi rzeczami, więc właściciel musi być sprytny, aby urozmaicić swój wolny czas.

To wszystko! Bez względu na to, jaką rasę kóz wybierze hodowca, najpierw musi wyposażyć miejsce do trzymania zwierząt, czy to stodołę, czy oddzielne pomieszczenie, jeśli wybór padł na dekoracyjny wygląd. Na drugim miejscu jest kalkulacja diety. Biorąc pod uwagę wszystkie te punkty, możesz iść na zakupy na artiodactyl.