Rasa simentalska krów

Hodują bydło od ponad wieku, w szczególności hodują krowy nie tylko na terenie prywatnym, ale także hodują je na skalę przemysłową. Szczególnie popularne były krowy o wydajności mięsnej i mlecznej, od zwierząt tego kierunku uzyskuje się wysokiej jakości mleko o dość wysokiej zawartości tłuszczu oraz mięso o doskonałym smaku.

Rasa krów simentalskich jest jedną z najlepszych spośród wszystkich krów mięsnych i mlecznych. Utrzymanie takich zwierząt na swoim podwórku jest dość opłacalne, ponieważ zwierzęta te mają regularnie wysoką wydajność mleka, a młode zwierzęta wyróżniają się przedwczesnym rozwojem, szybko przybierają na wadze, dlatego po sześciu miesiącach byki simentalskie przybierają do 170-180 kg, i w tym wieku można je już wysłać na rzeź.

O innych pozytywnych cechach tego bydła, hodowli i dalszej pielęgnacji - wszystko to zostanie opisane poniżej.

Opis rasy simentalskiej

Miejsce narodzin tej rasy bydła to Szwajcaria, ale nie ma konkretnych faktów na temat tego, jak się urodziła. Wiadomo tylko, że rasa ta była uprawiana przez celtyckich rolników ponad 15 wieków temu. Plemiona te żyły na terenie współczesnej Szwajcarii, miały dobrze rozwinięte rolnictwo, a także hodowlę bydła. Zwierzęta hodowano w Dolinie Simentalskiej, więc rasa nazywa się tak. W procesie chowu hodowcy starali się pozyskać takie zwierzęta, które czułyby się dobrze na wysokogórskich pastwiskach i miałyby wysoką produkcję mleka. Jednak minęło ponad 14 wieków, zanim krowa simentalska zaczęła dawać naprawdę dobre mleczność, a jej mleko stało się tak bogate, że robiono z niego bardzo smaczne sery.

Rasa simentalska krów

Ale przez te wszystkie stulecia przedstawiciele tej rasy bydła wyróżniali się silną budową ciała, z wydajnością mleka poniżej średniej. Ale zwierzęta te miały wysoką odporność, były bezpretensjonalne wobec warunków przetrzymywania i opieki, dlatego często były wykorzystywane do prac hodowlanych w celu poprawy cech innych ras, a także tworzenia nowych:

  • bułgarski czerwony;
  • fleckfi;
  • Montbeliarde;
  • Węgierski Pie i wiele innych.

I dopiero w XIX wieku, po długiej i poważnej pracy, hodowcom udało się zwiększyć wydajność mleczną szwajcarskich krów tej rasy bez uszczerbku dla jakości produktów mlecznych. A około półtora wieku temu do Rosji przywieziono simentalie. Od dziesięcioleci rosyjscy (a później radzieccy) hodowcy pracują nad poprawą niektórych cech tych zwierząt. W szczególności prowadzono prace nad ich aklimatyzacją w różnych regionach kraju. Obecnie bydło rasy simentalskiej można spotkać w wielu regionach Rosji, a także na Białorusi, Kazachstanie, Ukrainie.

Byk simentalski był używany przez hodowców z różnych republik Związku Radzieckiego do hodowli nowych ras bydła, a także do poprawy produktywności i innych cech współczesnych krów.

Byk simentalski

Ponieważ w chwili obecnej produktywność tego inwentarza jest zarówno mięsna, jak i nabiałowa, dlatego dodatek krów jest właściwy. Rolnicy hodują te osobniki głównie na mięso, na drugim miejscu znajduje się produkcja mleka. Chociaż dorośli przedstawiciele Simentalów są niskiego wzrostu, ich ciało jest tak masywne, że z zewnątrz zwierzęta te wydają się bardzo otyłe i ogromne.

Wysokość w kłębie dorosłego byka simentalskiego wynosi 1,37-1,48 m, a skośna długość ciała 1,62-1,64 m, a krowy tej rasy są o 10-12 cm niższe od samców. Klatka piersiowa dość szeroka i głęboka, podgardle dobrze rozwinięte. Plecy są płaskie i proste, jego szerokość jest większa niż przeciętna. Kłąb, niewystarczająco dobrze wyrażony i płynnie przechodzący w mocny kark, jest prawie niezauważalny.

Mała głowa łączy się w krótką, ale muskularną szyję. U babkowatych mięśnie szyi są tak rozwinięte, że są bardzo podobne do garbu. Grubość szyi od szczytu grzebienia do krtani jest równa długości głowy. Odcinek lędźwiowy i krzyżowy są proste, tego samego rozmiaru co plecy. Mocny i długi ogon sięga do dolnej części kończyn. Kończyny są małe z dobrze rozwiniętymi silnymi mięśniami, nogi ustawione prawidłowo. Wymię krowy jest małe, zaokrąglone, prawie w kształcie miseczki.

Ciekawy! Tradycyjny kolor Simmentals to czerwony: od jednolitego do łaciatego.

Inne warianty kolorystyczne mogą się różnić od jasnych odcieni czerwieni do ciemnego brązu. Plamy koloru srokatego mogą być nieznaczne lub zajmować prawie całe ciało, za którym główny kolor jest praktycznie niewidoczny.

Wady głównego wzorca rasy obejmują:

  • ugięcie się z powrotem;
  • klatka piersiowa jest mniejsza niż określony rozmiar;
  • kończyny tylne są ustawione nieprawidłowo;
  • przednie płaty wymionowe rozwijają się gorzej niż tylne;
  • tłuste wymię.

Ważny! Dorosły byk (powyżej 5 lat) jest agresywny, dlatego należy z nim uważać. Jeśli taki samiec zostanie pozostawiony plemieniu, to koniecznie do jego przegrody nosowej wkłada się pierścień.

Charakterystyka krów rasy simentalskiej

Waga przedstawicieli rasy Simental:

  • waga krowy - 540-920 kg;
  • waga byka - 840-1320 kg;
  • Nowonarodzone cielęta rasy simentalskiej mogą ważyć od 33 do 44 kg;
  • przy prawidłowym tuczu do sześciu miesięcy młode zwierzęta ważą do 210-225 kg;
  • do roku różnica masy buhajów i jałówek przekracza 90 kg;
  • waga młodych zwierząt rocznie wynosi 235-345 kg;
  • przy odpowiednio skomponowanej diecie cielę może przybrać na wadze 0,8-1,0 kg dziennie.

Jednoroczne buhaje i ubite samice można wysłać na rzeź.

Ile mleka może dać dorosła krowa? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie - średnio wydajność mleka od jednej samicy może wynosić od 3,4 do 4,9 ton mleka rocznie. Jeśli krowa jest prawidłowo dojona, może oddać nawet 5,9-6,1 tony.

Ważny! Aby zwiększyć wydajność mleka, krowy powinny otrzymywać bardziej soczystą paszę, a jej poidło powinno być stale pełne.

Średnia zawartość tłuszczu w mleku wynosi 4-5%, a maksymalna do 5,9-6,1%.

Hodowla i ogólne zasady opieki nad rasą simentalską w domu

Opieka simentalska

Ponieważ osobniki tej rasy od wieków wypasają się na wysokogórskich pastwiskach, mają wytrzymałość, dobrą adaptację do wszelkich warunków klimatycznych. Cielęta rodzą się zwykle z wysoką żywotnością, ich przeżywalność jest bliska 100%. Ułatwia to wysokiej jakości mleko matki o wysokiej zawartości tłuszczu.

Najczęściej cielę pozostawia się obok matki na okres do 8-9 miesięcy, stopniowo wprowadzając do swojej diety paszę dla dorosłych.

Właściciele jałówek wcześniej rozpoczynają trening upraw, aby mogli efektywniej rozwijać żwacz. Ale byki mogą być ssane przez okres do 10 miesięcy bez uszczerbku dla przyrostu masy ciała.

Ogólnie jednak zasady hodowli i trzymania bydła simentalskiego nie różnią się od zasad trzymania innych ras mięsnych i mlecznych bydła.

Wady i zalety w porównaniu z innymi rasami

Główne zalety rasy to:

  • szybki przyrost masy u młodych zwierząt;
  • cielę może przybrać na wadze około 1 kg dziennie;
  • zawartość tłuszczu w mleku – na poziomie wyników średnich dla krów mięsnych i mlecznych;
  • szybka aklimatyzacja do nowych warunków klimatycznych;
  • przedstawiciele Simmentals wyróżniają się dobrym zdrowiem, rzadko chorują.

Agresywność dorosłych byków

Do oczywistych wad należy agresywność dorosłych byków. Cechą krów jest możliwość wystąpienia problemów przy pierwszym wycieleniu: nowonarodzone cielęta są dość duże, więc podczas pierwszego porodu musisz być blisko krowy.

Porady i wskazówki od doświadczonych hodowców

Rasę tę można podzielić na przedstawicieli orientacji mięsnej oraz mięsa i nabiału. A jaka będzie przyszłość młodego, trudno powiedzieć przy jego narodzinach.

Hodowcy zwierząt gospodarskich zauważają, że krowy są bystre i spokojne w usposobieniu, dobrze pamiętając czas, kiedy będą dojone lub nakarmione. Dieta powinna zazwyczaj zawierać tłuszcze (najlepiej pochodzenia zwierzęcego), białka i węglowodany.

Jeśli to możliwe, wraz z pojawieniem się pierwszej trawy na pastwiskach, lepiej wypędzić te zwierzęta na pastwiska - w ten sposób właściciele zaoszczędzą na paszy, a produkcja mleka krowiego gwałtownie wzrośnie na bujnej trawie. Lepiej jednak, aby pasterz wypasał stado simentalów w pobliżu zbiornika, aby krowy nie odczuwały pragnienia.

Krowy simentalskie dają dobry plon smacznego tłustego mleka i wysokiej jakości mięsa. Dzięki tym cechom zwierzęta zajmują wiodącą pozycję wśród ras bydła typu mięsnego i mlecznego.