Opis białego świerka daisy
Zadowolony
Spruce Canadian Daisy White - przypadkowa mutacja słynnej Koniki, odkryta w 1979 r. Został wyizolowany w belgijskiej szkółce, gdzie wypolerowano i naprawiono oznaki nowej odmiany. Świerk kanadyjski Daisy White może prześcignąć formę rodzicielską, ponieważ ma wyjątkowe walory dekoracyjne. Ale jest jeszcze bardziej maminsynkowa niż Konika, aby drzewo nie przetrwało, ale stało się prawdziwą ozdobą witryny, będzie musiał stale zwracać uwagę. Ale wynik jest tego wart.
Opis świerka kanadyjskiego Daisy White
Jedną z najmniejszych odmian Spruce Sizoy, Canadian lub White (Picea glauca) jest Daisy White (Daisy`s White). W wieku 10 lat dorasta do 80-100 cm, w wieku 30 lat osiąga maksimum - około 2 m przy szerokości 0,8 m. Ciekawe, że w Rosji i krajach sąsiednich Daisy White ma w tym czasie wysokość 1,5 metra. Cechą tą wyróżniają się wszystkie odmiany świerka kanadyjskiego – w naszym kraju rosną niżej niż w Europie czy Ameryce. Wynika to prawdopodobnie z właściwości gleby i klimatu.
Roczny przyrost świerka kanadyjskiego Daisy White wynosi 2-4 cm. W wieku 6-7 lat następuje swoisty skok, a przez kilka następnych sezonów odmiana może osiągnąć 10 cm wzrostu. Następnie tempo wzrostu ponownie zwalnia do 1-2 cm.
Zauważa się, że kolor igieł tej odmiany zależy od warunków wzrostu. Młode pędy świerka kanadyjskiego Daisy White mogą być białe, kremowe, złotozielone, żółtawobiałe. W drugiej połowie lata ciemnieją i stają się zielone. Igły w każdym wieku nie przekraczają 9 mm długości, są miękkie w dotyku, podczas pocierania wydzielają silny aromat. Na zdjęciu świerka Daisy White wyraźnie widać kontrast między starymi i młodymi igłami.
Korona drzewa jest gęsta, ponieważ jest na niej tyle międzywęźli, co na roślinie gatunkowej, po prostu stały się bardzo krótkie w wyniku mutacji. Świerk kanadyjski Daisy White rośnie jak mały stożek o odpowiednim kształcie, gałęzie całkowicie zakrywają pień. Deformacja korony występuje tylko w wyniku przycinania przemarzniętych lub spalonych słońcem pędów.
Szyszki na świerku Daisy White pojawiają się niezwykle rzadko. System korzeniowy zbliża się do powierzchni gleby.
Świerkowo-szara biała stokrotka w krajobrazie
Efedryna nie tylko ozdabia ogród, ale także oczyszcza powietrze z kurzu i bakterii chorobotwórczych, nasyca je fitoncydami. Ponadto nie tracą na atrakcyjności zimą, a przynajmniej nieco ożywiają monotonny biały krajobraz.
Miniaturowy rozmiar Daisy White Canadian Spruce sprawia, że jest niezastąpiony na małych powierzchniach. Drzewo jest uprawiane w skalniakach, ogrodach skalnych, rabatach i rabatka. Ten świerk jest sadzony na pierwszym planie grup krajobrazowych.
Chociaż Daisy White jest bardzo atrakcyjna, nie powinna być wykorzystywana jako tasiemiec nawet w małych ogrodach – po prostu nie wygląda samotnie na otwartej przestrzeni. Ponadto bez osłony igły mocno palą się pod słońcem. A brązowy, albo jeszcze lepiej, łysy z jednej strony, świerk jakoś nie ciągnie ani jednej ogniskowej rośliny.
Ale Daisy White dobrze wygląda w ogrodach wykonanych w stylu japońskim lub zwykłym francuskim. Niewielki świerk pstrokaty byłby odpowiedni w regularnych nasadzeniach, na przykład jako element powtarzalny przy obramowaniu trawnika parterowego lub w długich, wąskich redlinach.
Tylko nie sadź Daisy White Canada Spruce na słońcu bez południowej osłony - spali się i zepsuje widok. Ale możesz umieścić go w cieniu - białe igły trochę zbledną, ale nadal będzie wyglądać atrakcyjnie. Świerk dobrze wygląda w połączeniu z roślinami, które podkreślają jego piękno. Białe i zielone igły pozwalają sadzić w pobliżu kwiaty o dowolnym kolorze.
Świerk kanadyjski Daisy White można uprawiać w pojemnikach. Z jednej strony jest to wygodne, doniczki można przestawiać z miejsca na miejsce, w razie potrzeby dekorując przód, miejsce odpoczynku lub przyjmowanie gości. Z drugiej strony świerk kanadyjski w pojemnikach wymaga dokładniejszej pielęgnacji niż na otwartym terenie.
Niektórzy miłośnicy roślin iglastych zbierają kolekcję odmian karłowatych. Dzięki umiejętnemu rozmieszczeniu roślin możesz stworzyć z nich doskonałą kompozycję. Zmieści się w nim również kanadyjski świerk Daisy White.
Sadzenie i pielęgnacja świerka kanadyjskiego Daisy White
Świerki kanadyjskie, w tym odmiana Daisy White, dobrze przystosowały się do rosyjskich warunków, rosną tylko niżej niż w domu. Gatunki roślin nie tolerują zanieczyszczenia powietrza, odmiany są bardziej odporne na warunki miejskie.
Żywotność drzew jest dość wysoka, głównym problemem przy sadzeniu i pielęgnacji świerka Daisy White jest zachowanie efektu dekoracyjnego. Na środkowym pasie i na północnym zachodzie igły bardziej cierpią na wczesnowiosenne oparzenia igieł, w południowych regionach palą się latem.
Przygotowanie do sadzenia i sadzenia
Opis świerka kanadyjskiego Daisy White ma niewiele wspólnego z gatunkiem rośliny, mimo to zmiany wpłynęły jedynie na wygląd odmiany. Potrzeby drzewa pozostały takie same jak w pierwotnej formie, z wyjątkiem stosunku do słońca - biały młody wzrost płonie pod bezpośrednimi promieniami.
Daisy White może rosnąć na skalistym terenie. W każdym razie gleba musi być dobrze przepuszczalna, przepuszczalna dla powietrza i wody, kwaśna lub lekko kwaśna. Dobrze nadająca się średnio żyzna glina piaszczysta i glina, świeża i wilgotna.
Świerk kanadyjski toleruje chwilowe niewielkie nasiąkanie wodą, ale nie stałą wilgoć w obszarze korzeni. Woda nie powinna zbliżać się do powierzchni gruntu niż 1,5 m². Szczególnie niebezpieczne dla Daisy White jest zakleszczenie szyjki korzeniowej - drzewo może umrzeć.
Aby zapobiec spaleniu igieł, świerk kanadyjski należy sadzić w półcieniu. Lepiej, jeśli korona zostanie podświetlona dopiero wcześnie rano. Ale miejsca są różne, niektóre mają dużo cienia, inne mają słońce, poza tym koncepcja krajobrazu może wymagać, aby świerk Daisy White znajdował się na otwartej przestrzeni. Następnie drzewo umieszcza się tak, aby od strony południowej zasłaniał je od słońca cień innych roślin. Nie ma innego wyjścia - miękkie igły świerka będą się ciągle palić. Dochodzi do siebie, ale to zajmuje dużo czasu.
Zawsze w środku dnia zasłanianie drzewa przed słońcem nie wchodzi w grę. Po pierwsze, do tego zawsze ktoś musi być w domu, a po drugie, igły spalą, nawet jeśli raz zapomnisz rzucić zabezpieczenie na świerk kanadyjski.
Sadzonki świerka kanadyjskiego najlepiej kupować w wieku 4-5 lat, kiedy pojawiają się boczne gałęzie. Drzewo musi być uprawiane w pojemniku lub sprzedawane z glinianą grudą wyłożoną jutą. Świerk z otwartym korzeniem można kupić tylko wtedy, gdy został wykopany w obecności kupującego, natychmiast zanurzony w glinianym zacierze i owinięty folią spożywczą.
Zasady lądowania
Świerk kanadyjski Daisy White najlepiej sadzić późną jesienią. Na południu robią to przez całą zimę. Na północnym zachodzie i na Syberii dopuszczalne jest sadzenie wczesną wiosną, dopóki pąki nie otworzą się na drzewie.
Wykopany jest dół do sadzenia o średnicy 60 cm i głębokości około 70 cm. Na dole wylewa się warstwę drenażową z keramzytu lub łamanej czerwonej cegły co najmniej 20 cm. Mieszankę do sadzenia przygotowuje się z ziemi sodowej, próchnicy liści, gliny, piasku i kwaśnego torfu. Jako nawóz startowy dodaje się do 150 g nitroammofoski.
Dół pokrywa się przygotowaną mieszanką w 2/3, całkowicie wypełnionym wodą i pozostawionym do osadzenia. Nie wcześniej niż za 2 tygodnie zaczynają lądować:
- Z dołu wydobywa się tyle ziemi, że szyjka korzeniowa świerka kanadyjskiego jest równo z jego krawędzią.Ważny! Jeśli Daisy White była sprzedawana z glinianą kulką wyłożoną jutą, tkaniny nie trzeba usuwać.
- Przykryj korzeń mieszanką do sadzenia, stale go zagęszczając, aby uniknąć tworzenia się pustych przestrzeni.
- Sprawdź pozycję szyjki korzeniowej, w razie potrzeby popraw.
- Z pozostałej ziemi wzdłuż obrysu dołka wykonuje się wałek i sadzonkę obficie podlewamy.
- Po całkowitym wchłonięciu cieczy gleba jest ściółkowana korą drzew iglastych podczas wiosennego sadzenia, jesienią - kwaśnym torfem o warstwie co najmniej 5 cm.
Podlewanie i karmienie
Przez pierwsze 2 tygodnie po posadzeniu świerka kanadyjskiego Daisy White gleba nie może wyschnąć, sadzonka jest podlewana co najmniej 2 razy w tygodniu, w razie potrzeby więcej. Dalsze nawilżanie odbywa się regularnie, ale nie nadmiernie. Gorące lata mogą wymagać cotygodniowego podlewania.
Świerk kanadyjski Daisy White wymaga wilgotności powietrza. Musi być regularnie spryskiwany wodą z węża. Jeśli strona ma automatyczne nawadnianie z wysuwanymi dyszami, można je włączać codziennie na 5 minut o 5-8 rano. Świerk Daisy White jest mały, korona będzie miała czas na wchłonięcie wilgoci i wyschnięcie, zanim słońce stanie się zbyt aktywne (do 10-11 godzin).
Możliwe jest przeniesienie zraszania korony na wieczór. Zabiegi wodne w godzinach 17-18 nie spowodują oparzeń słonecznych, a gałęzie będą miały czas na wyschnięcie przed nocą. Jeśli świerk pozostaje mokry w nocy, może to wywołać rozwój chorób grzybiczych.
Młody świerk kanadyjski należy dokarmić, po 10 latach - najlepiej. Lepiej jest stosować nawozy specjalnie przeznaczone do upraw iglastych. Kupując je, należy zwrócić uwagę na to, na jaki sezon jest przeznaczony opatrunek - jest to wskazane na opakowaniu. Wiosną w nawozie powinien przeważać azot, jesienią fosfor i potas.
Nie mniej ważne dla świerka kanadyjskiego Daisy White są opatrunki dolistne. Niezbędne pierwiastki śladowe są lepiej wchłaniane przez igły w formie chelatowanej. Możesz je podawać nie częściej niż raz na 14 dni. Zaleca się dodanie do balonika ampułki epiny lub cyrkonu, a gdy młode igły zzieleniają, dodatkową dawkę magnezu.
Ściółkowanie i spulchnianie
System korzeniowy świerków zbliża się do powierzchni gleby. Musisz go poluzować na głębokość nie większą niż kilka centymetrów. Ta procedura jest najważniejsza dla młodych roślin po podlaniu.
Kilka lat po posadzeniu spulchnianie zastępuje się ściółkowaniem kwaśnym torfem lub korą drzew iglastych poddanych działaniu fungicydów.
Ściółkowanie nie tylko zapobiega wysychaniu gleby, ale również zapobiega spadaniu dolnych gałęzi bezpośrednio na ziemię. To z kolei chroni świerk przed porażeniem przez chorobotwórcze bakterie i grzyby w glebie.
przycinanie
Świerk kanadyjski Daisy White ma piękną koronę w kształcie stożka. Nie trzeba go formować. Przycinanie sanitarne skurczonych pędów jest prawie niemożliwe - odmiana została uzyskana w wyniku mutacji, a małe drzewo ma tyle samo gałęzi, co gatunek rośliny. Tylko międzywęźle są blisko siebie. Możesz je ciąć tylko rozkładając igły i zajmie to cały dzień.
Chociaż bardzo rzadki, czasami na małym kanadyjskim świerku wyrasta gałązka normalnej wielkości. Musi zostać natychmiast przycięty, aby zachować odmianę.
Czyszczenie korony
Sprasowana gęsta korona świerka kanadyjskiego Daisy White przyczynia się do szybkiego wysychania igieł wewnątrz i pozbawionych światła pędów. Nie tylko promienie słoneczne nie mogą tam przeniknąć, ale nie może się tam dostać niezbędna wilgoć. Jeśli potrząśniesz niechlujnym świerkiem, wyleci z niego chmura kurzu. Taka roślina nie tylko często choruje, ale także szybko traci efekt dekoracyjny. Nasyci powietrze nie fitoncydami, ale drażniącymi błonami śluzowymi najmniejszymi kawałkami igieł i korą na pół kleszczami.
Aby tego uniknąć, należy co roku czyścić koronę świerka kanadyjskiego Daisy White, a podczas przetwarzania i opatrunku dolistnego należy rozsuwać igły, zwilżając całe drzewo preparatami. Bez tego pień i wewnętrzne gałęzie staną się wylęgarnią chorób i szkodników.
Przy czyszczeniu korony należy podjąć środki ostrożności – nosić maskę, okulary, rękawy i rękawiczki.
Sprzątanie odbywa się co najmniej 3 razy w sezonie:
- pierwsze dwa razy wczesną wiosną w odstępie 14 dni;
- trzeci - jesienią, podczas przygotowań do zimy.
Sam zabieg przeprowadza się w suchy bezwietrzny dzień:
- Delikatnie rozprowadź rękoma igły świerka kanadyjskiego Daisy White, wyczyść wszystkie suche igły.
- Usuń opadłe igły z niższych gałęzi i gleby.
- Traktują zewnętrzne i wewnętrzne części korony, a także glebę pod drzewem, środkiem grzybobójczym, najlepiej zawierającym miedź.
- Dokładnie umyj ręce i twarz mydłem.
Przygotowanie do zimy
Daisy White, jak wszystkie kanadyjskie świerki, dobrze znosi warunki rosyjskie. Bez schronienia hibernuje w strefie 4. Tylko młode drzewa wymagają ochrony w roku sadzenia - gleba pod nimi jest ściółkowana kwaśnym torfem, koronę owija się białą agrofibrą lub spandbondem i mocuje sznurkiem. Możesz użyć gałązek świerkowych zamiast włókniny.
W kolejnych latach ograniczają się do ściółkowania torfem kręgu przy pniu świerka Daisy White. Jeśli po kwitnieniu młodych igieł spodziewany jest mróz na północnym zachodzie, Uralu i Syberii, drzewo należy przykryć jutą lub innym materiałem. Łodyga, korzeń i dojrzałe igły nie są zagrożone, ale białe młode pędy mogą lekko zamarznąć.
Zimotrwalosc świerka z szarą lub białą Daisy White zwiększa ładowanie wilgoci i jesienne nawożenie fosforowo-potasowe.
ochrona przed oparzeniami słonecznymi
Od połowy lutego świerk kanadyjski powinien być pokryty białą włókniną chroniącą przed poparzeniem słonecznym. W tym czasie igły szybko tracą wilgoć, a korzeń znajdujący się w zamarzniętej ziemi nie może jej uzupełnić.
Po przywróceniu równowagi wodnej świerk Daisy White, posadzony bez osłony, nadal cierpi na bezpośrednie promienie - wrażliwe białe końcówki mogą się palić. Upadają, a drzewo traci swój efekt dekoracyjny przynajmniej na sezon. Zwiększają odporność poprzez zraszanie korony, regularne opatrunki pogłówne oraz spryskiwanie epiną dwa razy w miesiącu.
Kiedy igły zmienią kolor z białego na zielony, ucierpi tylko południowa strona świerka kanadyjskiego. Aby uniknąć niepotrzebnych kłopotów, obok Daisy White można posadzić roślinę, przynajmniej trochę osłaniając ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
reprodukcja
Z nasion świerka kanadyjskiego Daisy White wyrośnie gatunek rośliny. Rozmnaża się przez szczepienie lub sadzonki. Szczepienia powinien wykonać specjalista, a sam możesz spróbować ukorzenić pędy, chociaż będzie wiele ataków.
Sadzonki sadzi się przez cały sezon, aż do pierwszych przymrozków, ale wiosenne zapuszczają korzenie szybciej. Ze starszej gałęzi odcina się pęd o długości 10-12 cm wraz z piętą (kawałkiem kory), dolną część uwalnia się od igieł, poddaje działaniu stymulatora wzrostu. Posadzone w zimnej szklarni na głębokość 2-3 cm.
Sadzonki świerka kanadyjskiego Daisy White można ukorzenić w perlicie, czystym piasku lub mieszance piasku i torfu w pojemnikach z otworami drenażowymi. Podłoże musi być zawsze wilgotne, ale nie mokre.
Tylko kilka pędów zakorzeni się. Kiedy rosną, sadzonki posadzone w zimnej szklarni zaczynają być karmione, a z pojemników przesadza się je do oddzielnych kubków z mieszanką piasku i próchnicy liści. Przemieszcza się je na stałe w wieku 4-5 lat, kiedy pojawiają się pędy boczne.
Choroby i szkodniki
Aby świerk kanadyjski Daisy White rzadziej chorował i był mniej podatny na szkodniki, należy regularnie czyścić koronę, przeprowadzać zraszanie i zabiegi profilaktyczne. Doświadczeni ogrodnicy raz w tygodniu badają drzewo za pomocą szkła powiększającego, aby jak najszybciej zauważyć pierwsze oznaki problemów i natychmiast rozpocząć leczenie.
Świerk kanadyjski jest najczęściej dotknięty chorobami:
- osłona zwykła i śnieżna;
- rdza;
- przędzarka świerkowa;
- fusarium;
- gnije;
- rak rany;
- martwica korowa.
Szkodniki pospolite-
- kleszcze;
- motyl Zakonnica;
- mszyce galusowe;
- ulotka świerkowa;
- wełnowiec;
- pilarz świerkowy;
- hermes.
Gdy drzewa iglaste są zaatakowane przez owady, należy natychmiast zastosować insektycydy, a choroby zwalczać fungicydami. Szczególną uwagę należy zwrócić na wewnętrzną część korony.
Recenzje kanadyjskiego świerku Daisy White
Wniosek
Spruce Canadian Daisy White wymaga większej uwagi. Należy go chronić przed ciepłem i słońcem, oczyścić koronę i wykonać zraszanie. Ale drzewo jest tak piękne i małe, że prawdziwy koneser roślin iglastych nie będzie miał trudności z utrzymaniem porządku w koronie.
