Zadowolony
Stosowanie wosku pszczelego w medycynie alternatywnej i kosmetologii zyskuje na popularności. To, co owady wykorzystują jako materiał budowlany, jest magazynem cennych składników odżywczych dla człowieka. Wszystkie produkty odpadowe pszczół są doceniane przez człowieka. Apiterapia zajęła godną uwagi niszę na rynku preparatów i usług leczniczych.
Materiał budulcowy pszczół to złożona substancja organiczna o nieodłącznym zapachu, kolorze, konsystencji. Owady, w wyniku przechodzenia przez pewne procesy życiowe, wytwarzają nie tylko miód, pyłek, „chleb pszczeli”, propolis, ale także kompozycję, z której następnie budowane są plastry miodu do zbierania i przechowywania zbiorów miodu.
Wizualnie widać, że substancja jest mocna, a po naciśnięciu wyczuwalna jest twardość. Jednocześnie wosk pszczeli jest dość delikatny i może mieć barwę od bieli do wszystkich odcieni żółci. Również zielonkawy odcień substancji nie jest uważany za wadę, ponieważ tłumaczy się to nadmiarem propolisu.
Kolorystyka produktu może się różnić w zależności od pory roku. Latem zmienia się od jasnożółtego do brązowego, wiosną przeważają odcienie kremowe. Warto zauważyć, że kolory substancji różnią się w zależności od lokalizacji pasieki i diety owadów. Jeśli substancja topi się pod wpływem światła ultrafioletowego, produkt z każdym dniem będzie wyglądał jaśniej.
Analizując właściwości chemiczne i termiczne substancji należy zauważyć, że wosk nie rozpuszcza się w wodzie i glicerynie. Do rozpuszczania produktu dobrze nadają się podgrzany alkohol medyczny i olejki eteryczne, terpentyna, związki parafinowe i inne substancje tłuszczowe.
Produkcja wosku to złożony proces. Żywotność owada to miesiąc. Młode osobniki (do 20 dni) tworzą i wydalają produkt przez gruczoły brzuszne. Substancja to białe płatki, nie większe niż 0,2 mg. Materiał jest gotowy do budowy i pszczoły używają go wszędzie (plaster miodu, szkółka, przechowalnia). Początek ścieżki porodowej zaczyna się od 11. dnia życia. Młody wzrost jest aktywnie nasycony nektarem i pyłkiem, gromadzi zapasy enzymów w organizmie. Następnie proces przechodzi do ostatniego etapu – uwolnienia wartościowego produktu przez gruczoły.
W sezonie pszczelarz może pozyskać z ula do dwóch kg wosku, który ma właściwości antybakteryjne. Produkcja plastrów miodu jest w pełni uzasadniona, ponieważ miód nie ulega w nich fermentacji i rozwojowi grzybów pleśniowych. Jesienne plastry miodu są cenne dla pszczelarza. Komórki w nich mogą być ciemne, a nawet czarne. Wyjaśnia to nagromadzenie pozostałości substancji i produktów pszczelich.
Pszczelarze wykorzystują owoce pracy owadów, ale aby pszczoły nie ucierpiały, do przetwarzania stosują lamówki, połamane grzebienie, puste komórki, zabrus. Do uzyskania substancji stosuje się kilka metod.
Przeważnie pszczelarze stosują ekstrakcję wosku za pomocą pary, ponieważ metoda ta pozwala uzyskać minimalną ilość odpadów.
Biochemiczna struktura wosku jest w trakcie badań naukowych. Jak dotąd nikomu nie udało się sztucznie powtórzyć jego formuły struktury.
Dane dotyczące struktury są raczej sprzeczne i niejednoznaczne. Według jednej wersji produkt pszczeli zawiera od 50 do 300 pierwiastków chemicznych, z których najważniejsze to:
Wosk pszczeli zawiera bogatą kompozycję witamin i minerałów. Po wszystkich zabiegach czyszczenia traci prawie wszystkie cenne inkluzje.
Zastosowanie wosku pszczelego ma szeroki zakres. Jeśli zagłębisz się w historię, starożytni Grecy robili z niej lalki, otwierali tablice do pisania, używali jako korków do zatykania pojemników. Obecnie zastosowanie produktu pszczelego jest szersze:
Przed nadejściem elektryczności wosk był materiałem na źródła światła i za to był szczególnie ceniony.
W medycynie wosk pszczeli stosuje się w różnych kierunkach:
Produkt pszczeli ma silne działanie bakteriologiczne. Jest stosowany w leczeniu stanów zapalnych, oparzeń, owrzodzeń. W przypadku patologii gardła i jamy ustnej zaleca się żucie substancji. Sam produkt posiada właściwości łagodzące oznaki zatrucia, usuwające toksyny, działa wydajniej niż węgiel aktywowany, po żuciu resztki należy połknąć. W ten sposób następuje normalizacja funkcji jelit, przywrócenie perystaltyki, wyrównana zostaje równowaga mikroflory. Wosk jest doskonałym lekarstwem na dysbakteriozę.
Składnik pszczeli sprzedawany jest w wyspecjalizowanych sklepach, ale przed zakupem ważne jest wyjaśnienie celu zakupu. Oczyszczone płytki nie są przeznaczone do celów leczniczych, ponieważ podczas manipulacji straciły przydatne składniki. Podkład z czystego wosku jest cenny dla pszczelarzy. Nakładają go na ramki, przygotowują się do nadchodzącej zbiórki miodu.
Na rynku można też kupić żółte sztuki, ale warto poważnie rozważyć wybór. Aby nie zostać właścicielem podróbki, zwróć uwagę na następujące szczegóły:
Znając powyższe cechy produktu pszczelego, można uniknąć rozczarowań z nieudanych zakupów.
Dobrze jest wzmocnić funkcje barierowe organizmu woskiem pszczelim – to doskonały środek zapobiegający chorobom. Ale jeśli nie udało się uniknąć chorób, substancja jest skuteczna w leczeniu lub może znacznie złagodzić objawy.
Nieczęsto spotyka się od czasu do czasu osobę, która nie ma problemów ze stawami. Wosk pszczeli można wykorzystać do przygotowania domowych przepisów, które łagodzą objawy:
Lecznicze właściwości wosku pszczelego eliminują bóle kości i stawów. Osoby nadmiernie reagujące na zmiany pogody mogą pozbyć się tych objawów.
Zmieszany z innymi składnikami wosk pszczeli tworzy lecznicze maści. Modzele i modzele mogą znacząco pogorszyć jakość życia.
Do gotowania weź wosk, masło, sok z ogórka lub cukinię. Wosk topi się, dodaje zmiękczone masło i sok warzywny. Powstałą zawiesinę nakłada się na szorstkie miejsce, nakłada na bawełnianą skarpetę. Najlepiej stosować na noc.
Do gotowania potrzebne będą: wosk (15 g), propolis (50 g), sok z połowy cytryny. Kulki toczone są z mieszanki substancji, lekko sprasowane. Plaster nakłada się na dotknięty obszar. Napraw tynkiem. W tym stanie należy to naprawić przez kilka dni. Po dłuższym czasie kończynę gotuje się na parze w roztworze 2% sody. Modzele i odciski znikają po jednej lub dwóch manipulacjach substancją.
Zapalenie zatok to poważna choroba, z którą wosk jest w stanie sobie poradzić.
Do obróbki produkt pszczeli jest podgrzewany do stanu plastycznego, z którego formuje się ciastka. Powstałą substancję nakłada się na nos, przykryj ciepłą szmatką na wierzchu (przytrzymaj przez pół godziny). Przebieg terapii jest długi. W sumie 15 manipulacji należy wykonywać z powtórzeniami co dwa dni.
Do leczenia problemów dermatologicznych (czyraki, oparzenia, rany) przygotowywana jest specjalna maść z produktem pszczelim, którą nakłada się lekkimi ruchami. Do gotowania będziesz potrzebować:
Algorytm działania: wszystkie składniki są mieszane, z wyjątkiem żółtka. Dusić, nie doprowadzając do 70 stopni przez około 40 minut, kwadrans przed końcem gotowania, dodać zmiażdżone żółtko. Mieszanina jest przepuszczana przez grubą gazę. Zakres stosowania maści jest szeroki i nie ogranicza się do problemów dermatologicznych. Przechowuj kompozycję na zimno (+5 stopni).
Na astmę i zapalenie zatok, katar sienny, w leczeniu zaleca się żuć zabrus (wosk z miodem). Zabieg wykonuje się co godzinę przez 15 minut. Ta guma do żucia wzmacnia układ odpornościowy i przyspiesza regenerację.
W przypadku zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli z przewlekłym przebiegiem, przeziębienia, dobrze pomaga wcieranie maści na bazie produktu pszczelego.
Składniki zawarte w maści można zastąpić bardziej znanymi. Główną substancją pozostaje produkt pszczeli - wosk.
Miód, który nie jest do końca wypompowany z plastrów lub kapeluszy odcięty od wosku i zmieszany z miodem to zabrus. Warto zaznaczyć, że jest to prawdziwy przysmak, który niesie ze sobą ogromne korzyści.
W celu wzmocnienia funkcji ochronnych organizmu, w profilaktyce wielu powszechnych chorób zaleca się osobie dorosłej stosowanie 1 łyżki wosku miodowego trzy razy dziennie. Proces żucia produktu powinien zająć kwadrans.
Na tej samej zasadzie wzmacniają odporność dzieci. Dostają pszczeli zabrus do żucia w dawce 1 łyżeczki trzy razy dziennie.
Korzyści z wosku pszczelego zostały ocenione w kosmetologii przy produkcji błyszczyków, pomadek, kremów do rąk i produktów do pielęgnacji włosów. Domowe receptury można aktywnie wykorzystywać do przywracania skórze świeżości i elastyczności, ale składnik jest aktywnie wykorzystywany na skalę przemysłową i sprzedawany z półek sklepów chemii gospodarczej.
Od niedawna ludzie zaczęli bardziej skupiać się na naturalnych, naturalnych związkach, składnik pszczeli stał się bardziej poszukiwany.
Naturalny wosk pszczeli – uniwersalny środek na pszczoły. Jest źródłem młodości i ochrony skóry twarzy, dłoni. W celach medycznych służy do likwidacji procesów zapalnych, tłumienia flory bakteryjnej i uzyskania efektu regenerującego. W życiu codziennym produkt pszczeli znalazł również swoje zastosowanie:
Substancja nie pozostawia tłustych plam, można ją bezpiecznie stosować w dowolnym celu i nie tylko w apiterapii.
Zwykle nawet alternatywne metody terapii, naturalne preparaty i składniki mają całą listę przeciwwskazań. Wosk jest rzadkim wyjątkiem. Nie można jej użyć tylko w dwóch przypadkach:
Najłatwiejszym do przechowywania ze wszystkich produktów pszczelich jest wosk. Nie stwarza indywidualnych warunków. Liczy się tylko wilgotność. Gdziekolwiek się znajduje, koncentracja zapachu nie spada, kolor i właściwości użytkowe są w pełni zachowane.
Cechy przechowywania substancji pszczelej:
Stosując się do zaleceń i przestrzegając prostych zasad, możesz długo i owocnie używać wosku pszczelego w domu.
Stosowanie wosku pszczelego w rozsądnych granicach może trwale wyeliminować konieczność wizyty w aptece. Rodziny pszczół spędzają swoje krótkie życie w ciągłej pracy. Wszystko, co produkują i wydobywają, ma potężny pozytywny wpływ na organizm człowieka. Wielowiekowe tradycje przodków nauczyły doceniać wszystkie owoce życiowej aktywności owadów. Wosk pszczeli stosowany jest w medycynie ludowej, a jego zalety docenili również lekarze i zwolennicy zachowawczych metod leczenia.