Herbata-hybryda żółta róża odmiany kerio (kerio): opis, pielęgnacja
Zadowolony
Wśród różnorodnych herbacianych odmian róż są klasyczne odmiany, które cały czas pozostają aktualne. Wyróżniają się kształtem kwiatu, jednolitym kolorem płatków, zwartością krzewów, wysokimi walorami dekoracyjnymi, bezpretensjonalną pielęgnacją. Należą do nich róża Kerio o jasnożółtym, nasyconym odcieniu. Można ją znaleźć w ogrodzie niemal każdego hodowcy, ponieważ ta odmiana fascynuje oko i nie można jej zgubić nawet w dużej kolekcji.
Kerio - jedna z najjaśniejszych żółtych odmian
Historia wyboru
Róża ta została pozyskana dzięki pracownikom holenderskiej firmy Lex+, która specjalizuje się w hodowli unikalnych odmian. Wynik selekcji przerósł wszelkie oczekiwania. A w 2002 roku róża Kerio została oficjalnie zarejestrowana jako odmiana o nazwie Luxuries. Idealnie nadaje się do cięcia, ponieważ ma długie pędy, gęste kwiaty kielichowe i możliwość przechowywania w wazonie do 10 dni. Dlatego ta odmiana róży jest szeroko uprawiana na skalę przemysłową.
Ale ogrodnicy nie ominęli go swoją uwagą. Kerio ugruntował swoją pozycję jako gatunek wysoce dekoracyjny, o dobrej mrozoodporności, nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dlatego nadal zajmuje wiodącą pozycję w rankingu popularności wśród hodowców kwiatów i łatwo konkuruje z bardziej nowoczesnymi odmianami.
Opis hybrydy herbaty hybrydowej żółta róża Kerio i cechy charakterystyczne
Rosa Kerio (Kerio) należy do kategorii hybrydowych róż herbacianych. Jej krzewy są średniej wielkości, 60-70 cm wysokości, a średnica wzrostu wynosi około 60 cm. Pędy wyprostowane, gęsto ulistnione, z umiarkowaną liczbą kolców. Z łatwością wytrzymują obciążenie w okresie kwitnienia, więc nie potrzebują wsparcia.
Liście róży Kerio składają się z 5-7 oddzielnych segmentów, które są połączone z jednym wspólnym ogonkiem. Ich długość to 10-12 cm. Płyty mają ciemnozielony kolor z błyszczącą powierzchnią, posiadają delikatne ząbkowanie wzdłuż krawędzi.
System korzeniowy róży Kerio składa się z korzenia szkieletowego korzenia palowego, który w miarę wzrostu staje się zdrewniały. Pogłębia się do 50 cm. Ponadto odchodzi od niego wiele procesów bocznych. To one pełnią funkcję chłonną i dostarczają części nadziemnej wilgoci i składników odżywczych.
Ta odmiana róży charakteryzuje się kwiatami kielichowymi z wysokim środkiem. Ich średnica sięga 12-15 cm. Płatki Kerio są gęste, co dodaje objętości. Kiedy pąki są całkowicie otwarte, środek pozostaje zamknięty. Aromat kwiatów jest lekki, łącząc nuty miodowe z melisą. Znakiem rozpoznawczym odmiany jest wyjątkowy, jasnożółty odcień płatków, który w połączeniu z ciemnozielonymi liśćmi tworzy kontrast. Jasny odcień utrzymuje się przez długi czas i dopiero pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego pod koniec kwitnienia może stać się bledszy.
Pąki odmiany są wierzchołkowe, rosną głównie pojedynczo na każdym pędzie, ale czasami mogą być 3-4 sztuki.
Kerio - odmiana ponownie kwitnąca. Krzew pierwszy raz kwitnie pod koniec maja na początku czerwca. Okres ten trwa 3 tygodnie ze względu na to, że pąki tej róży otwierają się powoli. Druga fala pączkowania występuje na przełomie lipca i sierpnia, w zależności od regionu uprawy. Pod względem obfitości kwitnienia w niczym nie ustępuje pierwszemu i może trwać do mrozów.
Odmiana ta ma dobrą mrozoodporność. Krzew z łatwością znosi spadek temperatury do -23,3 stopni. Jednocześnie róża jest mało podatna na niekorzystne czynniki pogodowe.
Kwiaty Kerio są frotte, każdy z nich składa się z 45 lub więcej płatków
Zalety i wady
Ta róża ma wiele zalet, dzięki czemu pozostaje aktualna do dziś. Odmiana ma jednak swoje wady, na które warto zwrócić uwagę. Tylko porównując je z innymi gatunkami, można określić, jak bardzo są krytyczne.
Kwiaty Kerio pozostają dekoracyjne podczas deszczu i podmuchów wiatru
Główne zalety:
- jasny odcień płatków;
- gęsty, duży pączek;
- długotrwałe zachowanie świeżości kwiatów;
- silne, stabilne pędy;
- kwitnienie długie, obfite;
- wysokie walory handlowe;
- niska podatność na czynniki pogodowe;
- dobra odporność na zimę;
- odporność na powszechne choroby upraw.
Wady:
- odmiana nie jest zdolna do samooczyszczania, dlatego zwiędłe pąki należy wyciąć;
- wysoki koszt sadzonek, na tle zwiększonego popytu;
- wrażliwość na nadmiar materii organicznej w glebie.
Metody reprodukcji
Aby uzyskać nowe sadzonki tej odmiany, zaleca się stosowanie metody cięcia przez cały ciepły okres. Aby to zrobić, odetnij dojrzałe pędy z bieżącego roku i podziel je na kawałki o długości 10-15 cm. Każdy z nich powinien mieć 2-3 pary liści. Sadzonki róży Kerio należy sadzić na otwartym terenie. Aby to zrobić, konieczne jest usunięcie dolnych liści i zmniejszenie górnych o połowę, co pozwoli zachować przepływ soków.
Lądowanie powinno odbywać się na wilgotnym podłożu, pogłębiając się do pierwszej pary liści. W takim przypadku dolne cięcie sadzonki należy posypać dowolnym środkiem do formowania korzeni. Na zakończenie zabiegu należy wykonać od góry mini szklarnię, co stworzy sprzyjające warunki. Ukorzenienie sadzonek róży Kerio następuje po 2 miesiącach. W tym okresie konieczne jest utrzymywanie lekko wilgotnego podłoża.
Sadzenie i pielęgnacja róży Kerio
Odmianę tę można sadzić jesienią w regionach południowych, a wiosną w regionach środkowych i północnych. W pierwszym przypadku za optymalny okres uważa się ostatnią dekadę kwietnia, aw drugim koniec września. Do róż Kerio należy wybrać obszary oświetlone, lekko zacienione w południe i zabezpieczone przed przeciągami.
Gleba powinna mieć dobrą wilgotność i przepuszczalność powietrza, a poziom kwasowości powinien mieścić się w zakresie 5,6-7,3 pH. Jednocześnie ważne jest, aby występowanie wód gruntowych na terenie zakładu wynosiło co najmniej 1 m.
Do sadzenia należy przygotować dołek o wymiarach 50 na 50 cm. Ułożyć na dnie warstwę łamanej cegły o grubości 7 cm. A resztę objętości wypełnij w 2/3 mieszanką składników odżywczych z próchnicy, darni, torfu i piasku w stosunku 1:2:1:1.
Najszybciej w nowym miejscu ukorzeniają się dwuletnie sadzonki róży Kerio z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i 2-3 dojrzałymi pędami.
Algorytm działania:
- Zrób niewielki wzrost na środku otworu.
![]()
- Połóż na nim sadzonkę, rozłóż korzenie.
![]()
- Posyp je ziemią, wypełnij wszystkie puste przestrzenie.
![]()
- Uszczelnić powierzchnię u podstawy, obficie polać.
Róże należy sadzić w rzędzie w odległości 40 cm od siebie.
Przy uprawie tej odmiany należy przestrzegać standardowych zasad techniki rolniczej. Podlewanie należy przeprowadzać 1-2 razy w tygodniu z moczeniem gleby pod krzakiem do 20 cm. Ważne jest również okresowe odchwaszczanie kręgu korzeniowego i spulchnianie gleby. Aby uzyskać pełne kwitnienie, musisz karmić krzaki trzy razy w sezonie. Pierwszy raz wiosną w okresie aktywnej wegetacji. W tej chwili możesz użyć organicznej lub nitroammofoski. Następnie podczas formowania pąków w pierwszej i drugiej fali kwitnienia. W tym okresie należy stosować superfosfat i siarczan potasu.
Na zimę różę Kerio należy przykryć. W rejonach południowych wystarczy posypać podstawę krzewu ziemią i lekko ubić. I dodatkowo przykryj od góry środkowe i północne gałązkami świerkowymi lub agrowłóknem, jednocześnie skracając pędy do wysokości 20-25 cm.
Szkodniki i choroby
Rosa Kerio ma zwiększoną odporność na mączniaka prawdziwego i czarną plamistość. Ale jeśli warunki wzrostu nie są przestrzegane, odporność krzewu jest zmniejszona. Dlatego zaleca się profilaktycznie spryskiwanie róży 2-3 razy w sezonie preparatami zawierającymi miedź.
Spośród szkodników mszyce mogą powodować uszkodzenie krzewu. Ten mały owad żywi się sokiem z młodych liści i pędów róży Kerio. Przy rozkładzie masy rozwój krzewu spowalnia, a pąki są zdeformowane. W celu zwalczania szkodników zaleca się stosowanie leku „Aktellik”.
Mszyce nie pozwalają na pełny rozwój krzewu
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Rosa Kerio dobrze wygląda zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych. Jako tasiemca zaleca się sadzenie go na tle zielonego trawnika. Piękno kwiatów z powodzeniem podkreślą również drzewa iglaste, jako tło.
Do sadzenia grupowego zaleca się łączenie róży Kerio z powojnikami, delfinami, dzwonem karpackim, tymiankiem, geranium.
Wspólne sadzenie róż Kerio z innymi różami
Sadząc Kerio z innymi różami, należy unikać żółtych odcieni, ponieważ na tle tej odmiany wszystkie będą wydawać się zbyt blade.
Najlepszymi sąsiadami mogą zostać następujące gatunki:
- Czerwona Intuicja-
![]()
- Czarna magia (Czarna magia)-
![]()
- Super Trouper-
![]()
- Magia zaczepu (wysoka magia)-
![]()
- nastrojowy niebieski (nastrojowy niebieski)-
![]()
- Odpływ.
![]()
Wniosek
Rosa Kerio to wyjątkowa odmiana o jasnym odcieniu płatków, który nie pozostawi obojętnym żadnego hodowcy. A bezpretensjonalność krzewu do pielęgnacji przyczynia się tylko do wzrostu jego popularności. Jednak przy wyborze tego gatunku należy starannie dobierać do niego partnerów, ponieważ jest w stanie przyćmić każdą inną odmianę.
Recenzje ze zdjęciami o żółtej róży Kerio
