Dlaczego miód jest płynny

Miód to jeden z najcenniejszych produktów, jakie dała nam natura. O jego wpływie na organizm człowieka możemy mówić przez długi czas. Jest smaczny, zdrowy, często stosowany w medycynie ludowej, kosmetologii itp.D.

Jednak decydując się na zakup miodu, wielu staje przed pytaniem, jaka powinna być prawidłowa konsystencja naturalnego produktu i jaki rodzaj miodu lepiej kupić: płynny czy gęsty.

Dlaczego miód jest płynny?

Jeśli produkt jest naturalny, to z biegiem czasu prawie wszystkie jego odmiany powinny gęstnieć i kandyzować. Dzieje się tak, ponieważ zawiera glukozę, która jest odpowiedzialna za krystalizację.

Uwaga! Jeśli z biegiem czasu miód nie krystalizuje przez długi czas, nie jest to oznaką fałszerstwa.

Dlaczego miód jest płynny?

Czynniki wpływające na krystalizację

Jeśli produkt został kupiony w płynie, a po zakupie nie gęstnieje przez długi czas lub w ogóle nie gęstnieje, przyczyny mogą być następujące:

• pitching został przeprowadzony w niewłaściwym czasie;
• fałszowanie produktu;
• różnice odmianowe wpływające na czas krystalizacji;
• warunki przechowywania towarów;
• karmienie pszczół cukrem;
• procent zanieczyszczeń.

niedojrzały miód

Procentowa zawartość wody w produkcie odróżnia miody dojrzałe od niedojrzałych. Dojrzała to substancja, w której zakończono już reakcje przemiany cukrów złożonych w prostsze.

Gotowe dojrzałe pszczoły miodne uszczelnione w plastrach miodu z woskiem. Dopiero gdy wszystkie komórki zostaną zamknięte, możesz zacząć rzucać.

Jeśli pszczelarze wykonali to z naruszeniem technologii (walcowanie z niezapieczętowanych plastrów miodu), a miód okazał się niedojrzały, to w tym przypadku będzie płynny. Zawiera ponad 20% wody (dla porównania w kwiatach - 18%). W celu odróżnienia miodu dojrzałego od niedojrzałego należy zebrać miód łyżką i przekręcić. W tym samym czasie na łyżkę nawinie się dojrzały miód, a niedojrzały miód będzie spływał z niego jak woda.

Taki produkt nie może być długo przechowywany, ponieważ po kilku miesiącach zaczyna fermentować. Fermentacja najczęściej zachodzi w temperaturze od 14 do 20°C.

niedojrzały miód

Proces fermentacji można zaobserwować po uwolnieniu bąbelków dwutlenku węgla, a także pojawieniu się specyficznego zapachu.

Jeżeli wilgotność jest powyżej 23%, to niedojrzały materiał umieszcza się w otwartym pojemniku, który umieszcza się w ciepłym, dobrze wentylowanym, suchym pomieszczeniu do dojrzewania w temperaturze około 40 °C.

W procesie dojrzewania nadmiar wilgoci odparowuje, całkowita waga substancji maleje. Pod koniec procesu miód dojrzewa, jednak pod względem jakości ustępuje produktowi dojrzewającemu w ulach.

Podróbka

Innym powodem, dla którego płynny produkt jest sprzedawany na rynku, jest jego fałszowanie.

Pod przykrywką produktu naturalnego, produkt zastępczy może trafić do sprzedaży. W tym przypadku słoiki zawierają albo miód rozcieńczony syropem cukrowym, albo konfiturę kwiatową.

Taki płyn nie ma zapachu miodu i nie może się krystalizować.

Jeśli włożysz do ust łyżkę naturalnego produktu i pozwolisz mu powoli spływać do gardła, odczujesz lekkie pieczenie, które jest również jedną z oznak naturalności. Płyn z miodem pozostawi tylko słodki posmak i nic więcej.

Do testu organoleptycznego można zebrać substancję na szpatułce, podnieść ją nad pojemnik i zobaczyć, jak zachowa się strużka płynącej cieczy. Fałszywy przepływ szybko, a strużka cieczy jest szybko przerywana.

Podróbka

Oprócz fałszowania przy użyciu produktów naturalnych, podrabiane produkty wytwarzane w laboratoriach chemicznych Imperium Niebieskiego trafiają na rynki i sklepy Rosji z Chin. Jest to proszek, który rozcieńcza się specjalnym roztworem do pożądanej konsystencji. Co więcej, z wyglądu i smaku gotową mieszankę trudno odróżnić od naturalnego miodu. Nawet przy powierzchownej analizie w specjalnych laboratoriach nie zawsze można natychmiast zidentyfikować podróbkę.

Odmiana miodu

Zwykle płynny miód, który uzyskano podczas pobierania, zaczyna krzepnąć po około miesiącu lub dwóch.

Dla Twojej informacji. Termin krystalizacji, struktura produktu (drobno, - średnio - i gruboziarnista) zależą od rodzaju roślin miododajnych.

Są kwiaty, z których zebrany miód zgęstnieje przez długi czas.

Obejmują one:

• akacja;
• szałwia;
• Wiśnia;
• kasztan.

Miody słonecznikowe, rzepakowe, gryczane i inne odmiany szybciej krystalizują.

Dlaczego na rynkach sprzedaje się bardzo płynny miód i czy można kupić produkt o takiej konsystencji??

Świeżo zebrany miód z gryki, lipy, białej akacji, koniczyny, wierzbownicy jest płynny i przypomina wodę. Jeśli zanurzysz szpatułkę w pojemniku wypełnionym tą odmianą, to wyciągnij ją i pozwól płynowi spokojnie spłynąć, to po 2-3 minutach na szpatułce pozostanie tylko kilka kropel. Tak samo zachowuje się niedojrzały produkt.

Zaraz po rozbiciu miody wrzosowe i spadziowe mają bardzo gęstą konsystencję i praktycznie się nie przelewają.

Dlatego jeśli czas zakupu miodu przypada na lato, produkt może być zarówno płynny, jak i gęsty. Po zakończeniu procesu krystalizacji będzie stały. Aby wyjąć go z pojemnika, trzeba się postarać.

Uwaga! Miód zamknięty w plastrach pozostaje płynny przez kilka miesięcy.

Warunki przechowywania

Najszybszy miód kandyzowany w temperaturze od +10°С do +15°С. W przypadku, gdy temperatura w pomieszczeniu jest wyższa, gęstnienie zajmie więcej czasu.

Będzie również dłużej płynny, gdy będzie przechowywany w wilgotnym środowisku. Ciepłe i wilgotne środowisko może powodować fermentację produktu.

Jeśli jednak produkt jest naturalny, ale nie gęstnieje, to można go sztucznie zagęścić. Jak zagęścić naturalny miód bez użycia sztucznych zagęszczaczy?

Do tego potrzebujesz:

1. Weź łyżeczkę starego kandyzowanego miodu i łyżkę płynu.
2. zamieszaj tę mieszankę.
3. Wlać do pojemnika z płynem i mieszać do uzyskania gładkiej konsystencji.
4. Umieść słoik w pomieszczeniu o temperaturze +10 + 15 ° C na kilka tygodni.

Prawie wszystkie odmiany miodu naturalnego gęstnieją zimą. Dlatego niektórzy sprzedawcy, aby sprzedać zagęszczony produkt, podgrzewają go i ponownie staje się płynny, jednak w tym przypadku przy niewłaściwym podgrzaniu (powyżej 40 ° C) produkt może utracić swoje właściwości lecznicze. Przegrzany produkt traci zdolność do krystalizacji. To sprawia, że ​​ma ciemniejszy kolor.

Karmienie pszczół cukrem

Karmienie pszczół cukrem

W niektórych przypadkach pszczelarze są zmuszeni karmić swoje pszczoły cukrem buraczanym.

Może się to zdarzyć:

• wiosną z niedoborem miodu pastewnego w plastrach;
• jako zapobieganie chorobom grzybiczym;
• jako stymulacja czerwiu przy braku kwitnących roślin miododajnych;
• w ramach przygotowań do zimowania w celu stworzenia rezerw pokarmowych.

Jednak niektórzy pozbawieni skrupułów pszczelarze karmią pszczoły syropem cukrowym i przyspieszają produkcję miodu.

W tym przypadku zamiast przerabiania nektaru kwiatowego pszczoły umieszczają przetworzony syrop cukrowy w plastrach. Taki surogat też długo nie gęstnieje. Po utwardzeniu tworzą się w nim duże i twarde kryształy.

Uwaga! Czas twardnienia można opóźnić, okresowo mieszając miód. Mogą to zrobić sprzedawcy, aby zachować prezentację smacznego produktu.

Sprawdzam miód pod kątem naturalności

Jakość i naturalność produktu można sprawdzić na kilka sposobów, do tego nie trzeba angażować specjalistów.

Prawdziwy miód powinien:

• Bądź lepki. Podczas sprawdzania szpatułką strumień nie powinien być szybko przerywany. Jeśli ma temperaturę około 20°C, to można opuścić do niego szpatułkę lub łyżeczkę, wyjąć i szybko zacząć obracać. Naturalny produkt owija się wokół łyżki zamiast kapać. Jeśli dasz mu możliwość spłynięcia z powrotem do pojemnika, to powinno uformować się w pagórek i nie rozprzestrzenić się od razu. Jednocześnie na powierzchni szkiełka z miodem pojawią się małe pęcherzyki powietrza.
• Nie bądź wodnisty. Jeśli wrzucisz trochę płynu testowego na papier, papier wokół kropli powinien pozostać suchy.
• Bez cukru. Aby to sprawdzić, możesz użyć ołówka lapis, który jest sprzedawany w aptekach. W roztworze wodnym (5-10%), musisz obniżyć ołówek. Jeśli wynikiem jest biały osad, to jest to podróbka.
• Bez obcych płynów. Ołówek chemiczny pomoże ustalić ich obecność. Najpierw trzeba posmarować miód na papierze, a potem napisać słowo przez jego warstwę. Jeśli po chwili napis jest dobrze przeczytany lub zmieni kolor na niebieski, oznacza to, że do substancji dodano wodę lub syrop.
• Mają specyficzny zapach. Zapach miodu trudno pomylić z innym. Dlatego jeśli sprzedawana substancja ma czysto kwiatowy zapach lub w ogóle go nie ma, może to oznaczać, że na ladzie znajduje się podróbka.
• Nie mają zanieczyszczeń.

Pozbawieni skrupułów sprzedawcy próbują zagęścić zbyt cienki miód skrobią i mąką. Aby je wykryć, możesz użyć roztworu jodu. Konieczne jest rozcieńczenie niewielkiej ilości substancji wodą i wpuszczenie kropli jodu do roztworu. Jeśli obecne jest zanieczyszczenie, roztwór zmieni kolor na niebieski.

Ciekawy. Obecność skrobi można określić za pomocą amoniaku. Wodny roztwór miodu nabierze brązowego odcienia. Jeśli tak się stanie, oznacza to, że do badanej substancji dodano syrop skrobiowy.

Aby określić obecność kredy, do roztworu wodnego dodaje się niewielką ilość esencji octowej. Jeśli zachodzi reakcja, np. roztwór skwierczy, to taki dodatek jest obecny w produkcie.

Dodatki można również określić na podstawie obecności osadu. Aby to zrobić, zrób roztwór wody z miodem, a następnie pozwól mu trochę osiąść. Jeśli po pewnym czasie w szkle pojawi się osad, to świadczy o tym, że produkt zawiera nierozpuszczalne zanieczyszczenia, co również jest niedopuszczalne.

Jaki powinien być miód?

W zależności od odmiany miód może szybko gęstnieć lub pozostawać płynny przez długi czas. Jednocześnie konsystencja substancji nie wpływa w żaden sposób na jej właściwości lecznicze i odżywcze.

Dlaczego niektóre odmiany pozostają płynne? Gęstość i szybkość krystalizacji zależą od rodzaju roślin miododajnych.

Jaki powinien być miód?

Jeśli produkt zawiera dużą ilość glukozy i sacharozy, wtedy krystalizacja zaczyna się szybciej, jeśli fruktoza, to wolniej.

Wynika to z faktu, że glukoza i sacharoza łatwo krystalizują, natomiast fruktoza, otaczając te cząsteczki, zapobiega krystalizacji. Dlatego jeśli skład substancji zawiera wystarczającą ilość fruktozy, taki miód pozostanie płynny przez długi czas.

W temperaturze przechowywania powyżej 23°C miód może nie zgęstnieć całkowicie iw ciągu roku. Jeśli tak się stało na przykład z miodem akacjowym, to jest to całkiem normalne. Jednocześnie wszystkie korzystne właściwości substancji pozostają niezmienione.

Orientacyjne czasy krystalizacji dla różnych odmian

Powyżej mówiliśmy o czystych odmianach, czyli odmianach zbieranych z roślin miododajnych tylko jednego rodzaju. To dość rzadkie. Najczęściej pszczoły zbierają nektar z kilku rodzajów roślin miododajnych. Dlatego można kupić miód akacjowy, który dość szybko zgęstniał. Nie oznacza to jednak, że produkt jest podrobiony. Jest to możliwe, jeśli obok akacji były np. inne rośliny miododajne, np. rzepak. Wtedy, jeśli procent nektaru zebranego z innych roślin jest wysoki, to właściwości gotowego produktu mogą ulec zmianie i będzie on krystalizował szybciej lub odwrotnie, wolniej.

Zeszłoroczny płynny miód

To pytanie często zadają sobie konsumenci, którzy kupili produkt naturalny, ale nie skrystalizował się.

Jeśli jest to odmiana z akacji lub kasztanów, to może, ponieważ twardnieją dłużej niż rok.

Dotyczy to również odmian spadziowych, które powstają, gdy pszczoły przetwarzają słodkie wydzieliny owadów żyjących na liściach roślin lub wydzieliny na liściach lub igłach, które powstają podczas gwałtownych wahań temperatury (spadzi).

Tak więc zwiększona płynność miodu nie jest wskaźnikiem jakości produktu. Jeśli po zakupie pojawią się wątpliwości, należy sprawdzić jakość towaru w sposób opisany w tym artykule.