Dlaczego miód nie był kandyzowany od roku

Miód pszczeli to wyjątkowy produkt i rodzaj daru samej natury. Jego właściwości lecznicze i lecznicze znane są od czasów starożytnych. Dzięki niesamowitemu połączeniu wspaniałego smaku i właściwości leczniczych miód naturalny zajmuje pierwsze miejsce w czołówce zdrowych produktów. Prawie każda osoba w domu ma słoik pachnących i smacznych smakołyków stosowanych w profilaktyce i leczeniu wielu chorób.

Dlaczego miód nie jest kandyzowany

Dlatego całkiem zrozumiałe jest pytanie, dlaczego zakupiony miód nie jest kandyzowany, co to oznacza i czy jest to kryterium jego naturalności. Zgodnie ze swoją budową strukturalną miód składa się z równych ilości fruktozy i glukozy. W zależności od tego, którego składnika będzie więcej, określa się czas krystalizacji. Jeśli dominuje glukoza, miód zaczyna się szybko krystalizować. Nadmiar fruktozy sprawia, że ​​produkt pszczeli pozostaje przez długi czas w stanie płynnym.

Ciekawy. Proces słodzenia lub krystalizacji wskazuje na naturalne pochodzenie i brak sztucznych dodatków. Tworzenie kryształów wiąże się z powlekaniem glukozy fruktozą.

Dlaczego miód nie jest słodzony

Powody, dla których nie występuje słodzenie

Wielu miłośników tego pysznego przysmaku, którzy postanawiają zaopatrzyć się w przydatny produkt na przyszłość, interesuje się tym, czy zakupiony miód nie jest kandyzowany przez długi czas, co to znaczy? Co zatem jest wyznacznikiem naturalności?? Pszczelarze z wieloletnim doświadczeniem wymieniają kilka powodów, dla których miód nie jest słodzony w ciągu roku:

  • Różne odmiany miodu mogą w różny sposób krystalizować. Zależy to od ilości fruktozy, naturalnego, naturalnego słodzika, oraz ilości glukozy, wysokokalorycznego słodkiego składnika. W przypadku przewagi pierwszego składnika tworzenie kryształów cukru będzie następowało powoli. Uderzającym przykładem są odmiany miodu majowego, akacjowego czy spadziowego, które w swojej pierwotnej płynnej postaci mogą być długo przechowywane.
  • Zdolność do cukru zależy od temperatury. W zimnych porach roku proces tworzenia się kryształków cukru ulega spowolnieniu. Podobny efekt występuje, gdy temperatura wzrasta powyżej 30 stopni. Jednak takie zmiany niekorzystnie wpływają na korzystne właściwości produktu. Zwykle do długotrwałego przechowywania miodu w stanie płynnym przechowuje się go w temperaturze 0 stopni po odpompowaniu przez jeden do półtora miesiąca. Po tym okresie zostaje przeniesiony do pomieszczenia o temperaturze nie wyższej niż 14 stopni.
  • Ważnym powodem wpływającym na konsystencję miodu jest ilość wody w produkcie. Zwiększenie wilgotności do 18% zmniejsza jego zdolność do krystalizacji, taki miód nie będzie stały, może mieć postać pasty. Jednak dodanie wody może spowodować fermentację produktu, który szybko się zepsuje.

Powody, dla których nie występuje słodzenie

Dodatek syropu cukrowego do miodu znacznie zmniejsza jego zdolność do cukru.

Wszystkie powyższe powody dają odpowiedź, dlaczego zeszłoroczny miód nie jest kandyzowany i długo pozostaje w stanie płynnym.

Czynniki szybkości krystalizacji

Kwestia przekształcenia płynnego miodu w stan stały niepokoi wielu miłośników miodu.

Szybkość krystalizacji zależy od następujących czynników:

  1. Ilość glukozy. Miód o wysokiej zawartości szybko przechodzi w stan stały.
  2. Obecność mikroskopijnych embrionalnych kryształów glukozy, ziaren pyłku i mechanicznych zanieczyszczeń bocznych służy jako rodzaj centrów krystalizacji. Im większa ich liczba, tym szybsze tempo przemiany ciekłego produktu w stan zestalony.
  3. Mieszanie. Jeśli masę miodową często miesza się zwykłą łyżką, powstają nowe źródła krystalizacji.
  4. Opakowania zastawy stołowej. Przechowywanie miodu w cienkościennych pojemnikach znacznie zwiększa szybkość krystalizacji. Jeśli miód zapakowany jest w kwadratowy pojemnik pod kątem prostym, to proces wytrącania produktu rozpocznie się od rogów.

Uwaga! Jeśli proces słodzenia nastąpi szybko, kryształki miodu będą małe.

Przyczyny słodzenia: naturalne i nienaturalne

Miód pszczeli może stać się słodki z wielu powodów. Najczęstszym, naturalnym, wpływającym na krystalizację produktu miodowego jest rodzaj rośliny miododajnej, z której zbierany jest słodki pyłek. Miód zebrany z kwiatów lucerny, słonecznika, gorczycy, rzepaku i innych podobnych roślin cukrze szybciej niż miód z kwiatu wiśni, szałwii, maliny czy wierzbownicy.

Inne naturalne przyczyny zagęszczania miodu to:

  • Używanie niedojrzałego miodu.
  • Złe warunki pogodowe.
  • Miejsce zbierania pyłków.
  • Zwiększenie temperatury przechowywania powyżej +10 stopni.

Uwaga! Miód można posłodzić nienaturalnymi metodami związanymi z różnymi manipulacjami przez pozbawionych skrupułów pszczelarzy i sprzedawców produktu miodowego.

Czy prawdziwy miód jest kandyzowany?

Proces krystalizacji jest oznaką zarówno produktu naturalnego, jak i podróbki. Różnica polega na wyglądzie i szybkości przejścia do postaci krystalicznej. Naturalny produkt szybko zaczyna cukier, zwłaszcza gdy temperatura przechowywania spada. Fałszywy miód ze zbyt dużą ilością cukru gęstnieje powoli. Za naturalnością przemawia tworzenie się puszystej, luźnej piany na powierzchni miodu oraz białych plamek pęcherzyków powietrza wewnątrz. Prawie każdy miód pochodzenia naturalnego o dużej zawartości pyłku zaczyna gęstnieć. Jeśli miód nie był kandyzowany po roku, musisz pomyśleć, dlaczego tak się nie stało.

Dlaczego niektóre odmiany pozostają płynne

Różnorodność miodu jest bezpośrednio związana z rodzajem kwiatów, z których pszczoły robotnice zbierają słodki nektar. Praktycznie nie ma czystej odmiany, koniecznie zawiera zanieczyszczenia innych kwiatów. Wynika to z faktu, że podczas masowego kwitnienia jednego gatunku roślin kwiatowych następuje kwitnienie i inne rośliny, z których zbierany jest pyłek.

Dlatego miód naturalny nie może być absolutnie „czysty”, musi zawierać zanieczyszczenia innych roślin kwiatowych. Należy zauważyć, że ilość zebranego słodkiego nektaru z pozostałych kwiatów jest minimalna, dlatego o nazwie odmiany decyduje masowe kwitnienie kwiatów w okresie zbioru.

Dlaczego niektóre odmiany pozostają płynne

Aby zrozumieć, dlaczego miód naturalny nie jest kandyzowany przez długi czas, warto zapoznać się z najpopularniejszymi odmianami tego niesamowitego naturalnego przysmaku:

  1. maj kochanie. Prawie każdy wie o zaletach produktu pszczelego zebranego wczesną wiosną. Wynika to ze znacznej przewagi fruktozy i niskiej zawartości kalorii. Dlatego miód majowy dobrze się wchłania, nie podrażniając przewodu pokarmowego. Pyłek na nią zbierają owady przed masowym kwitnieniem pierwszych szypułek. Produkt miodowy jest wypompowywany w ostatnim miesiącu wiosny lub wczesnym latem. Naturalny majowy miód długo utrzymuje się w stanie płynnym. Często pod przykrywką tego przydatnego produktu sprzedawane są podróbki, do których dodaje się syrop cukrowy, aby nakarmić pszczoły zimą. Dlatego doświadczonym pszczelarzom zaleca się zakup produktu majowego jesienią, po jego zaparzeniu i wystąpieniu naturalnego skurczu.
  2. akacja. Znana biała odmiana o przyjemnym aromacie akacji i niepowtarzalnym smaku. Zawiera 35% słodkiej glukozy, 40% fruktozy i niewielką ilość wilgoci. Świeżo pompowany miód w swojej konsystencji przypomina płynny syrop nasycony i po skurczeniu pozostaje płynny przez długi czas. Miód akacjowy po krystalizacji tworzy drobne kryształki o jasnym odcieniu.
  3. Limonka. To kolejna odmiana białego miodu, która zachowuje swoją pierwotną płynną strukturę przez okres od miesiąca do sześciu miesięcy. Produkt z miodem lipowym jest umiarkowanie lepki i po słodzeniu przybiera postać pastowatą z drobnymi kryształkami, co przypomina grudki kaszy manny. Po długotrwałym przechowywaniu miód może rozdzielić się na frakcję stałą i płynną.
  4. Gryka. Krystalizacja miodu zebranego przez pszczoły z pól kwitnącej gryki następuje bardzo szybko. Aby produkt był płynny, należy go przechowywać w odpowiednich warunkach. Ten typ zawiera wiele przydatnych substancji niezbędnych do utrzymania odporności, łagodzenia stanów zapalnych i leczenia przeziębień.

Po zapoznaniu się z najpopularniejszymi odmianami, które długo pozostają w stanie płynnym, możemy stwierdzić, że efekt ten najprawdopodobniej wskazuje na naturalne pochodzenie produktu miodowego i dlaczego miód z tych odmian z ubiegłego roku nie był kandyzowany.