Szlifierki do świerka niebieskie
Zadowolony
Spruce Canadian Sanders Blue (Sanders Blue) - nowa odmiana karłowata uzyskana z mutacji słynnej Koniki w 1986 roku. Szybko zyskała popularność nie tylko dzięki atrakcyjnemu wyglądowi, ale także dzięki temu, że pali się znacznie mniej niż inne karłowate odmiany. Ułatwia to pielęgnację i zapewnia więcej możliwości wykorzystania Sanders Blue w projektowaniu krajobrazu.
Opis świerka kłującego Sanders
Spruce Grey Sanders Blue jest wyższy niż inne odmiany karłowate. W wieku 10 lat osiąga 0,7-1,5 m przy szerokości korony od 35 do 80 cm. Różnica ta wynika z faktu, że świerk kanadyjski i jego odmiany w Rosji często rosną znacznie niżej niż w ich ojczyźnie.
W pierwszych latach drzewo dodaje od 2,5 do 5 cm na sezon. Po 6-7 latach następuje skok, a roczny przyrost osiąga 15 cm. Intensywny wzrost wielkości korony trwa do 12-15 lat, po czym ponownie zwalnia i wynosi 1-3 cm na sezon. Wysokość dorosłego świerka Sanders Blue, którego zdjęcie przedstawiono poniżej, po 30 latach wynosi 2-3 m, średnica korony 1,5 m.
Jak widać, korona drzewa jest stożkowa. Ale jeśli młody kanadyjski świerk Sanders Blue ma prawidłowy kształt, to z wiekiem trochę się deformuje. W zwykłych ogrodach, gdzie wyraźne kontury są podstawą stylu, koryguje to przycinanie.
Sanders Blue wyróżnia się tym, że młody wzrost ma kolor niebieski. Z biegiem czasu zmienia kolor na zielony, ale nie równomiernie, ale punktowo. Ta cecha jest wyraźnie widoczna na zdjęciu kanadyjskiego świerka Sanders Blue i rzadko występuje w opisach odmiany. Dojrzałe igły stają się zimą zielone z lekkim, niebieskawym odcieniem.
Drzewo tworzy gęstą koronę z powodu krótkich międzywęźli wzniesionych gałęzi. Młode igły są miękkie, z wiekiem stają się ostre i sztywne, ale nie tak bardzo jak Spruce Prickly. System korzeniowy najpierw rośnie w głąb, następnie przechodzi poziomo i ostatecznie rozprzestrzenia się daleko poza występ korony.
Oczekuje się, że kanadyjski Spruce Sanders Blue będzie żył co najmniej 50 lat. Chociaż nie jest to pewne, ponieważ odmiana jest dość młoda. Pąki pojawiają się bardzo rzadko.
Świerk kanadyjski Sanders Blue w projektowaniu krajobrazu
Odmiana Sanders Blue nie jest jeszcze szeroko rozpowszechniona, ale ma duże perspektywy wykorzystania w projektowaniu krajobrazu. W słońcu blednie mniej niż inne karłowate kanadyjskie świerki.
Kompetentni projektanci nie używają Sanders Blue jako tasiemca. Jeśli ktoś widzi piękne zdjęcie pojedynczego drzewa w alpinarium, obok fontanny, posągu czy przed pomnikiem, to należy to nazwać aranżacją ogrodową, a nie pojedynczą rośliną ogniskową.
Świerk kanadyjski Sanders Blue dobrze wygląda w skalniakach, ogrodach skalnych, kwietnikach i rabatach. Sadzi się go obok wrzosów i innych drzew iglastych z zielonymi igłami jako akcentem. Spruce Sanders Blue w regularnych nasadzeniach ozdobi frontowe wejście do domu, ustawione wzdłuż ścieżki ogrodowej i jako rama trawnika.
Spruce Sanders Blue można sadzić w pojemnikach. Ale kiedy drzewo rośnie, przenoszenie go z miejsca na miejsce staje się trudne. Schronienie na zimę stanie się obowiązkowym i nie tak łatwym zabiegiem.
Sadzenie i pielęgnacja świerka kłującego Sanders
Chociaż w opisie świerka Sanders Blue glauca zawsze zaznacza się, że odmiana mniej niż inne niskopienne odmiany nasłonecznia się mniej, pielęgnacja drzewa nie staje się łatwiejsza. Daje tylko większą swobodę przy umieszczaniu go na stronie.
Przygotowanie do sadzenia i sadzenia
Świerk kanadyjski Sanders Blue może wybrać miejsce nasłonecznione, ale będzie dobrze rosło również w półcieniu. Całkowity brak światła osłabi drzewo i wyblaknie kolor igieł. Najlepsza gleba to glina lub glina piaszczysta o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym, sypka, dobrze przepuszczalna dla wody i powietrza. Jeśli w glebie są kamienie, nie trzeba ich wybierać, świerk kanadyjski to typowa roślina górska. Wody gruntowe nie powinny zbliżać się do powierzchni bliżej niż 1,5 m.
Wykopany jest otwór do lądowania o głębokości co najmniej 70 cm, średnicy 60 cm. Wykonaj warstwę drenażową z keramzytu lub czerwonej cegły łamanej 20 cm. Mieszanka składników odżywczych jest przygotowywana z próchnicy liści, ziemi sodowej, kwaśnego torfu, piasku, gliny i do 150 g nitroammofoski. Jeśli są wióry ceglane, dodaje się je do podłoża.
Importowane sadzonki należy kupować tylko w pojemniku, uprawiane w domowych szkółkach można wszyć w płótno. Świerk kanadyjski Sanders Blue można pobrać z otwartym korzeniem tylko wtedy, gdy zostanie wykopany w obecności kupujących. System korzeniowy należy natychmiast owinąć wilgotną szmatką, a jeśli drzewo nie ma ziemistej grudki, opuść je do glinianej zacieru i owinąć folią spożywczą.
Zasady lądowania
Iglaki najlepiej sadzić pod koniec jesieni, na południu robią to całą zimę. Świerk uprawiany w pojemniku można umieścić na miejscu w dowolnym momencie, z wyjątkiem gorących letnich miesięcy. Na Syberii, Uralu i północnym zachodzie nawet sadzenie świerka z otwartym systemem korzeniowym można przełożyć na wiosnę. Aby to zrobić, wybierz chłodny, pochmurny dzień.
Przed posadzeniem świerka kanadyjskiego Sanders Blue dołek pokrywa się 2/3 mieszanki składników odżywczych, całkowicie wypełnionych wodą, pozostawia się na co najmniej 2 tygodnie.
Algorytm lądowania:
- Część gleby zostaje wyjęta z dołu.
- Pośrodku umieszczone jest drzewo. Pozycja szyi musi znajdować się na poziomie gruntu.
- Przykryć korzeń ziemią, zagęścić.
- Sprawdź, czy szyjka korzeniowa się poruszyła.
- Na obwodzie korony z pozostałej gleby wykonany jest wałek.
- Świerk kanadyjski Sanders Blue obficie podlewany. Woda powinna dotrzeć do krawędzi ziemnego grzbietu otaczającego koło przy pniu i zostać wchłonięta.
- Gleba pod sadzonką jest ściółkowana korą sosnową lub kwaśnym torfem pokrytym środkiem grzybobójczym.
Podlewanie i karmienie
Po posadzeniu gleba pod świerkiem kanadyjskim Sanders Blue powinna być wilgotna, bez wysychania. Następnie zmniejsza się podlewanie. Świerk toleruje krótkotrwałe podlewanie gleby, ale ciągła stagnacja wody spowoduje śmierć drzewa. Nie można również dopuścić do zablokowania szyjki korzeniowej. Gorące lata mogą wymagać cotygodniowego podlewania.
Canadian Spruce Sanders Blue jest wrażliwy na brak wilgoci w powietrzu. Konieczne jest regularne spryskiwanie korony, w upale - codziennie wcześnie rano lub w godzinach 17-18.
Do 10 lat świerk należy karmić regularnie, po - najlepiej. Lepiej jest stosować specjalne nawozy sezonowe do roślin iglastych - tam wszystkie substancje są zbilansowane i dobierane zgodnie z wymaganiami kultury. W wiosennym pogłównie przeważa azot, jesienią przeważa fosfor i potas.
Duże znaczenie mają opatrunki dolistne. Lepiej podawać je w formie chelatowanej na przemian z epiną lub cyrkonią. Od drugiej połowy lata do butli dodawany jest siarczan magnezu.
Ściółkowanie i spulchnianie
Świerk kanadyjski Sanders Blue nie lubi zagęszczania gleby, ale trzeba go spulchniać dopiero w pierwszych 2 sezonach po posadzeniu. Wtedy system korzeniowy będzie rósł i cienkie procesy ssania zbliżą się do powierzchni, nie należy im przeszkadzać bez specjalnej potrzeby. Spulchnianie zastępuje się mulczowaniem przy użyciu torfu wysokiego lub kory uzdatnionej sprzedawanej w centrach ogrodniczych.
przycinanie
Świerk kanadyjski Sanders Blue w młodym wieku ma symetryczną koronę, która nie wymaga cięcia formującego. Z biegiem czasu staje się nie tak gładki, ale nadal pozostaje piękny. Świerk dobrze znosi ścinanie, ale powinno być przeprowadzane tylko wtedy, gdy projekt stanowiska wymaga ścisłej symetrii drzewa.
Przycinanie sanitarne jest trudne do przeprowadzenia - liczne gałęzie wewnątrz korony, które straciły igły, szybko wysychają. Można je usunąć tylko poprzez wypychanie gęstych, gęsto porośniętych igłami pędów. Zajmie to dużo czasu, więc przycinanie sanitarne zastępujemy czyszczeniem.
Czyszczenie korony
Wewnątrz gęstej korony kanadyjskiego świerku Sanders Blue promienie słoneczne nie padają, a jeśli nie rozepchniesz gałęzi, wilgoć podczas zraszania i przetwarzania. Jest sucho i gromadzi się tam kurz, co stanowi żyzny grunt dla pojawiania się i rozmnażania kleszczy. Taki świerk nie oczyszcza już powietrza w okolicy, ale sam je zanieczyszcza.
Aby poprawić sytuację, przeprowadza się zraszanie korony, ale to nie wystarczy. Co najmniej trzy razy w roku karłowaty świerk kanadyjski należy czyścić suchymi igłami:
- pierwsze dwa razy na wiosnę przed otwarciem nerek w odstępie 14 dni;
- trzeci - późną jesienią, przed ostatnim zabiegiem fungicydami.
Czyszczenie powinno odbywać się wyłącznie poprzez zastosowanie środków ochronnych, aby drobne cząstki suchych igieł i kory nie dostały się do oczu lub nosogardzieli – mogą powodować podrażnienie śluzówki. Respirator, gogle i rękawiczki to minimum wymagane, wskazane jest usunięcie włosów i założenie naramienników.
Gałęzie świerka kanadyjskiego Sanders Blue są delikatnie rozdzielane ręcznie i odłamywane zwiędłymi pędami, jeśli można to zrobić bez wysiłku. Z upartych pędów po prostu czyszczą igły. Nie zostawiaj ich na niższych gałęziach lub na ziemi. Suche igły i martwe pędy są starannie zbierane i niszczone.
Przygotowanie do zimy
Jan van der Neer zaleca uprawę świerka kanadyjskiego Sanders Blue bez osłony w strefie mrozoodporności 4. Zagraniczne żłobki twierdzą, że w trzecim zimuje bez problemów. W każdym razie w roku sadzenia sadzonkę należy chronić świerkowymi gałęziami lub owinąć włókniną białą, a glebę mulczować kwaśnym torfem. Wiosną nie jest usuwany, ale płytko zakopywany w ziemi.
W kolejnych latach konieczne jest mulczowanie, a ogrodnicy budują schronienie zgodnie z własnymi warunkami klimatycznymi. Powinno się to robić nie od jesieni, ale gdy temperatura osiągnie około -10 °C.
Nawilżanie, pogłówne nawożenie fosforem i potasem pod koniec sezonu pomoże przetrwać zimę świerka kanadyjskiego.
ochrona przed słońcem
Pomimo tego, że igły świerka kanadyjskiego Sanders Blue są znacznie mniej narażone na działanie słońca niż inne odmiany, późną zimą i wczesną wiosną drzewo nadal wymaga przykrycia. Promienie odbite od śniegu padają na koronę i przyczyniają się do odparowywania wilgoci, a korzeń nie jest jeszcze w stanie uzupełnić jej niedoboru, jak to ma miejsce w zamarzniętej ziemi.
Latem należy przeprowadzić zraszanie korony - świerk kanadyjski Sanders Blue, nawet jeśli się nie pali (co nie jest wykluczone), nadal czuje się niekomfortowo w upale. Ponadto jest przydatny ze względów higienicznych i stanowi najlepszą ochronę przed pojawieniem się kleszczy.
reprodukcja
Szyszki pojawiają się bardzo rzadko na Sanders Blue Canadian Spruce, gatunki roślin wyrastają z ich nasion. Odmiana jest rozmnażana przez szczepienie, które mogą wykonać tylko specjaliści, lub przez sadzonki przez cały sezon.
Dla amatorów najlepszą porą na tę operację jest wiosna. Dzięki temu sadzonki są łatwiejsze do kontrolowania w sezonie, ale nadal słabo się ukorzeniają. Będzie wiele wybuchów.
Sadzonki o długości 10-15 cm są pobierane ze środkowej części korony wraz z piętą - kawałkiem kory starszego pędu. Dolna część jest uwolniona od igieł, potraktowana stymulatorem tworzenia korzeni i posadzona w piasku, perlicie, mieszaninie torfu i piasku na głębokość 2-3 cm. Pojemniki są trzymane w chłodnym zacienionym miejscu i regularnie podlewane, nie dopuszczając do wyschnięcia podłoża nawet przez krótki czas.
Kiedy pojawiają się korzenie, zwykłe sadzonki sadzi się w osobnym pojemniku z bardziej odżywczą mieszanką i warstwą drenażową. Młode rośliny są przenoszone na stałe miejsce, gdy pojawiają się pędy boczne.
Choroby i szkodniki
Sanders Blue, podobnie jak inne gęsto koronowane świerki kanadyjskie, jest szczególnie podatny na roztocza. Najlepiej przeciwko nim działają akarycydy. Środki owadobójcze pomogą poradzić sobie z takimi szkodnikami:
- gąsienice motyli Zakonnica;
- hermes;
- tartak świerkowy;
- wełnowiec;
- mszyce galasowe;
- świerkowy wałek do liści.
Fungicydy stosuje się, gdy pojawiają się choroby:
- rdza;
- szlufka;
- przędzarka świerkowa;
- różne zgnilizny;
- rak rany;
- fusarium;
- martwica.
Aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, co tydzień należy badać świerk kanadyjski Sanders Blue pod lupą.
Recenzje kanadyjskiego świerku Sanders Blue
Wniosek
Spruce Canadian Sanders Blue szybko zyskał popularność dzięki oryginalnemu kolorowi korony i niewielkim rozmiarom. Możesz umieścić drzewo w cieniu i na słońcu. Chociaż odmiana wymaga starannej pielęgnacji, jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie i na czas, w praktyce wszystko nie będzie takie trudne.
