Zadowolony
Nazwa: | Włókno ziemi |
Nazwa łacińska: | Inocybe geophylla |
Typ: | Niejadalne, trujące |
Synonimy: | Włókno ziemiste płytkowe |
Dane techniczne: |
|
Systematyka: |
|
Włókno ziemi jest jednym z wielu rodzajów grzybów muchomorowych należących do rodziny Volokonnitsev. Zwykle grzybiarze nie zwracają na nie uwagi, ponieważ niewiele przypominają dobrze znane grzyby jadalne. Jest to absolutnie właściwe podejście, ponieważ błonnik ziemny jest trującym grzybem, a zjedzenie go może być śmiertelne.
Zewnętrznie włókno ziemi wygląda jak typowy muchomor. Ma stożkowaty dzwoneczek z charakterystycznym wybrzuszeniem pośrodku, z czasem prostuje się i staje jak parasol z obniżonymi brzegami lub lekko zagiętymi do wewnątrz. Zazwyczaj jego wielkość nie przekracza 2-4 cm średnicy, choć spotykane są również większe okazy. Czapka jest biała w młodym wieku, z czasem staje się niebieskofioletowa z różowawym odcieniem, ciemna w centralnej części i jaśniejsza na obrzeżach. Nasycenie barwy uzależnione jest od miejsca wzrostu grzyba i warunków atmosferycznych, występują zarówno okazy intensywnie wybarwione jak i prawie białe.
Błonnik ziemski - niebezpieczny trujący grzyb
Czapeczka włókna ziemi pokryta jest cienką i przyjemną w dotyku skórą, która ma promienistą strukturę włóknistą. Kiedy pada, staje się lepki i śliski. Krawędzie czapki są często popękane. Na odwrocie znajdują się liczne przylegające płytki. W młodym wieku są białe, później ciemnieją i stają się brązowe lub brązowe.
Odnoga włókna ziemi jest solidna, cylindryczna, zwykle lekko zakrzywiona. Może dorastać do 5 cm długości i do 0,5 cm średnicy. Ma strukturę podłużnie włóknistą, gęstą w dotyku, bez wewnętrznej wnęki, która może powstać tylko w starych grzybach. Łodyga jest zwykle nieco grubsza u podstawy. Jest lekki, w starych grzybach może stać się brązowy, w górnej części jest lekki nalot.
Miąższ włókna ziemi jest biały, kruchy, jego kolor nie zmienia się na nacięciu. Ma nieprzyjemny smak i lekko wyczuwalny ziemisty zapach.
Włókno ziemi rośnie w lasach strefy umiarkowanej europejskiej części Rosji, a także na Dalekim Wschodzie. Występuje w Ameryce Północnej, na terenie państw Europy Zachodniej, a także w Afryce Północnej. Wzrost grzybów zaczyna się zwykle w połowie lata i kończy na początku października. Włókno ziemi często znajduje się w małych grupach w trawie, wzdłuż dróg, często obok sosny, z którą tworzy mikoryzę.
Nie możesz jeść włókna ziemi. Miąższ tego grzyba zawiera tę samą toksyczną substancję co w muchomorze - muskarynę, natomiast jej stężenie w tkankach grzyba jest znacznie wyższe. Kiedy dostanie się do ludzkiego ciała, ta trucizna wpływa na narządy trawienne i ośrodkowy układ nerwowy.
Włókno ziemi zawiera więcej trujących muskaryn niż dobrze znany muchomor
W małych dawkach powoduje niestrawność i krótkotrwałe zmiany w psychice, ale przy dużych stężeniach możliwy jest zapaść, śpiączka, a nawet śmierć.
Krótki film o jednym z przedstawicieli rodziny Volokonnitsev:
Nieprzyjemne konsekwencje spożywania błonnika ziemnego można odczuć w ciągu 20-30 minut od momentu wejścia grzybów do żołądka. Objawy zatrucia to następujące czynniki:
Jeśli pojawią się objawy zatrucia błonnikiem ziemi (i innymi grzybami), należy natychmiast skontaktować się z placówką medyczną lub wezwać lekarza. Przed przyjazdem karetki należy przemyć chory żołądek w celu usunięcia z organizmu resztek jedzenia zawierających toksyny. Aby to zrobić, musisz zmusić go do wypicia dużej ilości wody, lekko zabarwionej nadmanganianem potasu, a następnie zmusić go do wymiotów.
Aby zmniejszyć dreszcze ofiary, lepiej się owinąć
Aby zmniejszyć wchłanianie toksyn w tkance żołądka, ofiara musi zażyć dowolny absorbent. Może to być np. węgiel aktywowany, którego dawkę oblicza się na podstawie masy poszkodowanego (1 tabletka na 10 kg). Możesz użyć innych środków na zatrucie, takich jak Enterosgel lub tym podobne. Przed przybyciem lekarzy ofiara musi kłamać.
Włókno ziemi to niebezpieczny trujący grzyb. Nie ma jadalnych odpowiedników, więc przypadki zatruć są dla niej stosunkowo rzadkie i nie ma doniesień o zgonach. Jednak podczas zbierania grzybów należy zawsze zachować ostrożność i nigdy nie brać wątpliwych lub nieznanych okazów.