Choroby cieląt

Aby hodowla bydła była opłacalna należy zadbać o zorganizowanie odpowiednich warunków dla młodych zwierząt. Zdrowe potomstwo jest kluczem do udanej hodowli zwierząt gospodarskich, a różne patologie są poważnymi szkodami ekonomicznymi. Choroby cieląt są dobrze znane iw większości przypadków można im zapobiegać. Pozostaje tylko dowiedzieć się, co robić w przypadku pewnych objawów i jak zapobiegać rozwojowi patologii.

Ogólne zasady opieki nad cielętami

Od samego narodzin potomstwa należy zadbać o to, aby pomieszczenie, w którym trzymane były zwierzęta, było czyste, przestronne i wystarczająco ciepłe, aby mieć dobrą wentylację. Przy złych warunkach sanitarnych na fermie u nowo narodzonych cieląt może rozwinąć się posocznica pępowinowa, której towarzyszy gorączka, obrzęk i bolesność obszaru problemowego. Lecz tę chorobę antybiotykami, takimi jak bicylina i tetracyklina. Ale o wiele łatwiej jest temu zapobiec. Aby to zrobić, wystarczy potraktować pępowinę sterylnym materiałem.

Łydka

Ważny! Konieczne jest stałe monitorowanie stanu pomieszczeń, w których trzymane są młode. Przy niewystarczających warunkach sanitarnych wszy mogą pojawić się u cieląt. Jeśli pomimo wszelkich wysiłków tak się stało, pomieszczenie zostanie potraktowane produktem zawierającym cypermetrynę.

Nowonarodzone cielęta, a nawet starsze, mają problemy z przebywaniem na świeżym powietrzu. Na przykład jest to udar słoneczny u łydki, którego oznakami jest spadek napięcia mięśniowego, niestabilny chód, pocenie się, przyspieszony oddech. Leczenie polega na przeniesieniu zwierząt do schroniska i podaniu dożylnym glukozy z kofeiną. Ogólnie jednak należy zadbać o to, aby młode zwierzęta nie były zbyt długo wystawiane na działanie promieni słonecznych.

Zwierzęta z wolnego wybiegu są obarczone wysokim ryzykiem obrażeń. Aby temu zapobiec, cielęta są pozbawiane rogów. Można to zrobić termicznie lub chemicznie. Ta pierwsza jest uważana za bezpieczniejszą, ponieważ jest technicznie prosta. U 3-6-tygodniowych cieląt zrogowaciałe guzki są kauteryzowane za pomocą specjalnego narzędzia elektrycznego. Metoda chemiczna jest bardziej złożona - w guzki wciera się kompozycję alkaliczną. Chociaż jest to stosunkowo bezbolesna opcja, zawsze istnieje ryzyko kontaktu wzrokowego. Metodę chirurgiczną może stosować wyłącznie lekarz weterynarii.

Choroby cieląt

Choroby cieląt

Istnieje wiele różnych chorób cieląt związanych zarówno z niewłaściwą opieką, jak i infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi. Niektóre z nich są charakterystyczne dla każdej rasy zwierząt domowych, inne są przeznaczone tylko dla bydła. Wszystkie te patologie objawiają się różnymi objawami. Wysoka temperatura zwykle wskazuje na obecność choroby bakteryjnej lub zapalnej. Ale zaparcia lub wymioty u cielęcia mogą być objawem inwazji pasożytniczej, na przykład w obecności robaków. Parazytologom znane są dziesiątki gatunków takich organizmów, dlatego w każdym przypadku konieczne jest wykonanie testów.

Obecność zanieczyszczeń krwi w moczu wskazuje na chorobę zapalną układu moczowo-płciowego. Biały kał cielęcia jest reakcją na zakażenie E. coli. Zapaleniu nosa i tchawicy może towarzyszyć kaszel i surowicze wydzieliny z narządów układu oddechowego. Może też pojawić się pieniste ślinienie, które jest najbardziej charakterystycznym objawem.

W każdym z tych przypadków nie wystarczy przeczytać opis choroby i porównać objawy, należy skonsultować się ze specjalistą. Ale właściciele powinni być w stanie udzielić pierwszej pomocy nawet przed badaniem przez weterynarza. Aby to zrobić, nie musisz czytać monografii ani pisać pracy dyplomowej - wystarczy znać główne punkty.

salmonelloza

salmonelloza

Salmonelloza u cieląt jest powszechną chorobą bakteryjną. Jej epizootologia jest następująca: choroba dotyka głównie cieląt poniżej 2 miesiąca życia. Osoby starsze rzadziej chorują, nic nie zagraża ich życiu. Czynniki sprawcze tej infekcji (bakterie z rodzaju Salmonella) są wydalane z mlekiem, śliną, moczem i kałem chorych zwierząt i dzięki temu trafiają do wody, paszy, ściółki. Czyli choroba ta przenosi się na inne zwierzęta, dostając się do organizmu drogą pokarmową, czyli przez przewód pokarmowy. Szczególnie podatne na tę chorobę są te cielęta, które żyją w złych warunkach - w ciasnych, źle sprzątanych pomieszczeniach.

Pierwsze objawy salmonellozy pojawiają się po 1-3 dniach od momentu zakażenia, w niektórych przypadkach już po tygodniu, wszystko zależy od naturalnej odporności. Choroba może występować w postaci ostrej, podostrej i przewlekłej. Objawy ostrej salmonellozy są następujące:

• cielę staje się ospałe i senne, woli cały czas leżeć;
• temperatura ciała wzrasta z 40-41°C;
• duszność;
• z nosa pojawia się śluz lub płynne wydzieliny;
• zwierzę traci apetyt;
• drugiego lub trzeciego dnia zaczyna się biegunka, czasami w kale widoczne są zanieczyszczenia krwi.

Ważny! Dorosłe zwierzęta również mogą zarazić się salmonellozą, tylko u nich infekcja przebiega bezobjawowo. Ale w celach profilaktycznych przepisuje się im również leczenie.

Choroba może zaatakować nerki, wtedy oddawanie moczu jest utrudnione, rozwija się niewydolność serca. W ciężkich przypadkach salmonellozy może wystąpić śpiączka, a następnie zgon. Przy łagodnym przebiegu choroby może przybrać postać podostrą i przewlekłą. Objawy pierwszego są podobne do tych wymienionych powyżej. W przypadkach przewlekłych pojawiają się dodatkowe objawy przypominające objawy zapalenia płuc - kaszel, wydzielina śluzowo-ropna itp. D. W przypadku każdej z tych postaci zwierzę może umrzeć, jeśli nie zostanie zastosowane odpowiednie leczenie.

Salmonellozę leczy się antybiotykami, najczęściej stosowanymi lekami, takimi jak lewomycetyna, synthomycyna, tetramycyna i neomycyna (szczególnie skuteczna przy zapaleniu płuc). Lek jest przepisywany przez lekarza po zbadaniu wrażliwości bakterii na jego substancję czynną. Dawkę oblicza się w zależności od wagi, średnio 0,02-0,04 g substancji czynnej na 1 kg masy ciała. Kurs leczenia może mieć różny czas trwania, zwykle do 10 dni.

Przepisywane jest również wielowartościowe serum antytoksyczne, które wiąże bakterie i wytwarzane przez nie toksyny oraz je neutralizuje. Lek ten jest również stosowany w profilaktyce w celu zwiększenia odporności. Środek podaje się domięśniowo, dawkę oblicza się również w zależności od wagi cielęcia.

Ważny! Dzienna objętość surowicy jest podawana nie od razu, ale w dwóch lub trzech porcjach, tak aby odstęp między nimi wynosił co najmniej 3-4 godziny. Jeśli nie ma poprawy stanu, serum podaje się ponownie.

Jeśli 2 dawki surowicy nie pomogły, może to oznaczać, że cielę nie ma salmonellozy, ale inną chorobę.

choroba białych mięśni

Choroba białych mięśni u cieląt może wystąpić w młodym wieku, czasami nawet w pierwszych dniach po urodzeniu, ale rzadko występuje u zwierząt starszych niż rok. Przy tej patologii u zwierząt zaburzone są wszystkie rodzaje metabolizmu - lipidowe, mineralne, węglowodanowe. W efekcie dochodzi do pewnych zmian w mięśniach, chorobie może towarzyszyć miopatia i dystrofia. W niektórych przypadkach dochodzi do uszkodzenia mięśnia sercowego. Prawdopodobieństwo śmierci jest bardzo wysokie - do 60%. Dlatego jeśli istnieje podejrzenie, że jest to choroba białych mięśni cieląt, leczenie należy rozpocząć natychmiast.

Ta choroba symetrycznie wpływa na mięśnie szkieletowe. Specjalista może rozpoznać objawy takie jak powiększenie serca czy obrzęk tkanki podskórnej. Ale w ostrej fazie są bardziej wyraźne objawy:

• drżenie mięśni;
• utrata siły i apatia;
• zaburzenia chodu, w niektórych przypadkach paraliż;
• szybkie oddychanie;
• wzdęcia.

  Łydka

W postaci podostrej objawy są takie same, tylko mniej wyraźne. Utrata apetytu, świszczący oddech, może rozwinąć się zapalenie płuc. Ponadto istnieje postać przewlekła. Zwykle występuje u zwierząt starszych niż 3 miesiące. Objawy kliniczne są takie same, ale zauważalne jest również opóźnienie rozwoju.

W każdym razie koniecznie skontaktuj się z weterynarzem. Specjalista postawi diagnozę po przeprowadzeniu głównej diagnostyki - EKG i radiografii. Nie ma specyficznego leczenia jako takiego, cielętom podaje się po prostu preparaty selenowe, dodaje się aminokwasy, hydrolizaty białkowe i różne witaminy.

Paratyfoidalny

Jedną z najczęstszych chorób bakteryjnych jest paratyfus u cieląt. Jest to spowodowane przez specyficzny rodzaj bakterii, głównie Salm.Enteritidis i Salm.tyfi murium. Ich główną cechą jest dobra odporność na różne leki. Są niszczone na różne sposoby, na przykład do obróbki powierzchni stosuje się roztwór lizolu. Ale gotowanie nie rozwiąże problemu. Bakterie paratyfusowe wytwarzają toksyny, które są bardzo odporne na ciepło. Dla ludzi są również niebezpieczne, ponieważ podczas jedzenia zakażonego mięsa możliwe jest ciężkie zatrucie.

Ważny! Zakażenie paratyfusem następuje zwykle bezpośrednio po urodzeniu cielęcia. Infekcja przechodzi przez narządy układu oddechowego i pępowinę.

Zdarza się również, że infekcja pojawia się nieco później, gdy patogeny dostają się do organizmu z zanieczyszczonym mlekiem, przez brudne naczynia lub pościel. Okres inkubacji wynosi od 5 do 14 dni.

Typowe objawy:

• ciepło;
• niestrawność, a często jest to biegunka ze śladami krwi;
• gorąca skóra głowy, chociaż kończyny i uszy pozostają zimne.

Zwierzęta stają się ospałe, długo leżą na ściółce, może drażnić ich suchy kaszel. W przewlekłej postaci choroby możliwy jest obrzęk stawów.

Leczenie zaczyna się od tego, że chore cielę jest koniecznie odizolowane od stada. Bardzo ważne jest, aby zdezynfekować lokal. Tylko lekarz może zdiagnozować i przepisać leczenie. Jednak ogólnie należy zauważyć, że stosuje się antytoksyczne surowice lub bakteriofagi. Te ostatnie są zwykle przepisywane jako środek doustny, podaje się je w 50 ml 2 lub 3 razy dziennie. W ciężkich przypadkach choroby weterynarz może podwoić tę dawkę. Dobre rezultaty przyniosło również leczenie teramycyną i furazolidonem. Ten ostatni jest przepisywany w ilości 3-8 mg substancji czynnej na kilogram masy ciała. Przebieg podawania doustnego pokazano jednocześnie z lewomycetyną i sulginą, mieszając je z pokarmem. Kwas nikotynowy, 100 mg na kilogram karmy, pomoże przyspieszyć powrót do zdrowia.

paratyfus bakterii

Kryptosporydioza

Kryptosporydioza cieląt jest chorobą pasożytniczą, w której pierwotniaki zakażają narządy przewodu pokarmowego, w wyniku czego zaburzone są funkcje trawienne i wchłaniania. Może to również dotyczyć układu oddechowego i odpornościowego. Szczyt choroby występuje zwykle pod koniec zimy i na początku wiosny, kiedy układ odpornościowy jest osłabiony. Źródłem zakażenia pierwotniakami z rodzaju Cryptosporidium mogą być zwierzęta dorosłe, u których choroba przebiega bezobjawowo, a także gryzonie i komary.

Okres inkubacji trwa średnio 3-7 dni. Cielęta początkowo odmawiają karmienia, później mogą wystąpić biegunki, w ciężkich przypadkach dochodzi do silnej utraty wagi i odwodnienia.

Dla Twojej informacji! Obecnie nie ma skutecznego specyficznego leczenia kryptosporydiozy. Zalecana dieta i stosowanie preparatów otulających. W przypadku biegunki weterynarze zalecają podawanie polimyksyny z furazolidonem. Przy obliczaniu dawki ma znaczenie wiek cieląt podczas leczenia. Tak więc dawka polimyksyny może wynosić 30-40 tysięcy. ED. Chore zwierzęta muszą być izolowane.

Inne choroby cieląt

Spośród innych chorób najczęstsze są robaki u cieląt. Objawiają się zarówno zaparciami, jak i biegunką, wzdęciami, ostrą zmianą zapachu moczu, brakiem apetytu. Jednocześnie cielę może wykazywać zainteresowanie przedmiotami niejadalnymi, w tym własnym kałem. Wylecz tę chorobę lekami przeciwrobaczymi. Są przepisywane przez lekarza weterynarii na podstawie danych analitycznych. Najczęściej są to środki typu tetramizol.

Dużą grupę chorób stanowią kokcydioza lub eimerioza. Terminy te odnoszą się do chorób pierwotniakowych bydła. U dorosłych choroba przebiega bezobjawowo. Dla cieląt może to być śmiertelne. Klasycznym objawem na początkowym etapie, trwającym około tygodnia, jest to, że zwierzę szybko się męczy, jego przewód pokarmowy jest zaburzony, kał jest lekko przerzedzony, później przybiera zielonkawy odcień i nieprzyjemny zapach. Potem zaczyna się ostra biegunka, a temperatura ciała znacznie wzrasta. Kiedy sytuacja się utrzymuje, w kale mogą pojawić się ślady krwi. Chore cielęta są izolowane, przewód pokarmowy oczyszczany gorącą lewatywą (zabieg powtarza się 2-3 razy dziennie). Spośród leków zaleca się Ikhtargan, dawkowanie przepisuje lekarz weterynarii.

Równolegle z salmonellozą cielęta mogą rozwinąć pseudomonozę. Zwierzęta mogą zachorować dosłownie od urodzenia do szóstego miesiąca życia.

Uwaga! Prosię może zachorować na tę samą chorobę.

Najczęściej infekcja następuje przez matkę, ponieważ czynnik wywołujący infekcję przenika przez barierę łożyskową. Etiologia pseudomonozy wskazuje, że sprawcą choroby jest Gram-ujemna pałeczka Pseudomonas aeruginosa. Do dezynfekcji w tej chorobie stosuje się preparaty zawierające chlor, ponieważ pod ich wpływem giną chorobotwórcze mikroorganizmy.

Objawy pseudomonozy - lekko podwyższona temperatura, zmniejszony apetyt, wydzielanie śluzu z dróg oddechowych, biegunka, w masach kałowych mogą występować zanieczyszczenia krwi. Konieczne jest zrozumienie, dlaczego pojawiają się takie objawy, aby odróżnić je od innych chorób, a do tego potrzebna jest pomoc weterynarza. Przy niekorzystnym przebiegu choroby możliwy jest zgon, a wtedy raport patoanatomiczny wykaże krwotok we wszystkich narządach wewnętrznych. Bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, ogólnie zaleca się przyjmowanie antybiotyków, takich jak wankomycyna lub cefaloksym.

Przepuklina pospolita łydki. Ma wyraźne oznaki zewnętrzne, wygląda jak wypukłość, trochę bolesna, ale miękka w dotyku. Inne objawy to zmniejszony apetyt, zaburzenia trawienia, lekka gorączka. Leczenie zachowawcze jest rzadko stosowane, polega na tym, że weterynarz ręcznie ustawia taki występ, a hodowca zapewnia zwierzęciu spokój. Częściej ta redukcja jest wykonywana chirurgicznie.

chore cielę

Czasami dochodzi do zajęcia wola cielęcia, w tym w wyniku urazów. Ale najczęściej porażka następuje z powodu braku pierwiastków śladowych lub procesów zapalnych. Leczenie jest objawowe, do diety dodaje się jod i selen.

Wreszcie u cieląt często występują kolki, których objawy i leczenie powinien znać każdy hodowca, ponieważ można się z nimi uporać bez zaproszenia weterynarza. Objawiają się głównie wzdęciami, biegunką i bólem. Często występuje, gdy cielę jest zbyt wcześnie wprowadzane na paszę objętościową. Leczenie polega głównie na płukaniu żołądka, a następnie obfitym piciu i oleju rycynowym (do 500 ml).

Środki zapobiegawcze

Stworzenie odpowiednich warunków do trzymania cieląt pomoże zapobiegać chorobom. Dobra wentylacja, normalna wilgotność powietrza, wystarczająco przestronne pomieszczenie, aby uniknąć tłoku - to wystarczy, aby wzmocnić układ odpornościowy i uniknąć chorób.

Badanie łydek

Należy pamiętać, że choroba białych mięśni jest bardziej prawdopodobna u tych cieląt, których matki otrzymują mniej składników odżywczych w czasie ciąży. Dlatego najważniejszym środkiem zapobiegawczym jest stosowanie pasz wzbogaconych w selen, białka i witaminę A. Istnieje również teoria, że ​​choroba młodych białych mięśni jest wynikiem braku witaminy E. Musisz więc upewnić się, że cielę otrzyma je zgodnie z normami fizjologicznymi. W tym celu noworodkom podaje się tokoferol.

Trudniej jest leczyć tę chorobę niż jej zapobiegać. W zapobieganiu paratyfusowi szeroko stosuje się lek, taki jak kalomel. Jego dawkowanie jest obliczane indywidualnie, a także zalecana objętość innego leku - novarsenolu. Aby zapobiec tej chorobie, czasami przepisuje się specjalne leki sercowo-naczyniowe i środki przeczyszczające. W każdym razie nie możesz ich podać bez recepty weterynarza. Formalna szczepionka ałunowa jest również stosowana w celach profilaktycznych.

Uwaga!W przypadku każdej z opisanych chorób ważnym środkiem zapobiegawczym jest regularne czyszczenie klatek i kojców za pomocą 5% roztworu amoniaku i innych środków. Każda prewencja to wzrost kosztów, ale efekt ekonomiczny je przewyższa.

Porady i wskazówki od doświadczonych lekarzy weterynarii

Podczas hodowli bydła mogą stale pojawiać się sytuacje niestandardowe, których początkujący w tej dziedzinie nie zawsze mogą rozwiązać samodzielnie. Wtedy przydadzą się im rady bardziej doświadczonych hodowców zwierząt gospodarskich i weterynarzy.

Co zrobić, gdy cielę zjadł plastikową torbę - brzmi to śmiesznie, ale w rzeczywistości pytanie jest istotne. Wiele zależy od jego wielkości. W niektórych przypadkach mała paczka wyjdzie sama. Ale polietylen nie będzie się rozkładał w organizmie i zawsze istnieje ryzyko, że stanie się mechaniczną przeszkodą w żołądku. Lepiej więc skontaktować się z weterynarzem, będzie on mógł ocenić ryzyko takiego rozwoju zdarzeń, w razie potrzeby przeprowadzić operację. Niektórzy hodowcy inwentarza żywego zalecają taką ludową metodę. Jeśli opakowanie jest małe, możesz pomóc zwierzęciu, dodając kilka kropli amoniaku do zwykłego napoju, aby opakowanie zmiękło. Tę samą metodę stosuje się w przypadku połknięcia worka przez krowę, ponieważ dzieje się tak również w przypadku zwierząt dorosłych. Ale najlepiej skonsultować się z weterynarzem.

Szczepienie cieląt

Co zrobić, gdy cielę ma guzek na szyi? Potrzebujesz trochę czasu, żeby ją popatrzeć. Może to tylko ukąszenie owada. Ale jeśli nie zniknie, należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ taki guzek może być oznaką promienicy - przewlekłej choroby charakteryzującej się uszkodzeniami węzłów chłonnych i powstawaniem ropni na szyi. Ta choroba jest spowodowana infekcją bakteryjną, więc weterynarz przepisze antybiotyki.

Cielę zgrzyta zębami i nic nie je, co robić w takim przypadku? Może to być spowodowane różnymi przyczynami - brakiem witamin, zapaleniem żołądka i jelit, opisaną powyżej chorobą białych mięśni i brakiem gumy do żucia. W niektórych przypadkach wystarczy dodanie błonnika do diety, w innych wezwanie lekarza do przepisania konkretnego leczenia.

W każdym razie nawet doświadczony hodowca nie zawsze może postawić prawidłową diagnozę. Jeśli nie masz pewności, jaka choroba spowodowała określone objawy, lepiej skonsultować się z weterynarzem. Na podstawie obrazu klinicznego i badania wykwalifikowany specjalista będzie w stanie postawić dokładną diagnozę i przepisać odpowiednie leczenie.