Miodowa gruszka kolumnowa
Zadowolony
Dojrzałe gruszki są takie słodkie i pachnące. Nie można ich odmówić, bo już sam widok tych owoców pobudza apetyt. Importowane gruszki można kupić w sklepie, ale ich jakość jest często kwestionowana. Jednocześnie nie ma bardziej przydatnych owoców niż ten, który rośnie własnymi rękami we własnym ogrodzie. Dlatego co roku właściciele działek przydomowych kupują sadzonki i starannie je pielęgnują w oczekiwaniu na pierwsze zbiory. Aby nie zawodziło, musisz wybrać odpowiednią odmianę o pożądanych cechach, a przy uprawie drzewa owocowego przestrzegać podstawowych zasad jego uprawy. Dziś przedmiotem uwagi naszego artykułu będzie gruszka miodowa, ponieważ to właśnie ta odmiana słynie ze smaku i zewnętrznych cech owocu, dzięki czemu znajduje wielu wielbicieli wśród ogrodników.
Szczegółowy opis odmiany
Gruszka odmiany Medovaya została wyhodowana przez rosyjskich naukowców w krymskiej stacji hodowlanej w 1962 roku przez zapylenie francuskiej odmiany Boret Bosk. Autorami nowości było jednocześnie trzech naukowców, którzy po wielu testach zaprezentowali swoje potomstwo do szerokiego oglądania już po 30 latach od momentu powstania. Warto zauważyć, że gruszka miodowa jest nadal obiektem uwagi hodowców, którzy regularnie badają tę odmianę.
Na podstawie wyników długoterminowych testów hodowcy wpisali odmianę do państwowego rejestru Rosji i wydzielili ją na region Kaukazu Północnego. Gruszka otrzymała oficjalną nazwę „Miód Krymski”.
Charakterystyka drzewa owocowego
Kolumnowa gruszka „Miodowa” rzadko przekracza 2 m wysokości. Jego korona jest zwyczajna, niezbyt gęsta, przez cały sezon wegetacyjny zachowuje kształt piramidy. Takie średniej wielkości drzewo owocowe wymaga okresowego formowania, z usuwaniem chorych, suchych gałęzi.
Roślina jest odporna na niskie temperatury i inne cechy różnych regionów klimatycznych. Gruszka z powodzeniem wytrzymuje zimowe temperatury do -250Z. Jedynymi wyjątkami są młode sadzonki, na które bez odpowiedniego schronienia może mieć wpływ mróz.
Owocująca gruszka "Miodowa" zwykła. Każdego roku, począwszy od 4-5 roku życia, daje dużą ilość dojrzałych owoców wysokiej jakości. Warunki pogodowe panujące w regionie na wiosnę mogą tylko nieznacznie wpłynąć na plon drzewa owocowego.
Kwitnąca gruszka „Miodowa” obserwowana w maju. Jest zawsze obfity i długotrwały. Kwiaty gruszy są proste, zebrane w kwiatostany po 2-5 sztuk. Dojrzałe owoce dobrze trzymają się na krótkich szypułkach i wymagają ręcznego zbioru. Plon dorosłego drzewa odmiany „Miód” wynosi 20-30 kg. W niektórych przypadkach liczba ta może osiągnąć 40 kg.
Charakterystyka owoców
Nic dziwnego, że proponowana odmiana gruszek ma swoją nazwę, ponieważ jej smak naprawdę zawiera nuty miodu. Najdelikatniejszy miąższ owoców, kremowy, wypełniony słodkim, pachnącym sokiem. Dosłownie rozpływa się w ustach, gdy go wgryzasz.
Gruszki „Miodowe” są dość duże. Ważą około 400 g, a niektóre okazy owoców osiągają masę 500 g. Ich powierzchnia jest matowa, skóra cienka. Dotykiem można określić pewną szorstkość owocu. Klasyczny kształt gruszki, pogrubiona podstawa. Barwa owoców „Miodowych” jest żółto-zielona, w niektórych przypadkach obserwuje się rumieniec brązowy lub różowy. Po oględzinach na powierzchni gruszki widoczne są małe szare lub zielone podskórne kropki.
Skład mikroelementów gruszek
Smak gruszek „Miodowych” w dużej mierze zależy od ich składu mikroelementów. Tak więc szczególną słodycz owoców zapewnia duża ilość cukru, która przekracza 10%, podczas gdy gruszki innych odmian zawierają tylko 6-7% tej substancji.
Oprócz cukru owoce zawierają 6% witaminy C, pewną ilość kwasów organicznych i ogromną różnorodność minerałów. Zawartość błonnika w owocach jest niska.
Mianowanie owoców
Gruszki „miodowe” są tak smaczne, że zwykle je się je szybko, nie czekając na przetworzenie. Jednak w razie potrzeby można z nich zrobić sok lub dżem. Słodkie owoce nadają się również do przygotowania jedzenia dla niemowląt.
Niewątpliwą zaletą odmiany jest możliwość długotrwałego przechowywania gruszek. Tak więc przez 3 miesiące świeże owoce można z powodzeniem przechowywać w temperaturze 0- + 50Z.
Podgatunki proponowanej odmiany
Badania nad odmianą gruszki miodowej trwają od wielu, wielu lat. I w tym czasie uzyskano 5 podgatunków tej odmiany. Wszystkie wyróżniają się wczesną dojrzałością oraz pewnymi cechami w smaku, kształcie, kolorze owoców:
- G-1 to najnowszy (zimowy) podgatunek wszystkich gruszek „Miodowych”. Jej owoce dojrzewają wraz z nadejściem mrozu. Mają jasnożółty kolor, wagę do 250 g i pewną chropowatość powierzchni.
- Gruszki podgatunku G-2 dojrzewają w połowie jesieni. Ich masa rzadko przekracza 200 g. Na powierzchni takich owoców widoczny jest brązowy rumieniec. Smak owocu ma szczególny aromat i słodycz.
- Podgatunek G-3 symbolizuje klasyczną, jasnożółtą gruszkę o wadze do 400 g. Takie owoce dojrzewają wraz z nadejściem pierwszych jesiennych dni.
- G-4 to odmiana jesienna o średniej wielkości owocach (waga gruszki do 300 g).
- G-5 to najwcześniej dojrzewający podgatunek. Owoce dojrzewają latem. Ich masa jest niewielka (tylko 250 g), ale smak jest znakomity, słodki, pachnący. Na powierzchni takich gruszek wyraźnie widoczny jest brązowy odcień.
Tak więc pod nazwą jednej odmiany kryje się jednocześnie 5 różnych podgatunków, z których każdy ma swoje własne cechy, co oznacza, że przy pozyskiwaniu sadzonki warto byłoby wyjaśnić, do jakiego oznaczenia należy to lub inne drzewo owocowe.
Odporność odmian na choroby
Odmiana „Miód” wykazuje wysoką odporność tylko na dwie powszechne choroby: moniliozę i klasterosporiazę. Nie obserwuje się odporności na inne choroby, dlatego przy uprawie odmiany zaleca się profilaktyczne traktowanie roślin:
- Parch pokrywa liście drzewa owocowego ciemnymi plamami, które z czasem rosną. Na owocach pojawiają się aksamitne, oliwkowe plamy. Chorobie można zapobiec, spryskując rośliny wiosną przed pęknięciem pąków płynem Bordeaux. Dotknięte obszary drzewa należy usunąć i spalić.
- Rdza to pomarańczowe lub czerwone plamki na powierzchni liści. W profilaktyce choroby możesz użyć leku „Skor”. Wysoką skuteczność wykazują również leki przeciwgrzybicze wprowadzone do gleby wzdłuż kręgu pnia podczas kopania gleby.
- Zgnilizna owoców jest reprezentowana przez charakterystyczne plamy na powierzchni owoców. Do leczenia choroby konieczne jest stosowanie leku „Dnok”.
Oprócz chorób zagrożeniem dla drzewa „miodowego” są również różne szkodniki. Najczęstsze z nich to mszyce i roztocza. Informacje na temat metod zwalczania owadów można znaleźć na wideo:
Zalety i wady odmiany
Po dokładnym przestudiowaniu opisu odmiany gruszki Medovaya, zdjęć i recenzji na jej temat można obiektywnie mówić o zaletach i wadach kultury. Tak więc ogrodnicy zwracają uwagę na następujące pozytywne aspekty charakterystyczne dla proponowanej odmiany:
- Owoce wyróżniają się szczególną soczystością, słodyczą i aromatem.
- Owoce długo utrzymują się dobrze.
- Słodkie gruszki można wykorzystać do przygotowania jedzenia dla niemowląt.
- Drzewa owocowe mają dobrą odporność na zimę.
- Plon odmiany jest niezmiennie wysoki.
- Dobra prezentacja i doskonała przenośność.
- Wysoka odporność na niektóre powszechne choroby.
- Odporność na zrzucanie owoców.
- Dekoracyjne drzewo owocowe.
- Nie ma potrzeby regularnego formowania korony.
- Regularne, roczne owocowanie.
W uprawie odmiany „Miód” nie stwierdzono żadnych poważnych niedociągnięć, dlatego warto podkreślić tylko niektóre cechy tych drzew owocowych:
- Dojrzewające owoce są niejednorodne w masie. Na jednym drzewie dojrzewają gruszki duże i małe.
- Niektóre choroby wymagają profilaktyki.
- Niezwykle wysoki plon owoców obniża mrozoodporność drzewa owocowego.
Wymienione zalety i wady należy wziąć pod uwagę przy wyborze odmiany i uprawie. Tak więc po zebraniu szczególnie bogatego plonu należy zadbać o obróbkę łodygi rośliny wybielaczem, nakładając odpowiednie nawozy na glebę i ją ściółkując. Wszystkie inne zawiłości uprawy odmiany „Miód” znajdziesz w dalszej części działu.
Rosnące funkcje
Gruszkę miodową należy sadzić jesienią po słonecznej stronie stanowiska. W odległości 3 m od sadzonki zaleca się umieszczenie sadzonek zapylaczy, odmian „Tavricheskaya” lub „Wonderful”. Gleba na terenie powinna być zdominowana przez piaszczystą, obojętną lub zasadową kwasowość.
Gruszkę odmiany „Miód” po posadzeniu oraz w przyszłości przez cały okres uprawy należy podlewać obficie z regularnością 1 raz na 7 dni. W okresie kwitnienia i owocowania drzewo podlewa się rzadziej, ale obficie, na podstawie obliczenia 20 litrów. woda na 1 m²2 koło pnia. Po podlaniu glebę w kręgu przy pniu należy poluzować i ściółkować materią organiczną lub słomą.
Na żyznej glebie sadzonki odmiany Medovaya nie muszą być nawożone przez 2 lata. W przyszłości zaleca się nawozić 4 razy w sezonie:
- azot należy stosować podczas kwitnienia;
- po kwitnieniu konieczne jest zastosowanie nitroammofoski;
- dodaj superfosfat w połowie jesieni;
- wraz z nadejściem stabilnej chłodnej pogody po zbiorach należy dodać popiół drzewny do gleby.
Młode sadzonki w trudnych warunkach klimatycznych należy przygotować na mróz w następujący sposób:
- Podlewaj rośliny regularnie i obficie.
- Wybielić pień i owinąć go jutą.
- Jeśli to możliwe, owiń koronę młodej gruszki przewiewnym materiałem.
Powyższe zasady pomogą wyhodować zdrową, obficie owocującą gruszkę i ochronią ją nawet przed najcięższymi mrozami.
Wniosek
"Miodowe" gruszki - wspaniały, zdrowy przysmak dla dorosłych i dzieci. Są tak pyszne, że nie można im odmówić. I bez względu na to, ile owoców wyrośnie w sezonie, zawsze będzie ich mało. Dlatego dając pierwszeństwo tej odmianie, musisz od razu sadzić 2-3 sadzonki. Być może w tym przypadku uda się zjeść dużo owoców i część z nich przechować.
