Zadowolony
Miód słonecznikowy nie cieszy się dużym zainteresowaniem wśród kupujących. Wątpliwości to brak silnego charakterystycznego zapachu. Ale pszczelarze uważają tę różnorodność produktów pszczelich za jedną z najcenniejszych.
W składzie chemicznym odmiany miodu pozyskiwanego ze słonecznika na pierwszym miejscu jest glukoza. W obronie zbiera się nawet u góry jak śmietanka w mleku. Z tego powodu słodzenie następuje bardzo szybko. Szybszy niż inne odmiany. Oprócz glukozy łapówki słonecznikowe zawierają:
Miód słonecznikowy zawiera również 6 aminokwasów. Lub 7. Lub 27. W rzeczywistości nikt nie przeprowadził analizy aminokwasów. Bardziej szczegółowy skład chemiczny w poniższej tabeli.
Skład gleb w regionach jest różny, więc zawartość pierwiastków w produktach pszczelich jest zróżnicowana.
Zaraz po odciągnięciu gama kolorów miodu jest żółta. Jego kolor może być:
Czasami możliwy jest zielonkawy odcień.
Szybkość słodzenia tej odmiany jest bardzo wysoka: 2-3 tygodnie. Utwardzony produkt nieco ciemnieje i pokryty jest na wierzchu białym filmem - glukoza. W szczelnie zamkniętych plastrach proces krystalizacji nie przebiega tak szybko, ale pszczelarze wolą nie zostawiać na zimę łapówek ze słonecznika. On stwardnieje.
Zapach też różni się od zwykłego. Może pachnieć sianem lub pyłkiem. Niektórzy, być może ze względu na skojarzenie z olejem, uważają, że ta odmiana ma zapach smażonych ziemniaków.
Zasadniczo dobroczynne właściwości miodu słonecznikowego przypisuje się dużej zawartości w nim glukozy. Ale w tym aspekcie potrzebne jest raczej szybkie uzyskanie dodatkowej energii. Glukoza jest najłatwiej przyswajalnym cukrem występującym w przyrodzie. Jak przydatne jest to dla czynności serca, pytanie jest niejednoznaczne. Ale mięśnie zdecydowanie zyskują energię.
Miód słonecznikowy wykazuje bardzo wysoką aktywność enzymatyczną, dzięki czemu normalizuje pracę wszystkich układów organizmu. To jest używane
Ważną cechą miodu pozyskiwanego ze słonecznika jest jego działanie moczopędne. Oczywiście nie jest mocny, ale pomaga pozbyć się drobnego obrzęku.
Zestaw aminokwasów normalizuje syntezę białek w organizmie. Generalnie odmiana polecana do ogólnego wzmocnienia odporności.
Miód może ulec uszkodzeniu, jeśli osoba jest uczulona na produkty pszczele. Nie jest dobre dla osób z cukrzycą. Niepożądane jest dawanie słodyczy małym dzieciom. Ale to jest standardowa sytuacja: dzieci często rozwijają skazę na pokarmy alergizujące.
Zawartość kalorii zależy od ilości glukozy. Ponieważ jego zawartość procentowa może się wahać, średnio 100 g miodu pozyskiwanego ze słonecznika zawiera 310-320 kcal.
Wszystkie słodycze są wysokokaloryczne
Przeciwwskazania wynikają ze szkód, jakie może spowodować każdy rodzaj miodu. Tego produktu nie wolno używać:
Nie jest również zalecany przy otyłości. Ale nie jest to spowodowane szkodą, ale zawartością kalorii w produkcie. W takim samym stopniu, jeśli masz nadwagę, pożądane jest wykluczenie cukru z diety.
Zasada umiaru w jedzeniu dotyczy każdego jedzenia. Nadmierne spożycie słodyczy w najlepszym wypadku doprowadzi do przyrostu masy ciała. W najgorszym przypadku do rozwoju cukrzycy.
Z zastrzeżeniem codziennego stosowania słodkich produktów pszczelich, jego maksymalna norma wynosi nie więcej niż 50 g. Miód ze słonecznika najlepiej przyjmować rano na czczo i w ilości nie większej niż 3 łyżki deserowe.
Produkty pszczele są od dawna stosowane w medycynie ludowej. I wszystko jest używane: od miodu po martwe pszczoły. Pierwsza jest bardzo popularna na przeziębienia: szklanka gorącego mleka lub wody plus miód do smaku. Ale są też inne obszary zastosowań:
Ostatnie dwa zastosowania wywodzą się z opatrunków miodowych. Pod nieobecność antybiotyków miód był używany do opatrunków jako środek antyseptyczny. W nowoczesnych warunkach lepiej jest zastosować bandaż z lekiem przeciwbakteryjnym, ale w skrajnych przypadkach można przypomnieć sobie doświadczenia przodków.
W domu hermetycznie zamknięty szklany słoik jest optymalny do przechowywania miodu
Miód jest naturalnym konserwantem i antybiotykiem. Nie pleśnieje ani nie kwaśnieje. Nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. Chociaż należy przestrzegać pewnych zasad:
Pojemniki aluminiowe i metalowe nie są odpowiednie. Do przechowywania należy wybrać słoiki szklane, ceramiczne lub emaliowane.
Cukrowanie następuje dzięki temu, że w produkcie naturalnym znajdują się cząsteczki pyłku, wokół którego zaczynają krystalizować cukry. Nie obniża jakości. Jeśli chcesz jak najdłużej utrzymać produkt w stanie płynnym, umieszcza się go w hermetycznie zamkniętych słoikach.
Ogrzewanie niszczy strukturę produktu. Ale przechowywać go w lodówce, wbrew błędnym wyobrażeniom, można. Ale nie w zamrażarce.
Taki jasnożółty kolor miodu słonecznikowego, jak na zdjęciu, może łatwo wzbudzić podejrzenie podróbki:
Jeśli miód nie zostanie oczyszczony z pyłków, prędzej czy później i tak stwardnieje
Wszelkie odmiany sprawdzane są w ten sam sposób, ponieważ główne cechy tego przysmaku są takie same. Ale jest kilka sposobów na sprawdzenie oferowanych do sprzedaży towarów:
To wszystko dotyczy miodu płynnego, ale produkt słonecznikowy krystalizuje szybciej niż inne odmiany. Można go przetestować płomieniem. Musisz wziąć mały kawałek i spróbować "podpalić". Naturalny topi się, stając się płynny. Podróbka zacznie trzeszczeć i syczeć. Wskazuje to na obecność ciał obcych.
Miód słonecznikowy pod względem użytecznych właściwości i wartości odżywczych nie ustępuje żadnym innym odmianom. Jeśli nie ma zapachu, zawsze można empirycznie upewnić się przed zakupem, że nie jest podróbką.