Miód słonecznikowy: korzyści i szkody, recenzje i przeciwwskazania

Miód słonecznikowy nie cieszy się dużym zainteresowaniem wśród kupujących. Wątpliwości to brak silnego charakterystycznego zapachu. Ale pszczelarze uważają tę różnorodność produktów pszczelich za jedną z najcenniejszych.

Skład chemiczny miodu słonecznikowego

W składzie chemicznym odmiany miodu pozyskiwanego ze słonecznika na pierwszym miejscu jest glukoza. W obronie zbiera się nawet u góry jak śmietanka w mleku. Z tego powodu słodzenie następuje bardzo szybko. Szybszy niż inne odmiany. Oprócz glukozy łapówki słonecznikowe zawierają:

  • witaminy C, K, E, grupa B;
  • potas;
  • Miedź;
  • mangan;
  • jod;
  • wapń;
  • sód;
  • fosfor;
  • selen;
  • magnez;
  • kobalt;
  • aluminium;
  • β-karoten;
  • kwas solankowy;
  • betaina;
  • enzymy.

Miód słonecznikowy zawiera również 6 aminokwasów. Lub 7. Lub 27. W rzeczywistości nikt nie przeprowadził analizy aminokwasów. Bardziej szczegółowy skład chemiczny w poniższej tabeli.

Komentarz! Skład chemiczny konkretnej łapówki uzyskanej ze słonecznika w dużej mierze zależy od tego, gdzie pszczoły zebrały ten produkt.

Skład gleb w regionach jest różny, więc zawartość pierwiastków w produktach pszczelich jest zróżnicowana.

Jakiego koloru jest miód słonecznikowy

Zaraz po odciągnięciu gama kolorów miodu jest żółta. Jego kolor może być:

  • jasny żółty;
  • jasny bursztyn;
  • złoty.

Czasami możliwy jest zielonkawy odcień.

Szybkość słodzenia tej odmiany jest bardzo wysoka: 2-3 tygodnie. Utwardzony produkt nieco ciemnieje i pokryty jest na wierzchu białym filmem - glukoza. W szczelnie zamkniętych plastrach proces krystalizacji nie przebiega tak szybko, ale pszczelarze wolą nie zostawiać na zimę łapówek ze słonecznika. On stwardnieje.

Zapach też różni się od zwykłego. Może pachnieć sianem lub pyłkiem. Niektórzy, być może ze względu na skojarzenie z olejem, uważają, że ta odmiana ma zapach smażonych ziemniaków.

Komentarz! Po krystalizacji aromat słabnie jeszcze bardziej.

Korzyści z miodu słonecznikowego

Zasadniczo dobroczynne właściwości miodu słonecznikowego przypisuje się dużej zawartości w nim glukozy. Ale w tym aspekcie potrzebne jest raczej szybkie uzyskanie dodatkowej energii. Glukoza jest najłatwiej przyswajalnym cukrem występującym w przyrodzie. Jak przydatne jest to dla czynności serca, pytanie jest niejednoznaczne. Ale mięśnie zdecydowanie zyskują energię.

Miód słonecznikowy wykazuje bardzo wysoką aktywność enzymatyczną, dzięki czemu normalizuje pracę wszystkich układów organizmu. To jest używane

  • z nerwobólami;
  • w leczeniu układu moczowo-płciowego;
  • z chorobami układu sercowo-naczyniowego;
  • znormalizować pracę układu pokarmowego;
  • w chorobach układu oddechowego.

Ważną cechą miodu pozyskiwanego ze słonecznika jest jego działanie moczopędne. Oczywiście nie jest mocny, ale pomaga pozbyć się drobnego obrzęku.

Zestaw aminokwasów normalizuje syntezę białek w organizmie. Generalnie odmiana polecana do ogólnego wzmocnienia odporności.

Szkoda miodu słonecznikowego

Miód może ulec uszkodzeniu, jeśli osoba jest uczulona na produkty pszczele. Nie jest dobre dla osób z cukrzycą. Niepożądane jest dawanie słodyczy małym dzieciom. Ale to jest standardowa sytuacja: dzieci często rozwijają skazę na pokarmy alergizujące.

Kalorie miodu słonecznikowego

Zawartość kalorii zależy od ilości glukozy. Ponieważ jego zawartość procentowa może się wahać, średnio 100 g miodu pozyskiwanego ze słonecznika zawiera 310-320 kcal.

Wszystkie słodycze są wysokokaloryczne

Przeciwwskazania do miodu słonecznikowego

Przeciwwskazania wynikają ze szkód, jakie może spowodować każdy rodzaj miodu. Tego produktu nie wolno używać:

  • w obecności alergii;
  • ze skazą dziecięcą;
  • z cukrzycą;
  • w czasie ciąży i karmienia piersią.

Nie jest również zalecany przy otyłości. Ale nie jest to spowodowane szkodą, ale zawartością kalorii w produkcie. W takim samym stopniu, jeśli masz nadwagę, pożądane jest wykluczenie cukru z diety.

Zasady stosowania miodu słonecznikowego

Zasada umiaru w jedzeniu dotyczy każdego jedzenia. Nadmierne spożycie słodyczy w najlepszym wypadku doprowadzi do przyrostu masy ciała. W najgorszym przypadku do rozwoju cukrzycy.

Z zastrzeżeniem codziennego stosowania słodkich produktów pszczelich, jego maksymalna norma wynosi nie więcej niż 50 g. Miód ze słonecznika najlepiej przyjmować rano na czczo i w ilości nie większej niż 3 łyżki deserowe.

Uwaga! Przy nieregularnym stosowaniu miodu słonecznikowego jego maksymalna dzienna dawka nie przekracza 150 g.

Zastosowanie miodu słonecznikowego w medycynie ludowej

Produkty pszczele są od dawna stosowane w medycynie ludowej. I wszystko jest używane: od miodu po martwe pszczoły. Pierwsza jest bardzo popularna na przeziębienia: szklanka gorącego mleka lub wody plus miód do smaku. Ale są też inne obszary zastosowań:

  1. Choroby przewodu pokarmowego: 2 godziny. ja. na 1,5 szklanki wody. Weź przez miesiąc w 30 minut. przed posiłkami 2-3 razy dziennie. Maksymalna dawka 100 ml.
  2. Anemia: 100 g dziennie przez miesiąc. Pij kefir lub kwaśne mleko.
  3. Zapalenie jamy ustnej i choroby przyzębia: stosowany jako środek dezynfekujący. ½ godziny. ja. na 1,5 szklanki wody. Codziennie płukać usta po umyciu zębów.
  4. Hemoroidy: lewatywy i balsamy na podstawie 2 godzin. ja. i 1,5 szklanki ciepłej wody. Lewatywy codziennie, balsamy nakłada się na 20-30 minut na obszar problemowy. Produkty pszczele mają działanie gojące i dezynfekujące rany.
  5. Pęknięcia na piętach: nasmarować mieszanką 80 g miodu, 20 dowolnego tłuszczu, 3 g „Xeroform” i przykryć bandażem z gazy. Zabieg przeprowadza się co 2-3 dni w nocy. Słodka przekąska w tym przypadku działa jak środek gojący rany, proszek Xeroform niszczy bakterie.

Ostatnie dwa zastosowania wywodzą się z opatrunków miodowych. Pod nieobecność antybiotyków miód był używany do opatrunków jako środek antyseptyczny. W nowoczesnych warunkach lepiej jest zastosować bandaż z lekiem przeciwbakteryjnym, ale w skrajnych przypadkach można przypomnieć sobie doświadczenia przodków.

W domu hermetycznie zamknięty szklany słoik jest optymalny do przechowywania miodu

Warunki przechowywania

Miód jest naturalnym konserwantem i antybiotykiem. Nie pleśnieje ani nie kwaśnieje. Nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. Chociaż należy przestrzegać pewnych zasad:

  • przechowywać w ciemnym miejscu, ponieważ ultrafiolet niszczy strukturę produktu;
  • optymalna temperatura przechowywania 0-20 °C;
  • chronić przed wilgocią, w przeciwnym razie miód szybko stanie się spleśniały;
  • nie przechowywać w pobliżu silnie pachnących produktów, aby uniknąć pojawienia się obcego aromatu;
  • przybory do przechowywania muszą być odporne na utlenianie.

Pojemniki aluminiowe i metalowe nie są odpowiednie. Do przechowywania należy wybrać słoiki szklane, ceramiczne lub emaliowane.

Cukrowanie następuje dzięki temu, że w produkcie naturalnym znajdują się cząsteczki pyłku, wokół którego zaczynają krystalizować cukry. Nie obniża jakości. Jeśli chcesz jak najdłużej utrzymać produkt w stanie płynnym, umieszcza się go w hermetycznie zamkniętych słoikach.

Uwaga! Miodu nie należy podgrzewać powyżej 40°C.

Ogrzewanie niszczy strukturę produktu. Ale przechowywać go w lodówce, wbrew błędnym wyobrażeniom, można. Ale nie w zamrażarce.

Taki jasnożółty kolor miodu słonecznikowego, jak na zdjęciu, może łatwo wzbudzić podejrzenie podróbki:

Jeśli miód nie zostanie oczyszczony z pyłków, prędzej czy później i tak stwardnieje

Jak przetestować miód słonecznikowy

Wszelkie odmiany sprawdzane są w ten sam sposób, ponieważ główne cechy tego przysmaku są takie same. Ale jest kilka sposobów na sprawdzenie oferowanych do sprzedaży towarów:

  1. Potrzyj kroplę palcami. Jeśli tworzy się grudka lub pojawia się wodnista konsystencja, to podróbka. Palce sklejone - produkt naturalny.
  2. Upuść płynny miód na papier. Nie powinno się rozprzestrzeniać;
  3. rozpuścić w wodzie. Cząsteczki dodatków odstaną od podróbki i opadną na dno.
  4. Dodaj jod i zamieszaj. Pojawienie się niebieskiego koloru wskazuje na obecność skrobi w podróbce.
  5. Wlej ocet. Jeśli syknął, to znaczy, że w masie miodowej jest kreda.
  6. Zrób 10% roztwór i wlej go do alkoholu medycznego w proporcji 4: 1. Pojawienie się białego osadu wskazuje na obecność syropu cukrowego.
  7. Kolejna biała kartka papieru. Jeśli 5 minut po tym, jak kropla uderzyła w papier, na odwrocie pojawi się mokra plama, podróbka zostanie wystawiona na sprzedaż.
  8. Z kawałkiem chleba. Włóż to do płynnego miodu. Po 15 minutach chleb stwardnieje, jeśli produkt jest naturalny i wsiąknie w podróbkę.

To wszystko dotyczy miodu płynnego, ale produkt słonecznikowy krystalizuje szybciej niż inne odmiany. Można go przetestować płomieniem. Musisz wziąć mały kawałek i spróbować "podpalić". Naturalny topi się, stając się płynny. Podróbka zacznie trzeszczeć i syczeć. Wskazuje to na obecność ciał obcych.

Wniosek

Miód słonecznikowy pod względem użytecznych właściwości i wartości odżywczych nie ustępuje żadnym innym odmianom. Jeśli nie ma zapachu, zawsze można empirycznie upewnić się przed zakupem, że nie jest podróbką.

Recenzje miodu słonecznikowego

Konstantin Zelenkov, 47 lat. Saratów
Od dawna używam miodu do normalizacji pracy jelit. To prawda, że ​​nie zauważyłem różnicy między odmianą słonecznika a innymi. Najważniejsze, żeby nie kupować podróbki. Podróbki często zawierają dużo kwasu, który jest dla mnie po prostu szkodliwy. Ale nie radzę nikomu płukać chorych zębów słodkim syropem. Po takim płukaniu często chcesz wspiąć się po ścianie z bólu.
Tanya Isupova, 28 lat. Czernihów
Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj miodu jest naprawdę rzadko spotykany. Albo pszczelarze zostawiają to sobie, żeby nie zawstydzić kupujących, albo pól słonecznika po prostu nie ma. Ale jakoś kupiłem. To prawda, że ​​sprzedawca długo mnie namawiał. Myślałem, że to fałszywe. No jak żeby nie było charakterystycznego miodowego zapachu? A kolor jest zbyt jasny. Jest po prostu przyciemniony. A dlaczego już we wrześniu w kawałkach??Ogólnie sprawdziłem na wszystkie możliwe sposoby. Sprzedawca prawie się roześmiał. Ale w końcu nie żałowałem. Miód okazał się naprawdę dobry. To prawda, że ​​w zimie trzeba było już „siekać siekierą”, aby się dostać.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: