Berberys atropurpurea (berberis thunbergii atropurpurea)
Zadowolony
Krzew liściasty Berberys Thunberg „Atropurpurea” z rodziny berberysów pochodzących z Azji (Japonia, Chiny). Rośnie na terenach skalistych, zboczach górskich. Przyjęta jako podstawa do hybrydyzacji ponad 100 odmian odmian stosowanych w projektowaniu krajobrazu.
Opis berberysu Atropurpurea
Do zaprojektowania strony wykorzystano karłowate odmiany krzewów - berberys "Atropurpurea" Nana (pokazany na zdjęciu). Roślina wieloletnia może rosnąć na stanowisku nawet do 50 lat. Roślina ozdobna osiąga maksymalną wysokość 1,2 metra, średnica korony - 1,5 m. Wolno rosnący gatunek Thunberg "Atropurpurea" kwitnie w maju przez około 25 dni. Owoce berberysu nie są spożywane, ze względu na wysokie stężenie alkaloidów ich smak jest kwaśno-gorzki. Kultura mrozoodporna, toleruje temperatury do -200 C, tolerancyjny na suszę, wygodny na otwartych, nasłonecznionych terenach. Zacienione obszary spowalniają fotosyntezę, na liściach pojawiają się zielone fragmenty.
Opis berberysu „Atropurpurea” Nana:
- Rozłożysta korona składa się z gęsto rosnących gałęzi. Młode pędy Thunberg „Atropurpurea” mają kolor ciemnożółty, gdy rosną, cień staje się ciemnoczerwony. Główne gałązki są koloru fioletowego z niewielką domieszką brązu.
- Dekoracyjny berberys „Atropurpurea” Thunberg daje czerwone liście, jesienią przebarwia się na karminowo-brązowy z fioletowym odcieniem. Liście są małe (2,5 cm), podłużne, wąskie u nasady, u góry zaokrąglone. Długo nie opadają, pozostają na krzaku po pierwszych przymrozkach.
- Kwitnie obficie, na całej gałęzi rozmieszczone są kwiatostany lub pojedyncze kwiaty. Charakteryzują się podwójnym kolorem, bordowym na zewnątrz, żółtym w środku.
- Owoce "Atropurpurea" Thunberg są ciemnoczerwone, mają kształt elipsoidalny, długość sięga 8 mm. Pojawiają się licznie i pozostają na krzakach po opadnięciu liści, w regionach południowych do wiosny idą nakarmić ptaki.
W wieku 5 lat berberys przestaje rosnąć, zaczyna kwitnąć i owocować.
Berberys Atropurpurea Nana w projektowaniu krajobrazu
Ten rodzaj kultury jest szeroko stosowany w projektowaniu witryn przez profesjonalnych projektantów. Berberys Thunberg „Atropurpurea” jest dostępny w sprzedaży, dlatego często można go znaleźć na osobistym dziedzińcu ogrodników-amatorów. Berberys Thunberg Atropurpurea Nana (berberis thunbergii) stosowany jest jako:
- Żywopłot do wyznaczania stref na terenie, tył rabatoka, wzdłuż ścieżki symulującej alejkę.
- Samotna roślina w pobliżu stawu.
- Koncentracja obiektu w skalniakach, w celu podkreślenia kompozycji kamieni.
- Główne tło przy ścianie budynku, ławki, altany.
- Wyznaczenie granic wzgórza alpejskiego.
W parkach miejskich widok Thunberga „Atropurpurea” jest zawarty w kompozycji z roślinami iglastymi (sosna japońska, cyprys, tuja) jako niższy poziom. Krzewy sadzi się przed fasadami instytucji publicznych i prywatnych.
Sadzenie i pielęgnacja berberysu Thunberg Atropurpurea Nana
Berberys Thunberg dobrze znosi spadki temperatury, powracające wiosenne przymrozki nie wpływają na kwitnienie i dekoracyjność krzewu. Ta jakość umożliwia uprawę berberysu Thunberg w klimacie umiarkowanym. Krzew normalnie toleruje nadmierne promieniowanie ultrafioletowe i suchą pogodę, sprawdził się dobrze na południowych szerokościach geograficznych. Sadzenie i pielęgnacja berberysu Thunberga „Atropurpurea” odbywa się w ramach konwencjonalnej technologii rolniczej, roślina jest bezpretensjonalna.
Przygotowanie do sadzenia i sadzenia
Berberys Thunberg „Atropurpurea” sadzi się na miejscu wiosną po podgrzaniu gleby lub jesienią, na miesiąc przed nadejściem mrozu, aby krzew miał czas na zakorzenienie się. Miejsce jest zdeterminowane dobrym oświetleniem, w cieniu berberys nie spowolni wzrostu, ale częściowo straci dekoracyjny kolor liści.
System korzeniowy krzewu jest powierzchowny, niezbyt głęboki, dlatego nie toleruje nasiąkania wodą. Siedzisko wybiera się na płaskiej powierzchni lub wzniesieniu. Na nizinach o bliskiej wodzie gruntowej roślina umrze. Najlepszą opcją jest strona wschodnia lub południowa za ścianą budynku. Wpływ wiatru północnego jest niepożądany. Gleby wybieraj obojętne, żyzne, osuszone, najlepiej gliniaste lub piaszczyste.
Do sadzenia wiosennego strona przygotowywana jest jesienią. Mąkę dolomitową nakłada się na gleby kwaśne, do wiosny skład będzie neutralny. Czarnoziem rozjaśnia się przez dodanie warstwy torfu lub darni. Sadzonki jednoroczne nadają się do sadzenia wiosennego, dwuletnie - do jesiennego rozmnażania. Materiał do sadzenia berberysu Thunberg jest wybierany z rozwiniętym systemem korzeniowym, suche i uszkodzone fragmenty są usuwane przed umieszczeniem. Sadzonka powinna składać się z 4 lub więcej pędów o gładkiej czerwonej korze z żółtym odcieniem. Przed sadzeniem system korzeniowy jest dezynfekowany fungicydem, umieszczany w roztworze stymulującym wzrost korzeni na 2 godziny.
Sadzenie berberysu Thunberg Atropurpurea
Berberys Thunberg rozmnaża się na dwa sposoby: przez lądowanie w wykopie, jeśli planują uformować żywopłot lub w pojedynczym otworze, aby stworzyć kompozycję. Głębokość wykopu wynosi 40 cm, szerokość od nasady do ściany otworu nie mniej niż 15 cm. Gleba odżywcza jest wstępnie przygotowywana, składająca się z gleby, próchnicy, piasku (w równych częściach) z dodatkiem superfosfatu w ilości 100 g na 10 kg mieszanki. Sekwencja lądowania:
- Wykonuje się wgłębienie, warstwę (20 cm) mieszanki wylewa się na dno.
- Roślina jest ustawiona pionowo, korzenie są równomiernie rozmieszczone.
- Zasypiają z ziemią, szyjkę korzeniową pozostawiają 5 cm nad powierzchnią, jeśli planują sadzić krzew przez podział, pogłębiają szyję.
- Podlać, ściółkować koło korzeniowe materią organiczną (wiosna), słomą lub suchymi liśćmi (jesień).
Podlewanie i karmienie
Berberys Thunberg „Atropurpurea” jest odporny na suszę, przez długi czas może obejść się bez podlewania. Jeśli w sezonie występują okresowe opady, dodatkowe nawadnianie nie jest wymagane. W gorące i suche lata roślina jest podlewana dużą ilością wody (raz na dziesięć dni) pod korzeń. Młody berberys po posadzeniu podlewamy codziennie wieczorem.
W pierwszym roku sezonu wegetacyjnego berberys Thunberg karmiony jest wiosną materią organiczną. W kolejnych latach opatrunek pogłówny przeprowadza się trzykrotnie, wczesną wiosną - przy produktach zawierających azot stosuje się nawozy potasowo-fosforowe jesienią, po opadnięciu liści zaleca się materię organiczną w postaci płynnej pod korzeń.
przycinanie
Wiosną jednoroczne krzewy są przerzedzane, pędy skracane, przeprowadzane jest czyszczenie sanitarne. Forma berberysu Thunberg „Atropurpurea” jest wspierana przez wszystkie kolejne lata wzrostu. Przycinanie odbywa się na początku czerwca, suche i słabe pędy są usuwane. Gatunki nisko rosnące nie wymagają formowania krzewu, estetyczny wygląd uzyskują na wiosnę usuwając suche fragmenty.
Przygotowanie do zimy
Uprawiany na południu berberys Thunberg „Atropurpurea” nie wymaga schronienia na zimę. Wystarczy ściółkowanie torfem, słomą lub łuskami słonecznika. W klimacie umiarkowanym, aby zapobiec zamarzaniu korzeni i pędów, roślina jest całkowicie zakryta na okres do pięciu lat. Częściej używana włócznia. Wysoko rosnący berberys Thunberg wymaga dokładniejszego przygotowania do zimy:
- pędy są ściągane liną;
- wykonać konstrukcję w kształcie stożka o 10 cm większą niż objętość buszu z siatki z ogniwa łańcucha;
- puste przestrzenie są wypełnione suchymi liśćmi;
- blat pokryty specjalnym materiałem, który nie przepuszcza wilgoci.
Jeśli berberys Thunberg ma więcej niż 5 lat, nie jest przykryty, wystarczy mulczować koło korzeniowe. Zamarznięte części systemu korzeniowego na okres wiosenno-jesienny zostają całkowicie odnowione.
Reprodukcja berberysu Thunberg Atropurpurea
Na terenie można hodować berberys zwyczajny „Atropurpurea” metodą wegetatywną i generatywną. Reprodukcja kultury przez nasiona jest rzadko prowadzona ze względu na długość procesu. Jesienią materiał do sadzenia zbiera się z owoców, przetrzymywany przez 40 minut w roztworze manganu, suszony. Posadzone w małym ogrodzie. Wiosną nasiona wykiełkują, po pojawieniu się dwóch liści pędy zanurkują. Na łóżku wstępnym berberys Thunberg rośnie przez dwa lata, trzeciej wiosny zostaje przeniesiony na stałą działkę.
Sposób wegetatywny:
- sadzonki. Materiał jest cięty pod koniec czerwca, umieszczany w żyznej glebie pod przezroczystą nasadką. Daj rok na ukorzenienie, posadzony na wiosnę.
- nawarstwianie. Wczesną wiosną dolny pęd jednego roku wegetacji jest wygięty do ziemi, unieruchomiony, przysypany ziemią, korona pozostaje na powierzchni. Jesienią roślina wypuszcza korzenie, pozostawia się ją do wiosny, jest dobrze izolowana. Wiosną sadzonki są cięte, umieszczane na terytorium.
- Dzieląc krzak. Jesienna metoda hodowli. Roślina nie młodsza niż 5 lat z pogłębioną szyjką korzeniową. Krzew mateczny jest podzielony na kilka części, posadowiony wokół terytorium.
Choroby i szkodniki
Powszechne owady pasożytujące na berberysie Thunberga: mszyce, ćmy, muchówki. Wyeliminuj szkodniki, traktując berberys roztworem mydła do prania lub 3% chlorofosu.
Główne infekcje grzybicze i bakteryjne: bakterioza, mączniak prawdziwy, plamistość i więdnięcie liści, rdza. Aby wyeliminować chorobę, roślinę traktuje się: siarką koloidalną, płynem Bordeaux, tlenochlorkiem miedzi. Dotknięte fragmenty berberysu są wycinane i usuwane z terenu. Jesienią rozluźnij glebę wokół uprawy, usuń suche chwasty, ponieważ mogą w niej zimować zarodniki grzyba.
Wniosek
Berberys Thunberg „Atropurpurea” - roślina ozdobna o jasnoczerwonej koronie. Służy do projektowania działek, terenów parkowych, przedpola instytucji. Odporne na mróz krzewy liściaste są uprawiane w całej Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem strefy ryzykownych upraw.
