Żagiel czosnkowy: charakterystyka i opis odmiany
Zadowolony
Czosnek zimowy Żagiel: opis odmiany, recenzje i cechy uprawy będą interesujące dla ogrodników ze wszystkich regionów. Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Rosji w 1988 roku.
Historia wyboru
Varus Parus to osiągnięcie radzieckich hodowców. Został wyhodowany w Rosji w przedsiębiorstwie Federalnej Instytucji Naukowej Budżetu Państwowego „Federalne Centrum Naukowe Uprawy Warzywnej”, która znajduje się w dzielnicy Odintsovo w regionie moskiewskim. Agronomom udało się uzyskać wysokoplenną odmianę zimową odporną na mróz i choroby. Czosnek ozimy Parus można uprawiać we wszystkich regionach przestrzeni postsowieckiej.
Szczegółowy opis
Kształt bulw odmiany czosnku Parus jest okrągło-płaski, składają się z 6-8 ząbków o gęstym, pikantnym miąższu. Zewnętrzna łuskowata osłona jest szaro-biała, przy zębach brązowa z fioletowymi smugami. Włóknisty system korzeniowy znajduje się blisko powierzchni, roślina wymaga regularnego podlewania, ale nie lubi podlewania gleby.
Liście lancetowate, długie - ok. 1 cm szerokości, zakończone szpiczastym końcem. Fałszywa łodyga powstaje w wyniku wzrostu młodych blaszek liściowych ze środka starych liści.
Szypułki skręcają się w spiralę na końcach przed kwitnieniem. W kwiatostanie - parasol pokryty gęstym opakowaniem, wraz ze sterylnymi kwiatami znajdują się cebulki powietrzne - cebulki. Nasiona na odmianach czosnku Parus nie powstają.
Cechy odmiany
Odmiana zimowa Sail należy do połowy sezonu, strzelców. Od kiełkowania do pełnej dojrzałości technicznej mija 3-3,5 miesiąca. Maksymalna wysokość wąskich długich liści to około 55 cm, strzały są 2 razy dłuższe. Odmiana wyróżnia się wydajnością, odpornością na zimno i choroby, doskonałym smakiem. Uprawa nadaje się do uprawy w regionach o surowym klimacie, bez szkody dla dalszej wegetacji, toleruje zamarzanie gleby do -22 ° C.
Czosnek Varus rozmnaża się wegetatywnie - dzieląc cebulki i cebulki powietrza powstałe w szypułkach. Strzały roślin nieprzeznaczonych do rozmnażania muszą być usuwane w odpowiednim czasie. Czosnek ozimy przechowuje się po zbiorze w suchych, chłodnych pomieszczeniach, w temperaturze +1 ... +3 ° C. Posadzone w łóżkach we wrześniu.
dawać
Jedna bulwa czosnku Parus waży od 30 do 47 g. Z dobrą opieką od 1 tys. m można zebrać do 1,8 kg plonu. Jeśli działka nie będzie podlewana latem, plon będzie 2 razy mniejszy. Na wielkość cebul wpływa terminowe usuwanie rosnących strzał. Jeśli strzałki nie zostaną odcięte, cała siła wzrostu pójdzie na ustawienie cebulek powietrznych w szypułkach, masa cebulek ze strzałkami nie przekracza 15-20 g.
Zrównoważony rozwój
Czosnek ozimy Żagiel według ogrodników jest dobrze zachowany, mrozoodporny. Nadaje się do uprawy we wszystkich regionach Rosji nadających się do uprawy warzyw. W rzadkich przypadkach może być dotknięty mączniakiem rzekomym, nicieniami lub zgnilizną bakteryjną. Odmiana czosnku Parus nie jest wybredna w pielęgnacji, ale dobrze reaguje na podlewanie i górny dressing.
Zebrany plon jest doskonale przechowywany przez cały rok. Zęby posadzone jesienią dają wiosną przyjazne pędy. Profilaktyczna wiosenna pielęgnacja grządek czosnkowych fungicydami i insektycydami pomaga uzyskać dobre zbiory w lipcu.
Zalety i wady
Zaletą odmiany jest wysoka wydajność, mrozoodporność, dobry smak. Widoczny na zdjęciu Żagiel Czosnkowy nadaje się do uprawy w rejonach o surowym klimacie, nie jest dotknięty chorobami. Z posadzonych cebul możesz samodzielnie uzyskać wysokiej jakości materiał do sadzenia. Wady to możliwość strzelania.
Lądowanie i opieka
Odmiana czosnku Parus jest sadzona na żyznej ziemi o neutralnym odczynie środowiska. Na glebach kwaśnych nie można oczekiwać wysokiego plonu. Kultura nie toleruje bliskiego stania wód gruntowych i zacienienia. Słabymi prekursorami czosnku są ziemniaki, cebula i sam czosnek. Kultura dobrze rośnie po strączkowych, ogórkach, cukiniach, kapuście.
Grządki są przygotowywane na 3 tygodnie przed sadzeniem, aby gleba zagęszczała się i osiadała. Aby zwiększyć żyzność terenu, nawozić go humusem, popiołem, superfosfatem i siarczanem potasu. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj do niej mąkę dolomitową.
Kolejność wejścia na pokład:
- Posadź wybrane cebule z dużymi zębami.
- Materiał do sadzenia musi być czysty, bez uszkodzeń i plam.
- Zęby są sortowane według wielkości, nie powinny mieć martwej części starego dna, co zapobiegnie tworzeniu się korzeni.
- Lądowanie odbywa się 35-40 dni przed nadejściem stabilnego zimowego chłodu. Dla regionu moskiewskiego i regionu Leningradu - to koniec września.
- Za miesiąc zęby mają czas na zakorzenienie się, co pozwala im dobrze zimować i dawać nowe pędy na wiosnę.
- Drobne cebulki z kwiatostanów sadzi się osobno, aby uzyskać wysokiej jakości materiał do sadzenia na następny rok.
Głębokość jest ważna. Czosnek ozimy odmiany Sail, zdaniem ogrodników, nie powinien być zbyt mały ani zakopywany. Odległość od wierzchołka zęba do podłoża powinna wynosić około 3 cm. Między rzędami zrób wcięcie co najmniej 20-25 cm. Między zębami zostaw 5-8 cm. Po posadzeniu grządek wskazane jest ściółkowanie humusem, torfem, gnijącym obornikiem końskim.
Dbaj o zimowe odmiany czosnku Parus:
- Pierwszy opatrunek górny roztworem mocznika przeprowadza się wczesną wiosną, gdy tylko pojawią się kiełki czosnku. Podlewanie łóżka na mokrej glebie.
- Kolejny górny opatrunek przeprowadza się po 15 dniach za pomocą złożonego nawozu mineralnego, powtarza się to aż do zbioru.
- Podlewaj czosnek co 7 dni, wydając co najmniej 1 litr wody na każdą roślinę.
- Gdy tylko pojawi się strzałka, zostanie odcięta.
- Aby uzyskać materiał do sadzenia, zostaw kilka najsilniejszych i największych roślin.
- Około połowy lipca, kiedy płaszcz na strzałach zaczyna pękać, czas wykopać czosnek. Do tego czasu połowa liści wyschnie i zmieni kolor na żółty.
Dzień zbiorów wybiera się suchy i słoneczny. Żarówki podczas kopania staraj się nie uszkodzić łopatą. Zebrany czosnek odmiany Parus powiesić za łodygi w suchym pomieszczeniu i poczekać, aż wyschnie. Po 2 tygodniach łodygi z wysuszonymi liśćmi są odcinane, korzenie cebul są przypalane nad ogniem.
Choroby i szkodniki
Odmiany czosnku Parus mogą wpływać na choroby bakteryjne, grzybicze i wirusowe. Należy je rozróżnić, aby wybrana metoda ochrony i leczenia była skuteczna.
Pospolite choroby:
- czarny punkt;
- zgnilizna szyi;
- zgnilizna bakteryjna;
- peronosporoza;
- fusarium;
- rdza.
Podczas przechowywania często pojawiają się choroby, które prowadzą do szybkiego psucia się zapasów czosnku. W celach profilaktycznych używaj tylko zdrowego materiału do sadzenia. Wiosną, w celu zniszczenia chorobotwórczych bakterii w glebie, miejsce to traktuje się preparatami zawierającymi miedź.
Fusarium - niebezpieczna infekcja grzybicza czosnku zimowego. Roślina zaczyna opóźniać się we wzroście, dolne liście i łodyga żółkną, dolne gnije. Rozwojowi choroby sprzyja ubita gleba i nadmierna wilgoć. Do zapobiegania i leczenia stosuje się lek „Fundazol”.
Pod wpływem rdzy liście czosnku żółkną, pojawiają się na nich czarne kropki. Aby zapobiec chorobie, wiosną grządki czosnkowe są traktowane fungicydami.
Choroby wirusowe – żółty karłowatość i mozaika, przenoszone najczęściej z materiałem siewnym, szkodnikami owadzimi, skażoną glebą i narzędziami pracy. Chore rośliny są niszczone.
Czosnek jest pasożytowany przez różne szkodniki:
- roztocz korzeniowy;
- nicienie łodygowe;
- ćma cebulowa.
W celu zwalczania pasożytów wiosną grządki czosnku są traktowane insektycydami i akarycydami.
Wniosek
Garlic Parus: opis odmiany, recenzje i zdjęcia pozwalają zweryfikować jej rzetelność i jakość. To dobry wybór do sadzenia w domku letniskowym. Jej plon i stabilność potwierdza doświadczenie wielu ogrodników. Dobry, ostry smak sprawia, że czosnek nadaje się do gotowania i konserwowania. Odmiana Parus praktycznie nie choruje, jest mrozoodporna, uprawa może być uprawiana w dowolnym regionie Federacji Rosyjskiej.
