Suiga z czarnej porzeczki: opis odmiany, charakterystyka
Zadowolony
Porzeczka Suyga to odmiana kultury aronii, charakteryzująca się wysoką odpornością na skrajne temperatury. Pomimo tego, że został uzyskany stosunkowo niedawno, wielu ogrodników było już w stanie to docenić. Główną zaletą odmiany Suiga jest stabilne owocowanie przez 12-13 lat bez przycinania odmładzającego, co znacznie ułatwia pielęgnację. Ponadto gatunek ten ma zwiększoną odporność na powszechne choroby i szkodniki upraw.
Porzeczka Suiga dojrzewa dłużej
Historia wyboru
Odmiana porzeczki Suiga jest dziełem Instytutu Badawczego Ogrodnictwa Syberii im. m. Lisavenko. Prace selekcyjne nad hodowlą przeprowadzono w twierdzy Bakcharsky. Gatunek został uzyskany w wyniku swobodnego zapylenia odmiany porzeczki Nochka w 1997 roku. W ciągu następnych dziesięciu lat podejmowano próby poprawy podstawowych cech. W rezultacie przeprowadzone testy w pełni potwierdziły zgodność cech odmianowych, dlatego porzeczka Suiga została wpisana do Państwowego Rejestru w 2007 roku.
Ten typ pokazuje maksymalną wydajność w regionie Zachodniej Syberii. Ale sądząc po recenzjach, jest z powodzeniem uprawiany w innych obszarach.
Opis porzeczki Suiga
Ten rodzaj porzeczki wyróżnia się wysokimi krzewami o gęstej, lekko rozłożystej koronie. Wysokość roślin sięga 1,3-1,5 m, a szerokość około 1-1,2 m. Młode pędy Suigi są wyprostowane, ich średnica wynosi 0,7-1 cm. Początkowo mają intensywny zielony odcień, później bledną, a zdrewniałe nabierają brązowo-szarego koloru.
Pąki porzeczki Suiga są średniej wielkości z ostrym wierzchołkiem. Są przymocowane do pędów krótkimi pędami odchylonymi u nasady. Blizna po liściach ma zaokrąglony kształt.
Liście o standardowej formie pięcioklapowej. Segment środkowy jest znacznie dłuższy niż reszta. Talerze są ciemnozielone, mogą być średniej lub dużej wielkości. Łopatki środkowe i boczne są połączone pod kątem rozwartym. Powierzchnia talerzy porzeczki Suiga jest goła, matowa, lekko wypukła. U ich podstawy znajduje się małe wycięcie w kształcie serca. Zęby na liściach są spiczaste, duże, z lekką końcówką. Ogonek średniej długości i grubości, o wyraźnym kolorze antocyjanu.
Kwiaty porzeczki Suiga są średnie, kielichowate. Działki są różowo-zielone. Umieszczone są swobodnie i łukowato wygięte. Grona owoców czarnej porzeczki Suiga są wydłużone. Ich ogonek środkowy jest nagi, średniej wielkości. Na każdym powstaje od ośmiu do dziesięciu jagód.
Duży rozmiar owoców. Ich waga waha się od 1,5-3 g. W pędzlu mogą znajdować się niejednowymiarowe jagody. Mają prawidłowy zaokrąglony kształt. Zmienia kolor na czarny, gdy dojrzeje. Skórka jest gęsta, błyszcząca, podczas użytkowania lekko wyczuwalna. Miąższ jest soczysty, zawiera dużo drobnych nasion.
Zawartość witaminy C w jagodach Suiga sięga 140 mg na 100 g produktu
Smak porzeczki Suiga jest słodko-kwaśny, orzeźwiający. Eksperci oceniają go na 4,8 punktu na pięć możliwych. Szypułka cienka, kielich zamknięty. Zbiory nadające się do świeżego spożycia i przetwórstwa. Na bazie porzeczki Suiga można przygotować sok, dżem, dżem, galaretkę, kompot, marmoladę. Jednocześnie wynik degustacji dań gotowych wynosi pięć punktów.
Specyfikacje
Odmiana idealna do uprawy w regionach północnych i centralnych. Dlatego wielu ogrodników preferuje go, nawet w porównaniu z bardziej nowoczesnymi typami. Ale aby zrozumieć, jakie są jego mocne strony, musisz przestudiować główne cechy.
Odporność na suszę, zimotrwalosc
Porzeczka Suiga ma wysoki poziom mrozoodporności. Nie cierpi na spadek temperatury do -30°C w obecności śniegu. W przypadku niespójności warunków zimowania konieczne jest pokrycie korony krzewu agrowłóknem i ułożenie warstwy ściółki o grubości 10 cm w kręgu korzeniowym.
Porzeczka Suiga z łatwością toleruje krótkotrwałą suszę, ale przy długotrwałym braku wilgoci wymaga regularnego podlewania. W przeciwnym razie jagody nie kurczą się, ale ich liczba jest znacznie zmniejszona.
Zapylenie, okres kwitnienia i okres dojrzewania
Czarna porzeczka Suiga należy do kategorii gatunków samopłodnych. Nie potrzebuje więc dodatkowych zapylaczy, a ścisła uprawa innych odmian w żaden sposób nie wpływa na jej plon.
Okres kwitnienia rozpoczyna się w drugiej połowie maja, dzięki czemu krzew jest odporny na wiosenne przymrozki. Suiga jest odmianą średnio późną, więc pierwsze owoce na roślinie dojrzewają pod koniec lipca. A ponieważ gatunek przedłużył owocowanie, zbiór należy przeprowadzić w kilku etapach. Jagody są odporne na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, więc nie pojawiają się oparzenia na skórze.
Plon i owocowanie
Ta odmiana jest bardzo plenna, z jednego krzewu można usunąć 3,5 kg owoców handlowych. Zebrane świeże jagody można łatwo przechowywać do pięciu dni w chłodnym pomieszczeniu bez utraty jakości handlowej. Uprawa dobrze znosi transport, ale zaleca się przewożenie jej w koszach nie większych niż 5 kg. Krzew zaczyna owocować w drugim roku po posadzeniu.
Porzeczka Suiga charakteryzuje się suchą separacją owoców
Odporność na choroby i szkodniki
Krzew tej odmiany ma wysoką naturalną odporność. Porzeczka Suiga wykazuje odporność na roztocza pączków, mączniaka prawdziwego, pryszczarka pędów żółciowych. Ale jednocześnie mogą mieć na nią wpływ ćmy i septoria. Dlatego krzew wymaga okresowych zabiegów profilaktycznych, jeśli warunki wzrostu nie spełniają wymagań uprawy.
Zalety i wady
Czarna porzeczka Suyga ma szereg zalet, które odróżniają ją od innych odmian. Ale ma też pewne wady, które należy wziąć pod uwagę. Dlatego konieczne jest wcześniejsze zbadanie mocnych i słabych stron tego typu.
Plon porzeczki Suiga długo utrzymuje się na gałęziach i nie kruszy się
Główne zalety:
- wielkoowocowa;
- wysoka wydajność;
- odporność na choroby, szkodniki;
- doskonała mrozoodporność;
- nie wymaga częstej aktualizacji krzewów;
- wszechstronność zastosowania;
- wysoki wynik degustacji;
- przydatność rynkowa do transportu, przechowywania;
- samopłodność.
Wady:
- nie toleruje suszy;
- nie toleruje stojącej wilgoci w glebie;
- średnia odporność na mole, septoria.
Cechy sadzenia i pielęgnacji
Sadzonki porzeczki Suiga należy sadzić na otwartych, nasłonecznionych terenach. Jednocześnie muszą być chronione przed zimnymi podmuchami wiatru. Maksymalną wydajność można osiągnąć przy uprawie tego gatunku na glebach gliniastych i piaszczysto-gliniastych o neutralnej kwasowości i dobrym napowietrzeniu.
Lądowanie powinno odbywać się wiosną, kiedy topi się śnieg, a ziemia rozmraża się na głębokość 20 cm. Jednocześnie ważne jest, aby temperatura w ciągu dnia była utrzymywana w granicach + 7-10 ° C, co przyczynia się do szybkiego ukorzenienia. Lepiej wybrać sadzonki dwuletnie z dobrze rozwiniętymi korzeniami i pędami. Nie powinny wykazywać oznak chorób i uszkodzeń mechanicznych.
Nie można sadzić odmiany Suiga w głębokim cieniu
Podczas sadzenia konieczne jest pogłębienie szyjki korzeniowej rośliny o 2 cm w glebę, aby aktywować wzrost pędów bocznych.
Standard pielęgnacji porzeczki Suiga. Obejmuje okresowe podlewanie w przypadku braku deszczu przez długi czas. Nawadnianie należy przeprowadzać pod korzeń 1-2 razy w tygodniu, używając wody osiadłej.
Zaleca się nawożenie krzewu trzy razy w sezonie. Po raz pierwszy na wiosnę z aktywną wegetacją należy zastosować organiczne. Drugie i trzecie karmienie porzeczek Suiga odbywa się w okresie zawiązywania jagód i po owocowaniu. W tym czasie należy stosować mieszanki minerałów fosforowo-potasowych.
Każdej wiosny koronę należy oczyścić z połamanych i uszkodzonych gałęzi. Ważne jest również wycięcie starych pędów u podstawy, pozostawiając nie więcej niż 15-20 kawałków. Wiosną i jesienią krzewy należy leczyć mieszanką Bordeaux na choroby, jeśli pojawią się oznaki szkodników, należy zastosować Karbofos lub Fufanon.
Wniosek
Porzeczka Suiga to odmiana aronii, która zdobyła przychylność wielu początkujących i doświadczonych ogrodników. Wynika to z jego wysokiej wydajności niezależnie od warunków pogodowych i niewymagającej konserwacji. A doskonałe walory smakowe, zarówno świeże, jak i przetworzone, tylko przyczyniają się do wzrostu jego popularności.
