Zadowolony
Większość ogrodników w centralnej Rosji zna pęcherzycę jako roślinę wyłącznie ozdobną. Ale ten krewny dobrze znanego pomidora ma również jadalne odmiany. Miechę jadalną można spożywać zarówno świeżą, jak i w puszkach. Istnieje kilka popularnych odmian tej rośliny, każda odmiana ma swoich fanów.
Odróżnienie jadalnej od ozdobnej pęcherzycy jest dość proste. Gdy tylko nastąpi proces dojrzewania, odmiany ozdobne nabierają nieprzyjemnego, trującego, jasnopomarańczowego koloru. Miecznica jadalna ma zwykle jaśniejszą latarkę. Wewnątrz latarki odmiana jadalna ma bezpośrednio małą jagodę, którą można jeść bez żadnej obróbki termicznej. Kolor jadalnej jagody może być inny, na przykład śliwka. Są też owoce pomarańczowe i jasnożółte.
Physalis ma dwie całkowicie jadalne formy. Pierwszy to warzywo, drugi to jagoda. Owoce pęcherzycy warzywnej wyglądają jak żółto-zielony pomidor. Mięsisty, średniej wielkości. Krzewy są wysokie i smukłe, jak wszystkie rośliny psiankowate.
Pędy mogą się różnić i rozgałęziać się lub pełzać. Długość łodyg sięga 120 cm. Liście owalne, z ząbkowanymi krawędziami. Na jednej roślinie powstaje do 200 owoców, w zależności od pogody i żyzności.
Aby wyhodować jadalną pęcherzycę, potrzebujesz gleby wapiennej. Jeśli gleba jest kwaśna, pęcherzyca nie będzie rosła. W ciągu dnia roślina potrzebuje słońca. A także dla dobrych zbiorów, musisz unikać nadmiernej wilgoci.
Jeśli nie ma nadmiaru wilgoci, chwasty, wystarczająco dużo słońca, roślina przyniesie dobre i obfite plony. Ważne jest, aby podczas uprawy i pielęgnacji pęcherza było wystarczająco dużo światła słonecznego.
Wyhoduj rzadkie warzywo za pomocą sadzonek. Podczas sadzenia należy pamiętać, że roślina najczęściej silnie się rozgałęzia, co oznacza, że konieczne będzie sadzenie w ziemi w odległości co najmniej 50 cm od siebie i w szachownicę. Wtedy krzaki nie będą sobie przeszkadzać. Ważne jest, aby nie łączyć różnych odmian physalis na jednym obszarze. Co więcej, każda odmiana i odmiana wymaga własnej pielęgnacji.
Przed posadzeniem jadalnej pęcherzycy musisz wybrać najbardziej odpowiednią odmianę. W uprawie najczęściej występują następujące odmiany jadalnej pęcherzycy:
Wybierając konkretną odmianę, ważne jest, aby dokładnie przestudiować warunki uprawy i sadzenia.
Pęcherzyk jadalny ma wiele przydatnych właściwości ze względu na zawarte w nim witaminy i minerały.
Owoce dojrzałej rośliny zawierają:
Przy prawidłowym stosowaniu pęcherzyca ma działanie żółciopędne, przeciwbólowe, gojące rany, antyseptyczne i moczopędne. Z powodzeniem roślina jest wykorzystywana do:
Są też korzyści dla jelit, ponieważ warzywo poprawia perystaltykę i normalizuje układ trawienny.
Roślina ma również swoje przeciwwskazania:
Jeśli dana osoba nie wie rzetelnie o alergii na pęcherzycę, wystarczy przypomnieć sobie reakcję pokarmową na pomidory. Alergia na nie oznacza obecność i alergię na pęcherzycę.
Physalis vulgaris jest łatwa w uprawie. Agrotechnika rośliny jest niezwykle prosta. Physalis vulgaris jest uprawiana z nasion za pomocą sadzonek.
Przed sadzeniem sadzonek w ziemi należy przygotować glebę. Musisz wybrać słoneczne miejsce, bo meksykański pomidor nie lubi cienia. Do gleby należy dodać słaby roztwór nadmanganianu potasu. Podczas kopania konieczne jest dodanie popiołu i humusu. Wtedy gleba stanie się wystarczająco żyzna.
Wszelkie kultury psiankowatych nie mogą być używane jako poprzednicy, ponieważ używają podobnych substancji z gleby i zubożają ją. Nasiona szybko kiełkują, a w ciągu 30 dni wykiełkuje młoda roślina.
Można go sadzić od razu w otwartym terenie, ale w tym przypadku grządki należy przykryć folią.
Na początku nie należy zbyt aktywnie podlewać sadzonek, ponieważ w tym przypadku system korzeniowy ulega rozkładowi. Aby owoce nie były zbyt wodniste, nie zaleca się podlewania rośliny podczas formowania i dojrzewania plonu, tylko sporadycznie.
Nakarm roślinę dwukrotnie podczas wzrostu. Do opatrunku pogłównego stosuje się roztwór krowiego łajna w proporcji 1:10.
Roślina nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy umiarkowanie podlewać i monitorować brak chwastów.
Główne choroby physalis vulgaris:
Jeśli roślina będzie regularnie odchwaszczana, podlewana i poluzowana, choroby nie będą w stanie pokonać pęcherzycy, a plony będą pełne. Oprócz chorób istnieją również szkodniki, z których niektóre są bardzo zainteresowane uprawami psiankowatych:
Pęcherzyca dojrzewa stopniowo. Pierwszy plon pojawia się i dojrzewa na dolnych gałęziach rośliny. Jeśli nie zostanie zebrany na czas, owoce spadną na ziemię. Jeśli pogoda jest sucha, to na ziemi owoce w osłonach zachowają swoje korzystne właściwości przez długi czas. W wilgotnym klimacie konieczne jest natychmiastowe zbieranie, aby larwy i pasożyty nie mogły wejść do osłony.
Owoce mogą wytrzymać pierwsze jesienne przymrozki, ale eksperci zalecają zbiór przed mrozem, aby owoce zachowały wszystkie swoje korzystne właściwości.
Do długotrwałego przechowywania owoce należy zbierać w stanie niedojrzałym. Do przechowywania konieczne jest pozostawienie owoców w naturalnym „opakowaniu”.
Bylina jadalna Physalis może być spożywana na kilka sposobów. Wszystko zależy od odmiany. Istnieją odmiany ozdobne, z których można przygotować konfitury, warzywa do utrwalania oraz sałatki.
Możesz też jeść i gotować:
To warzywo jest wyjątkowe, ponieważ spodoba się zarówno miłośnikom słodyczy, jak i tym, którzy preferują zdrowszą kuchnię. W sałatkach pęcherzyca jadalna ma swój przyjemny smak i dzięki niskiej zawartości kalorii przyciągnie miłośników zdrowej diety.
Ludzie już dawno zaczęli jeść jadalną pęcherzycę. To zdrowy produkt zawierający dużą ilość witamin i minerałów. Uprawa go na wsi nie jest trudniejsza niż zwykłego pomidora. Początkujący ogrodnik również będzie mógł zadbać o sadzenie, a na koniec dostanie pożyteczną roślinę o wielu właściwościach leczniczych.