Zadowolony
Nazwa: | Russula zielono-czerwona (podobna do Russula) |
Nazwa łacińska: | Russula alutacea |
Typ: | Jadalny |
Synonimy: | Russula Łajka |
Dane techniczne: | Grupa: lamelowe |
Systematyka: |
|
Zielono-czerwony gołąbek jest charakterystycznym przedstawicielem rozległej rodziny Russula. Inna nazwa grzyba to russula. Jego charakterystyczną cechą są stabilne plony z sezonu na sezon, ponieważ grzyb ten praktycznie nie reaguje na zmiany wilgotności.
Zasięg zielono-czerwonej gołąbki jest bardzo rozległy: grzyb ten występuje wszędzie w klimacie umiarkowanym Azji, Europy i Ameryki Północnej.
Preferuje lasy liściaste, problematyczne jest spotkanie odmiany zielonoczerwonej w borach iglastych. Duże pojedyncze grzyby lub ich małe kolonie po 5-6 okazów można najczęściej znaleźć w pobliżu dębu, brzozy lub klonu, z którymi wchodzi w symbiotyczny związek podczas tworzenia mikoryzy.
Gołąbka zielono-czerwona to bardzo rzucający się w oczy grzyb. Dzięki dużym nasadkom wciśniętym do wewnątrz (ponad 15 cm średnicy) są dobrze widoczne z dużej odległości. Ze względu na stosunkowo wysoką łodygę owocnik zawsze wznosi się ponad poziom roślinności okrywowej.
Ważną rolę odgrywa również kolor. Czerwony kapelusz jest wyraźnie widoczny na tle leśnej trawy.
U młodych grzybów kapelusze mają kulisty kształt. Gdy rosną, najpierw przekształcają się w płaskie, a następnie ogólnie stają się przygnębione do wewnątrz. Ponadto krawędzie nasadki można zagiąć do tego stopnia, aby warstwa hymenoforu była wyraźnie widoczna z boku iz góry. Średnica kapeluszy u niektórych okazów może sięgać nawet 20 cm. Kapelusz ma proste krawędzie.
Kolor czubka kapelusza może mieć różne odcienie czerwieni: od czerwono-brązowego do czerwono-fioletowego. Możesz spotkać przedstawicieli z kolorem gradientowym.
Miąższ grzyba jest gęsty, ma biały kolor. W pobliżu skóry kapelusza kolor miazgi jest lekko żółtawy.
Hymenofor zajmuje całą przestrzeń od spodu kapelusza - od łodygi do jej krawędzi. Składa się z grubych, promienistych płyt, które mogą się rozgałęziać. Barwa hymenoforu jest kremowa, w okresie jesiennym zmienia się na ciemnożółtą. Płytki hymenoforu są bardzo ciasno zrośnięte z łodygą grzyba. Proszek zarodników ma kolor ciemnożółty.
Potężna noga grzyba może osiągnąć nawet 11 cm wysokości, a jej średnica czasami dochodzi do 3 cm. Jest zawsze cylindryczny. Kolor nóg - biały, sporadycznie biało-różowy lub biało-żółty.
Noga rusuli zielono-czerwonej jest cała, nie ma wnęki wewnętrznej. Przy powierzchni miazga jest gęsta i elastyczna, pośrodku trochę luźna.
Russula zielono-czerwona należą do grzybów jadalnych trzeciej kategorii. Można je soloć bez wcześniejszej obróbki cieplnej, jednak inne metody gotowania polegają na gotowaniu grzybów przez co najmniej 15 minut.
Pod względem smaku gołąbka zielono-czerwona trochę traci na jedzeniu lub cudownych odmianach, jednak w tej kwestii rolę odgrywa nie tylko smak i zapach, ale konsystencja miąższu. W zielono-czerwonych grzybach jest nieco sztywniejszy.
Korzyści russula, jak wszystkich grzybów, tkwią w dużej ilości białka zawartego w owocnikach. W stosunku do masy białka do całkowitej masy owocnika russula, zielono-czerwone znacznie wyprzedzają rośliny strączkowe i praktycznie zbliżają się do białego mięsa.
Przedstawiciele rodziny Russula nie zawierają trujących grzybów, więc używając ich nie możesz bać się o swoje życie. Nie zapominaj jednak, że w dużych ilościach grzyby nie są zbyt zdrowym pożywieniem, ponieważ organizm poświęca wiele czasu i wysiłku na ich przetwarzanie.
Nie zaleca się stosowania grzybów dla dzieci poniżej 5 roku życia, a także dla kobiet w ciąży i karmiących.
Russula ma zewnętrzne podobieństwo do wielu swoich krewnych z rodziny Russula. I chociaż nie ma wśród nich trujących grzybów, jest wiele warunkowo jadalnych. Ich użycie nie doprowadzi do śmierci ani nawet zatrucia, jednak ich smak będzie bardzo przeciętny, a nawet nieprzyjemny.
Te grzyby to przede wszystkim russula. Zewnętrznie przypomina russula, jednak nawet po dłuższej obróbce cieplnej ma bardzo gorzki smak, przewyższając nawet papryczki chili.
W przeciwieństwie do zielono-czerwonej gołąbek kłujący występuje zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych, ponieważ może tworzyć grzybicę z korzeniami prawie każdego drzewa. Bardzo trudno jest go odróżnić zewnętrznie od zielono-czerwonego, dlatego stosuje się degustacyjną metodę jego identyfikacji.
Konieczne jest spróbowanie miąższu grzyba w miejscu cięcia językiem. Nie spowoduje to zatrucia, ale gorzki smak natychmiast wyjaśni gatunek grzyba
Inny przedstawiciel rodziny, russula Mayra, ma podobne właściwości.
Jej zewnętrzne różnice od zielono-czerwonego również są nieznaczne. Kapelusz tego gatunku rzadko przekracza 14 cm średnicy. Można go również odróżnić od podobnego po smaku krojenia.
Kolejnym fałszywym grzybem jest brązująca russula. Tutaj różnice są już wyraźnie widoczne wizualnie, ale w różnych warunkach mogą objawiać się na różne sposoby. Czapka tego gatunku jest zwykle pokryta cienką warstwą śluzu, co nie jest od razu zauważalne. Odmiana ta charakteryzuje się nieprzyjemnym zapachem, który nie zawsze można zneutralizować podczas obróbki cieplnej.
Russula brązowioną można odróżnić po wskazanym już śluzie, a także po kolorze nacięcia. Po pewnym czasie po cięciu jego kolor zmienia się na różowy.
Russula gruźlica-lazur można również przypisać fałszywym bliźniakom. Ma wiele odcieni (od niebiesko-zielonego do czerwono-fioletowego), z których niektóre mogą pokrywać się z kolorem zielono-czerwonej rusuli.
Gatunek ten ma nieprzyjemny zapach i smak. Możesz je również odróżnić zmieniając kolor kroju. W przeciwieństwie do zielono-czerwonych, które nie zmieniają koloru, gruźliczo-lazurowe zmieniają kolor cięcia na odcienie zupełnie nietypowe dla innych gatunków - od szarego do niebieskawego.
Zbiór pieczarek odbywa się od początku lipca i trwa do pierwszych przymrozków. Russulas like kid należą do uniwersalnych grzybów: można ich używać zarówno do solenia, jak i do gotowania pierwszego i drugiego dania.
Zaleca się jednak, biorąc pod uwagę ich cechy, aby używać ich tylko w następujących formach:
W tym drugim przypadku przed smażeniem z grzybami należy zdjąć skórkę z kapelusza i gotować przez 20 minut po ugotowaniu.
Russula zielono-czerwona, chociaż należy do trzeciej kategorii, ma dobry smak i może być używana do solenia lub suszenia bez wstępnej obróbki. Grzyb występuje głównie w lasach liściastych, ponieważ wchodzi w symbiozę tylko z kilkoma gatunkami drzew. Gatunek ten ma dużą liczbę bliźniąt, dlatego przy jego zbieraniu należy uważać, aby nie zepsuć smaku przygotowywanych z niego potraw.