Pomidor arbuzowy: charakterystyka i opis odmiany

Wśród wielu odmian pomidorów: różne kształty, kolory, rozmiary, pomidor Arbuz wyróżnia się oryginalnością. Został wyhodowany stosunkowo niedawno, około 20 lat temu, przez rosyjskich hodowców i niemal natychmiast wpisany do rejestru państwowego jako pomidor do uprawy szklarniowej.

Pomidor arbuzowy jest hybrydą, jedną z wersji dużej rodziny pasiastych pomidorów. Odmiana Striped została wyhodowana w 1951 roku przez amerykańskich hodowców Larsona i Poblaka i została nazwana Tiger Tom. Dzięki swojej jasności i niezwykłej kolorystyce ta odmiana zyskała dużą popularność wśród kadry kierowniczej. Fakt ten skłonił naukowców do rozwinięcia tego kierunku w hodowli, do tej pory wyhodowano prawie tysiąc odmian odmiany Striped.

Wszystkie nowe modyfikacje można warunkowo podzielić na 3 grupy:

  • Jasne owoce podobne do czerwono-pomarańczowych jabłek (Aviuri, Solar Flare);
  • Pierwotne ubarwienie pomidorów przypomina znane drapieżniki (Tygrys);
  • Niezwykłe kolory i kształt nawiązujące do Twojej ulubionej jagody (arbuz, arbuz).

Nowa modyfikacja pomidora Arbuz

Arbuz pomidorowy Charakterystyka i opis odmiany

Arbuz pomidorowy jest rośliną o nieokreślonym typie (rośnie i rozwija się przez cały okres owocowania). Należy do odmian średnio wczesnych, uprawianych w szklarniach i na otwartym polu (w warunkach komfortowych warunków klimatycznych). Zasłużył na miłość ogrodników swoją wielkością, soczystym smakiem i kształtem arbuza.

Główne cechy techniczne odmiany:

  • roślina nieokreślona;
  • Dojrzewanie średnio-wczesne owoców – okres dojrzewania trwa średnio 110 dni;
  • Wysokie walory smakowe;
  • Dobra wydajność - do 5 kg na krzak;
  • Tendencja do pękania owoców - w pełnej dojrzałości;
  • Dobra jakość utrzymania, pod warunkiem zbioru owoców w stanie dojrzałości technicznej;
  • Czas owocowania - pomidory dojrzewają od połowy lata do pierwszych przymrozków;
  • Dobra odporność na choroby;
  • Najskuteczniejsza uprawa pomidorów przy formowaniu krzewu w 2-3 łodygach;
  • Nie używany na długich dystansach;
  • Wszechstronność w zastosowaniu.

Główne cechy pomidora arbuzowego to bogaty smak, przyjemna soczystość, delikatny miąższ. Mogą jeść i pić. Świeże pomidory wykorzystywane są do sałatek, przystawek, zup, sosów, przecierów, soków. Jedyną rzeczą, dla której nie zaleca się stosowania pomidora arbuzowego, jest konserwacja i marynowanie. Ze względu na duże rozmiary i delikatną skórkę podczas zbioru owoce pękają i tracą atrakcyjny wygląd.

Charakterystyka pomidora Arbuz

Opis odmiany pomidorów Arbuz

  • Krzew wysoki - osiąga 2 m wysokości;
  • Liście ciemnozielone, niezbyt obfite;
  • Kwiatostan jest prosty, ułożony w obecności 8-10 liści. Na jednym pędzlu rozwija się 4-5 pomidorów;
  • Duże owoce - 150-300 g., w optymalnych warunkach wzrostu może osiągnąć 500 g.;
  • Zgodnie z głównym kolorem owoce te należą do kategorii czarnych pomidorów. Kolor ciemnobrązowy z brązowymi, czekoladowymi paskami, z dodatkiem zieleni przy szypułce. Dzięki prążkowanym kolorom i okrągłemu, lekko spłaszczonemu kształtowi u podstawy, przypominają arbuza;
  • Miąższ czerwony, delikatny - skórka cienka - duża ilość komór wypełnionych sokiem i nasionami.

Na terenie naszego kraju najbardziej znanych jest kilka rodzajów pomidorów Arbuzikov: pomidor Czekolada arbuzowa, czarna, duża. Pomimo pewnych różnic w wyglądzie, wszystkie pasują do ogólnego opisu pomidorów Armelon.

Technika rolnicza i cechy uprawy

Pomidor odmiany arbuz uprawiany w sadzonkach. Proces ten można podzielić na kilka etapów:

  • Wysiew nasion pomidorów;
  • Nurkowanie z sadzonkami;
  • sadzenie krzewów;
  • Pielęgnacja pomidorów (podlewanie, szczypanie, szczypanie, hilling);
  • Odżywianie, ochrona przed chorobami.

Uwaga! Siew należy przeprowadzić około 50-60 dni przed planowanym sadzeniem sadzonek w gruncie (połowa marca). Zdrowe sadzonki to pierwszy krok do dobrych przyszłych zbiorów.

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przygotowanie odpowiedniej gleby. Na dno zbiornika wylewa się kulę piasku, można ją keramzytować i zasypywać ziemią. Możesz samodzielnie przygotować glebę, mieszając ziemię ogrodową z humusem, piaskiem, popiołem. Nadaje się również gotowa mieszanka torfowa. Do dezynfekcji można piec ziemię przez kilka minut w piekarniku.

Następnym krokiem jest przygotowanie nasion. Jeśli jest kolorowa skorupka (przy zakupie), nasiona nie wymagają dodatkowej obróbki. Jeśli ziarna nie są zabezpieczone, lepiej namoczyć je wcześniej w roztworze nadmanganianu potasu.

Rosnące funkcje

Przed siewem zaleca się zwilżenie gleby lekko ciepłą wodą. Rowki wykonywane są w odległości kilku centymetrów, sadzi się w nich nasiona, lekko ubijane. Pojemniki są przykrywane folią i umieszczane w ciepłym pomieszczeniu z dobrym oświetleniem. Co 2 dni należy zwilżyć glebę przez oprysk. Kiedy pojawiają się kiełki, folia jest usuwana.

Gdy na sadzonkach pojawią się 2-3 liście, pora na nurkowanie – przesadzanie roślin do osobnych pojemników. 7-10 dni przed sadzeniem sadzonki można zahartować - krzewy wyprowadza się na świeże powietrze, w celu stopniowej adaptacji do warunków klimatycznych.

Możesz sadzić sadzonki w ogrodzie, jeśli masz do 10 liści, pierwsza korona. Należy jednak pamiętać, że temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej 15 stopni, a możliwość mrozu jest minimalna.

Ziemia jest przygotowywana do sadzenia krzewów.

Ważne jest, aby wiedzieć! Pomidory arbuzowe nie tolerują kwaśnych gleb, preferują gleby o neutralnej kwasowości.

Ta odmiana pomidora nadaje się do uprawy w szklarni i na otwartym terenie (w zależności od komfortowych warunków pogodowych). Ale warto wcześniej pomyśleć o rekwizytach.

Pomidory sadzi się w dołkach, licząc 3-4 krzaki na metr kwadratowy w szachownicę. Natychmiast związany.

W kolejnym okresie taktyka pielęgnacji pomidora arbuzowego niewiele różni się od pielęgnacji innych podobnych odmian.

Zasadniczo proces wygląda następująco:

  • Właściwe podlewanie. Lepiej jest zastosować nawadnianie kroplowe lub delikatnie zwilżyć krzew pod korzeniem. Nie używaj metody zraszania;
  • pasynkovanie. Konieczne jest usunięcie pasierbów i uformowanie krzaka z 2, maksymalnie 3 łodygami;
  • Byczy. Dodatkowe kwiatostany, które nie mają czasu na dojrzewanie, należy usunąć. Gdy wysokość krzewu osiągnie 2 m, możliwe jest zatrzymanie wzrostu rośliny poprzez uszczypnięcie łodygi;
  • Regularne hilling. Poluzowanie gleby pomaga systemowi korzeniowemu oddychać, dostarcza pomidorowi wilgoć i przydatne substancje;
  • Wiązanie na stałe. Ze względu na wysoki wzrost krzewu i duże owoce roślina jest niestabilna i łatwo ulega uszkodzeniu.

Rada. Unikaj bezpośredniego światła słonecznego i deszczu na krzaki pomidorów. Owoce mogą pękać, liście stają się czarne.

Oprócz tych zasad pielęgnacji odmiana arbuza wymaga dodatkowego karmienia. Nawóz przeprowadza się z humusem i popiołem 2-3 razy w sezonie. W okresie kwitnienia krzewy traktuje się roztworem kwasu borowego.

Arbuz pomidorowy jest dość odporny na choroby, ale może być dotknięty zarazą (leczony płynem Bordeaux), zgnilizną górną (stosuje się azotan wapnia).

Zalety i wady

Odmiana pomidora Arbuz ma wiele pozytywnych cech:

  • Oryginalny kształt i kolor;
  • Bogaty smak pomidorów;
  • Długie owocowanie;
  • Bezpretensjonalność w opiece;
  • Oporność na choroby;
  • Wszechstronność w zastosowaniu;
  • Dobra wydajność.

Istnieją jednak pewne istotne wady, które należy wziąć pod uwagę w oczekiwaniu na dobry wynik:

  • Nie wytrzymuje transportu;
  • Nie nadaje się do konserwacji;
  • Nie jest przeznaczony do długoterminowego przechowywania;
  • Owoce podatne na pękanie.

Dopiero po przestudiowaniu wszystkich cech pomidora arbuzowego, zważeniu zalet i wad tej odmiany, możesz zacząć ją uprawiać. Jeśli przywiązujesz należytą wagę do pielęgnacji rośliny, wykażesz się odrobiną staranności i cierpliwości, podziękuje Ci za wspaniały smak.