Zadowolony
O miodzie jako produkcie spożywczym ludzkość wiedziała od dziesięcioleci. Produkty miodowe uważane są za jedne z najstarszych wytwarzanych przez pszczoły miodne. Nie wiedząc, jak powstaje miód, nie da się go docenić. Należy pamiętać, że przetwarzanie miodu wiąże się w większym stopniu ze zmianą składników i korzystnych właściwości nektarów kwiatowych i spadziowych. Więcej o tym, jak pszczoły zbierają miód i jak jest przetwarzany.
Wiele osób się myli, sądząc, że pszczoły, zbierając nektar, przynoszą do ula gotowe produkty. Dla niektórych miód wytwarzają pszczelarze. Ale to wszystko są fałszywe informacje. Możesz dowiedzieć się, jak wygląda miód, rozumiejąc znaczenie każdej pszczoły z roju.
Trudno sobie wyobrazić, żeby wewnątrz domów z pasiastymi owadami można było zbudować odrębne autonomiczne państwo, w którym jest rząd i każda jednostka ma swoje przeznaczenie. Większość życia spędzają na zbieraniu, muszą zdobyć żywność dla całego pszczelego miasta.
pszczoła
Wraz z nadejściem wiosny, budząc się z hibernacji, płetwale zaczynają dbać o wymaganą ilość nektarynek. Przede wszystkim należy pozbyć się osadów kałowych nagromadzonych podczas chłodów. Gdy tylko powietrze ogrzeje się do 13 stopni, owady dokonują pierwszych przelotów na terytorium, które w rzeczywistości nazywane są czyszczeniem. Pierwszy lot nie służy do zbierania pyłku.
Na notatce! Aby rozpocząć zbieranie pyłku, temperatura powietrza powinna wzrosnąć do co najmniej 15-17 stopni. Do tego momentu przygotowywane są grzebienie, oczyszczane są ule z zanieczyszczeń i szczątków martwych pasiastych przyjaciół.
Ma stan w paski i własnych harcerzy. Taka pszczoła eksploruje teren i powiadamia rośliny miododajne, kiedy roślina jest dojrzała i trzeba się przygotować do pracy. Loty badawcze odbywają się codziennie. W pierwszym locie roju zwiadowców prowadzą ich do źródła pyłku. W tej chwili recepcjonistki pozostają w domach, czekając na nektar, bo to one odbierają miód i rozprowadzają go na plastrach.
Bezpośredni proces pozyskiwania miodu z pszczół składa się z kilku etapów. Kombajny, zebrany nektar jest przekazywany pszczołom do odbiorników. Po tym, jak owady zaczną bezpośrednio wytwarzać produkt miodowy.
pszczoła zbiera pyłek
W akceptowanym pyłku jest dużo cukrów, węglowodanów, witamin, aminokwasów i innych rzeczy. Podczas transmisji do głównych składników dodawane są enzymy wydzielane przez gruczoły żuchwowe owadów pasiastych. Dodane enzymy promują maltozę i dodatkowe cukry, zmniejszają zawartość wilgoci. Teraz odbiorniki pasiaste zaczynają zagęszczać przedziały grzebieniowe, kontynuując odwadnianie produktu, uzupełniając go niezbędnymi elementami i wysokimi temperaturami uli. Następnie wypełnione ogniwa są konserwowane zatyczkami woskowymi, z których należy uzyskać próżnię ochronną. Więc produkt nadal dojrzewa. Podczas uszczelniania komórek pszczoły wstrzykują substancje, które są naturalnymi konserwantami. Z kolei miód pozostaje pod hermetyczną woskową osłoną, nie dostaje się tam powietrze i płyn. Dzięki temu delikatność zachowuje się przez długi czas.
Powstawanie miodu to długi i złożony proces. Aby zrozumieć, jak pszczoły robią miód, powinieneś nieco głębiej zagłębić się w strukturę owada. Zatrzymując się na roślinach, pręgowane chrząszcze próbują zbierać, liżąc maksymalną ilość, nektar. Jest wchłaniany do gardła, gdzie miesza się z enzymami. Właściwie jest to pierwszy etap przetwarzania, który trwa do uformowania się miodu.
Pszczoły wypełniają plastry miodu nektarem
Jak powstaje miód: lizane wydzieliny, schodzące przez przełyk, gromadzą się w specjalnych przegródkach na miód - wola. Wole miodowe zamykają przejście do żołądka. Konstrukcja takich przegródek sugeruje miejsce na mały zapas miodu do własnego spożycia, reszta jest zwracana do komórek plastra miodu. Tak powstaje miód. W ten sposób pszczołom udaje się przygotować i przenieść do ula dużo nektaru. Zanim owad nabierze odpowiedniej ilości i całkowicie wypełni wole, musi oblecieć ponad 100 roślin.
Wysokiej jakości produkty miodowe są potrzebne owadom pasiastym do wspomagania wielu procesów fizjologicznych, takich jak:
Warto pamiętać! Miód i produkty pokrewne są bogate w przydatne i odżywcze substancje. Zawierają ponad 300 elementów, których potrzeby nie da się opisać słowami.
Nektary i bezpośrednio produkowany miód są uważane za doskonałe pożywienie dla pszczół, składające się z odpowiednich węglowodanów. Przed otrzymaniem miodu dorośli spożywają nektar na własne potrzeby. Jest to również pożyteczny pokarm dla larw - lęgów. Tutaj każde jajo złożone przez macicę ma inny cel. Jeśli nie zostaną zapłodnione, z larw wylęgają się trutnie, zapłodnione jaja stają się samicami, które przy odpowiednim karmieniu stają się w przyszłości robotnicami miodnymi. Pozostaje też jedna larwa, która jest lepiej odżywiona niż pozostałe - w przyszłości wykluwa się z niej królowa pszczół.
Pszczoły zbierackie oprócz miodu spożywają również pyłek kwiatowy. Jednocześnie cały czas potrzebują produktów miodowych i mogą obejść się bez pyłków.Brak lub całkowity brak takiego pokarmu może prowadzić do śmierci owadów pasiastych. Na okres rójki pracujące osobniki mogą zabrać ze sobą zapas pożywienia, którego potrzebują na kilka dni.
Ważny! Owady pasiaste produkują miód na własne potrzeby żywieniowe i tworzą rezerwę na przyszłe okresy. Przez rok jedno państwo pszczele jest w stanie skonsumować do 100 kg miodu. Dlatego nie można im odebrać całego zgromadzonego plonu.
Drugim celem gotowego produktu jest odżywianie młodszego pokolenia. W stadium larwalnym młode zwierzęta zaczynają spożywać miód, pyłek i płyn jako pokarm od 4 dnia życia. Produkty te są niezbędne do odżywienia macicy po opuszczeniu ługu macierzystego. W rzeczywistości produkt, który same owady wytwarzają, jest jedynym niezawodnym źródłem ich energii życiowej. Kiedy jest zużywany, generowane jest ciepło, które ogrzewa cały stan pszczół przez całe życie (utrzymywanie temperatury powietrza na poziomie 33-35 stopni).
W stanach pszczelich każda jednostka jest ważna, ponieważ ma swój własny cel. Np. nektar i pyłek zbierają kolekcjonerzy owadów, których zadaniem jest zebranie i dostarczenie do ula jak największej ilości wydzielin roślinnych. Dalej produkty przekazywane są jednostkom - odbiorcom, którzy wysysają nektarynki z pyska pszczół polnych. W procesie takiego transferu słodka substancja jest dodatkowo wzbogacana wydzielinami z gruczołów organizmu pszczoły. Tak powstaje przesycone rozwiązanie.
pszczoły kolekcjonerskie
Należy zauważyć, że przy dużej odległości od pasieki od roślin miododajnych owady przynoszą do ula mniej nektaru. Wynika to z konieczności utrzymania siły fizycznej pracowników. Oznacza to, że pszczelarze muszą odpowiednio zorganizować miejsca pasieki. Za użyteczny promień lotu uważa się odległość do 3 kilometrów.
Przed zebraniem nektaru owady przeżuwają go przez co najmniej 30 minut. W procesie tym następuje rozkład cukrów złożonych, co czyni je elementami prostymi. Dzięki temu produkt roślinny staje się bardziej strawny i przyczynia się do ochrony przed bakteriami, gdy gromadzi się w rezerwie. Po przetworzeniu jest układany w komórkach.
Zebrany i rozłożony słodki roztwór pozostaje w plastrach po obróbce. Cały ten proces nazywamy dojrzewaniem produktu. Potrzeba dojrzewania miodu wynika z dużej ilości płynu zawartego w nektarach. Nawiasem mówiąc, nektar może zawierać w swoim składzie od 40 do 80% wody. Poziom ten może się różnić w zależności od strefy klimatycznej, warunków pogodowych i cech roślin miododajnych.
Zbiór miodu
Po przeniesieniu nektar jest ponownie przetwarzany z enzymami, które są już w ciele pszczół nielatających. Ten proces dodatkowo wysusza istniejącą ciecz. Dodatkowo w okresie żniw ul jest wentylowany przez całą rodzinę pszczół. Nagromadzony płyn powoli odparowuje, tworząc zagęszczający syrop. Aby przyspieszyć procesy zagęszczania, pracownicy dmuchają w nie skrzydłami, jak wentylator. Syrop o odpowiedniej konsystencji to w rzeczywistości gotowy produkt miodowy. Teraz pełne grzebienie są hermetycznie zamykane zatyczkami woskowymi, które są wykonane z płatków wydzielanych przez gruczoły woskowe.
Produkcja wyrobów miodowych to główna działalność owadów pasiastych. Poziom plonu rodzin pszczelich może być różny. Wszystko zależy od odległości między lokalizacją pasieki a miodowymi źródłami. Dobra pogoda pozwala wykonać co najmniej 13 lotów łączonych dziennie, podczas gdy pojedynczym osobom udaje się całkowicie wypełnić wole w nie więcej niż pół godziny. Udowodniono, że przy odpowiednim ułożeniu jedna rodzina owadów dziennie może przywieźć do ula 20 kilogramów produktów miodowych.